„Macie taką osobę?
Wiecie, taką która jest zawsze.
Znacie ją milion lat i jest tak naprawdę jedynym stałym czynnikiem w waszym życiu.
To osoba która was ukształtowała. To dzięki niej jesteście kim jesteście.
To wasza taka wasza Bratnia Dusza. Dopełnienie całości.
Ale.. to nie jest miłość.
Przynajmniej nie romantyczna.
Po prostu nie da się kochać Bratniej Duszy.
To nie logiczne prawda?
Ale tak jest.
Dziwne.
Moglibyście dać jej wszytko.
Nawet życie.
Ale..
Nie byłaby to czysta miłość."

Może to wy jesteście czyimś dopełnieniem i czujecie się ja co jest omijane mimo wiecznej pomocy i obecności? Ale wiecie.. od każdej reguły są wyjątki nie?