Bu dünyanın karanlığında, aydınlığı arıyor direnişim.
Doğan'ın yeşillerinin, göklerin siyahlarına direndiği gibi, direniyor içimdeki umut.
İnsanlığın öldüğü noktaya denk geliyor, hayallerim.
İçimde bir sızı.
Gözlerimi kapatıyorum sesli sessizliğine; İstanbul!
Seni dinliyorum gözlerim kapalı bugün!
Bir tarafım sarılırken şehit kokan topraklara, bir tarafım haykırıyor;
Başaramayacaksınız!
Ne bu vatanı, ne bu Toprakları yıldırmaya.
Annelerin gözyaşlarıyla sulandıkça bu topraklar, cesur Ateş'ler bitecek ülkemizin her bir yanında.
Tek yürek bu vatan, seni de Yakıcak.

Ağlar bugün acıdan toprak!
İçimiz yanar!
Biz Yandıkça küllerimize, sevinenler var!
Ama unutuyorlar ki;
Biz küllerimizden yeniden doğarken, gücümüze güç katan sizin korkudan titreyen yürekleriniz olacak!

Şimdiye kadar verdiğimiz ve vereceğimiz bütün şehitlerimizin mekanı cennet olması dileğiyle...
Geride kalan bütün ailelere, en içten duygularımla başsağlığı ve sabır diliyorum.
Vatan sağolsun!

G.A.