♡ CHAPTER: EIGHT ♡

♡ Going out with Gabbriel ♡

♡ MARIECAR'S POINT OF VIEW ♡

Nagising ako dahil nagriring ang phone ko. kaya 'agad ko iyong kinuha't sinagot.

"Hello?" Antok na sabi ko.

"Tulog ka pa din? 'Di bale susunduin kita d'yan sa bahay niyo kaya dapat ready ka na. and remember? lalabas tayo today." Sabi nang nasa kabilang linya kaya napatingin ako sa screen ng phone ko dahil pamilyar ang boses ng nasa kabilang linya.

"Oh! Shoot! shocks! i already forget that! anyway! okay! i'll be ready before you c'mo here. bye!"

"Bye too! See you there!"

And he ended the call. bumangon na ako para magready na. at saktong tapos na akong magready at pagkababa ko ay nandruruon na din siya.

"Hi! Good morning." Bati niya.

"Hello. good morning too. sa'n nga pala tayo pupunta today?"

"We're just going to eat out side. but if you like to go to mall, then we're going to mall and my treat. so you don't have to worry."

"Ahhm.. i'm.. i'm just okay to going eat out side.."

"And.. aside on that.. you want to go to the orphange..?"

"Sige.. gusto ko. matagal ko ng hindi nabibisita ang mga bata duon eh.."

"Okay. so, ano? let's go?!"

"Let's go. Mom! aalis na po kami!"

"Okay!" Sigaw ni Mommy saka na naman kami lumabas ng bahay ni Gab at sumakay na ng kotse niya saka na naman niya iyon pinaandar. Pahinga namin ngayon sa pagpo-photoshoot kaya wala kami ngayong trabaho. Maya maya, habang tahimik lang kaming bumabyahe nang magring ang phone ko. kaya naman, kaagad ko iyong kinuha sa loob ng bag ko at pagkatingin ko pa lang sa screen ng phone ko at nang makita ko kung sino ang tumatawag? ay kaagad akong natigilan.

"Why don't you answer it?" Tanong niya kaya naman nabalik ako sa katinuan at mabilis ko iyong pinatay.

"I don't want."

"Bakit? nagaway ba kayo? Sinaktan ka ba niya?"

"Gab. can.. can you just don't asked it? i have no time to talk about that. can we just forget about that?"

"Okay.. but i just want to know."

"But you don't need to know.. No offense okay? But you're not my boyfriend."

"No offense din.. pero.. hindi nga ako ang boyfriend mo at siya nga ang boyfriend mo pero siya din naman ang nanakit sa iyo."

"Let's stop this. i don't to hear nor talk about that."

Maya maya lang din naman ay nakarating na kami sa pupuntahan namin at huminto kami sa tapat ng isang mamahaling restaurant. Wow! lakas naman talaga makamayaman nitong kasama ko eh. Nagpark lang naman kami saka na kami bumaba ng kotse at pumasok sa loob nuong restaurant na iyon. Tahimik lang naman kaming kumakain. walang naglakas na magsalita sa amin habang kumakain. hanggang sa tumunog na naman ang phone ko at as usual, pinatay ko na naman iyon. wala akong ganang makipagusap at makipagbangayan sakaniya ngayon.

Matapos naming kumain, nagtake out lang kami for kids naman, and then after that saka na naman niya ako niyayang umalis na duon at next na naman kaming nagpunta at pumunta ay sa orphange. Pagdating namin duon, pinakain lang muna namin sila tapos saka na naman kami nagplay with them.

Habang naglalaro naman kami, panay naman ang tunog ng phone ko pero hindi ko na lang iyon pinansin, at nakipaglaro na lang naman ako sa mga bata. Nang dahil kasi sa mga bata yu'n napasaya nila ako at medyo sumaya ako't nakalimutan ko ang problema ko. problema ko about sakaniya. hindi ko pa din kasi makalimutan yung sinabi niya sa akin eh. OA naman kasi niyang magselos. nararamdaman ko naman na mahal niya lang talaga ako kaya ganuon na lang ang attitude niya pero tama bang pagsalitaan at paghinalaan niya na lang ako ng basta basta sa bagay na 'di ko naman talaga ginagawa. bwisit siya! wala ba siyang trust sa akin?!

Matapos naming maglaro at makipaglaro sakanila ay nagpaalam na din naman kami. hapon na din kasi eh.

"Ahm. Gab? P'wede ba munang dumaan muna tayo sa may Park? I just want to buy ice cream."

"Sure. i buy you."

Nang makarating na kami sa may Park. huminto at pinarada niya lang iyon sa may gilid ng kalsada ng park. saka na kami bumaba at pagkababa namin, bumili lang naman kaagad siya ng ice cream.

"Thanks." Sabi ko saka na kinuha yung ice cream sa kamay niya at saka kami naglakad papalapit duon sa upuan sa tabi ng park. Maya maya pa, habang busy kami o ako sa pagkain ng ice cream ng bigla na namang tumunog ang phone ko. pero pinatay ko lang din kaagad iyon pero pagkakapatay ko tatawag naman ulit kaagad siya at nakakailangan patay na ako. kaya in the end? i decide to turn off my phone already!

"Haist! Peste talaga siya!" Bulong ko sa sarili ko saka tinago ang phone ko.

"Bakit ayaw mo pa kasing sagutin? Kanina pa siya tawag ng tawag, ah."

"Wala akong paki alam sakaniya. nabubwisit lang ako! lalo sakaniya kapag naalala ko kung anong mga pinagsasabi niya about sa akin kagabi."

"Kung 'di mo siya kakausapin. hindi niyo maayos 'yan."

"Hay! wala akong paki! bwisit siya!"

Matapos naman naming kumain ng ice cream, nagpalipas lang ako ng ilang minuto duon dahil nakiusap ako kay Gab na magstay at tumambay na muna kami saglit duon at nang mabored na naman ako ay inaya ko na naman siyang umuwi. Hinatid niya lang naman ako.

♡♡♡

Kinabukasan, nagising ako kaagad dahil na naman sa pagring ng phone ko. For sure naman si Gab na naman 'to kaya sinagot ko na lang.

"Hello?"

"I miss your voice.. i miss--" Kaagad agad akong napabangon at saka mabilis iyong pinatay.

"Shocks! naman oh! wala pa akong lakas ng loob na makipagusapan sakaniya. naoffend kaya ako!" Maya maya, tumatawag na naman siya pero pinatay ko ulit. pero maya maya lang ulit ay nagring na naman yung phone ko. papatayin ko sana ulit iyon, nang makita kong ang pangalan ni Gab ang tumatawag. Kaya sinagot ko iyon.

"Hello? Why?"

"Photoshoot."

"Oh! Shoot! Sige! Bye! magre-ready na muna ako!"

"'Kay! Bye! See you there! i fetch you up there!"

"Okay! Bye!"

"Bye!"

*Call Ended*

Nagready na naman ako, matapos nung tawag na iyon. At as usual, katulad na naman ng palaging nangyayari. pagkatapos ko na namang magayos, sakto namang nand'yan na siya. At katulad ng palagi naming ginagawa, magpapaalam lang ulit kami kay Mommy bago umalis at pagkasakay ko naman sa kotse niya ay nagriring na naman yung phone ko at pinatay ko na lang naman yung phone ko, hindi iyong tawag ha. yung mismong phone ko.

Ayoko muna siyang kausapin ngayon. wala pa akong balak. ayoko muna ng istorbo. kaya wala munang phone ngayon. hindi na muna ako magoopen ng phone ko today.

"Hindi mo pa din ba siya kinakausap? Hindi sa nangingialam ako. pero kasi.. 'di ba naoffend ka? oo. pero.. tama bang patagalin niyo pa 'tong away niyo?"

"Kakausapin ko naman siya.. kapag 'di na ako galit. ewan. pero wala pa akong lakas ng loob na makinig sa sorry niya. siguro.. siguro kaya ayoko din munang pumasok sa isang relasyon dati.. kasi.. natatakot ako sa kunsimisyon.." Umiling uling na lang naman siya saka na niya pinaandar yung kotse.

Natapos ang buong maghapon at ang photoshoot namin. at nang matapos naman iyon, ay niyaya lang akong kumain muna sa labas. Matapos naman naming kumain sa labas naguli uli lang naman muna ulit kami sa may park at habang kumakain ng ice cream habang nakatambay duon. Maya maya ay nagyaya na rin akong umuwi. Pagkarating at nang huminto kami sa tapat ng bahay namin, nagpaalam lang naman kami sa isa't isa saka na ako bumaba't pumasok sa loob. Pagkapasok ko naman sa loob, sinalubong kaagad ako nina mommy at daddy at nagpaalam lang naman ako sakanila aakyat na ako. Pagkaakyat ko, naglinis lang naman ako ng katawan ko saka na ako natulog.

♡♡♡

Nagising ako dahil sa tili ni mommy. "Kyaah! Anak! wake up! Here's a flowers for you! Bili! Bumango ka na d'yan!"

"Why po mommy?" Sabi ko at tinatamad na bumangon. at pagkakita ko may hawak siyang flower at saka niya iyon maingat na inabot sa akin.

"Here's flowers for you! Maaga kaming nagising ng daddy mo. mga.. magsi-six tapos.. habang nagkakape kami at saktong six na! may nagdoorbell! akala nga namin ng daddy mo, si Gabbriel. pero hindi. isang deliver motor o kung ano mang tawag duon ang nagdoorbell." K'wento pa ni mommy.

"Oh? Tapos po?"

"Anak naman!"

"May dala siyang bulaklak at isang box ng malaking cake. sa iyo daw 'yan." Tuloy naman ni Daddy.

"Kino naman po galing 'to? baka naman po hindi sa akin ito."

"Sa iyo 'yan anak! and for sure! kay Sam galing 'yan." And on cue.. may phone's ringing. Nakita ko si Sam na tumatawag sa video call.. Napatingin naman ako kina mommy at daddy at tinanguan at sinenyasan lang nila ako ng word na, 'Go na anak! talk to him na!' Kaya naman in the end of this galit galitan mode ko, ayon sinagot ko din. Pero nung magappered na yung mukha niya sa screen napaiwas ako ng tingin.

"Sorry.. medyo.. magulo pa yung ayos ko. kakagising ko lang kasi.." Sabi ko. Nang magsalita na naman siya ay palihim na sumenyas si mommy na iiwan daw muna nila ako para daw makapagusap kami ng kami lang ni Sam sa telepono. Tumango na lang naman ako saka na sila bumaba.

"O-okay lang.. s-sorry.. nga pala.. N-namiss ko yung boses mo.. lahat lahat sa iyo.. yung mukha mo.. yung ngiti at tawa mo tuwing magkasama tayo at napapasaya kita. miss na miss na kita.. i'm sorry kasi naging over ako sa pagseselos ko sa inyo.. hindi naman sa wala akong tiwala sa iyo.. kung hindi dahil sa.. sa.. lalaking yu'n ako walang tiwala.. i know naman na you love me.. kaya.. hindi mo ako magagawang ipagpalit sakaniya.. pero.. kasi.. natatakot lang ako na.. s'yempre.. wala ako d'yan.. d'yan sa tabi mo.. hindi tayo magkasama at imbis na akong boyfriend mo ang kasama mo eh siya pa ang nakakasama mo at palaging nand'yan sa tabi mo. imbis na akong boyfriend mo. i'm just afraid to.. to lose you.. again.. Mariecar.. kaya.. please forgive me.. i love you.. and i miss you so much. i want to come back to you again.. but i can't. if just i can then.. i come back to you.." Umiiyak na sabi niya at umiiyak na din ako.

"Fine. i'm sorry too. kasi.. hindi kaagad kita.. kinausap. nagalit lang naman kasi ako sa mga sinabi mo sa akin.. naging iba kasi yung dating sa akin eh.. i'm sorry.. i'm sorry too.. naiintindihan ko naman kung saan ka nang gagaling.. pero sana alam mo na nand'yan ka sa malayo kaya konting tiwala naman oh? wala naman kasi kaming ginagawang mali at masama eh.. at alam mo naman 'di ba? na ikaw ang mahal ko."

"Sorry.. sorry talaga.."

"Okay na.. bati na tayo.."

"Talaga? Bati na tayo?! Thank you! I love you! i miss you so much!"

"I love you and i miss you too so much.. uwi ka na.."

"Tiis mo na ng konti Marie.. tagal pa ng three years before magend ng contract ng trabaho ko dito eh."

"Okay. basta bati na tayo."

"Oo na naman. I love you again and as always."

"I love you too again and as always and always!"

♡♡♡

♡ TO BE CONTINUED... ♡

A/N: Medyo maikli ulit ito compare sa ibang chapters! And Malapit at nalalapit na tayo sa conflict! Kaya abang-abang lang! and anyway, sorry walang masyadong kilig kilig itong story ko kasi.. hindi ako magaling magpakilig eh. haha!

So, yu'n lang! again! Leave comments and votes. Thank you! and sana supportahan niyo po ito until the end!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top