Hoofdstuk 3

"De kittens zijn gezond en we hebben ze al namen gegeven", riep Nachtstorm vanaf de rots, "De grijze kater heet Kiezelkit, de crème kleurige poes heet Zachtkit en de zwarte poes heet Jaagkit." "Mooie namen!" riep Schorsklauw. "Dankje" snorde Nachtstorm. "Nu iets heel anders. Omdat we hier nog wel een tijdje blijven benoem ik Briesveder tot commandant. Hij wordt ook de mentor van Hazelpoot" miauwde Nachtstorm. Hazelpoot wist niet of ze blij of boos moest zijn. Het liefst werd ze gewoon door haar vader getraind. Ze was wel blij dat Nachtstorm Briesveder had gekozen in plaats van Schorsklauw of Steensprong. Briesveder kwam meteen op Hazelpoot af. "We moeten het bos verkennen, om te kijken of er andere katten of dieren wonen" miauwde Briesveder. Hazelpoot knikte. "Nachtstorm gaat ook mee" voegde hij eraan toe. Hazelpoot slikte. Als ze een fout maakte, zou ze nooit een krijger worden! Nachtstorm stond opeens naast Hazelpoot "Kom, we gaan" miauwde hij. "Spinsnor, ga op de rots zitten om te kijken of er iets aan komt" riep hij daarna. Spinsnor knikte. Daarna liepen Briesveder, Hazelpoot en Nachtstorm het kamp uit.

"Ik ruik iets vreemds..." miauwde Hazelpoot en ze stak haar neus in de lucht. Nachtstorm snoof de lucht op. "Het is vos..." miauwde hij en hij volgde het geurspoor. "Voorzichtig" miauwde Briesveder tegen hem. Hazelpoot liep onzeker achter Nachtstorm aan. Ze had nog nooit een vos gezien. "Daar is zijn hol!" Riep Nachtstorm. Een paar staartlengtes verderop zat een groot hol in de grond. "Heeft die vos dat helemaal alleen gegraven?" Vroeg Hazelpoot verbaasd. "Ja. Vossen zijn groter dan katten en ze zijn ook gevaarlijk", miauwde Briesveder, "als hij zijn hol uit komt, pas dan op." "Zo te ruiken is het een jonge vos en hij is thuis" ,miauwde Nachtstorm, "Briesveder, we moeten hem verjagen." Briesveder knikte. "Hazelpoot lokt hem het hol uit en ik en Briesveder springen op hem. Daarna jagen we hem samen weg" miauwde Nachtstorm. "Als de vos komt, ren dan weg of klim in een boom" zei Briesveder tegen Hazelpoot. Ben ik hier wel klaar voor? Dacht Hazelpoot zenuwachtig. "Ga dan!" Riep Nachtstorm ongeduldig tegen Hazelpoot. Hazelpoot sloop naar voren. "Ehmm, hallo? Kom eens uit je holletje!" Miauwde Hazelpoot onzeker toen ze voor het hol stond. Hazelpoot hoorde voetstappen in het hol. De vos sprong grommend het hol uit. Hazelpoot's haren gingen recht overeind staan van angst. Ze draaide zich met een ruk om en sprintte het woud in. Hazelpoot draaide haar kop om. Gelukkig volgde de vos haar niet. Ze rende terug om Briesveder en Nachtstorm te helpen. Toen ze terug was bij het hol was Briesveder in de achterpoot van de vos aan het bijten. Nachtstorm sloeg met zijn klauwen naar de neus van de vos. De vos piepte en sloeg met zijn grote voorpoot tegen Nachtstorm's wang. Nachtstorm viel om maar sprong meteen weer overeind. Hazelpoot stormde op de vos af. Van dichtbij was hij nog veel groter! Hazelpoot zette haar tanden in de zij van de vos. De vos krijste van de pijn en rukte zich los van Hazelpoot. Briesveder beet in de staart van de vos en Nachtstorm krabte zijn oor. De vos draaide zich met een ruk om en vluchtte het bos in. Hazelpoot trilde nog steeds van angst. Ze was heel opgelucht dat iedereen nog leefde. "Goed gedaan!" miauwde Briesveder tegen zijn leerling. "Ja, heel goed" miauwde Nachtstorm. Hazelpoot was trots op zichzelf. Briesveder had geen verwondingen maar Nachtstorm had een diepe snee in zijn wang. "Gaat het?" Vroeg Hazelpoot aan Nachtstorm. "Ja" miauwde Nachtstorm, het klonk niet echt overtuigend. "We moeten maar Rietpels" miauwde Briesveder en hij liep richting het kamp. Hazelpoot en Nachtstorm volgde hem.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top