45.Bölüm
Öhööm.Öncelikle bu bölümde LAN kelimesi çok kullanılacaktır.Rahatsız olanlar okumasın B|
Ve kdjd Bölüm adıyla,bölüm ço farklı.Akla bir şey gelmediği için yazdım işte kdkdd
Beklettiğim için sorry.Ama gıcık hocalar ve ödevleri yüzünden pek wattpada giremedim.
İyi Okumalaaar :*
Oha!1M OLMUŞUZ ŞİNANAYLOYLOYŞİNANAY-hly çkyrm ne vr .s-
*•*••*••*
Batuhan taa gitmişken,duymadığını düşünüp,bu sefer bağırdım.
"Özrünü kabul ettim!"
Bunu duyan Batuhan,arkasını döndü ve seksi bir şekilde gülümsedi ve çapkın bir şekilde bana baktı.Ben mi?Ben,gözlerimi kırpıştırıyor ve pijamamı düzeltiyordum.
İyice gözden kaybolunca,içeri girip,balkon kapısını kilitledim.Arkamı döndüm ve dönmemle çıglık atıp,Melis'e tokat atmam bir oldu.
"Gerizekalı!Lan beni korkuttun!"
"Ya,oha yanağım çok kötüü!Ne vuruyorsun sen bana!?''diyip,tokat attı Melis bana da.Sonra kavga etmeye başladık.Biz saç baş girişirken abim geldi ve bizi ayırmaya çalıştı.İkimizde ona küfür edince,o da kavgaya girişti.
Babamın gelmesiyle,kavga son buldu.Saçlarımı düzeltip,salona geçtim.
''Siz ne ara geldiniz yaa?''diye sordum,koltuğa atlarken.
''Daha demin.''dedi annem.
''Valla mı?''dedim,demez olaydım.Annem terliği fırlattı bana.
''Ben burada daha fazla durmasam iyi olacak.Hadi bay.''deyip,odaya çıktım.
Ergenatariusça:YharıQhn
Normali:Yarın
Bugün Cuma,enseni kapa!Nihahaha.Ayy bak anılarım depreşti.Ne çok yapardım bunu.Hatta öğretmenlerime de yapmıştım.Cesaretime bak allasen.On hocanın 9'u beni pataklamıştı da ağlaya aglaya sınıfa girmiştim.Sümühlü Irmaak diye dalga gecmişlerdi pislik eski sınıf.Bende beddua etmiştim de,bir kaç kişinin ödev sunarken burnu akmıştı pu-ha-ha!
Konu dağıldın canım sen hayırdır?
Dolabın karşısına geçip,yüz on sekiz sekseeğn saat durdum.Bak sivil gitmekte kötüymüş haa.Şimdi ne giyceem diye mal mal bakın.
En sonunda,bir şeyler alıp,giyinmeye başladım.Sonra saçlarımı olabildiğince salaş bir şekilde örüp,aşağıya indim.
Kimse mutfakta yoktu.Masada da bir şeyler vardı sadece.Onları ağzıma tıkıp,ellerimi yıkadım ve dişlerimi fırçaladım.Çantamı da alıp,çıktım dışarı.
Ah!Aklıma ne geldi!Turnuva yok muydu lan!?İptal oldu herhalde.Neysee bla bla bla.
Okula girip,sırama geçtim.Herkes oturduğum yere doluşunca,onlara baktım.
"Noldu lan?"dedim saçıma bir şey olmasın diye tutarken.Her an,herkes,benim,üzerime,düşebilirdi...
"Şey,haftaya turnuva varmış,biz şimdiden ısınmaya başlayalım diyoruz."dedi Gizem heyecanla.
"Öğretmenlerden izin alırsak,neden olmasın?"dedim ve gözlerimi devirdim
"Bir dee,biz yine Tuanalarla rakipmişiz."dedi Gözde ve ellerini çırptı.
"Poyraz'la da,Ekin'le de,Batuhan'la da rakibiz."deyince herkes bir oha dedi.
"Neeğy?"
"Bilmiyor musunuz?Bu sene üniversite birinci sınıflarla yapılacakmış turnuva.Ve bu üniversitede Batuhanlar var."diye bir açıklamada bulundum.
"Niye Batuhanlar?Niye Ekinler değil?"diye sordu Gizem.Oflayıp,gözlerimi devirdim.
"Ekinler dersem,dalga geçerim."dedim.
"Niye Batuhanlar?Niye Poyrazlar değil?"diye sordu bu sefer Gözde.
"Allah belanızı vermesin yaa!Poyrazlar desem,hortumlar,fırtınalar diye dalga geçerim,Ekinler'i dersem,Ekinler biçilecekmiş bu sene veya onun gibi bir şey der,dalga geçerim.Batuhan isminin neresiyle dalga geçilecek?"diye isyan ederken,Çağla araya girdi.
"Batuhanlar,padişah olmuş!Hahaha.Hani Batu-han,Batu-padişah."dedi Çağla kendi esprisine gülerken.
"Allah'ııım.Konu dağıldı ya.Neyse hadii sıralarınıza geçin.''deyip,kızları yolladım.
Ders zili çalmıştı,öğretmenler zili çalmıştı ama hoca yoktu.Bu durumdan faydalanan biz,bağıra çağıra şarkılar söylüyor,dans ediyorduk.Erkekler,uçak yapıp,uçağın ucunu arkadaşlarının gözlerine sokmak için bin defa uçak yapıyor ve uçuruyorlardı.
Ben mal mal şarkı söylerken,arkamda bir şey vızıldadı.Gôzlerimi pörtletip,arkama baktım ve eşek gibi bir eşek arısı gördüm,gördüğüm gibi de sıradan fırlayıp,ćığlık atmam bir oldu.
"Git,git!"diye çığırıyordum,arıya doğru elimi sallarken.Arı tahtaya konunca,kaşımı kaldırdım ve sırıttım.
"Öldün çıq."
Geri geri gidip,tahtaya uçan tekme attım ve arı uçamadan onun leşini çıkardım.Herkesten 'ıyyy'gibi ses geldi.
Ayağımı çektim ve leşe baktım.Sonra omuz silkip,ayağımı yere sürdüm ve sıraya geçtim.
Dersler boş geçerken,kapı açıldı ve içeri nöbetçi öğrenci girdi.
"Okul toplantısı var ve bütün öğretmenler toplantıda.Eve gidebilirsiniz."deyince,erkekler nöbetçi öğrenciyi pataklamaya başladılar
"Dört ders boş geçti,şimdi mi söluyorsun lan!?"diye kızdılar çocuğa.Çocuk kendisini savunmaya başlarken,ben çantama kitapları tıkîştırıyordum.En sonunda fermuarı kapattım ve çantami sol omzuma attım.
Yarın,tomorrow
"Batuhan!Bana cips alsanaa!"diye çığırdım Batuhan'la caddede dolaşırken.Batuhan bana baktı.
"Cips mi?"diye sordu.
"Evet,olamaz mı?"
"Bakkal çok uzak.Üşeniyorum."deyince,gözlerimi kıstım.
"Aman Batuhan Bey!Tamam,senden de bir şey istenmez ki!Benden üşengeç çıktın.Gıcık."
Batuhan sırıtıp,bana baktı ve elimi tuttu.
"Ay,canım benim.Hadi aşkım,markete girelim ve sana cips alalım."deyince,somurttum.
"Tamam bebek,hadi."dedim ve koştura koştura markete girdim.Canım çok fena cips çekmişti.
Ne kadar olduklarını umursamadan cipsleri kollarıma bir bir sıkıştırdım.En sonunda istediklerimi alınca,kasaya geçtim.
"7 lira."dedi kasiyer.Yuh dedim bende.
"Abla beş lira var bende ya.Hadi hakkını helal et.Bir gün gelir iki lirayı veririm."deyip,cipsleri poşete doldurup,dışarı çiktım.
Cips paketini açmış,yiyordum.Batuhan'a uzattığımda istemedi.Benimde işime geldi ve yemeye devam ettim.
Aklıma bir şey gelince,kusmamak için kendimi zor tuttum.
Ya reklamdaydi,yada bir dizide bilmiyorum ama kız cips yiyordu,elleri de yağ oldu tabii.Sevgilisi gelip,parmaklarını emmişti.Tövbe bee.
O aklima gelince,cipsi yemeyi bıraktım ve poşetin içine soktum.Sonra elimi ıslak peçeteyle silip,çaktırmadan ıslak peçeteyi yere attım.
Batuhan'la sokağa girmeden önceki yoldaydık.Burada ellerimizi tutuyorduk ama sokağa girince,hemen ellerimizi çekip,uzaklaşacaktık birbirimizden.
Sonra Batuhan durdu ve sokağa baktı.Sonra bana baktı ve burun kıvırdı.
Sonra yaklaşıp,beni hemen öptü ve geri çekildi.Gülümsedim ve biraz öyle durduk.
Sonra yeniden el tutuştuk,ben hala gülümserken kafamı kaldırdım ve gülümsemem aniden soldu.Abim yere bakarak yurüyordu ve her an bizi görebilirdi.Telaş yapıp,ne yapacağımı bilemezken,tam elimi çekecektim ki,abimin sesi boş yolda yankılandı.
"Irmak!"
Ellerim terlemişti,hemen elimi Batuhan'ın elinden çektim.Avcumu kaşıyıp,dudağımı ısırdım.
"Lan!"dedi abim ve beni itti.Bende güçlü bir şekilde itilince,popo üstü yere çakılmıştım.Ellerimle de yerden destek alınca,avcumun içi taşlara batmıştı.Acıyla inledim.
O sırada Batuhan,hışımla abime yumruk attı ve abimi yere düşürdü.Kendimi toparlayıp,kalkmak istiyordum ama yapamıyordum.Kalçam çok fena ağrıyordu,ellerim ise çok acıyordu.
Onlar birbiriyle boğuşurken,bende kalkabilecek guce gelmiştim.Hemen ayağa kalktîm ve ellerimi silkeledim.
Onlarda birbirinden uzaklaşınca,abim beni kolumdan hızlıca tutup,çekti.Acı içinde ona baktım.Abim ise bana bakmıyordu.Öfkeli,hatta cok öfkeli bir şekilde Batuhan'a bakıyordu.Bende Batuhan'a baktım ve şişmis dudağını ve patlamış kaşını gördum ve ağlamamak için kendimi zor tuttum.Abim beni çekelemeye başladı ve sokağa doğru ilerledik.
En sonunda kolumu,elinden çektim hızlıca abimin.Abim,kaşları çatık bir şekilde bana baktı.
"Gerizekalı!"diye bağırdı.Birkaç kişi hemen camlarını açıp,bakmaya başladı.
Bir şey demedim.
"Irmak!O neydi lan öyle?"diye bağırınca gözlerimi devirmeden edemedim.Sanki öpüşüyordukta,o neydi diyordu!
"Abi!"Diye bağırdım.
"Babama anlatırsın her şeyi!"diye kızınca,gözlerimi pörtlettim.
"Ya,abi."
"Sus!"diye bağırdı ve beni yeniden sürüklemeye başladı.Ağlamak istiyordum!
Eve gelince,kalbim küt küt atmaya başladı.Abim hızla zile basıyordu.En sonunda annem kapıyı açtı.
"Ne oldu?"diye sordu annem şaşkınlıkla,bir bana,birde ateş püsküren abime bakıyordu.
"Anne çekil."dedi abim ve beni içeri soktu.Ayakkabılarımı zar zor çıkarmıştım.
Abim,kolumu tutarken,salona surükledi beni.Şurada,şuracıkta kalp krizi geçirip,ölmek istiyordum.
Salonda televizyo izleyen babam,bizim gurültülu bir şekilde salona girdiğimizi görünce,kaşlarını çatıp,bize baktı.Çok kötüydüm.
"Ne oldu?"dedi babam.Annem ile Melis'te gelmişti.Melis'e yardım dilercesine baktım.O da noldu dercesine baktı.
"Baba!"deyince abim,sertçe yutkundum ve titremeye başladım.Aynı zamanda buz kesmiştim.
"Noldu?"dedi babam.
"Bu kızın varya..."dedi abim dişlerini bastırıp,konuşurken.
"Ne?"diye sesini yükseltti babam.
"Bu kızın sevgilisi var ve el ele tutuşuyorlardı."diye kızdı abim.Babam dehşet içinde bana bakarken ağlamaya başladım.Annem şaşkınlıkla bize bakıyordu.Melis normaldi.
"Ne!"dedi babam şiddetle.Elini kaldırınca,elimi yüzüme siper ettim.
"Baba!"dedi Melis.
"Murat!"dedi annem.
"Yapma!"dedi Melis.Ellerimin arasından Melis'e baktım.
"Bu sene senin için çok önemli ama sen sevgilinle dolaş,eğlen!Oyle mi?"diye kızdı babam.Ellerimi yüzümden çektim.
Bir şey demedim ve kafamı öne eğdim.
"O çocuk kimse-"abim sözünu kesti.
"Karşı komşu."deyince annem yine şaşırdı.
"Kimse kim!O çocukla konuşmayacaksın anladın mı?Eğlenmek yok,dinlenmek yok!Derslerini çalışacaksın ve iyi bir üniversiteyi kazanacaksın.Anladın mı?"diyek kükredi babam.Ona sertçe baktım.
"Baba!Nasıl ya?Ben köle falan değilim tamam mı?İstediğim zaman çalışır,eğlenir ve dinlenirim."Diye bağırdım.Sacma olmuştu ama...
"Tamam,o zaman sadece o çocukla konuşmak yok!"diye bağırınca gözlerimi devirdim.
"Baba,zaten ayda-"
"Sus!Bu konu burada kapanmıştır.Mert,Irmak'ı sen okula göturup,getireceksin tamam mı?"
"Baba yaa.Küçuk çocuk muyum ben?Niye bana guvenmiyorsun ki?"
"Sus!"deyince babam,annem konuştu u sefer.
"Aa,tamam olmuş olabilir sevgilisi.Sevmiştir,ama bu kadar da olmaz.Kendisi gitsin gelsin okula."dedi annem.Anneme içimden binlerce kez teşekkur ettim.
"Hayır efendim!"dedi babam.
"Aa,baba.Abim benle uğraşırsa,sevgilisiyle görüşemez!"dedim.Babam abime şöyle bir baktı.
"Umrumda değil."
"Ya baba,neden onun sevgilisi olunca bir şey demiyorsunuz da bana kızıyorsunuz?Abim lise 4'teyken,sevgilisi de ondan bir yaş küçüktü ve aynı üniversiteye gitmek,aynı sene gitmek için ilk sene tercih yapmamış mıydı?Ona bir şey demediniz de şimdi bana neden bu kadar kızıyorsunuz?"dedim.
"O oğlum,sen ise kızımsın!"deyince,babam görmeden ofladım.
"Kızınım ama o da oğlun."
"Yeter!Tamam.Yukarı çık hemen.O çocukla konuşma sakın!"deyince,önume gelenleri söyleme cesareti buldum,sonra bundan pişman olacaktım ama...
"Baba,zaten ayda yılda bir görüşüyoruz,sanki her gün onunla gezip,eğleniyorum ya!Sen sevdiğin bir insanla konuşmamak ister misin?Onunla aynı zaman çıkınca,yüzüne bakmayıp,somurtunca o ne hisseder?Sen bunları düşünmeden,empati kurmadan ağzına gelenleri söylüyorsun!Dersime istediğim zaman çalışır,istediğim zaman dinlenir,arkadaşlarımla eğlenir ve sevgilimle konuşurum.Üniversiteyi kazanmak benim elimde,pişman olursamda ben pişman olurum!"dedim ve derin bir nefes aldım.Babam bana birden tokatı yapıştırınca,kafam sola döndü ve tepkisiz kaldım.Sonra yanağımı tutup,babama baktım.
"Senden,nefret,ediyorum baba!"deyip,hızlıca salondan çıktım ve odama koştum.
Arkamdanda kimse gelmemişti zaten.Odama çıkıp,kapıyı kilitledim ve kapıya sırtıma yaslayıp,yavaşca yere doğru eğildim ve ağlamaya başladım.
Gizli gizli konuşabilirdim Batuhan'la.Riskli de olsa umurumda değildi.Onu seviyordum...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top