'Raadsel twee,' zegt hij meteen als ik mijn ogen open doe. 'En voor dit raadsel mag je wél wat langer nadenken....'

Ik weet niet of ik hier nou blij mee moet zijn. Met de tíj́d ben ik wel blij, maar ik vraag me af wat Hades nog meer voor me in petto heeft. Sowieso íets, want anders zou hij niet zo gemeen kijken.

'Ik besta alleen als er licht is maar verdwijn als er licht in me opkomt. Rara wat ben ik?'
Hades knipt in zijn handen en ineens zit ik in een pikdonkere kamer, zonder iets te zien, terwijl ik duizenden spinnetjes op mijn lijf voel kronkelen.

Eerst wil ik schreeuwen, maar dan bedenk ik me dat ik daar Hades een lol mee zou doen. En daarnaast, die spinnenaanval in mijn dromenwereld heeft er wel voor gezorgd dat die harige beestjes ineens een stuk minder eng lijken.

Ik probeer er wat weg te slaan en kom erachter dat het wel héle grote zijn. Niet zo maar springspinnetjes of langpoten, maar spinnen met van die dikke, harige poten.

Ik voel dat ik begin te bibberen en probeer me op het raadsel te concentreren, terwijl ik voel dat een spin over mijn nek kruipt.

Ik besta alleen als er licht is, maar verdwijn als er licht in me opkomt....
Ik besta alleen als er licht is, maar verdwijn als er licht in me opkomt....

Die harige poten steken in mijn zij en ik probeer ze haastig weg te krijgen. Het probleem alleen is, is dat ik nauwelijks iets zie.

'Je hebt één dag!' hoor ik Hades schreeuwen.

Ik besta alleen als er licht is, maar verdwijn als er licht in me opkomt....
Ik besta alleen als er licht is, maar verdwijn als er licht in me opkomt....

Ik kon er echt niet op. De radartjes draaien in mj hoofd, maar ik kan me simpelweg niet concentreren. Eerst moeten die spinnen weg.

Ik grijp in mijn zak en voel of er nog iets als munt in zit.

Het enige wat ik voel is de ketting.

In één seconde vergeet ik alle spinnen en het raadsel. Ik moet een wens doen zodat ik hier uit kom en aan Hades kan ontsnappen. Maar ik weet ook dat elke wens met een prijs komt. Ben ik bereid die te betalen?

Ik voel de spinnen en denk aan mijn lot als ik de raadsels niet oplos. Ik móét het wel doen, maar dan moet ik eerst wel weten wát voor wens.

Dan schiet het me te binnen. Ik raak de ketting precies in het midden op de diamant en fluister zachtjes: 'Ik wens dat ik voortaan álle raadsels kan oplossen.'

Een flits ontstaat en ik knijp mijn ogen dicht tegen het felle licht. Dan voel ik hoe het licht mijn hoofd in gaat en ineens weet ik het antwoord:

Een schaduw.

Een schaduw bestaat alleen als er licht is, maar gaat weg als er licht in het opkomt....

'Heer!' schreeuw ik zo hard mogelijk. 'Heer Hades!'

Bij het horen van zijn naam verdwijnt hij ineens voor me. Ik schrik me dood.

'Ik weet het antwoord, heer,' zeg ik.

'Oh ja?'

'Een schaduw.'

Ik probeer mijn glimlach te verbergen als ik zie hoe hij met zijn vuist tegen de muur aan slaat.

Ik zou ook nu kunnen wensen dat ik verdwijn, maarja. Dan zou ik me nóg meer tegen het harnas aan jagen en daarnaast.... Hij kan me zo net die grote handen van hem uit de lucht grijpen.

'Nog een raadsel,' zegt hij gemeen. 'Ik weet zeker dat je deze niet op kan lossen.'

Maar ik weet zeker van wel....