Er was nog een deur in de hal van de gang, maar die was helemaal bedekt met de donkerorde behang, alsof de eigenaar wilde voorkomen dat er iemand hier in de deur zou gaan. Wat als het de voordeur was, die naar buiten toe leidde? Zal dit dan wel de deur zijn naar buiten? Wat als het naar een geheime kamer van het huis uitkwam waar niemand mocht komen?
Dit huis voelde als een doolhof aan, en ik was pas enkele minuten in dit onbekende mysterieuze huis.
Ik pakte de eerst dichtbij zijnde deur naast de verboden deur.
Wie de eigenaar van het huis ook mocht zijn, de eigenaar hield van marionet poppen te verzamelen.
Ik bevond me in een kleine kamer waar een rijk met marionet poppen stonden.
Er waren er vele, en ook allemaal verschillend, maar het was tegelijk tijd ook angstaanjagend. Ik had zo het gevoel dat die poppen een soort van levend waren, alsof die poppen elk moment met hun gezichten naar mij toe omdraaien.
Er was verder nog iets in de kamer die ik nu pas opmerkte.
Er stond tegen de muur een klein zwarte tafel waar een opvallende rode kist op stond.

Wat zou er in het kistje zitten? Net op het moment dat ik een stap nam, hoorde ik opeens een nare geluid van botten, terwijl er tegelijk tijd paar van de marionet poppen mij kant op draaide. Ik voelde mijn hart bonken van de angst. Wat voor marionet poppen het ook waren, ik wilde niet lang meer in deze kleine kamer zijn.
Snel als een speer verliet ik de kamer. Ik wist niet wat ik allemaal in de kamer zag, maar het waren de meest engste poppen die ik ooit in mijn leven gezien had. Ik nam de andere deur, en ik hoopte dat ik niet weer in één of ander eng kamer kwam.