Unutmak...
Unutmak
Ne kolay olurdu
Bu denli sevmeseydi insan
Bu kadar alışmayabilseydi
varlığına
Kokusuna belki
Haziranda, yağan yağmurun
Ve toprağın, seninleyken
Nefes alışını hissetmek gibi
Unutmak
Kolay olurdu belki
Sonbaharın kollarında uyumak gibi
Agaç yapraklarını şahit bilmek
Bulutlara resmettiğin hayaline
Unutmak
Kolaydı aslında
Bu denli sevmeyebilseydi
Ve sırılsıklam sevmelere, yüregini
Bu denli bağışlamayabilseydi
Unutmak
Unutmak mümkün olurdu aslında
Ardını dönüp gidebilseydi
Senin gibi o da
Ardına bakmamayı bilseydi yada
Vaz geçebilseydi haziranda
Yağmur kokusundan
Her adımda belki
Toprağın kalp atışlarını duymasa
Unutmak
Unutmak kolay olurdu aslında
Yana yana ardında kalmasaydı yada
Bilseydi sevenlerin ölmeyeceğini
Terk edenlerin yaşamadıgını bildiği kadar yada...
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top