Hoofdstuk 3
wat ik daar net zag, maar de kamer vol marionet poppen waren de meest angstaanjagende poppen die ik ooit in mijn Leven gezien had. Ik durfde zelf niet naar binnen te gaan. Bang wat die poppen allemaal in staat waren.
Opeens hoorde ik iets, waardoor de deur links opeens automatisch openging. Wat zou dat beteken? Ik ging maar een kijk nemen.
De kamer waar ik me nu bevond was een soort van spelletjes kamer. En daarmee bedoelde ik echt een kamer, die op een speelhal lijkt. Het bleef vreemd dat er in dit huis een speelhal bevond. De kamer zag er door de donkerblauwe muren en tapijt er best donker uit. Maar door de licht uit de schermen van sommige game toestellen, leek het op de één of ander manier er uit als een echte gamehall, waar je meestal een munt in de machine moet stoppen om te kunnen spelen. Waarschijnlijk was het blijkbaar niet in deze speelhal, aangezien ik geen muntjes in mijn broekzak had. En ik kon zelf geen muntjes verdaan halen.
Serieus? Wat had iedereen in de dit huis met liefde te maken? En waarom leek het alsof er geen meisjes in dit huis zaten?
Ik was blijkbaar de eerste die de speelhal in kwam, want opeens stormde een groep jongens de kamer in. En ze gingen massaal naar de speltoestel. Ik wist zelf niet hoeveel jongens er waren, maar het leek alsof bijna alles bezet was, terwijl er best veel speeltoestellen in deze speelhal was. Terwijl ik langs sommige keek wat ze aan het veel doen was, viel me nog iets op. Er was geen enkel meisje in dit speelhal, terwijl de meeste spellen wel geschikt voor meisjes waren.
De meeste spellen zagen er niet gewelddadig uit, in tegendeel was de grootste van de speeltoestellen uit liefdes spellen.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top