28. Care to share? / Special.

Stephanie's POV.

31 Μαρτίου 2014

Το σχολείο είχε γεμίσει με παιδιά. Τα περισσότερα ήταν μεθυσμένα και η ώρα ήταν περασμένες δώδεκα. Είναι λογικό να κάνουν πάρτι : η ομάδα του μπάσκετ μόλις προκρίθηκε στους τελικούς του πρωταθλήματος. Ο Adrian οδήγησε την ομάδα εκεί που δεν την οδήγησε κανείς : είναι ο νεότερος και καλύτερος αρχηγός που θα μπορούσε να έχει η ομάδα του μπάσκετ.

Προσπαθούσα να ξεφύγω από τον πολύ κόσμο. Παίζει να είμαι το πιο αντικοινωνικό άτομο. Παρ'όλα αυτά, ήξερα κάποια δημοφιλή παιδιά. Πρώτη και καλύτερη, η Jane Avery.

Όλοι λένε πως είναι το "κακό κορίτσι" του σχολείου. Στην επιφάνεια, έτσι φαίνεται. Με το μαύρο -και άλλα χρώματα- δερμάτινό της, τις μπλούζες ροκ συγκροτημάτων, τις μπαντάνες στα χέρια και στα μαλλιά της, και την σαρκαστική συμπεριφορά της, μοιάζει σαν να φοβάται το τίποτα, αλλά να την φοβούνται κάπως όλοι. Η Jane είναι το κορίτσι του Adrian. Είναι κολλητοί από τότε που γεννήθηκαν, και ακόμα και τώρα, κάποιοι δεν λένε να χωνέψουν το γεγονός ότι είναι μαζί. Ίσως φταίει που ο Adrian είναι το χρυσό αγόρι, και εκείνη η σατανική κόρη του διαβόλου.

Αν όμως γνωρίσεις την Jane, αυτές οι ειρωνείες και οι σαρκασμοί που πετάει από'δω και από'κει, μπορούν να μετατραπούν στο καλύτερο αστείο του αιώνα. Είναι από τους ανθρώπους που χαίρονται τη ζωή. Της αρέσει να πίνει, να καπνίζει και όλα τα σχετικά, μα η καρδιά της χτυπά σαν ταύρος.

Ή τουλάχιστον αυτό νομίζουμε όλοι.

Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν στο νοσοκομείο. Φρόντισε να μη το μάθει κανείς, αλλά η μαμά μου την είδε. Κάτι σαν μηνιαίο check-up, αλλά είμαι σίγουρη πως πήγε λόγω της κατάρρευσης της στη γυμναστική.

Ή και κάνω λάθος. Τέλος πά-

Άουτς!

Μέσα στις σκέψεις μου σκόνταψα πάνω σε κάτι. Ήταν κάπως σκληρό. Το χέρι μου άρχισε να το χαϊδεύει και τότε κατάλαβα πως ήταν κάποιος.

Σήκωσα το κεφάλι μου και απομακρύνθηκα ντροπιασμένη από τον αθώο άνθρωπο. Θα μπορούσα να τον είχα σκοτώσει ή κάτι τέτοιο, τόσο αδέξια που είμαι.

"Συγνώμη." μουρμούρισα και πήγα να φύγω.

Όμως μου έπιασε το χέρι και με σταμάτησε. "Εγώ συγνώμη. Ήμουν απορροφημένος."

Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο κινητό του. Μια πίστα από το Fruit Ninja έπαιζε ακόμη μέχρι που...έχασε. Άρχισα να γελάω. Μπορεί ο Jason Balard να μην ήταν και τόσο δημοφιλής ακόμα, αλλά κατάλαβα γιατί ήταν αξιαγάπητος σε όλους.

"Το fruit ninja είναι τόσο υπερεκτιμημένο." του είπα. "Δοκίμασε τη πίστα 895 από το UnBlock Me Free, να δεις δυσκολία."

Με κοίταξε και μου χαμογέλασε ειρωνικά. "Είμαι στην 925."

Τον κοίταξα με δέος. "Αυτό είναι τόσο άδικο."

"Ναι, λυπάμαι πολύ." είπε και πήρε μια θλιμμένη έκφραση. Σχεδόν αστραπιαία όμως, χαμογέλασε πάλι. "Θα σου τη περάσω εγώ τη πίστα!"

Ήταν θέμα χρόνου να γελάσω δυνατά.

________________________________________

Ο Jason κράτησε την υπόσχεσή του, και όχι μόνο μου πέρασε τη πίστα, αλλά μου πέρασε και αρκετές επόμενες. Πωρώθηκε ο ίδιος. Δεν ξεκολλούσε. Μέχρι που ήρθε η μικρή του αδερφή,  η Mae, και τον πήρε από κοντά μου για να τον "ηρεμήσει", όπως είπε και εκείνη.

Εγώ, με το που έφυγε ο Jason, αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στην αυλή του σχολείου. Με το που πάτησα το πόδι μου έξω, ένα απότομο κύμα ησυχίας με κατέκλυσε και ένιωσα να ηρεμώ από τον δυνατό θόρυβο του πάρτι που γινόταν μέσα. Εδώ δεν υπήρχε ψυχή.

Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.

Από τα δεξιά μου, άρχισαν να ακούγονται φωνές, σαν μουρμουρητά. Άρχισα να περπατάω προς τα εκεί, και τότε τους είδα. Κρύφτηκα αθόρυβα πίσω από ένα παγκάκι, καθώς τους έβλεπα να που στέκονταν μπροστά στο δέντρο.

"Άσε με." είπε με απαλή φωνή. "Δεν θέλω!"

"Ω έλα τώρα Sarah, δεν θα το μάθει κανείς." είπε ο Adrian Reynolds και φίλησε τη κοπέλα.

Αμέσως κατάλαβα, πως ήταν η Sarah Williams, η κολλητή της Jane Avery. Και πως ο Adrian Reynolds, γούσταρε τη κολλητή της κοπέλας του.

Οκ, αυτό δεν το περίμενα.

"Άσε γαμώτο!" του φώναξε η Sarah, και προσπάθησε να τον διώξει από πάνω της.

"Σκάσε ηλίθια." της είπε ο Adrian και επιτέθηκε στον λαιμό της.

Η Sarah τότε βρήκε την ευκαιρία να φωνάξει. Η λέξη "βοήθεια" ακουγόταν σε όλη την αυλή. Ο Adrian φαινόταν πολύ πιωμένος για να το καταλάβει. Ήθελα να πάω εκεί, να τη βοηθήσω, αλλά φοβόμουν. Φοβόμουν τι μπορεί να κάνει ένας μεθυσμένος Adrian σε δύο αδύναμες κοπέλες.

"Σταμάτα να φωνάζεις μωρό μου." της είπε "γλυκά" αυτός. "Δεν χρειάζεται να μας ακούσει κανείς."

Τα αναφιλητά της Sarah ήταν εμφανή πλέον. Μπορεί να μην έβλεπα το πρόσωπό της, αλλά ήξερα πως έκλαιγε. 

Θα πάω, και ότι γίνει ας γίνει.

Σηκώθηκα από πίσω από το παγκάκι, μα έκατσα αμέσως κάτω, μόλις είδα τι έγινε. Κάποιος άρπαξε από πίσω τον Adrian, και του έριξε μια δυνατή μπουνιά. Ήταν ο Alex Blake. Ο Alex είναι το αγόρι της Sarah, ενώ και οι τέσσερις -μαζί με τη Jane- είναι κολλητοί μια ζωή.

Δεν φαίνεται έτσι πάντως.

Με το που έπεσε ο Adrian κάτω, η Sarah έτρεξε στην αγκαλιά του αγοριού της για προστασία, κλαίγοντας. Ο Adrian δεν έμεινε πολύ στο χώμα, και όταν σηκώθηκε άρχισε να γελάει.

"Είμαι σίγουρος πως η πολύτιμη Sarah σου, είναι αρκετά καλή στο κρεβάτι. Μια φορά να κάνουμε τρίο." είπε ο Adrian με έναν σιχαμερό τρόπο. 

"Τι λες ρε μαλάκα; Αυτή είναι η κοπέλα μου!" του φώναξε ο Alex. "Και εσύ έχεις τη Jane."

Ο Adrian κούνησε υποτιμητικά το χέρι του. "Εχ, τη βαρέθηκα. Εξάλλου, care to share δεν λένε οι Άγγλοι;"

Κανείς δεν απάντησε σε αυτό. Η Sarah σταμάτησε να κλαίει, και έβλεπε την όλη κατάσταση με τρόμο. Εγώ από την άλλη, φοβόμουν να κάνω βήμα, οπότε έκατσα πάλι κάτω και ανέπνεα αργά. Ο Alex έσφιξε πάνω του τη Sarah, και ο Adrian τους κοιτούσε γελώντας.

"Θα χωρίσεις με τη Jane μέχρι την άλλη Παρασκευή που είναι ο τελικός." είπε ο Alex στον Adrian. "Αρκετά κράτησε όλο αυτό το παιχνίδι πίσω από τη πλάτη της."

"Και γιατί να τη χωρίσω; Είναι δική μου εξάλλου, εγώ τη ξεπαρθένεψα." είπε ο Adrian με αισχρό τρόπο.

"Γιατί δεν της αξίζει ένας μαλάκας σαν εσένα. Ξέχασε αυτή τη φιλία και τη Jane, Adrian." είπε απειλητικά ο Alex. "Δεν σου αξίζει τίποτα από αυτά."