ICYMI: MAY UPDATE NA SA EXTRAORDINARY WORLD. HEHE. CHECK IT OUT!!




+++

March 6, 2016
11:34PM

A week before final exams, todo aral kaming dalawa ni Dom. Ayaw sana nameng mastress muna sa Mama niya kaya nagfofocus talaga kami rito.

Pero kanina habang nagrereview ako, may tumawag sakeng unknown number at pagsagot ko, si Sir Matteo 'yon! Sa company ng pinag OOJT-han ko.

Nung sinagot ko, kinongrats niya ako kasi isa ako sa dalawang napili nila na mag OJT sa company nila sa Singapore.

Syempre, sobrang saya ko. Alam ko kasing may allowance 'yon pandagdag din sa kailangan ko. Tapos yung experience.

Umoo ako kaagad at sabi kong pupunta ako kaagad sa office nila sa weekend.

Ang bilis lang kasi. Sa susunod na 2 weeks na kaagad yung alis ko.

Kaya pagbalik ko, agad agad akong bumalik kay Dom at kinwento ko sa kanya yung balita.

Sa totoo lang, excited siya para saken. Hindi siya nagbigay ng malungkot na aura, at kita ko naman sa kanya na masaya siya para saken.

"Kailangan mong ipasa lahat ng exams mo! Kapag may mababa nako baka tanggalin ka nila!" paalala niya.
 

Syempre naman alam ko 'yon.

Nasa library kami kanina non habang nasa dulo kami ng book shelves para hindi makita na nagyayakapan kami.

Hinalikan niya ako sa labi sabay sabi ng Congrats.

 
Hinalikan niya pa ako ng hinalikan hanggang sa makaramdam ako ng ibang sensasyon. Agad kong dinakma yung kanya na napasigaw naman siya.

Sabi ko huwag siyang maingay baka marinig kami. Tumawa naman siya saka naexcite.

Agad akong lumuhod at alam niyo na nangyari next. Oo, sa library namen ginawa. Sobrang bilis lang talaga. Mga 3mins lang tapos okay na.

Tawa kami ng tawa pagbalik namen sa table.
 

After magreview, niyaya niya akong kumain at naging seryoso yung tono ng boses niya.

"Sa totoo lang malulungkot ako na wala ka pero mukhang masaya ka naman. At saka di'ba 3 months lang naman 'yan?"

Sabi ko sandali lang 'yon at saka dalawa lang naman kaming mag OOJT eh. Kaya huwag siyang magalala.

"Syempre, mamimiss lang kita. Tapos hindi na kita mahahalikan. Tapos hindi na kita maano. 3 months din 'yon"

Loko talaga tong boyfriend kong 'to. Sabi ko tiis na lang muna siya.
 

"Nako, aaraw arawin kita sa mga susunod na araw hahhaa."

Balak pa ata akong sirain neto bago ako umalis.

"Pero sa totoo lang, parang mabilis lang yung 3 months. Okay na rin 'yan para na rin pagbalik mo, bukod na tayong dalawa haha"

Binatukan ko tuloy siya bigla sa sinabi niya.

"Haha. I love you so much. May 2 weeks pa ko para solohin ka" sabi niya sabay halik sa labi ko ng mabilis. Hindi ko alam kung may nakakita o wala pero hinayaan ko na lang.

Nauna akong umuwi kasi may klase pa si Dom at guess what kung sino nasa tapat ng dorm ko, Mama niya.

May pinakita siya sakeng papel na naglalaman na stage 3 na raw ovary cancer niya at sobrang nanghihina na siya.

Eto na naman siya sa pagmamakaawa niya saken na makipaghiwalay ako sa kanya.

Awang awa ako sa Mama niya kasi kita kong nahihirapan na siya.

Hindi ko alam kung tama bang magsinungaling ako sa kanya para sa ikabubuti niya kaya sinabi kong aalis na ako papuntang Singapore.

Hindi alam ni Dom 'to at sabi ko gagawin ko 'to para sa kanya.

Nag iba yung glow sa mukha niya at parang sumaya siya sa sinabi ko.

White lies ba 'yon? Either way, ayoko lang ng may umiiyak na nanay sa harapan ko.

So pag uwi ni Dom kanina sinabi ko sa kanya yung nangyari. Hindi rin siya nakapag react masyado.

"Makikipaghiwalay ka na?" tanong niya na habang naiiyak.

Agad kong pinunasan luha niya sabay halik sa labi niya, sabi ko hinding hindi. Nagsorry ako sa kalagayan ng Mama niya pero hindi ko rin naman kayang irisk yung happiness ko mapagbigyan lang siya.

"Mahal ko Mama ko, alam mo naman di'ba? Ayoko lang yung nangingialam siya saken.... Saten."

Alam na alam ko 'yon kaya sabi ko sa kanya, habang wala ako, pakita niya sa Mama niya yung totoong nararamdaman niya para saken para makita niya na seryoso siya saken.

"Hindi tayo pwedeng mag usap?" tanong niya.

Kinurot ko uli siya sa braso niya. Sabi ko bakit naman kami hindi mag uusap??? Ehh gusto ko lang naman sa buong summer eh alagaan niya Mama niya. Ipakita niyang Mahal niya Mama niya at baka sakali mapagbigyan niya kaming dalawa.

"Ganyan ba talaga gusto mo?" tanong niya.

Umoo ako. Kasi masakit sa feeling mawalan ng magulang. Maswerte siya at nandiyan pa Mama niya.

"Ako rin, magrerequest" sabi niya.
 

Sabi ko kahit ano ,

Pero hindi siya nagsalita at hinalikan ako uli. Alam ko na naman susunod na mangyayari rito kaya pinagbigyan ko siya.

Sa totoo lang, everytime na ginagawa namen 'to, ang saya saya ko.

Kasi sa tuwing nasa kalagitnaan kami ng moment, hihinto siya sabay titingin sa mga mata ko tapos hahalikan ako ng madiin sabay sasabihing mahal na mahal niya ako.

Kaya alam ko, Mahal na Mahal ako ni Dom.

After nameng gawin 'yon, nagkwentuhan pa kami hanggang sa natanong ko yung tungkol sa Papa niya.
 

"Hindi kami okay ni Papa hehe. Wala na akong balita sa kanya. Alam ko lang nasa ibang bansa siya"

Sa tono ng boses niya parang ayaw niya magkwento tungkol doon kaya naiintindihan ko naman.

"Sabihin mo nga..."

Hindi ko nagets tanong niya.

"Sabihin mo nga"

Na ano, sabi ko.

"Na mahal mo ko."

Tinignan ko siya sabay sabi sa kanyang mahal ko siya.
 

"Promise?"

Promise na promise.

"Hindi mo ko pagpapalit?"

Sabi ko never ever ever.

"Kahit anong mangyari??"

Kahit ano pa yan, sagot ko.

"Mahal na Mahal din kita. Tandaan mo 'yan. Ha?" sabay kindat at halik saken.

I know, maraming magbabago after neto pero isa lang ang sure, Mahal namen ang isa't isa.

+++++

END OF BOOK 2

OH DIBA MAY PA BOOK 3 HAHAHA. BUKAS NA RIN YAN AGAD AGAD HAHA.

150 votes, post ko kaagad hahhaa! (Finale to kaya mas mataas demand hahahhaa)