Fall

"ANG KAPAL NG MUKHA MONG SUNUGIN ANG BAHAY KO!" Nanlaki ang mata ni March sa paratang ng tiyahin niya.

Sinugod siya nito at sinbunutan. Napapikit siya sa higpit ng pagkakasabunot nito.

"Ano ba!" sigaw rin ni March at pilit na tinatanggal ang kamay nito sa buhok niya.

"Bitawan mo ako!" Inis na sabi niya.

Sinabunutan siya nito sa huling pagkakataon bago tinulak at napasandal ito sa railings ng tulay.

"Sinadya mo bang sunugin ang bahay ko? Tsaka ka lumayas, para hindi mapag bintangan." Her aunt piercing eyes was looking at her.

Kung nakakamatay langang tingin, paniguradong nakabulagta na siya ngayon at walang buhay.

"May pruweba ka ba?" Tanong niya sakan'yang tiyahin.

"Hindi na kailangan ng pruweba dahil walang ibang pwedeng gumawa no'n kun'di ikaw lang!" Sambit niya, natawa ng mapakla si March.

"You really think I did that auntie?" She asked.

"Oo, may galit ako sayo but I am not that dumb. Hindi ko magagawa yun auntie. Umalis na nga ako, para maka-iwas ng gulo. Tapos ganito?" Tanong niya. "Ang isang estudyanteng katulad ko ay hindi iyon magagawa. Siguro nga, karma mo na 'yon. Sa lahat ng kasamaang ginawa mo." Bulong niya.

Sinugod siya ng auntie niya at hinablot ang kwintas nito. Nagulat siya sa ginawa nito.

"Magmama-ang maangan ka pa. Wala nang natira sa'kin, lahat ng ari-arian ko ang mga papeles wala na. Dahil jan sa ginawa mong pagsunog sa bahay ko." Pagkatapos iyong sabihin ng auntie niya ay ngumisi ito.

"What if, I sell this?" She raised the necklace she's holding.

"No!" Lumapit si March sakanya ngunit agad itong naglakad papunta sa kabila.

"It was the only remembrance that left for me from my parents," She says. "Please give it back."

She handed her hands to he aunt but her aunt just grinned.

"Then get it." Her aunt grinned. Agad itong tumakbo papunta sa gawi ng tita niya. "If you can, hindi ka rin naman siguro tanga para sundan ito sa ilalim ng ilog."

Ngunit sa pagtakbo niya ay ang pagtakbo din ng auntie niya pabalik tsaka inihagis nito ang kwintas niya sa ilog. Her eyes widened and she run as fast as she could to reached the necklace.

Hindi iyon pwedeng malaglag sa ilog.

Bago ito tuluyang mahulog ay agad siyang pumatong sa railings ng tulay para maabot ang kwintas but one of her feet slipped. Nawalan siya ng balanse at bumulusok pababa. Nakita niya kung paano manlaki ang mga mata ng tiyahin niyang walang ibang ginawa kung hindi pahirapan siya.

Ang pagsigaw nito sa pangalan niya ng paulit-ulit at pag-iling nito ng ilang beses. She smiled, malalim ang babagsakan niya. Milagro nalang kung mabubuhay pa siya pagkatapos nito. Siguradong bato ang sasalubong sakanya pagbagsak niya. Kusa niyang nabitawan niya ang kwintas na hawak niya. Dahil sa lakas ng impact ng pagkakahulog niya.

Habang nahuhulog siya ay nakikita niya na unti-unting natatabunan ang araw ng buwan. Sa pag dampi ng tubig sa balat niya ay tuluyan niyang nakita kung paano harangan ng buwan ang araw.

As the sun block by the moon, she felt an unknown feeling. A feeling that all was stop, except on her. Hindi gumalaw ang kahit ano, ngunit ang sarili niya lamang ang gumagalaw at patuloy na bumubulusok sa ilalim ng ilog.

Ang akala niya na bato ang sasalubong sakanya ngunit wala siyang kahit anong naramdaman no'ng mahulog siya. Until she felt that she was slowly loosing the air that she's breathing. She just smiled weakly. Nakita niya ang pigura ng isang lalaking nasa ilalim ng ilog. Pero hindi ito gumagalaw. Nakatingin siya sa lalaking iyon at umaasang maililigtas siya.

Please, save me.

The boy was just looking at her worriedly.

Muli niyang nakita ang araw na natatabunan ng buwan. The solar eclipse. She was slowly closing her eyes as the eclipse are slowly fading.

The sun is beautiful isn't it?

I can die happy.

Sa pagpikit ng mga mata niya ay doon palang bumalik ang lahat at nakagalaw. Agad na lumangoy ang lalaki patungo sakanya. Binilisan niya pa ang paglangoy niya at nahagip niya ang isang kwintas na may hourglass. Kinuha niya ito tsaka agad na pinuntahan ang babae he kissed her and give her air under the river.

Little did they know, linked was already formed between in them. They feel each others feelings, pain, suffering and all.

Soul was bound, link was created, tied until eternity.

Umahon silang dalawa sa ilog. He placed her on the grass, the girl was still unconscious.

It has a golden hair, galing sa tsokolateng buhok nito ay bigla itong naging kasing kulay ng ginto. He was just looking at the face of the girl and observing every inch of it. Nakita niya ang peklat nito sa kaliwang mukha niya sa ilalim ng mga mata nito. The scars, didn't lessen her beauty, it make her more beautiful and intriguing.

Muli niyang binigyan ng hangin ang babae. No malice, ililigtas niya lang ang buhay ng dalagang ito.

"Sino siya kuya?" Agad na tanong ng batang babae na kasama ni Saint.

Nakita ito ni Saint na sinusuway ng mga kawal sa palasyo kaya tinulungan niya ito. They knew Saint, he's a student from the Academy a trusted student that can help the palace.

"Did you saw what I did?" He asked the kid. The kid nod.

"Next time, if you see something like that, closed your eyes." Tumango ang bata sakanya.

"I don't know her," sagot niya sa tanong ng bata.

"Nakita ko siya na bumagsak mula sa taas kuya. Nagulat nga ako." Napatingin siya sa bata dahil doon.

Bumagsak mula sa taas? Weird.

"What do you mean?" Saint asked.

"Galing siya sa taas kuya, biglang bumagsak diyan sa ilog." Binaling niya ang tingin sa babae.

She wore different clothing and he's not familiar with her. Baka naman taga Ordus ito, or  maybe from Avelon or Laverna. Hindi niya kasi ito nakikita sa Harvena and the fact na bigla itong bumagsak galing sa itaas.

"I'll bring her to your place." He says.

Agad niyang binuhat ang babae ng bridal style at humawak sakanya ang batang kasama niya. Sabay silang naglaho doon at nakarating sila sa bahay ng batang kasama niya.

"Maari mo ba siyang patuluyin sa tinutuluyan niyo?" Tanong niya sa bata.

"Oo naman kuya, malakas ka sa'kin eh. Tsaka para may ate na rin ako." Humagikhik ang bata kaya napangiti si Saint.

"You really didn't change Lily." He says.

Dumiretso sila sa tinutuluyan nina Lily, nakita niya ang mama ng bata. Binati niya ito at nagmano siya, kilala siya ng mama nito dahil palagi siya dito sa palasyo.

"Oh, ijo napadaan ka. Teka, sino siya?" Tinuro ng ina ni Lily ang babaeng walay malay na karga niya.

"I don't know her, she was drowning in the river near here in Harvena. Kung saan doon ako naligo, she dress differently and I'm not familiar with her. Is it okay tita if she'll stay here? Kailangan ko pa po kasi na bumalik sa Academy." Sambit niya.

Tumango ang ina ni Lily.

"Oo naman, huwag kang mag-alala maaari muna siyang pumarito." Saint nod, and thank them before he went back to the Academy.

"Saan ka na naman galing Santo?" Bungad ng isa niyang kasamahan sa league.

"Sa'n pa, edi naghanap na naman yan ng chicks." One of the boys answered.

"I'm not in the mood to have fun today. So shut up boys." Suway niya sa mga ito.

"Pabayaan niyo si Kuya Saint, mga kuya. Hindi na kayo nasanay sakanya na basta-basta nalang yan nawawala." Sambit ng nag-iisang babae na kasama nila sa league.

"Oo nga lil sis noh, hindi siya si Saint pag hindi yan nawawala." Sambit ng lalaking pilyo.

Si Saint ay nananahimik sa tabi, he can't get away the face of the girl in her mind. Her hair that shines like a golden sun because of it's golden color. Kakaiba ang kulay ng buhok niya, ngayon ko lang iyon nakita. Habang nakatulala siya ay hindi niya alam na ino obraserbahan na pala siya ng mga kasama niya at nagtatawanan ang mga ito. Saint look so serious, na parang may sinasagot itong napakalaking problema.

"Paliguan mo na." Utos ng kapatid niyang lalaki sa nag-iisang babae na kasama nila dito sa kanilang league.

"Pag ako talaga mapagalitan, ubos yang tubig sa katawan mo, kuya Kai. Sinasabi ko sayo." Pambabanta ng babae.

"Hindi yan, Eriz." nakangising ani nito. Habang nanonood lang ang isang lalaki sa kanila dahil sa plano ng magkapatid kay Saint.

Eriz raised her hand and a water ball appeared. Pinalipad niya ito patungo kay Saint, pumutok ang water ball at ngayon ay basang-basa na si Saint. Naghagikhikan ang tatlo dahil sa ginawa nila sa kanilang league master. Saint cursed, tinignan niya ng masama ang tatlo. Habang si Eriz na siyang nagpatama ay parang natatae.

"N-napag u-utusan l-lang." Nauutal na sambit ni Eriz.

Binalingan niya ang tatlo sa huling pagkakataon bago tumayo at naglakad papasok sa kwarto niya. Ang tatlo na naiwan ay nagtinginan sa isa't-isa, ilang sandali ay bigla silang nagtawanan.

"Saint epic face, was really the best." Eriz brother says.

"Buti hindi tayo binalibag no'n." Ang lalaking isang kasama nila na kanina pa nananahimik ay biglang nagsalita.

"I will Cain at humanda kayong tatlo sa'kin." Biglang napasimangot si Eriz dahil sa sinabi ng master nila na ngayon ay nakabihis na.

"Napag-utusan lang naman ako kuya." Reklamo ni Eriz habang nakatingin kay Saint. "Kay kuya Kai mo nalang ibuhos yung galit mo sa'kin. Since, siya naman yung nag-utos sa'kin eh."

Nakangising ito habang nakatingin sakan'yang kapatid.

"Anong sa'kin?" Reklamo ng kapatid ni Eriz.

"Eh, kuya, ikaw naman kasi ang nag-utos sa'kin. Then suffer the consequences. Bleh, deserve." Inaasar ni Eriz ang nakakatandang kapatid niya.

Natawa nalang sila sa pagiging isip bata nito. They won't be complete without Eriz being childish.

"Kailan babalik si Pito?" Tanong ni Kai. Eriz shrugged.

Yung dalawa naman ay hindi siya sinagot. Napa-irap nalang ito.

They're only five on that league. They didn't choose the league, however, the league choose the five of them.

Harvena: Aire
By DeeYanny
Plagiarism is a crime

Votes and comments are highly appreciated. Enjoy reading!