ΛΟΝΔΙΝΟ 1970




Κεφάλαιο 1

Η δεκαπεντάχρονη πεταγόταν για πολλοστή φορά στον ύπνο της .Η σφοδρή καταιγίδα έπνιγε με τις απανωτές βροντές και αστραπές το πνιχτό κλάμα της.Με το σεντόνι να καλύπτει μέχρι και το πρόσωπό της επαναλάμβανε με τρεμάμενη φωνή μια προσευχή κάνοντας ταυτόχρονα και τον σταυρό της .
"Πάψε γρουσούζα με ενοχλείς.Θα σου ξεριζώσω το μαλλί τρίχα τρίχα έτσι και συνεχίσεις να μυξοκλαίς".
Η Λίζα κράτησε για λίγα δευτερόλεπτα την ανάσα της .Η Μπριτ,η κοπέλα με την οποία μοιραζόταν το στενό κρεβάτι ,μπορούσε να γίνει πολύ επικίνδυνη.Μια φορά ,την ώρα που έπαιρναν όλα τα κορίτσια του ορφανοτροφείου μαζί το φτωχικό και κακής ποιότητας πρωινό που με το ζόρι το κατάπινε κανείς ,πήγε να χώσει το μαχαίρι στην κοιλιά μιας νεοφερμένης ,επειδή της είχε πιάσει την θέση που θεωρούσε αποκλειστικά δική της .
"Κόκκινη ,έχεις πολύ αλλόκοτη συμπεριφορά τις νύχτες το ξέρεις;Σε συμπαθώ όμως ,γι'αυτό φρόντισε να γίνεις πιο νορμάλ αλλιώς σε βλέπω να αγοράζεις μεγάλο μπελά εδώ μέσα "της ψιθύρισε ύστερα από αρκετή ώρα η Σαμ,μια δεκαεξάχρονη μιγάδα με την οποία τα πήγαινε σε γενικές γραμμές καλά.

Η Λίζα Σμιθ είχε μπει πριν από έναν χρόνο στο ορφανοτροφείο "Έιντζελ".Όπως παντού έτσι κι εδώ ξεχώριζε για το ιδιαίτερο κόκκινο των μαλλιών της,απόχρωση που όμοιά της δύσκολα συναντούσε κανείς .Κάποιος την είχε σε πολύ μικρή ηλικία αποκαλέσει Κόκκινη κι έκτοτε αυτό το παρατσούκλι ακουγόταν περισσότερο από το όνομά της.Το νέο ορφανοτροφείο στο οποίο βρισκόταν τώρα ήταν χειρότερο από όλα όσα είχε γνωρίσει .Αρκετά παλιό, σκοτεινό ,κρύο και με εχθρικό προσωπικό.
Την είχαν πάει εκεί ένα πρωινό του Δεκέμβρη λίγο πριν τα Χριστούγεννα.Έφευγε από ένα περιβάλλον που για τα δικά της δεδομένα ήταν ζεστό κι έρχονταν πάλι σε ένα απρόσωπο ορφανοτροφείο .Η οικογένεια που την φιλοξενούσε τα τελευταία τρία χρόνια θα δήλωνε στην διευθύντρια του ορφανοτροφείου ότι αν και υπήρχε όλη η καλή διάθεση να την υιοθετήσουν ,τελικά δεν θα το έκαναν ,επειδή η Λίζα είχε δημιουργήσει κάποια θέματα με την αποκλίνουσα συμπεριφορά της .Στην ουσία αυτό ήταν ένα τεράστιο ψέμα .

Η Λίζα δεν καταλάβαινε για ποιό λόγο οι γονείς της οικογένειας την απομάκρυναν έτσι απότομα,αφού θεωρούσε ότι σε γενικές γραμμές τα πήγαιναν πολύ καλά. Αυτό που δεν ήξερε ήταν πως την θεωρούσαν την πιθανή αιτία των δύο κοντινών θανάτων που είχαν χτυπήσει την πόρτα τους .Τα κόκκινα μαλλιά του κοριτσιού τραβούσαν σαν μαγνήτης τα δίδυμα πεντάχρονα αγοράκια τους .Η Κόκκινη ,όπως συχνά την φώναζαν κι εκείνοι ,ήταν πολύ τρυφερή και προστατευτική μαζί τους σε τέτοιο σημείο που η μητέρα την θεωρούσε ευλογία αφού η βοήθειά της ήταν πολύτιμη .Η Κόκκινη μάλιστα συνήθιζε να τους λέει όμορφα παραμυθάκια κι εκείνα βυθίζονταν σε έναν ύπνο θαρρείς γαλήνιο .Οι γονείς θα ορκίζονταν ότι τούτο το ορφανό το είχε στείλει ο Θεός αυτοπροσώπως στην ζωή τους .Ύστερα από τρία ολόκληρα χρόνια που την είχαν κοντά τους όλα θα άλλαζαν μέσα σε εφτά μονάχα μέρες .

 Το πρώτο παράξενο πράγμα που είχε αντικρίσει η μητέρα την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι από την τράπεζα ήταν ο σταυρός που κρεμόταν στον τοίχο του χολ ,αφού ήταν πολύ θεοσεβούμενη.Ήταν τοποθετημένος ανάποδα !Η γυναίκα τα είχε χαμένα.Θα ζητούσε εξηγήσες από τον σύζυγό της ,ο οποίος τον τελευταίο καιρό δεν έλεγε εύκολα όχι σε ένα ποτηράκι μπύρα παραπάνω.Αν και τον παρακαλούσε να κόψει το ποτό εκείνος δεν την άκουγε .Τον είχε ικανό πάνω σε κάποιο μεθύσι να έκανε κάτι τόσο βλάσφημο και αρρωστημένο .Διαρκώς της έλεγε "Γυναίκα είτε σ' αρέσει είτε όχι ο Θεός σου δεν υπάρχει στην δική μου λίστα ζωής .Ούτε την αγάπη του ,ούτε την φροντίδα του ένιωσα ποτέ στο πετσί μου .Ας είναι καλά τα μπράτσα μου και το μυαλό μου ,μόνο εγώ με αγαπάω ,μόνο εγώ με προστατεύω".
"Θα τον σκίσω στα δύο μόλις τον δω !Δεν πρόκειται να βγει ζωντανός από δω μέσα!"της βγήκε αγανακτισμένα από το στόμα ενώ ταυτόχρονα κρεμούσε ξανά τον σταυρό στον τοίχο ,σωστά αυτή την φορά.


Τα πόδια της πονούσαν από την ορθοστασία.Αφού ήπιε κάτι για να αντιμετωπίσει τον πονοκέφαλο που δυνάμωνε έβγαλε τα στενά παπούτσια που την παίδευαν και χωρίς να το σκεφτεί για πολύ ώρα ετοίμασε ένα γρήγορο ποδόλουτρο  με κάποια ευεργετικά βότανα που της είχε χαρίσει μια γειτόνισσα .Προλάβαινε ίσως να πιει κι ένα καφεδάκι πριν ασχοληθεί με το βραδινό μαγείρεμα αφού η Λίζα είχε αναλάβει την βόλτα των μικρών στο πάρκο .Η Κόκκινη ήταν τελικά μεγάλος θησαυρός.Την είχε αγαπήσει αρκετά και παρόλο που η τσέπη της οικογένειας της δεν άντεχε να θρέψει κι άλλο στόμα η απόφαση είχε παρθεί .Θα την υιοθετούσαν κι αν αυτό για νομικούς ή άλλους λόγους δεν ήταν εφικτό θα την κρατούσαν κοντά τους και ίσως κάποια στιγμή της χαμογελούσε η τύχη και την παντρευόταν κάποιο καλό κι εύπορο παλικάρι με το οποίο θα την περνούσε ζάχαρη ,της το
χρωστούσε η ζωή !
Φτέρνες,γάμπες και δάχτυλα ανταποκρίνονταν στην χαλαρωτική απόλαυση του χλιαρού νερού. Η γυναίκα ήταν καθολική κι ανήκε στην μειονότητα των Βρετανών που ήταν κυρίως Προτεστάντες .Η αφοσίωσή της στους αγίους ήταν κάτι παραπάνω από υπερβολική ιδιαίτερα σε εκείνους που θεωρούνταν προστάτες .Ατελείωτες ώρες όταν κάτι δεν πήγαινε καλά προσευχόταν στον Άγιο Μαρτίνο της Τουρ που ήταν άγιος προστάτης της Γαλλίας.Γαλλίδα και η ίδια κατά το ήμισυ ρουφούσε σαν σφουγγάρι όσες πληροφορίες της έδινε η Παριζιάνα γιαγιά της για την βίο του.Ο Άγιος Μαρτίνος είχε κάνει πράξη το "Ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι και ο έχων τροφάς ομοίως" της Καινής Διαθήκης .Ενώ υπηρετούσε χειμωνιάτικα στον ρωμαϊκό στρατό στην Γαλατία και πλησίαζε τις πύλες της Αμιένης,έπεσε πάνω σε έναν ζητιάνο που κρύωνε.Αμέσως έκοψε με με το σπαθί του τον μανδύα του δίνοντας το ένα κομμάτι στον ζητιάνο .Στον ύπνο του θα έβλεπε τον Ιησού να φοράει το κομμάτι του μανδύα που είχε χαρίσει στον ζητιάνο.Η Κόκκινη άκουγε ευλαβικά οτιδήποτε αφορούσε την ζωή αγίων και οσίων κι αυτό ζέσταινει την καρδιά της γυναίκας .
"Δέκα λεπτά μόνο να καταφέρω να κλείσω λίγο τα μάτια μου και να πάρω έναν υπνάκο"ψέλλισε γέρνοντας το κορμί της πιο αναπαυτικά στην καρέκλα .
Ξαφνικά κάτι άρχισε να στάζει από το ταβάνι πάνω στο κεφάλι της .Ήταν αίμα!

"Τι συμβαίνει ,γιατί είσαι χάλια;Γιατί έχεις κόκκινα μάτια ,έκλαιγες;Νιώθω ότι κάτι πολύ κακό έχει γίνει!"Η Λίζα στεκόταν απέναντί της αφού προηγουμένως άλλαξε ρούχα στα δίδυμα που είχαν γεμίσει παντού χορτάρι από το ανεξέλεγκτο παιχνίδι τους στο πάρκο.
"Έχω την αίσθηση ότι ο Εωσφόρος έχει τρυπώσει στο σπιτικό μας Κόκκινη!"


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top