Ayrılık; bir kör kurşun bağrımda
Ağır ağır uzakta bir şeyler ölüyor
Son umut necâtını bekliyor durakda
Zaman: gidenler gelmeyecek diyor

Yarın: vurulup düştü, bi' çıkmazda
Bir güneş daha gözlerimde soluyor
Son çiçek baharını bekliyor toprakta
Hazan; kırılan dallar yeşermez, biliyor

Çok söylenecek sözüm vardı, güya
Şu yüregimde şiirler kan kusuyor
Bilmem ne zaman biter bu dâva
Ruhumu apansız sancılar sarıyor

Vuslat Tuna