Kafamın içinde ölümler oluyor. Umutlarım kendini astığı tavanda hafifçe sallanıyor. Anılar... anılarımın kestiği bileklerimden yavaş yavaş acılar sızıyor bilinç altıma. Hayallerim ise bir avuç gerçeklik ile derin uykulara dalmış. Ve ben! Bunların farkında olmama rağmen düşüncelerim ile kendimi boğmamaya çalışıyorum.

  Herşey karışık, herşey acı dolu.
  Herşey nedensiz,herşey belirsiz.