9 Eylül 2021

Bugün hastanedeki yedinci günüm. Günüm kötü geçmedi. Ama yalan değil, iyice sıkılmaya başladım. Evimi, kedimi, arkadaşlarımı özledim. Telefonumun olmayışı bir sorun, kedimin evde oluşu bir diğer sorun. Odamı da özledim.

Zannedersem bugün biraz karamsarım. Bir an önce hastaneden çıkmak istiyorum, evime ve eski düzenime geri dönmeyi arzuluyorum. 

Bu gece bir kabus gördüm. Psikoloğum bana sadece panik atak problemim olduğumu, insanları yanı kafadaşlarımı kafamdan uydurduğumu söylüyordu. Sonra psikiyatristle konuşuyordum. O da benzer şeyler söylüyordu. İşte böyle bir kabustu. Çok detaya girmedim ama doğrusu bir hayli korktum. 

Nedense içimde bir sıkıntı var.