Sevda iki kişiliktir
öyle bilirdim herkes gibi
Sevmek birazda sevgisizliğige
Hayat ekmekti, şiirler öyle derdi...
Yürek, hesapsızca severdi
Mutluluk bahaneydi
Ama mutsuzluk kader degildi..
Mutsuzluğum kendime
Bana senden kalan en baki hediyeydi..

Sevgi iki kişilikti
Bize öyle öğretirlerdi
Ama mutsuzluk tek kişilikti
Bunu bize kimse öğretmedi, ögretemezdi...
Bu yüzden belki yaralıydı, insan
Bu yüzden yürek bi' çareydi
Ebedi mutsuzlukta barınan
Bu yüzden belki bi parça mutluluk umardı
Tüm ömrünü mutsuzlukta bulan

Mutsuzluk bir kahroluştu belki
Nefes almayı bile tefe koyan..

Vuslat Tuna

Bu şiir WattpadPoetryTR şiir yarışmasında seçilen şiirlerden bir tanesidir.