Niektórzy chyba nie wiedzą jakie szczęście mają mogąc odczuwać wściekłość, przynajmniej wiedzą wtedy że żyją. Ja natomiast kiedy jestem wściekły nie wiem nic. Nie wiem czy leżę, czy stoje. Nie wiem czy pije melisę czy pisze kolejny z dennych fragmentów. Czy musi wynikać z tego jakiś morał? Nie po prostu jestem wkurwiony i tyle, a środki na uspokojenie kij dają. Przejdzie. Kiedyś na pewno. Żyj mówią, musisz się zebrać mówią.
-Tak to ja się kurwa pozbierałem jak nigdy, wielkie dzięki
Rzucił bym tu czymś poetyckim typu: rozżarzony jak święto kute żelazo buchające parą ilekroć hartuje się je w płonącym oleju. Ale nawet na takie porównania nie mam jakiejkolwiek ochoty. A oni dalej pierdolą. I Dlaczego zostawiłem maczetę w piwnicy?