De deur wordt open gedaan, maar Grey lijkt er niet veel om te geven, en ik dus ook niet. Langzaam haalt Grey zijn lippen van mijn mond af, en openen we onze ogen. Ik glimlach naar hem, en hij glimlacht terug. Hij gaat met zijn hand door zijn haar, waar nu geen muts op zit. Ik hoor ineens een kuchje achter ons, en kijk om. Ik zie Kayne staan, en hij kijkt ons grijnzend aan. 'Zie je?' zegt hij. Ik zucht overdreven.

'Kayne, zullen we ruilen van bed? Dat ik hier op de kamer slaap?' vraagt Grey. Kayne zucht. 'Nee.' zegt hij.

'Waarom niet?'
'Gewoon.'
'Kayne, doe niet zo raar.'
Kayne negeert hem.
'Kayne, waarom niet?'
'Omdat ik dat niet wil. Ik wil niet bij Felix.'
'Ach, doe niet zo kinderachtig!' roep ik.
'Jij moet je mond houden!' roept Kayne. Van zijn boze reactie schrik ik zo erg, dat ik ijskoud word. 'Hazel!' roept Grey. 'Je wordt ineens ijskoud!' roept hij.

'Hoe kan dat?!'
Ik haal mijn schouders op.
'Kayne, jij gaat nu deze kamer uit, want Hazel heeft me iets uit te leggen!' roept Grey. Kayne houdt zijn handen omhoog en loopt de kamer uit.

'Hazel, je kan me alles vertellen, dat weet je.' zegt Grey. 'Grey, ik wil dit niet. Ik wil het niet vertellen. Ik wil het wel vertellen, maar ik kán het niet vertellen.' zeg ik, terwijl tranen in mijn ogen ontstaan. 'Nee nee nee nee, Hazel! Niet huilen! Komt het door mij?!' roept Grey. 'Nee.' krijg ik nog net door mijn harde snikken uit. Grey slaat zijn arm om me heen en veegt mijn tranen weg. 'Je hoeft het niet te vertellen.' zegt Grey. Hij kijkt me aan, recht in mijn ogen. 'Ik wil het vertellen, maar ik kan het beter laten zien.'

Ik ga staan, en kijk even op de gang of er niemand is. 'Echt tegen niemand vertellen, asjeblieft.' smeek ik. Grey knikt. Ik stuur de tranen van mijn ogen af, en vorm een grote bol. Grey schreeuwt van schrik, en ik weet geen andere manier om hem stil te krijgen, dus stuur de bol op zijn hoofd. De bol zit om zijn hoofd heen, waardoor hij helemaal in het water zit. De deur schiet open, en ik ga snel voor Grey staan, met mijn handen achter mijn rug. 'Wat was dat?!' roept de vrouw die in de deuropening staat. 'Niet hier.' zeg ik snel. De vrouw knikt en sluit de deur. Ik hoor achter me Grey dingen proberen te schreeuwen, en laat snel de bol vallen.

Grey haalt diep adem, en kijkt me aan. 'Waar was dat voor nodig! Je had ook gewoon kunnen zeggen: stil!' roept Grey. 'Sorry..' zeg ik. 'Maar hoe kun je dat?!' roept Grey. 'Ik kan meer.' zeg ik. Ik creëer een klein vlammetje op mijn hand. 'Hazel, als jij dit kan...' zegt Grey, 'heb jij dat gebouw in de fik gestoken?' 'Weet ik niet...' zeg ik.

'Wat kun je nog meer?' vraagt Grey. Ik laat het vlammetje verdwijnen en kijk om me heen of ik iets van zand of steen zie. Ik zie in de hoek van de kamer een plant staan, en laat hem helemaal groeien, totdat de hele kamer gevuld is met planten. 'Wow...' zegt Grey. Ik laat de planten weer verdwijnen, en zucht in mijn handen. Ik kan het nog niet zonder zuchten, jammer genoeg.

Ik wijs mijn handen richting Grey, en laat windvlagen op hem af sturen. 'Mag de wind warmer? Dan droog ik misschien op!' roept Grey, terwijl hij zijn ogen dichtknijpt tegen de wind. Ik knik en maak met één hand een vlammetje, zodat de lucht warm wordt.

'Grey, ik wil dat je dalijk iets naar me gooit.' zeg ik, terwijl ik me met mijn rug naar Grey toe draai. 'Zoals?' vraagt Grey. 'Een schoen of iets.'

Als ik tintelingen voel, draai ik me om en vang ik de schoen. 'Wauw!' roept Grey verbaasd uit. 'En, weet je nog toen ik die meisjes op tijd redde?'
'Ja. Was dat ook met deze kracht?!'
'Jep!'
'Wat vet!'
Ik bloos.

~~~

Het weekend is voorbij. Ik heb gelukkig met Felix kunnen ruilen van bed, en nu slaap ik dus met Grey op de kamer. Vandaag begint de school weer, en ik heb er best zin in. Helaas zitten Grey en ik niet in dezelfde klas. Ik zit in de vierde, en hij zit in de zesde.

Samen met Grey loop ik de kamer uit. Ik heb vandaag mijn setje aan met het rood en blauw geruite vestje, het topje wat tot mijn navel komt, mijn korte broek die ook tot mijn navel komt, met daaronder een panty. Het is te koud voor alleen een korte broek, omdat het nog winter is. December, om precies te zijn. Over zes dagen precies is het nieuwjaar. Ik ben dan thuis, Grey niet. Grey is hier, want zijn ouders zijn dan op vakantie. Ik hoop dat hij vraagt of hij bij mij nieuwjaar mag vieren.

'Hazel.' Ik kijk weg van het busraam, en kijk naar Grey. 'Ik wou nog even iets vragen, voordat we op school zijn.' 'Wat dan?' vraag ik. 'Wil je mijn vriendinnetje zijn?' 'JA!' roep ik, en ik vlieg hem om de hals. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en gaat met zijn handen door mijn gestijlde haar. Ik heb het stijl gemaakt met een stijltang die ik mocht lenen van de mensen daar.

We zitten in de bus, onderweg naar school. Ik ben benieuwd hoe de school er uit zal zien. Ik zie tot nu toe alleen nog maar bomen en bos. Spannend!