Ik zit op de fiets en trap zo hard ik kan. Mijn trappers gaan zó hard, dat ze nauwelijks te zien zijn. Ik raas tussen de auto's en brommers door, op weg naar school.
Dan gebeurt alles binnen één milliseconde. Eerst zie ik een groene Mercedes op me af stormen. Dan hoor ik een harde knal, waarna auto's stoppen met rijden en mensen kreten van schrik slagen. Een pijn dringt tot me door, als honderden messen die in me slaan. Het volgende moment hoor en zie ik niks meer.

Ik ben dood.