♡ Battle Begin ♡

♡ SAM'S POINT OF VIEW ♡

"To me? it's okay to me. in fact mas gusto ko din or mas sabihin na lang natin na mas boto, pinagkakatiwalaan at mas mapapanatag ako at ang kalooban ko since kaibigan ko ang mama mo, kung ikaw ang magiging.."

"Op op! sabi ko, ligaw lang. hindi ko sinabing boyfriend." Putol naman ni Tita kay Tito.

"Okay okay.. wala pa naman ako sinasabing ganuon ah. anyway, now it's your turn, my dear."

Ayan na! kinakabahan na ako... hindi naman sa pagmamayabang o kampante ako masyado. pero nararamdam ko na kasi talaga na may pag-asa ako sa mga magulang niya. pero hindi ko na lang alam sakaniya kung anong maaring maging disisyon niya? kinakabahan na ako sa maaring niyang sabihin pero disisdido na ako.

"No. My answer is no." Mabilis at diretsiyong seryosong sabi niya. saka na tumalikod "Excuse me." At tuluyan na siyang pumasok sa loob ng bahay nila. Natulala na lang naman ako sa naging sagot niya. Natauhan na lang ako nang maramdaman ko at naramdaman ko na lang naman na may tumapik sa balikat ko kaya nabalik ako sa katinuan ko. ngumiti na lang naman ako ng pilit kay Adrian.

"I'm sorry.. Sam for what my daughter's act and i feel sorry too 'bout to her answer. maybe this is not the right time for her to going to a relationship. and maybe she's still not ready." Sabi ni Tita Bella. Tumango na lang naman ako at ngumiti ng pilit at bahagya.

"It's okay Tita. i understand her. but Tita, sinasabi ko na po sa inyo.. hindi po ako susuko sakaniya." Disisdidong sabi ko.

"I understand you too but.. for now hayaan mo muna siyang makapagisip para makapagdisisyon." Tumango na lang naman ako saka na ako nagpaalam na uuwi na.

♡♡♡

Kinabukasan,

Maaga akong gumising dahil para sa photoshoot. at nang maghapon na at matapos na yung photoshoot namin. dumaan lang naman ako sa isang flower shop at bilihan ng cake. pagkatapos ay saka ako dumiretsiyo sa bahay nila. Pagdating ko naman duon at habang nagdo-doorbell lang ako, nang may tumigil na isa pang sasakyan kaya napahinto ako sa pagdo-doorbell saka napalingon duon. Nang makita ko naman kung sino ang nilalaman na nakasakay sa kotse iyon, nang bumaba na siya ay sumeryoso lang naman kaagad ang mukha ko.

"What are you doing here?" Maangas na singhal niya kaagad sa akin.

"You? What are you doing here too?" Balik na tanong ko naman. At katulad ko, may dala dala rin siyang isang bungkos ng bulaklak tapos ay may basket na maraming lamang chocolate.

"I'm not here for you. so. you don't have care if i'm here too."

"Back to you." Sabi ko habang sarkastikong nakangisi. saka na ako bumalik sa pagdo-doorbell. at maya maya naman ay lumabas na din yung katulong nila.

"Bakit po? ano pong kailangan niyo? sino pong hanap niyo?"

"Si Mariecar!" Sabay na sagot naman kaya nagkatinginan kami at nagsukatan ng tingin.

"Ah sige ho. wait lang po ha? Tatawagin ko lang po si Ma'am Mariecar." Sabi niya at tumango lang naman ako saka na naman siya pumasok sa loob yung katulong nila para tawagin na si Mariecar.

Pero maya maya pa ay may isa pang sasakyan na huminto sa tapat ng bahay nila kaya sabay naman kaming napalingon duon. at saka lumabas at 'agad namang bumaba roon si Tita Bella.

"Sam? Gabbriel? What are you two doing here? and why are you two here?" Tanong ni Tita.

"Mom?"

"Tita, Mariecar i'm here to.. to say sorry because i lied to you."

"You? leave! i don't want to see your face again here at my house!" Galit na sigaw ni Tita. "Leave! now!" Wala na naman siyang iba nagawa pa dahil galit na si Tita sakaniya. "I'm sorry Sam. Halika at pumasok na tayo sa loob." Sabi ni Tita kaya naman tumango na lang ako. pero bago pa kami makapasok ay nang marinig ko siyang magsalita.

"But mom?! I don't want! Ayoko siya papasukin sa loob ng bahay natin. 'di ba sinabi ko na! ayoko! hindi ako pumapayag na ligawan niya ako! kaya hindi din siya p'wedeng pumunta o pumasok man lang dito sa bahay natin! i don't want to see he's face again here!" Sabi niya saka na nagtatakbo papasok ng bahay nila.

"I'm sorry.. Sam. but i think.. hayaan mo na muna siya.."

"Okay lang po ako. paki-bigyan na lang po ito sakaniya. sige po. uuwi na po ako."

"Okay." Malungkot akong umuwi ng bahay. pgadating ko naman sa bahay, Diretsiyo lang akong nagpunta sa k'warto ko at naglinis lang ako ng katawan ko saka na ako natulog na lang.

Sumunod na araw, ganu'n ulit ang ginawa ko. binigyan ko ulit siya ng flower pero tinanggihan niya lang ulit. At ngayon ay pahinga kami dahil bukas na naman magsisimula na ang beauty pageant na naman. Naglalakad ako malapit sa may park ng may makita ako sa 'di kalayuan. kaya naman medyo lumapit ako duon para makita at marinig ko ng malinaw kung ano man ang paguusapan nila at kung sila nga iyon. saka ako ng tago sa may gilid kung saan man na may mapagtataguan ako.

"Mariecar please forgive me. siya lang naman ang nagaassume na may relasyon kami. i mean na kami! i don't like her! because you're the one and only girl in life that i like and i love." Seryoso lang naman siyang nakatingin sakaniya.

"I. don't. like. nor. love you.." Sabi niya sabay tumalikod na.

"Wait Mariecar! Bakit? dahil ba.. may mahal ka ng iba...? dahil ba mahal mo siya..?" Huminto naman siya.

"No. because you are a liar." Saka na ito nagpatuloy ulit sa paglalakad at maya maya lang naman ay umalis na din siya. Natulala na lang naman ako sa mga narinig ko. Nang matauhan ako ay 'agad kong kinuha ang phone ko sa bulsa ko saka ko kinontak si Adrian.

♡♡♡

Nandito na kami ni Adrian kung saan ko sinabing magkikita kami. Sa bar.

"Wow! P're! first time to ah? nagyaya ka ba talagang uminom ngayon?" Sabi pa ni Adrian nang makarating na kami dito sa bar. omorder na lang naman ako kaagad at 'agad na nilaklak iyon.

"Hoy p're! easy easy lang!" Hindi ko siya pinakinggan at pinansin. bagkus ay nagtuloy tuloy lang ako sa paglaklak ko. hanggang sa mafeel ko na may tama na ako at lasing na rin ako. at hindi ko na namalayan na tumayo na pala ako.

"Cr lang ako." Lasing na sabi ko. saka na ako naglakad ng dahan dahan papunta sa cr. Matapos kong magcr, 'di ko alam na lumabas na pala ako ng bar at naglakad papunta sa kung saan. hanggang sa namalayan ko na lang na huminto ako sa tapat ng bahay nila. nagdoorbell ako.

"Sir. gabi na ho ah? bakit pa ho kayo naririto? Umuwi na ho kayo, gabi na ho. ano pa hong ginagawa niyo dito?"

"Gusto kong makita si.. Mariecar.." Lasing na sabi ko.

"Naku ho! Sir. lasing pa ho kayo eh. malalagot ho ako neto eh..."

"Pa..labasin mo siya.. gusto ko siyang makita.. may sasabihin lang ako sakaniya.."

"Sige ho Sir. pero ho sir. kapag ho naggalit ho sa akin si Ma'am Mariecar o si Ma'am Isabella. kayo ho ang bahala sa akin ah." Tumango na lang ako.

"Oo." Hinintay ko lang naman si Mariecar.

"What are you doing here?"

"I love you.." Yu'n na lang ang unang bumungad na lumabas sa bibig ko.

"Naalala mo pa ba ang mga alaala nating magkasama nuong mga high school pa tayo. nung una kitang makita nuong Miss Teen star 2038.. na-love at first sight pa nga ako sa iyo nuon eh. matapos nuon palihim kitang pinagmamasdan. hanggang sa naglakas ng loob na akong makipagkilala sa iyo.. naging close tayo. hanggang sa nung araw na umalis ka nung araw ng graduation natin ng high school, yu'n din ang araw na aamin na dapat ako sa iyo."

"Stop! i don't want to remember that."

"Why? ayaw mo na ba talaga akong maalala? ayaw mo na ba talagang maalala yung mga alaala natin ng magkasama tayo? tuluyan mo na ba talagang ako kinalimutan? tuluyan mo na ba talaga kinalimutan yu'n? Tuluyan mo na ba talagang ibinaon sa limot ang mga masasayang alaala na meron tayo noon? i just want to know.. iniwan mo ako sa ere.."

"I said stop. can you please just stop!" Sigaw niya. "Wala na ang dating ako... wala na.. wala na lahat. walang wala na... kaya ibaon mo na rin sa limot ang alaalang yu'n. dahil kung sino man ang Mariecar na yu'n... wala na siya.. Wala na ang dating Mariecar na mahal mo..."

"Bakit ka ba ganyan? Ba't mo ba pilit na ibinabaon sa limot ang dating ikaw?! kahit na alam mo at alam ko, alam natin na nand'ya-d'yaan pa din yung dating ikaw!" Sigaw ko.

"Ayoko na! itigil na natin 'to! itigil mo na 'to... hindi tayo pwede... hindi pwede ang gusto mong mangyari..."

"Bakit ba kasi...?"

"Hindi nga kasi pwede!" Umiiyak na siya.

"Bakit hindi pwede? sabihin mo nga sa akin kung ano ang dahilan mo?!"

"Please... Let's stop this..." Sabi niya.

"Just say you love me or not?"

♡ TO BE CONTINUED... ♡