Ey üstünde gezdiğim toprak! Nicesin?
Varlık yokluk arası, en koyu gölgesin
Şu mavilik ile üstümü örten,sen misin?
Geniş kucağına, dar saran, bir annesin

Hani ya, üstünde gezdiğim bahçeler?
Dal ile yaprak arası, en özge cennetsin
Şu kökler ile kefenimi yırtan sen misin?
Hazan bağrına, gül katan, bir iklimsin

Vuslat Tuna