Kabanata 1
Naglalakad ako dala ang aking payong galing kase akong palengke at napagisipan kung ipagluto si mama pag uwi nya sa trabaho, habang nag lalakad ako tinanaw ko mula sa malayo ang napagandang araw hindi ko alam pero nakasanayan kung tingnan ang araw kada uwi ko kung may ma aabutan pa nga akong araw.
Minsan nakakasawa maging mahirap pero wala naman magbabago kung titigil ako eh kung titigil ako sa pag tratrabaho saan ako kukuha ng pera para pambayan ng mga bayarin sa paaralan?
Minsan nga iniisip ko ano kaya pakiramdam maging mayaman? Siguro ang sarap sa pakiramdam maging mayaman no?
Biglang naputol ang aking pag iisip nang biglang may kutseng mabilis ang pag takbo dahil sa kabilisan nyang magpa takbo akala ko liliparin ako sa hangin eh ang payat payat ko pa naman! "Hoy! Kung gusto mong mamatay wag mokong i damay ha!" sigaw ko pero as if naman na maririnig ako non pero diba atleast.
"Maayong buntag sa imo mama!" bati ko kay mama ng ma abutan ko syang nanonood ng tv.
"Oy nandyan kana pala kanina pa kita hinahanap eh san kaba galing Selin?"
"Ah bumili ako ng karne sa palengke balak ko kasing ipagluto ka sagot ko kay mama, tumayo si mama at ngumiti sakin "Kahit kailan talaga Selin manang mana ka talaga sakin!"
Madami kaming chika ni mama nag tawanan pagkatapos kumain , habang nanonood kami ng tv biglang nag vibrate ang phone ko text galing kay Chika .
Chika: beh may goodnews ako sayo! kingina beh pasado tayo sa exam makakapasok na tayo ng libre sa ating new school bukas na bukas daw transfer na tayo!
Dahil sa ka excitan ko napatalon ako "MAMA!!!!!!!!!!" agad namang tumakbo si mama papunta sakin "Anong problema Nami bat ka sumisigaw may nangyare ba?!" bago ko sinagot may luha ng tumolo saking mga mata at tinakpan ang aking bibig "MAMA pasado ako sa exam!!"
"Abaaaa! Expected nayan anak sus ikaw pa napakagaling mo kaya!
Don sa sobrang excited kung pumasok bukas hindi na ako makatulog.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top