20.Bölüm

Canlarım size kötü haberim var.Galinba yine anneannemlere gidicez.Bende bıktım artık ama naparsın?Telafi etmeye çalışçaz kskdkc

°•°•°•°•°•°••°•°•°

Batuhan'ın ne diyeceğini çok fena merak ediyordum.Tam konuşmak için dudaklarını aralamıştı ki Gizem seslendi:

"Irmaaak!Gelsene kızım!"dedi.Ona döndüm. Elimle 'sus'işareti yapıp,geri Batuhanlara döndüm.

"Evet mi hayır mı?"dedi Burak,kollarını göğsünde birleştirerek.Batuhan'a baktım.Boğazını temizleyip,saçlarını arkaya attı.

"Hayır."deyince,kalbimden bir parça koptu gibi oldu.Hayır dedi.Yani bütün düşüncelerim suya düştü.O nottaki şey benim için yazılmış sandım,benim sevinebileceğim şey dediğinde,beni sevdiğini sanmıştım.Ama değilmiş işte.Ağlamamak için kendimi zor tuttum.Gerizekalı bir de öpmüştü beni.

"Hmm."dedi Burak.Arkamı dönüp,yürümeye başladım.Yerde duran poşetleri alıp,ilerledim.Gözümden bir damla yaş düştüğünde hemen sildim.Bahçe kapısına yaklaşmıştım.Gizem beni bekliyordu.Sağ elimdeki poşetleri ona verip,kapıyı açtım ve poşetleri mutfağa koyup,koşa koşa odama girdim.

Ağlama Irmak,ağlama!Bir erkek için mi ağlayacaksın?Boşver ya,bütün erkekler odun biliyorsun.

Ama ağladım işte.Ağlayınca rahatlardım ben.Gizli bölmeme ilerleyip,peçete kutusu ve 5-6 tane çikolata aldım ve yatağa oturdum.Göz yaşlarımın arasından,çikolatalarımı bölüp bölüp,yiyordum.Arada bir peçete alıp,gözlerimi falan siliyordum.İyi ki de makyaj yapmamıştım.

Pencereme yaklaşıp,dışarıya baktım.Batuhan,elleri cebinde ilerliyordu.Şöyle yerden taş bulsamda,camı açıp kafasına atsam,ne iyi olur.Ama nerede taş,nerede bendeki güç?

Taş atmama gerek kalmadı.Daha kötüsü oldu.Kahkaha atmaya başladım.Batuhan'ın kafasına kuş sıçmıştı.Beni dışarıdan gören deli sanardı herhalde.Bir ağlıyorum,bir gülüyorum.

Batuhan,yüzünü buruşturup,koşa koşa içeri girdi ve apartmana girdi ve benimde gülmem kesildi.Derin bir iç çektim.Çikolatamdan büyük bir ısırık alıp,yeniden ağlamaya başladım.Kapım tıklatılıyordu.

"Kim o?"dedim.

"Benim."dedi Gizem."İçeri gel."dedim.Kapı yavaşça açıldı ve Gizem içeri girdi.Kapıyı kapadı ve yatağıma oturdu.

"Ne oldu?"dedi Gizem.Yine her şeyi anlattım.

"Bunun için mi ağlıyorsun?"dedi Gizem.

"Ya,evet.Ama ben ağlayınca rahatlıyorum.,ne yapayım?"dedim ve iki kutu çikolatayı bitirip,diğerini açtım.

"Hmm.Aman,boşver şu salak Batuhan'ı."dedi ve o da çikolatama abandı.

Birlikte bütün çikolataları bitirip,aşağıya indik.Su içip,geri odaya çıktık.Odamda o kadar çikolata var,ice tea var,cips var ama su yok!

Bende düzelmeye başlamıştım.Ağlamam durmuştu mesela.

"Ee,Poyraz'la bir şeyler konuştunuz mu?"dedim. Gizem'in,Poyraz ismini duyunca gözleri parladı.

"I-ıhm.Ya işte,adımı falan sordu.Yaşımı falan.Senin arkadaşın olduğumu biliyor."dedi.Devam et dercesine kafamı salladım.O da derin bir nefes alıp,bana baktı."Telefon numaramı istedi."deyince ayağa kalktım.

"Sen de verdin mi?"dedim.Gizem kıkırdayıp,kafasını yukarı aşağı salladî.Bense ciddiydim ve hayretler içerisindeydim."Yeni tanıdığın bir kişiye numaranı mı veriyorsun?!"dedim.Gizem'in gülüşü yüzünden silindi.

"Ne varmış bunda?Sen Batuhan'ın telefon numarasını almadın mı?"diye sordu.

"Hayır!"diye bağırdım ve devam ettim."Hayır almadım!"deyince,Gizem,gözlerini açıp,bana baktı.

"A-ah niye?"deyince iyice sinirlendim."Almadım işte.Şu Batuhan'ı bana hatırlatmayı keser misin?"deyince o da ayağa kalktı.

"Tamam.Keserim,sende bana bağırmayı kes!"diye seisni yükseltti.

"Poyraz seninle daha tam olarak tanışmadı bile!"deyince,Gizem yumruklarını sıkıp,ayağını yere vurdu."Telefonla yazışırken iyice tanışırız merak etme!"dedi Gizem.

"Hıı,öyle mi?İyi,tamam öyle olsun.Ben karışmıyorum."dedim.

"Zaten,sen kim oluyordun da karışıyordun?!"deyince ağzım hayretle açıldı."Sen kim oluyorsun mu?Ben senim dostunum,dostun!Hatta kardeşin!Ama sen beni dostun olarak görmüyorsan,bilemem!"dedim.

"Görmüyorum!"deyince onu yatağa ittim."Yaa,öyle mi?Senin kötü anlarında yanında oldum,senin sırlarını dinledim,sana yardım ettim.Sen bu 10 yıllık arkadaşını,dostun olarak görmüyor musun?Biz birlikte büyüdük,birlikte eğlendik,güldük.Birlikte ağladık,birlikte oyun oynadîk,birlikte zorluklara karşı geldik,şimdi sen beni dostun olarak görmüyorsun!Vay bee!Demek ki yeni gördüğün Poyraz,birden benden daha değerli oldu ha?Onu bile benim sayemde öğrendin,be!"dedim.Gizem ağlayıp,ayağa kalktı ve bana sarıldı.

"Ben,çok çok üzgünüm.Öyle demek istemezdim.Gerçekten,sen haklısın.Ben bir aptalım."deyince,yumuşamaya başladım.

"Tamam,dost muyuz hala?"deyince,kafasını kaldırıp,bana gülümsedi Gizem."Dostuz."deyip,bana yeniden sarıldı.Bende ona sıkıca sarıldım.

"Peki,şimdi o numarayı siliyorum."dedi Gizem,benden ayrılıp,cebinden telefonunu çıkarırken.Elinden telefonu aldım.

"Hayır,silmiyorsun."dedim.Gizem bana bakıp,gülümsedi.

"Sen benim tanıdığım en iyi dostumsun!"dedi.

"Sen de benim tanıdığîm en iyi dostumsun!"deyip,gülümsedim.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Hadi çabuk giyin Gizem!"diye Gizem'e kızıyordum.Yine bizde kalmıştı.

"Emredersiniz majesteleri."deyip,gözlerini devirdi Gizem.Ona kot kaprimi attım.Ve kırmızı bir üst.

"Bunları giysen daha iyi olmaz mı?"dedim. Gizem üstlere şöyle bir baktı."Okey."deyip,onları giymeye başladı.Bende Melis'in üstüme milkshake döküldüğü zaman aldığı,beyaz yırtık pırtık kapriyi giydim,siyah bir üst geçirip,saçlarımı saldım ve taramaya başladım.

"Çok güzel oldu bunlar."dedi Gizem boy aynasında kendine bakarak."Evet çok yakıştılar."dedim.Gizem dolabımı karıştırmaya başladı.

"Vişne çürüğü bir üstün yok mu?"dedi Gizem hala dolabımı karıştırırken.

"Var.Niye sordun ki?"dedim.Gizem,vişne çürüğü bir üst çıkarıp,zaferle gülümsedi.

"Bunu giy bence."dedi.Askılı bir üsttü.Gizem'i kırmayıp,üstü giydim.

"Bu daha güzel oldu."deyince ona gülümsedim ve saçımı sola attım.Bizim bu giyinmemizin nedeni,sinemaya gidiyor olmamızdı.Bir sinema için,ne hallere soktu beni.Talha'da gelecek diye beni süsledi.Niye süslüyorsa?

Çantamı alıp,aşağıya indim.Beyaz vanslarımı giyip,bağcıklarımı vişne çürüğünün biraz koyusu bir renkle değiştirdim.

"Hadi gidelim."dedim ve Gizem'in koluna girdim. Sol elimle,gözlüğümü kaldırıp,saçıma koydum.*Anladınız mı bilmem*Gizem bana bakıp,gülümsedi.

Bahçe kapısını açarken,Gizem boğazını temizledi.Ona baktım.

"Poyraz."deyince,gülümsedim."Gitsene yanına."dedim.

"Sende geliyorsun."deyince,kafamı tamam anlamında sallayıp,gülümsedim.Kapıyı açıp,çıktık.Gizem beni de arkasından çekeleştirerek,Poyraz'ın yanına gitti.

"Selam."dedi Poyraz.

"Merhaba."dedi Gizem.

"Nereye gidiyorsunuz?"dedi Poyraz.Sanane demek istesemde zor tuttum kendimi.

"Sinemaya,sizde gelsenize?"dedi.Siz mi?Siz?Yani Batuhan'da gelecek.

"Iı,bilmem.Batuhan'a sorayım.Ekin gelmez ama biz geliriz herhalde."dedi.Ne ara bu kadar samimi oldu bunlar yaa?Maşallah,maşallah.Bir gün sonra sevgili olurlar şimdi.

Poyraz,Batuhan'ı aradı ve bir şeyler söyledikten sonra bize baktı.Daha doğrusu Gizem'e.

"Geliyor."dedi Poyraz.

10 dakika bekledikten sonra,kapıdan Batuhan çıkınca,kaçacak yer aradım ama bulamadım. Poyraz'ın yanına geçti Batuhan ve yan yan bakıp,beni süzmeye başladı.Ama ben başka yerlere bakıyordum.Talha buraya gelecekti.Onunla beraber gidecektik.Nerede kaldı bu çocuk?

Gizem'i dürttüm.Bana baktı.

"Talha nerede kaldı acaba?"dedim.Batuhan'a çaktırmadan baktım.Poyraz'la konuşuyordu o da.

"Bilmem,gelir birazdan."dedi ve önüne dôndü.

Talha'yı ileriden geldiğini görunce,el salladım.O da beni görmüş olacak ki el salladı.

Yanımıza gelince,Batuhanlara baktı.Sonra bana baktî.

"Kim bunlar?"dedi sessizce.

"Sadece bizimle sinemaya gelecek olan,arkadaşlar."dedim arkadaşlara ve sadeceye vurgu yaparak.

"Hıı."dedi ve Batuhan'a baktı.Biraz onu süzdü.

"Esmer olanı sevmedim."dedi kulağıma fısıldarken.

"Ne yapalım işte?"dedim.Batuhan boğazını temizleyince ona döndüm.

"Gidiyor muyuz?"dedi.Kafamı sallayınca,durağa ilerlemeye başladık.

Otobüs gelince,sırayla bindik.Bansa oturacak yer kalmayınca,ayakta durdum.Sağolsun,kimse de bana yer vermiyordu.Talha bile!

Bir tane yaşlı teyze binince,Batuhan ayağa kalktı.Teyze 'sağolasın evladım'deyip,Poyraz'ın yanına geçti.

Batuhan,benim yanımda durunca,kulaklıklarımı çıkarıp,telefonuma taktım ve şarkı dinlemeye başladım.

Bir kız ayağa kalktı ve düğmeye bastı.Ben tam oraya oturacakken,başka bir kız oturdu ve yine ayakta durmak zorunda kaldım. Batuhan'a göz ucuyla baktığımda, o da şarkı dinliyordu.Acaba ne?

Yine otobüs bir yerde durunca etrafıma bakındım.İki kızın oturduğu yerden,bir kız ayağa kalktı ve indi otobüsten.Kız yanındaki koltuğa vurdu,bana bakarak.Yada Batuhan'a bakıyordu.Elimle 'ben mi?' işareti yaptım.Kız bana tiksinmiş gibi baktı.Demek ki bana göstermiyordu yeri.Batuhan kıza gülümsedi,kız da ona gülümsedi.Bu ülkede ne sürtükler varmış ta haberimiz yokmuş!

Batuhan,kızın oturduğu taraftaki direğe tutundu ve omzundan bana baktı.Bir elini direkten çekip,kolumu tuttu ve beni kızın yanına oturttu.Kıza sinsi gülümsememle baktım.Kız bana öldürecekmiş gibi bakıyordu ama umrumda mı?Hayır,tabii.

Telefonumu açıp,şarkıyı değiştirdim ve dinlemeye başladım.

°•°•°•°•°•°

Sinema salonuna girmiştik.Korku filmi izleyecektik.(Yine hangi film bilinmiyor kmsdkm)Koltuklara oturduk.Gizem,Gizem'in yanında Talha,Talha'nın yanında Poyraz,Poyraz'ın yanında Batuhan.E,şimdi ben Batuhan'ın yanında mı oturacaktım?

Gizem'e baktım.Gizem kaş göz hareketleriyle,Batuhan'ın yanını işaret edince,gözlerimi devirdim ve Batuhan'ın yanına oturdum.Elimdeki mısırdan iki tane alıp,filmin başlamasını bekledim.

Yanıma sakızını cak cak çiğneyen donum kadar şortlular geldi.Bana şöyle bir baktı bir tanesi.Çakma sarışındı.Kıpkırmızı bir ruju vardı.Yine kırmızı,göğüs dekolteli vücudunu saran askılı bir üst,kot şort giymişti.Batuhan'a baktı kız ve sonra yeniden bana baktı. Yanıma oturdu ve sakızını çignemeyi bıraktı.

Film başlamadan önce,1 saat reklam gösterdiler.Niye gösteriyorsunuz ki?Girin hemen filme,insanlari bekletmeyin!

Film başlayınca,hemen mısırımdan bir avuç aldım.Ben filmin yarısı olmadan mısîrımı bitiren bir kisiliğimdir.,

Film 15 dakikadan sonra,korkunç olmaya başlamiştı.Benimde yiyecek bir mısır taneceğim bile kalmamıştı.Niye orta boy aldıysam ya.

Kız birden çîğlık atınca yerimden sıçradım.Korktuğumdan değil,birden atınca çığlığı.Bu arada Batuhan'ın kıkırdamasînı duyuyordum.Ona şöyle bir baktım.O da kıkırdamayı bıraktı.

Kız,yatakta yatarken,üstten bir şey düşünce,gözlerimi kapadim ve geri açtım.Kız ayakları ters diye bağırıyordu.Üstüne düşen ruh yada başka bir şey kızı yere düşürdü. Sonra yok olup,gitti.

Sabah olunca kızın gözlerinin altı mosmordu.Bazen kız çığlık atıyordu.Yine gece olmuştu ve kız diğer odadan piyano sesi duymaya başladı.Kulaklarını tıkadı.Camı kırılınca,irkildim.Camdan iceri siyah bir duman girdi ve kızın içine girdi.

Ekran birden karardı.Bende gözlerimi dikmiş,ekrana bakıyordum.Korkunç bir yüz çıkınca,yerimden tekrar sıçradım.Elimi yan taraftaki şeylere koydum(Adlarını unuttum o şeylerin uf) elim,Batuhan'ın eline değince,yeniden sıçradım.Allah'ım inşallah bir daha sıçramam yeirmden.

Elimi hemen çektim.Gözlerimi etrafta gezdirdim.Önümüzdeki bir çocuk,yere eliyle bir şeyler yapıyordu.Ama ne?

Filmi bırakıp,çocuğu izlemeye başladım.Yer birden alev alınca çığlık attım ve"Yangın çıkacak!"diye bağırdım.Ayağa kalktım.O alev alan yerden atlayıp,dışarı çıktım ve bir personeli çağırdım.Adam koşa koşa geldi ve yangın tüpünü eline aldı.İçeri girdiğimde merdivenler tamamen alev almıştı.Koltukların üstünden atlayıp,bizim oturduğumuz tarafa yetiştim.

Dumanlar iyice etrafı sarmıştı ve alevlerde öyle.Adam söndüremeyeceğini anlayıp hemen itfaiyeyi aramaya başladı.Bende öksürmeye başlamıştım hemen.Herkes acil çıkışa koşuyordu.Şu personel bile koşmuştu.Sadece ben vardım.Birde birisi daha vardı sanki ama göremiyordum.

"Kurtulacağız."dedi o kişi.Batuhan'mış demek ki.Beni kucağına alîp,koltuklara basmaya başladı.Acil çîkış yazısını zar zor görebilmiştim.Ama yetişemedik,çünkü düşmüştük.Doğrulmaya çalıştım ama iyice uyuşmuştum.

Batuhan yeniden beni tuttu.O da öksürmeye başlamıştı.Acil çıkış kapısı açıktı ama kimse içeri girmiyordu.

"Yardım edin!"diye bağırdı Batuhan.Ama kimse duymuyordu.Yada o sessiz söylemişti.

"Nefesim azalıyor."dedim zorlukla.Batuhan,beni belimden tuttu ve yeniden kaldırdı.

"Kurtulacağız merak etme."dedi.Sesi benimkinden daha iyi çıkıyordu.

"Nefesim-"dedim ve daha fazla konuşamayacağımı anlayîp,sustum.Kalbim yavaş atmaya başlıyordu.Nefesimi alamıyordum.Kesik kesik ve az.

Batuhan,beni galiba dışarı çıkartmıştı ama ben hala doğru düzgün nefes alamıyordum.

"Batuhan,ne-fes alamı-"dedim.Bir el çenemi tuttu.

"Suni teenffüs yapacağım."dedi Batuhan ve nefesini seslice dışarıya verdi.Dudaklarımı araladım ve yeniden dudaklarımız birleşti...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top