Bir yolcu gibi, hayatın yoluna düştüm
Şehrini sevdanın sokaklarını dolaştım
Ansızın gidenleri aradım, bulamadım
Derler ki giden kendinden de,gidermiş
Sen hiç olma ömrümün gideni, sevgili

Ömrümün gideni olma,iste ben giderim
Büyüttüm umudu, ayaklarımla ezerim
Sen iste ben hayalinin üstünü örterim
Derler ki giden, gönülden de gidermiş
Sen hiç olma gönlümün gideni, sevgili

Gönlümün gideni olma, ben hiç olurum
Damarımda dolaşan kandan soğurum
Cenneti kaybedersem nerede bulurum
Derler ki giden özünden de gidermiş
Sen hiç olma özümüm giden, sevgili

Özümün gideni olma, olmaz vuslatım
Bir birine karışır karakış ile baharım
Gece gitmez olur, doğmaz hiç sabahım
Derler ki giden gülünden de gidermiş
Sen hiç olma gülümün gideni sevgili

Vuslat Tuna