Chapter 29

"

GUTUM NA AKO!"

Kurot sa pisngi ang gumising sa akin. Naalimpungatan ako at napadilat. Nakatunghay sa akin ang nakasimangot na mukha ni Aki.

"Bat tagal mo gising, ha?!" Salubong na salubong ang mga kilay ng bata. "Kanina pa kita gising, lakas hilik mo!"

"Sorry, baby." Bumangon ako. Medyo masakit pa ang mga hita ko. Nang tingnan ko ang oras ay alas diez na ng umaga. Wala na rin si Alamid sa kama.

"Baba ka na, may food na don. Mag-aayos lang ako." Pumasok ako sa banyo at nag-shower.

Tinanghali ako ng gising sa pagod, pero magaan ngayon ang pakiramdam ko. Hindi pa gaanong gumagana ang logic ko. Lango pa ako sa nangyari sa amin ni Alamid sa banyo.

Napatingin ako sa lababo. Nanariwa sa isip ko ang pagkapit ko ron kagabi. Sa sobrang ligaya namin, hindi ko na napansin iyong nakasulat sa salamin. Kahit si Alamid ay hindi rin iyon napansin. Paglabas ko ay wala na si Aki sa kuwarto.

Nag-inat ako at lumabas ng pinto. Ano kaya ang almusal? Gutom na gutom ako e. Siguro masasarap na naman ang ipinaluto ni Alamid kay Diane. Tapos mamaya, fresh fruits sa meryenda. Nakaka-relax. Instant bakasyon kami. Okay na rin. Nakatakas sa mga problema.

Pagbaba ko ng sala ay siya namang labas ni Benilde mula sa kusina. May bitbit na tasa ng umuusok na kape ang babae.

Nandito pa rin siya?

Kulang na lang ay magbuhol ang mga kilay ko ng makita ko ang ayos niya. Kung gaano siya ka-balot kagabi, ay siya namang kabaliktaran ngayon. Skimpy short dress lang ang suot niya! Onti na lang lingerie na!

"Hi!" bati niya sa akin.

"N-nasaan si Alamid?" Shit. Bakit kailangan kong mautal?!

"Ah, nasa study room. Katatapos lang namin mag-usap about business."

Katatapos lang mag-usap na ganyan ang suot mo? Ngali-ngali ko siyang singhalan.

Agad na nabura sa isip ko lahat ng pag-iilusyon ko na walang problema. Unti-unti ay naalala ko kung bakit ako dapat lumayo. Naalala ko na naguguluhan pala ako sa lahat-lahat.

Ang dami ko kasing hindi alam.

Ang dami kasing hindi sinasabi sa akin ni Alamid, pero heto ako at nagtatanga-tangahan na naman dahil nga sa mahal ko siya! May mga bagay na hindi ko maintindihan kung bakit kailangang ilihim at itago sa akin!

Palagi na lang kasi akong nagugulat, nalilito at nasasaktan. At itong Benilde na ito, sino ba talaga siya sa buhay ni Alamid?! At kung makaasta siya, bakit parang mas may karapatan siya sa lahat kesa sa akin?!

"Benilde, may itatanong ako sa 'yo."

"Yes? What is it, darling?" Ngiting-ngiti siya sa akin.

Kapag alam ng babaeng ito kung sino si Aletta, ayawan na talaga.

"Kilala mo ba si Aletta?"

Natigilan siya saka namilog ang mga mata. "What did you just say?!"

Napaatras ako sa nakikitang galit sa mga mata niya. Bakit?

"How did you know about her?" Parang gusto niya akong lunukin nang buo. "How?!" Sumisigaw na siya na lalong ipinagtaka ko.

Kilala niya si Aletta? Pero sino si Aletta? Sino ang babaeng iyon sa buhay ni Alamid?! At bakit galit na galit si Benilde?

"Fuck you," she hissed. "How dare you say that fucking name?!" Dinuro niya ako. "How fucking dare you, you bitch!"

Ano bang nangyayari?!

Pumormal siya at muling kumalma. "You know it's a secret name. A secret code." Nagtatagis ang mga ngipin niya.

"A safe word?"

Napatanga siya sa akin. "You know about it as a safe word?"

Nagpanggap ako para makakuha ng impormasyon sa kanya. "Oo. Oo, alam ko."

Para siyang baliw na napahagalpak ng tawa. Kanina lang ay galit na galit siya, ngayon naman ay tawa siya nang tawa. Dinuduro niya pa rin ako pero natatawa siya. Sayang, napakaganda pa naman ni Benilde pero mukhang may tama siya sa kukote. Iyong mga kilos at tingin niya ngayon, parang hindi na kilos ng matinong babae.

"Benilde, sagutin mo ako, sino ba si Aletta? Bakit ang pangalan niya ang safe word ni Alamid?"

"Because he's scared of that fucking name." Ngiting-giti pa rin siya. "Kapag nagtatalik kami noon, kapag nasasaktan na ako nang higit sa kaya ko, I will just say that name, and Wolfie will stop sex-punishing me."

"M-may nangyari sa inyo?" Pakiramdam ko'y nagkulay suka ang buong mukha ko dahil sa nalaman ko.

"Of course!" Namewang siya. Masayang-masaya siya. "He's my ex lover. But don't worry, darling, friends na lang kami. Sa ngayon."

Kumuyom ang mga kamay ko. "Alam mo bang baliw ka?"

"And so as Wolfie." Nakangiti pa rin siya. "Bagay kami."

"Ikakasal na kami."

"Okay lang sa 'yo kahit nakapatay na siya ng tao? Ng inosenteng tao? Ng isang dalagita? And oh, hindi lang si Aletta ang pinatay niya, F.Y.I. Okay lang sa 'yo?" Natigilan ako. "Kasi sa akin, okay lang."

"Baliw ka," usal ko, wala nang lakas. "Baliw kang babae ka..."

Doon biglang sumeryoso si Benilde. Umayos siya ng tayo. "Kung ayaw mong matulad sa akin, umalis ka na."

Hindi ako tuminag.

"Umalis ka na habang maaga. Habang kaya mo pa. Habang hindi ka pa nababaliw na tulad naming dalawa!"

Pumintig ang sentido ko. "Manahimik ka!"

Pero hindi siya tumigil. "Kung hindi ka naaawa sa sarili mo, try mo na lang maawa para sa anak mo. Hindi lahat ng ipinapakita at ipinaparamdam sa inyo ni Alamid Wolfgang ay totoo!"

Tinalikuran ko siya. Sakto na palabas ng kusina si Aki. Naghihimas ito ng tiyan. "Sarap ng almusal!"

"Aki, halika na!" tawag ko sa batang lalaki.

"San tayu punta? Si Daddy?"

Umiling ako. Mali 'to. Umpisa pa lang, mali na 'to. Hinuli ko si Aki sa braso at hinila siya papunta sa pinto. Habang maaga pa, dapat ayusin ko ang desisyon ko.

"Yoko, asan si Daddy ko nga!"

"Aalis tayo, at hindi kasama ang daddy mo!" bulyaw ko kay Aki.

"What the hell is going on here?" Mula sa study room ay lumabas si Alamid.

Natigilan ako sa paghakbang pero hindi ko binitawan si Aki. Si Benilde naman ay kumikembot na umalis papunta sa hagdan.

Nasa guwapong mukha ni Alamid ang pagtataka. Sweat pants, t-shirt at kulay brown na Hermes male slippers ang nasa kanyang talampakan.

"Ingrid?" Kumunot ang kanyang noo. Nakasuot siya ng glasses na kulay itim ang rim, perpekto ang pagkakalagay niyon sa kanyang mga mata at sa matangos na ilong. Kapansin-pansin na magulo ang buhok niya pero hindi nabawasan niyon ang kanyang dating.

Ilang minuto akong natulala sa kanya.

Ilang minuto rin akong nakalimot kung anong klaseng tao siya. At nasa isip ko lang ay ang mainit na sandali na pinagsaluhan namin kagabi.

Alamid Wolfgang is Alamid Wolfgang. Para siyang diyos. Mahirap i-resist at balewalain. Hanggat nakikita ko siya, hindi ko kakayanin.

"Daddy, swimming tayu!" boses ni Aki na gumising sa nahihibang kong diwa.

Tama si Manang Tess. At tama si Benilde. Dapat umalis na ako habang kaya ko pa.

Hinatak ko ang bata papunta sa likuran ko. Lalong kumunot ang noo ni Alamid.

"What is this, Ingrid?"

Itinaas ko ang mukha ko. "You know what? Uuwi na kami ni Aki."

"What?" Umigting ang kanyang perpektong panga.

"Uuwi na kami. 'Wag mo na kaming pigilan, please." Sinikap kong tatagan ang boses ko. "Let me think. Let me breath. Let me... go."

Halata ang gulat sa mukha ni Alamid. Sinamantala ko iyon, hinila ko si Aki at binuksan ang main door. Nagulat ako ng makita ang matandang babae na nasa labas ng pinto.

"Manang Tess!" bulalas ko. Anong ginagawa niya rito?

Narinig ko ang paglagutok ng kamao ni Alamid. "What are you doing here, Manang?"

"Sinusundo ko si Ingrid at ang..." Tumingin si Manang Tess kay Aki. "At ang batang 'yan."

"What?" Hindi na maipinta ang mukha ni Alamid ng lingunin ko siya.

"Ako na ang maghahatid sa kanila sa Rizal. May inarkila akong owner." Malumanay ang tinig ni Manang Tess ngunit may finality.

"They are not coming with you."

"Sasama sila sa akin." Tumingin sa akin si Manang Tess.

Tumango ako sa matanda. "Sasama po kami sa inyo."

Napakurap si Alamid at manghang napatingin sa akin.

"Pabayaan mo na ang mag-ina mo, Ala."

"Why are you doing this to me?" Mapait ang mga tingin ni Alamid kay Manang Tess nang ito na ang harapin niya.

Tahimik na napatungo ang matandang babae. "Patawad."

Nasa lawn na kami ng makita kong may mga kasamang bodyguards si Manang Tess. Bukod pala sa owner ay may isa pang lumang vios na dala ang matanda at ang mga kasama nito.

"Aki, 'lika na..."

Mangiyak-ngiyak ang bata. "Si Daddy..."

"Malaki na ang daddy mo, 'toy, 'wag mo na siyang alalahanin," ani Manang Tess. "Sumakay na kayo sa owner at bilisan niyong mag-ina."

Tumalima agad ako. Kahit mabigat ay binuhat ko na si Aki para lang makasakay na kami sa owner. May pagmamadali ang driver ni Manang Tess. Pagkasakay na pagkasakay namin ay ini-start na agad nito ang makina. Kasunod namin sa likod ang vios na dala rin nila.

"Sino si Benilde, Manang?" tanong ko ng makalayo na kami sa rest house ni Alamid.

Dumilim ang mga mata ng matanda. "Hindi ko alam ang totoo. Pero isa lang ang tiyak ko, kapag nariyan si Benilde sa paligid ni Ala, merong hindi magandang mangyayari."

"Ano hong ibig niyong sabihin?"

"Pareho silang nakakasama sa isat-isa. Hindi sila pwedeng magsamang dalawa."

"Nasa rest house din po si Benilde..."

"Kaya pala mabigat ang loob ko na magpunta ron. Tama lang na ilayo ko kayo ron, Ingrid. Hindi ka tumupad sa usapan natin na magpapakalayo ka."

Napayuko ako. "Sinubukan ko po..."

"Pero gaya ng hinala ko, hindi mo kaya." Tumingin siya sa akin. "Pero may isa pang paraan, kahit pa ito ay suntok sa buwan."

"A-ano ho?"

"Nakahanda ka ba?"

Napalunok ako. Bakit ganito? Bakit parang kahit hindi ko pa alam kung ano ang paraan na sasabihin niya ay ayaw ko na agad?

"Sasabihin ko sa 'yo mamaya. Siya nga pala, Ingrid, may lalaking naghahanap sa 'yo."

"Ho?"

"Dadaanan natin siya sa tapat ng Cavite State University sa Indang. Abraham daw ang pangalan niya."

Biglang pumiksi si Aki sa tabi ko. "Si Pangit!"

"Aki!" Piningot ko agad ang bata.

"Gardo, sa may Cavite State muna tayo, sa may estatwa," utos ni Manang Tess sa driver.

Nang matanawanan namin ang estatwa ay bumagal ang takbo ng owner. Nauna akong bumaba ng owner ng makita ko si Abraham. Naroon nga siya!

Nag-iisa siyang nakatayo sa tapat ng statue ng CVSU. Jeans, loafer at polo shirt na kulay blue ang suot niya. Nakapamulsa ang isa niyang kamay at ang isa ay may hawak na cell phone. Sa di kalayuan ay nakaparada ang kulay itim na CRV.

Nang makita ako ni Abraham ay napangiti agad ang lalaki. "Ingrid!"

Sinalubong niya ako at niyakap nang mahigpit. Nabigla ako pero hinayaan ko na lamang siya. Gumanti ako nang magaang yakap sa kanya.

Malamang nag-alala siya sa amin ni Aki. Nahihiya ako sa kanya dahil nasangkot siya sa gulo namin.

"Ingrid, I'm happy to see you." Ikinulong niya ang mukha ko sa mga palad niya. "Are you okay?"

Tumango ako. "Abraham, pasensiya ka na. Sorry kung napag-alala kita."

"Okay lang. Kumusta ka? Ayos lang ba kayo? Nasan si Kulit?"

Nabitawan niya ako ng mapa-aray siya. Nag-init ang ulo ko ng malamang tinadyakan siya ni Aki sa binti. Agad kong inilayo ang bata sa kanya. "Aki, balik sa owner!"

"Yoko! Gusto ko balik kay Daddy!"

Pinanlakihan ni Abraham ng mata si Aki. "Di mo daddy yun!"

"Pangit mu!" Akma niyang tatadyakan ulit sa binti si Abraham pero nakailag na agad ang lalaki.

"Pangit ka rin, bungi!"

Hinila ko si Abraham palayo kay Aki. "'Wag mo ng patulan, please."

"Tigas ng mukha e. Sabihan ba naman akong pangit e hindi naman ako pangit."

Nanakbo si Aki pabalik sa owner pero binelatan muna si Abraham. "Pangit mu! Kamuka mu pwet ko!"

"Loko, ah!"

Hinila ko sa braso ang lalaki. "Abraham, hayaan mo na."

"Malas niyan pag ako naging tatay niya, araw-araw ko 'yang sisinturunin!"

"Abraham!" Gigil na saway ko sa kanya.

"Joke lang." Lumabi ang lalaki. "Sorry."

Tumango ako. "Paano mo pala nakilala si Manang Tess?"

Si Manang Tess ang sumagot na nakababa na pala ng owner. "Nakasabay ko siya sa may Amadeo nong hinahanap niya kayo. Ipinakita niya sa akin ang picture mo sa cell phone niya."

Namilog ang mga mata ko. "May picture kita?"

Nagkamot ng pisngi ang lalaki. "Stolen shot."

Kinalabit ni Manang Tess si Abraham. "Maigi pang 'yang sasakyan mo, hijo ang gamitin muna natin. Ayos lang ba, hijo?"

"Ayos lang ho." Pinagbuksan niya ng backseat si Manang Tess at Aki. Kami ni Abraham ang tabi sa unahan.

Nagmamaktol pa si Aki pero mabuti at nanahimik na rin. Siguro ay nahiya kay Manang Tess ng sitsitan ng matanda.

"Abraham, salamat."

"Oks lang, maliit na bagay." Ngumiti siya sa akin. Siya ang nagkabit sa akin ng seatbelt bago siya umikot sa kabila.

"Saan ho tayo, Manang?" tanong niya ng nasa manibela na siya. Ini-start niya ang makina.

"Sa inaanak ko. Nasa Quezon City ang bahay ng inaanak ko."

"Sino hong inaanak?" halos sabay na tanong namin ni Abraham.

Tumingin sa amin ni Abraham ang matanda. "Tutulungan niya kayo. Mayor siya sa Quezon City."

"Ano hong tulong ang ibibigay niya sa amin ni Ingrid?"

Nginitian kami ni Manang Tess. "Siya ang magkakasal sa inyong dalawa."

JF