Toussaint Ephraim Vanidestine

"Ate, alam mo ba, ang ganda sa loob ng palasyo?" Pagkwento ni Lily sakan'ya noong nakauwi na sila.

"Kasing ganda din ba ng palasyob ang ugali ng reyna at hari?" Mahinang tanong niya. Siya lang ata ang nakarinig.

"Kaso hindi namin nakita ang reyna ate eh." Parang nalungkot pa ito habang kini kwento niya.

In the back of her mind she's thinking that the ruler doesn't want to get dirt. What a coward ruler though.

"Some rulers are really that coward. Hindi man lang marunong harapin ang mga nasasakupan nila," She whispered.

Tumayo siya at naglakad palabas. Lumingon siya pabalik at tinawag si Lily.

"Hey, child. Maari mo ba akong samahan papunta sa ilog kung saan niyo ako nakita?" Tanong niya kay Lily. The child just nod at her and hold her palm. They both vanished and the river was in front of them after.

Bigla niyang naalala ang kwintas niya. It was the last remembrance from her dad. Kaya hindi iyon pwedeng mawala. Ito ang rason kung bakit siya nagpasama kay Lily sa ilog.

"Nandito na tayo, ate," Saad nito.

"Bakit ka pala bumalik dito, ate? May naalala ka na ba tungkol sa nakaraan mo?" Tanong nito, ngunit mababakas mo sa tono ng boses na nalulungkot ito.

Sa kadahilanan bang maari silang iwan nito pag nagkataon?

"No, I just need to find my necklace. I remembered when I fell here. I did able to hold my necklace, kaso nabitawan ko ito. Pero sigurado akong nandito lang yun." Sagot niya sa bata.

"Anyway, thank you for accompanying me here," She thanked Lily.

"Walang anuman, ate. Pero kailangan ko munang bumalik, baka kailangan ako ni mama. Babalikan kita rito mamaya, ate." Lily assured her, she just nod.

Hindi rin naman siguro ito matatagalan. Kaya ayos lang sakanya. Tsaka baka siya pa ang matagalan sa paghahanap.

"Sige, tulungan mo muna ang nanay mo. Baka ako pa ang matagalan sa paghahanap dito. Ingat ka beh." Saad niya kay Lily.

"Lalangoy ka ba jan ate? Para hanapin ang kwintas mo?" Tanong nito sakan'ya. She nod, again.

"Oo, kailangan kong mahanap yun beh. It's the on-- nevermind. Sobrang halaga no'n sa'kin." Sagot niya rito. Lily hug her out of nowhere. Na siyang nakapagpagulat niya.

She suddenly felt a warm hug from a sister.

"Mag-iingat ka, ate." Sambit nito habang nakayakap sakan'ya.

Hinagod niya ang likuran nito, tsaka siya nagsalita. "Pangako, beh."

Sapat na iyon para mapangiti ang bata, tsaka ito umalis at naiwan siyang mag-isa sa ilog na iyon.

Kumagat na rin ang dilim, kaya maaaring mapahamak si Lily kung iiwan niya itong mag-isa rito. Habang siya ay naghahanap ng kwintas niya sa kailaliman ng ilog. Kaya niya ito pinayagang umalis muna.

She's safer with her mom, there.

Walang ibang ilaw na nagbibigay ng liwanag, maliban lamang sa buwan na nasa kalangitan. Ilang beses niya pang binalik-balik ang tingin niya sa kalangitan nagbabakasakali na makakita siya ng tulay. Ngunit kahit anong pilit niya, ay wala talaga siyang nakita.

Naglalakad siya papunta sa ilog, at saglit niyang tinampisaw ang mga paa niya sa tubig. Hindi ganoon kalamig ang tubig, hindi rin ganoon kainit. Katamtaman lang. Luminga-linga pa siya baka may ibang taong makakita sakan'ya. She don't know if these river is sacred that only royals can take a bath here. Wala namang naikwento si Lily sakan'ya.

Sa paglapag niya ng mga paa niya ay hanggang leeg na niya ang tubig ng ilog. Ang lalim naman pala, lumangoy siya papuntang kalagitnaan ng ilog. Namangha siya sa sobrang linaw nito, nakikita niya pa ang mga bato-bato sa ilalim. Mabuti nalang, hindi sa parteng ito ako nahulog. Tiyak na tigok ako.

Inawang niya ang bibig niya para makakuha siya ng sapat na hangin. Tinikom niya rin agad ito at sumisid pababa. Minulat niya ang mga mata niya habang nasa ilalim siya at nagsimula siyang hanapin ang kwintas. Alam niyang imposimbleng mahanap niya ang kwintas na iyon, baka nga natangay na iyon ng agos. Ngunit wala namang imposimble kung susubukan niya.

Hinawi niya ang buhok niyang nagsisimula nitong takpan ang paningin niya. Narating niya ang parte kung saan may mga nagkukumpulang bato. Biglang nahagip ng paningin niya ang isang kumikinang na bagay. Nasa pagitan ito ng mga bato, maybe it was her necklace. Out of her curiosity, she went near to it. Nag-iisip siya kung paano niya ito aabutin. Ginamit niya ang kanang kamay niya para abutin ito, ngunit hindi kinaya. Kung hindi maaabot ng kamay niya siguro pwede naman ang paa niya.

Gamit ang kaliwang paa niya na pang-abot sa bagay na kumikinang na iyon. Ngunit bigla siyang nakaramdam na nawawalan na siya ng hangin. Kailangan niyang umangat para kumuha ng sapat na hangin. Lalangoy na sana siya pataas ngunit hindi niya matanggal ang paa niya sa pagitan ng mga batong iyon. Kinuyom niya ang kamao niya at binigyang suporta ang sarili niya para umangat, pero kahit anong pilit niya ay hindi talaga matanggal ang paa niya. Yumuko siya at sinubukang tanggalin ang bato na iyon. Kahit saang anggulo o pwesto ay ayaw talaga.

Inipon niya lahat ng hangin na natitira sa katawan niya, at pinipilit pa rin ang sarili na umangat. Pero kahit anong pilit mo, kung hindi talaga pwede, hindi talaga. Pinikit niya ang kaniyang mga mata at hindi mapigilang mapa-isip.

Akalain mo nga naman, may part two pala ang kamatayan ko sa ilog na 'to.

Nagulat siya ng may biglang humawak sa kaliwang paa niya. Agad niyang iniyuko ang ulo niya, at nakita niya ang pigura ng isang lalaki na tinatanggal ang paa niya sa bato na iyon. Wala itong damit pang-itaas kaya makikita mo kung gaano ito ka kisig. Hindi naging mahirap sakanya ang pagtanggal sa bato, biglang nawala ang lalaki. Inangat ni March ang sarili niya ngunit biglaan siyang bumulusok pababa.

Nagulat ito ng may naramdaman siyang malambot na bagay na dumampi sa labi niya. Naimulat niya ang mga mata niya. She saw a pair of sapphire eyes who's looking at her. Para bang sinusuri siya nito. Naramdaman nalang niyang may nilalabas na hangin ang lalaki sa bibig nito.

Habang siya ay gulat parin hanggang ngayon. Hinawakan nito ang leeg at bewang  niya para mas lalong bigyan ito ng hangin. Dahil sa ginawa ng binata ay mas lalong nanlaki ang mga mata nito. Halos masambit niya lahat ng pagmumurang alam niya sakaniyang isipan noong mapagtanto at rumehistro sa isipan niya kung ano ang nawala sakan'ya.

Juice colored, yung first kiss ko!

Patuloy na binibigyan ng hangin ang dalagang kanina pa nanlaki ang mga mata hanggang sa lumangoy sila paitaas at tinulungan niya itong umahon at makapunta sa lupa. Madilim na, ngunit nasisinagan pa rin sila ng buwan. Hinihingal pa rin ang dalaga kaya umupo ito saglit. Nang mahimasmaasan na ito ay agad itong tumayo at sinugod ang binatang nagligtas sakanya.

"Hoy lalaking gwap-- gago!" Sigaw ng dalaga. Napalingon naman ang lalaki sakanya, ngunit agad na nanlaki ang mga mata nito sa kasunod na ginawa ng dalaga. Sinampal niya ito sa magkabilang pisngi.

Wtf. Naisambit nalang ng binata sa isip niya.

"Who the hell are you to slapped me?" Kalmado ngunit bakas sa mukha nito ang galit, o baka dahil sa sampal ng dalaga kaya ito namumula.

"And who the hell are you to kissed me?" Ganti naman niya ng tanong sa lalaki. Nangunot ang noo ng lalaki, tinawag pa talaga siya nitong gago. Gayong sinagip lang naman niya ang buhay ng dalagang ito sa pangalawang pagkakataon.

Akalain mo nga naman, ang isang Saint na gaya ko pa ang nagligtas sakan'ya.

"I am just saving your life, young lady," Sagot nito sakan'ya. "Is that how you say, thank you? Then you're welcome." Kinuyom ng dalaga ang palad niya dahil sa inis. Tila napaka sarkastiko ng mga tinuran ng binata. "Just because of the kissed you act like that. Don't worry, I won't never like a woman like you. Please, I have many girls in the Academy."

"Walang nagtatanong, pashnea ka. Ang kapal mo!" Naningkit ang mga mata ng binata dahil sa sinabi ng dalaga.

"Pash-- what?" Naguguluhang tanong ng binata.

"Pash pash, alam mo yun? Kamukha mo yung kumanta no'n." Sambit ni March na mas lalong ngpakunot sa noo ng lalaki.

Saan ba nagmula ang babaeng ito? Kahit ano-ano ang pinagsasabi.

"Isa kang pambihirang babae." Bulong nito at napangisi. "Ihahatid na kita." Pag-iiba ng binata sa usapan.

"No, thanks. Galawan mo, pang fuc--." March didn't finished her words as the man cut her off.

"As I repeat, I have many women in the Academy. Pero ikaw? Hmm, pwede na rin." Ngumisi ang lalaki at biglang tumingin sa ibaba.

Napatingin rin dito si March, shit, bakat!

Tinabunan ni March ang dibdib niya at masamang tinignan ang lalaki.

"Tangina ka, bastos!" Sigaw nito.

The boy just chuckled.

"That mouth of yours, fulls of profanities," Wika nito tsaka ngumisi sa dalaga. "Lasang ginataan."

Dahil sa sinabi ni Saint ay hindi mapigilan ni March ng mainis ng todo.

Tangina, kung masasapak niya lang itong lalaking ito. Dahil sa sinabi ng binata ay naalala niya na hindi pala siya nakapag toothbrush, at ginataan ang ulam nila kanina.

"Pashnea ka!" Inis na sambit ni March.

"You keep on saying that word, ano bang ibig sabihin niyan?" Seryosong tanong ng binata sakan'ya.

"It's for you to find out, Mr. Maniac." Nakangising wika ni March.

"Ihahatid na kita." Tinaasan siya ng kilay ng dalaga. Why this man is keep on insisting her to brought her home?  Kaya naman niyang umuwi mag-isa.

Pashnea, March. Kaya mo?

"Kaya kung umuwi mag-isa. We're strangers, don't act as if you knew me." Seryosong saad niya.

"I can ta--"

"Hindi na ng--" Both o them silence when someone cut them off.

"Ate," napabaling ng tingin ang dalaga dahil sa tumawag sakan'ya. Nakita niya si Lily na mukhang napipilitang ngumiti. Tila nahihiya na ewan.

"Kuya," sambit nito ng makita si Saint.

So she knew this man?

"Hi, little kid." Pagbati ng binata kay Lily. Tsaka ulit binaling ng binata ang tingin sa dalaga. Bigla itong ngumisi sakan'ya na siyang ikinagulat nito at napahakbang ng isang beses sa likod.

"Kuya, punta ka sa bahay. Siguradong masisiyahan si mama pag nakita ka niya." Nanlaki ang mga mata ng dalaga ng marinig niya ang tinuran ni Lily.

Are these two are siblings?

Hindi naman sila magkamukha. This man is beautiful than her, mas maganda pa sakanya este gwapo. Did she just compliment him?

"Sure." He mumbled. Napatingin siya sa binata na nakangisi parin at nakatitig sakanya.

Nilihis na niya ang tingin rito at tinignan si Lily. "Beh, sigurado ka ba sa lalaking ito?" Bulong niya sa bata.

"Oo, ate. Isa siya sa mga estudyante sa Harvena na pinagkakatiwalaan ng reyna natin." When she heard the word queen she can't stopped herself from rolling her eyes.

"Tara na, ate." Akmang hahawakan na ni Lily ang kamay niya ngunit naunahan siya ng binata at sabay silang naglaho ng parang bula.

Halos atakihin siya sa puso ng hinila siya ng binata. Isa lang ang nasa isip niya ngayon, baka may ibang gagawin ang lalaking ito sakanya. Nakarating sila sa ilalim ng puno na hawak parin ng binatang palapulsuhan niya.

She kept on glaring at the man.

"L-let go." She stuttered.

"I did see what your reaction, after what Lily's says." Seryosong wika ng binata.

"So?" Sambit ni March.

"You don't like the queen of Harvena's, right?" He asked right away.

"Anong pake mo kung hindi ko siya gusto?" Tanong niya pabalik sa binata.

"Always watch your actions and what you says," seryoso siyang tinignan nito na siyang ikinabahala niya. "Know the person you dislike first." Tsaka ito naunang naglakad sakan'ya.

Sumunod siya rito, at niluwa sila sa tapat ng bahay nina Lily. Naghihintay sa may pintuan si Liliane at Lily sa kanilang dalawa. Saint flashed a smile as she saw Lily and Liliane. Nginitian din nila itong dalawa pabalik.

"Ate, kuya, nandiyan na pala kayo." Nakangiting sambit nito.

"Ijo, pasok kayo." Napataas na naman ang kilay ni March ng makitang prenteng pumasok si Saint at umupo sa couch.

Wow feel at home.

Agad rin na umupo si March sa single na couch, katapat niya ang binatang kanina pa siya tinitignan. Is this man are too inlove on her? Why can't he get away his eyes on her?

"Siguro ay kilala niyo na ang isa't-isa," Sambit ng ina ni Lily. "O baka naman hindi niyo pa pinakilala ang isa't-isa." Dagdag ng ina ni Lily. "Saan ka ba dinala ng batang ito, ija?" Nagulat si March sa tanong ng ina ni Lily sakanya.

"D-diyan lang sa likod." Nauutal na sambit niya. Why does she need to stuttered? Napatango nalang ang ina ni Lily sakanya.

"Ijo, kilala mo naman siguro siya, 'no?" Ngumisi muna ang binata habang nakatingin sakan'ya. Bago ito tumango. Naningkit ang mata ni March dahil sa pagtango nito.

She didn't remember introducing herself to this maniac.

"I didn't remember introducing myself to you, maniac." Sambit ni March.

The smirk on Saint lips was still there. Making March to felt more irritated to him.

"You don't need to introduced yourself to me, little brat. From the very beginning, I know you." Sa bawat salitang lumalabas sa bibig ng binata ay nagbibigay ng kilabot sakan'ya.

Ano bang kapangyarihan nito? Manghuhula ba ang lalaking ito?

"Maria Archana Valiente," Mas lalo siyang nagulat ng sambitin ng binata ang pangalan niya.

"H-how?" Sa dami ng tanong na nabubuo sa kaniyang isipan. Iyan lamang ang lumabas sa kaniyang bibig.

"He was the one who save your life when you're drowning at the river, March." Sagot ni Liliane sakan'ya, na ina ni Lily.

Napatitig siya sa binata dahil sa sinabi ng ina ni Lily. Hindi niya lubos maisip na ang lalaking ito ang nagligtas sakan'ya, at ngayon, sa ikalawang pagkakataon, iniligtas na naman nito ang buhay niya.

"Hi, little brat. I'm Toussaint Ephraim Vanidestine, your life saver." He was just staring on the boy who save her life twice.

There's something in her mind wanting to know more about this man.

Harvena: Aire
By DeeYanny
Plagiarism is a crime

Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!