Bak, başladı gökte esaretin düğünü
Sende tattım bu ulvi ıstırabı, ölümü
Olta atıp ummana,çekip son günümü
Öylece adım adım kefeni giymekteyim

Melekler şahit olsun vefama, âhdime
Çöller aşıp geldim,dağları alıp gölgeme
Hani o şehlâ bakışın,ok oldu bu sineme
Böylece sevdanda kalbi süzmekteyim

Kullar ne bilir benim yaram en derinde
İpini çektim cümle güzelin, hep kabirde
Ardıma bakmaz giderim de, gözlerinde
Kendimce bab'ı hayatla sen içmekteyim

Düçâr olmayanlar bilemez bu illete
Akıl fikir gider, rüya, gerçek, hiçlikte
Böyle küle dönüp görülmez bi ateşte
Gizlice bahara yüzünü dermekteyim

Vuslat Tuna