Chapter 3

Weird World

She was slowly opening her eyes, bumungad sakanya ang nakakasilaw na ilaw.

Am I dead already?

Nilibot niya ang paningin niya at bumungad sakanya ang isang kwarto. Iba na rin ang kasuotan niya, she was wearing a not so formal dress. It was a different dress in mortal world na halos kinapos sa tela. The dress was up to the knee. Parang hindi naman siya patay, kaya agad siyang bumangon at lumabas. Sumalubong sakanya ang napaka gandang simoy ng hangin. She's slowly and gently embracing the air.

The place was surrounded by trees, she felt like she was in the world of fantasies. Some trees are glowing like a sun. Kinurap-kurap pa niya ng ilang beses ang mata niya kung totoong nagliliwanag ang kahoy na iyon. Biglang nilipad ng hangin ang ilang hibla ng buhok niya, kaya napapikit siya dahil tumataba ito sa mukha niya. Sinubukan niyang ayusin ang buhok niya ngunit wala siyang dalang pantali.

Can this wind stop?

Natulala siya ng bigla ngang tumigil ang hangin, she just disregard it. Nagsimula na siyang ayusin ang buhok niya, ngunit natigil siya ng makitang kakaiba ang kulay ng buhok niya. Her hair was in a golden color, ilang beses niya pang tinignan ang hibla ng buhok niya ngunit kulay ginto talaga ito.

What happened to this? Ganito ba pag namamatay? Mag-iiba ang kulay ng buhok?

"Mama, nandito siya!" Natigil siya sa pagtitig sa kaniyang buhok nang marinig niya ang boses ng isang batang babae.

"Ate, pinakaba mo naman kami akala namin kung saan ka na napunta." Hinihingal na saad ng bata.

"Huminga ka muna ng maayos bago ka magsalita." Pagpapaalala niya sa bata.

"Ija, akala namin kung nasaan ka na." Nakasunod dito ang ginang na kamukha ng batang tumawag sakanya ng ate.

"Are you two also dead?" She asked.

Dumaan ang gulat sa mukha ng dalawa dahil sa tinanong niya.

"Buhay kami ija, at ikaw rin." Nakahinga siya ng maluwag dahil sa sinabi ng ginang.

"Salamat naman." Bulong niya.

Akala ko talaga, deads na ako.

"Nasaang parte po pala ako ng Maynila? Malapit lang ba ito sa tulay kung saan ako nahulog?" Tanong niya sa mag-ina.

Nagtinginan ang mag-ina dahil sa tinanong niya. Para bang wala itong alam sa mundong inaapakan niya ngayon.

"Nasa Harvena ka ija, at anong ibig mong sabihin na tulay na kung saan ka nahulog? Hindi ka nahulog sa tulay ija, walang tulay ang ilog na iyong binagsakan." Sagot sakanya ng ginang.

She furrowed her eyebrows. Imposible na walang tulay ang ilog na binagsakan niya. Dahil kitang-kita niya mismo sa sarili niya kung paano siya bumagsak doon. Narinig niya mismo kung paano sambitin ng tiyahin niyang bruha, ang pangalan niya ng ilang beses.

"Where's part of the Philippines is the Harvena located?" She asked again.

Ngayon niya palang narinig ang lugar na iyan, and the fact that the house where she stayed was surrounded with trees. A different kind of trees. A trees that was glowing, at ang misteryo sa biglaang pagpalit ng kulay ng kaniyang buhok.

"Philippines, ano yan ate?" This time ay napataas na ang kilay niya.

Pinagloloko ba siya ng mag-inang to? Pati bansang ginagalawan nila hindi alam.

"Malala na kayo, promise." Sambit niya.

"Wala kaming sakit ija." Sagot ng ginang.

Natampal niya ang noo niya dahil sinagot ng ginang.

"Kami nga dapat ang magtanong sa'yo ate, ayos ka lang ba?" Tanong ng bata.

"I'm okay." She answered.

"Pumasok muna tayo sa loob ija," pagyaya ng ginang sakanya.

She nod, wala siyang choice and besides sila ang nagligtas sakanya mula sa pagkakalunod.

Pero nahihiwagaan siya sa mag-inang ito. Walang alam ang mga ito sa tinanong niya, tapos dito pa sila nakatira sa gubat. Maliban nalang kung albularyo ang mag-inang 'to. Pagpasok nila sa bahay ay agad niyang iginala ang mga mata niya. Baka sakaling makakita siya ng mga gamit na magpapatunay na albularyo nga ang mag-inang ito.

Ngunit wala siyang nakitang kahit ano, mga gamit sa normal na bahay lang talaga ang nakita niya.

"Umupo ka ija." Agad siyang umupo dahil sa sinabi ng ginang.

"Kumusta ang iyong pakiramdam?" Tanong ng ginang sakanya.

"I'm okay, already. Thank you." She answered. Ngumiti ang ginang sakanya, senyales na masaya ito dahil maayos na ang kaniyang kalagayan.

"Masaya akong marinig iyan mula sa'yo," sambit ng ginang. Pagkatapos ay nagpakilala ito.

"Ako nga pala si Liliane, at siya naman si Lily ang anak ko. Ikaw ija, ano ang pangalan mo?" Tanong ng ginang sakanya.

"I'm Maria Archana Valiente, March for short." She introduced herself to the two.

"Ang ganda ng pangalan mo, ate," nakangiting sambit ng bata sakan'ya. Cute.

"By the way po, may space for rent po kayo dito?" Tanong niya sa dalawa.

"Space for rent?" Tanong ni Liliane.

"A house where I can stay in. Iyong pwedeng maupahan." Sagot niya.

"Dito sa Harvena ay wala ija, sa Lluvia o  sa ibang mga maliliit na bayan ay meron." Nangunot ang noo niya sa sinabi ng ginang. Ang weird naman ng lugar na ito, walang maaring ma rentahan.

Anong klaseng lugar ba ito?

"Wala ka bang pamilya na mauuwian?" That question hit her.

Meron sana, kaso hindi niya na gustong bumalik doon. That house was hell to her. It was a torturing house for her. Lahat ng pasakit ay naranasan niya sa bahay na iyon. Walang araw na hindi siya sinasaktan ng tiyahin niya. Kailan man ay hindi niya gustong balikan ang buhay niya at ang bahay na 'yon.

Umiling siya bilang tugon sa babae na tumulong sakan'ya.

"I only have myself." She answered.

"Saan ka ba nakatira dati?" Tanong ulit ng babae.

"I lived in Manila." She answered.

"Huh? Wala namang Manila dito ate." Singit ng bata.

"Bhie, ayos ka lang? Manila is a famous place in the Philippines, tapos hindi mo alam?" Ang weird talaga ng pamilyang tumulong sakanya.

"Hindi bhie ang pangalan ko ate. Lily po, at anong Philippines ate?" Naguguluhang tinignan rin siya ng bata.

"Our country." She answered.

"Nabagok ba ang ulo mo ija noong nahulog ka sa ilog? Bakit hindi mo maalala kung taga saan ka talaga? Nandito ka sa Mania World ija, may apat na kaharian dito. Ang Ordus, Laverna, Avelon at ang Harvena kung saan ka ngayon." Legit, shit. Nabalik ba ako sa sinaunang panahon kung saan may kaharian?

Teka ano raw? Mania World? Where did I heard it?

Agad siyang nag-iisip siya kung saan niya narinig ang mga salitang iyon. Then she suddenly remembered their school tour. It was a place where full of paintings. Fantasy paintings, that place called Mania World. She was hook with the paintings there, that make her want to stay.

It was owned by a girl name Viena Enriquez.

Muli niyang sinulyapan ang mag-ina.

"Muli ba akong nabalik sa panahon ng mga kastila, kung saan sinakop nila ang Pilipinas?" Walang pag-alinlangan na tanong niya sa mag-ina.

"Hindi ko alam ang pinagsasabi mo ija, pero nasa Mania ka at sa kaharian ng Harvena. Siguro ay nakalimutan mo ang mga ito dahil yata ay baka nabagok ang ulo mo. Ngunit sa pagkakaalam ko ay hindi naman." Hindi niya alam kung ano ang Mania World ang Harvena.

Hindi rin alam ng mag-inang ito ang tungkol sa Pilipinas.

"Time first po ah. Litong-lito na ako eh, you're speaking filipino words, yet you didn't know what Philippines is. Dapat sainyo nakinig sa history teacher niyo noon eh." Binulong niya ang hulin mga salitang sinabi niya.

"Hindi po iyan tinuturo sa history natin ate. Dahil dito ang tinuturo ay kung paano nagsimula at umusbong ang ating mundo. God and goddesses with different kind of elemental power with the goddess who owned the special power, they all made our world." Nalaglag ang panga niya dahil sa sinabi ng bata.

God and goddesses? Nasaan ba talaga ako? Am I in the world of peculiars' people that only exist in televisions?

"I am mortal bhie. A very beautiful mortal or a human. Are you some sort of alien? Akala ko nasa mars lang ang mga alien ba't napunta kayo dito sa Pilipinas. Kaso hindi naman kayo mukhang alien, also we're already in modern world now. Sa libro lang nag-e exist ang gan'yan." Agad na saad niya.

Lily and Liliane are looking to each other.

And then, they both vanished. Halos mapatalon sa gulat si March dahil sa nasaksihan niya.

Tangina, paanong nawala ang dalawang 'yon?

Ginala niya ang mga mas niya at halos atakihin siya dahil biglang sumulpot ang mag-ina sa harapan niya. Habang nakangiti ng malapad sakan'ya.

Shit, this is creepy.

"We are Harvena, we can teleport. It already runs through our blood." Liliane uttered, the mother of Lily.

"Are you saying that you are a mortal?" Liliane asked her.

"Because I really am." She answered.

"Did you make some tricks to deceive me? Para maglaho nalang kayo basta-basta?" Tanong niga sa mag-ina.

"It's not a trick, it's what you called bloodline. We are humans who can teleport, a pure blooded one." Liliane answered.

"Sinabi mo ay galing ka sa mundo ng mga mortal. Ngunit ang labo naman ata, wala pang mortal na nakaka-apak sa mundo namin. Siguro ay kagaya ka namin, but how can a human enter this world through the river?" Tila hindi siya makapaniwala sa narinig niya. Yet, she didn't freak out too.

Kung totoo man na wala siya sa mundo nila. Kung totoo man na nasa mundo siya na tinatawag ng Mania World. Hindi siya maaring magkamali, na maaring ang may ari ng Mania World na lugar n pinuntahan nila noon ay pagmamay-ari ng isang taong may kapangyarihan.

"Did you know, a girl name Viena Enriquez?" She asked.

Nakita niya ang paglaki ng mata ng dalawa.

"Kilala mo siya ija? Siya ay isang guro ng Avelon. Isa ka bang Avelonia?" Nasapo niya ang noo niya.

So, totoo nga. This world is real, world for peculiars' people.

"She's the owner of an place there called 'Mania World' full of fantasy paintings." She answered honesty.

"Ngunit nakakaloka. Dati nong kabataan ko, lodi ko lang sina wonderwoman. Ngayon nakakita na ako ng parang si wonderwoman, may kapangyarihan." Bulong niya.

"Lodi? Wonderwoman?" Tanong ni Lily.

"Oh, nevermind what I said," She muttered.

Wala ba silang gadget? Bakit hindi nila kilala sina wonderwoman. Oh yeah, their selves are their own hero.

Siguro madali lang sakanila ang mga gawain, hindi katulad naming mga mortal na kailangan pang kumayod. We are born poweless, but we are determined on what we are doing and wanted to do.

Hindi namin kailangang umasa sa kapangyarihan, dahil una palang wala kami niyan.

Harvena: Aire
By DeeYanny
Plagiarism is a crime

Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top