Gün ve Gece gibiyiz diyorum bazen.
Hayallerimize bir parmak bal çalıyor güneş, gökyüzüne vurunca yüreğimiz.
Sonra umutlarımız bulut olma hevesinle yükselirken, bir sis kaplıyor zihnimizi en derinden gelip, kararıyor gökle birlikte hevesimiz.
Daralıyor, sıkışıyor, bunalıyor ruhumuz.
Çaresizliğimiz çakıyor huzursuzlaşan Deniz'lerimize, gök gürlüyor,  dalgalanıyor ay ışığında yalnızlığımız.
Gece çarpıyor, geçerken aklımızdan geri gelmeyecekler.
G.A.

~

Güzel ve anlamlı yorumlarınla beni destekleyip motive eden arkadaşım ChefAlican 'a gelsin.
Çok teşekkür ederim.