Έξω είναι νύχτα, η Star City έχει ανοίξει τα άπειρα φώτα της. Η Dinah με τον William βρίσκονται σε ένα μπαρ. "Είσαι καλά?" ρώτησε ο William την Dinah. Εκείνη ήταν αφηρημένη. "Ναι. Καλά είμαι" του απάντησε. "Απλά λέω, αν δεν νιώθεις καλά , μπορείς να πας σπίτι" της αποκρίθηκε εκείνος. Η Dinah τον κοίταξε στα μάτια. "Εδώ ήρθαμε να κάνουμε μια δουλειά. Και αυτό θα κάνουμε" απάντησε. "Ωραία" της χαμογέλασε. Η Dinah συνέχισε να παρατηρεί το χώρο. Το βλέμμα της καρφώθηκε σε έναν άνδρα. Ήταν λεπτός και γεμάτος τατουάζ, φαινόταν μεθυσμένος. "Νομίζω πως έφτασε η ώρα" ψιθύρισε. O William κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Η ξανθιά κοπέλα σηκώθηκε και πήγε στον άνδρα που καθόταν στην μπάρα. "Γεια σου " του είπε χαμογελαστά στεκάμενη δίπλα του. Ο άνδρας την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. "Τι θες εδώ κούκλα μου?" την ρώτησε πονηρά ."Απλά σε είδα από την μπάρα και μου άρεσες. Γι αυτό ήρθα να σου μιλήσω" του απάντησε. Εκείνος χαμογέλασε πονηρά. "Και ο φίλος σου?" την ρώτησε. Η Dinah γέλασε. "Αυτόν φοβάσαι? Μην φοβάσαι, είναι Gay" του απάντησε. "Τότε κάτι γίνετε" της είπε και της έπιασε τα οπίσθια. Η Dinah του έπιασε το χέρι και το γύρισε. Πριν βγάλει κραυγή, του έβαλε το χέρι της στο στόμα του. "Βγάλε ήχο η κάνε κίνηση και το χέρι σου θα γίνει θρύψαλα" του ψιθύρισε. Εκείνος την κοίταζε τρομαγμένος. "Θέλω μερικές πληροφορίες και θα σε αφήσω να φύγεις. Ξέρω ότι άνηκες στην ρώσικη μαφία. Θέλω να μάθω τι ξέρεις για τον Απρίλιο του 2015, τι έγινε με την μαφία σου και τους Deleters" του είπε βγάζοντας το χέρι της από το στόμα του. "Πως ξέρεις αυτό το γεγονός?" την ρώτησε εκείνος παίρνοντας βαθιές ανάσες. "Αυτό δεν σε αφορά, σημασία έχει ότι ξέρω. Πες μου τι ξέρεις αλλιώς εκτός από το σπασμένο σου χέρι, θα αποκτήσεις και μια μόνιμη θέση με τους φίλους σου στην φυλακή. Νόμιζες ότι θα γλιτώσεις?" τον ρώτησε η Dinah. "Δεν ξέρω τίποτα, στο ορκίζομαι, το μόνο που ξέρω ότι έγινε κάτι σε αυτήν την μάχη. Δεν μπορώ να σου απαντήσω εγώ όμως, μα οι Deleters" της απάντησε. "Άρα λες να στραφώ στην φυλακή?" τον ρώτησε. Ο άνδρας την κοίταξε σοβαρά. "Αυτοί στην φυλακή, όσο είναι εκεί ο Richard Dragon σιγά να μην μιλήσουν. Αυτοί που είναι έξω μπορεί" της απάντησε. Η Dinah τον κοίταξε παραξενεμένη. "Τι εννοείς?" απόρησε. "Νόμιζες ότι οι Deleters απλά διαλύθηκαν μετά την φυλάκιση του Dragon? Είναι μια πολύ παλιά και δυνατή οργάνωση. Ακόμα υπάρχουν αν ψάξεις βαθιά, τόσο βαθιά που ούτε ο ίδιος ο Green Arrow δεν μπορεί να ψάξει" της αποκρίθηκε. Η Dinah δεν του μίλησε, απλά τον κοιτούσε επίμονα για μερικά δευτερόλεπτα. "Μπορείς να μου δώσεις μια τοποθεσία για να αρχίσω να ψάχνω?" τον ρώτησε. "Αν μου αφήσεις το χέρι" της απάντησε. Η Dinah άφησε το χέρι και έβγαλε ένα στυλό και ένα χαρτί από την τσέπη της. Του τα ακούμπησε πάνω στην μπάρα. Ο άνδρας πήρε το στυλό και έγραψε μια διεύθυνση. "Είναι ένα συνεργείο αμαξιών" της αποκρίθηκε. Η Dinah πήρε το χαρτί και το κοίταξε. Το έβαλε στην τσέπη της και κοίταξε ξανά τον άνδρα. "Άλλαξε τον τρόπο ζωής σου" του είπε και πήγε πίσω στον William. "Τι έγινε? έμαθες τίποτα?" την ρώτησε εκείνος. "Ναι, αρκετά. Θα στα πω στον δρόμο" του απάντησε. Ο William την κοίταξε με απορία. "Που θα πάμε?" ρώτησε. "Θα δεις. Σημασία έχει ότι έχουμε δουλειά" του είπε και έστριψε προς την έξοδο.

O Oliver βρισκόταν στο σπίτι της Adrien. Οι δύο τους είναι ξαπλωμένοι στον καναπέ του σαλονιού και βλέπανε μια ταινία μαζί. "Ωραία η ταινία τελικά" ψιθύρισε η Adrien. "Όχι πιο καλή από την παρέα" της απάντησε εκείνος. Η Adrien γύρισε το κεφάλι της προς αυτόν και του χαμογέλασε. "Αν σου αρέσει τόσο να κανονίζουμε πιο συχνά" του αποκρίθηκε. "Δεν μου ακούγετε κακή ιδέα, μα ξέρεις, έχω ένα σωρό δουλειά με την εταιρία" της είπε εκείνος. "Ξέρω, είμαι η γραμματέας σου, ξεχνάς?" τον ρώτησε γελώντας. Ο Oliver την κοίταξε στα σμαραγδένια μάτια της και άρχισε να γελάει μαζί της. "Είχα ξεχάσει ότι έχεις καλό χιούμορ" της αποκρίθηκε. "Πάει μαζί με το πακέτο" του απάντησε. Εκείνος χαμογέλασε και γύρισε το βλέμμα του πίσω στην τηλεόραση. Το ίδιο έκανε και η Adrien. Αυτές οι εβδομάδες ήταν κόλαση για τον Oliver, το γραφείο του καταστράφηκε, προσπάθησαν να του κλέψουν τις αναμνήσεις, ένας εγκληματίας που προσπαθεί να τον καταστρέψει κυκλοφορεί ελεύθερος στην πόλη και το σημαντικότερο, η αστυνομία κυνηγάει τον Green Arrow σαν εγκληματία. Αυτή η βραδιά που κάθετε χαλαρός με την Adrien είναι κάτι σαν διάλλειμα γι αυτόν. Ένα διάλλειμα που του δίνει χρόνο να σκεφτεί πώς να πράξει, ένα διάλλειμα που του δίνει χρόνο να χαλαρώσει με κάποιον αγαπημένο. Όμως δυστυχώς, όπως όλα τα ωραία πράγματα στην ζωή, δεν διήρκησε πολύ. Το τηλέφωνο του χτύπησε. Το σήκωσε, ήταν ο Henry που νομίζει ότι κατάφερε να εντοπίσει τον Blaze. Είναι αναγκασμένος να φύγει από τον προσωρινό του παράδεισο. "Adrien πρέπει να φύγω" της είπε. "Πάλι? Αυτό κάνεις όλη την ώρα" του αποκρίθηκε απογοητευμένη. Ο Oliver την κοίταξε, είδε πόσο λυπημένη ήταν, ένιωσε το ίδιο μα προσπάθησε να το κρύψει. "Έχω μια δουλειά, πολύ σημαντική" της απάντησε. "Όλο τα ίδια λες, είμαι γραμματέας σου, γνωρίζω το πρόγραμμα σου, δεν έχεις κάτι να κάνεις. Γιατί εξαφανίζεσαι πάντα? Τι είναι αυτό που κάνεις? Τι κρύβεις?" τον ρώτησε. Ο Oliver την κοίταξε αμήχανα. "Δεν έχω χρόνο τώρα μα υπόσχομαι μια μέρα ότι θα τα μάθεις όλα" της είπε και βγήκε από το σπίτι.

Σε ένα νυχτερινό κλαμπ, με χαμηλό φωτισμό και δυνατή μουσική βρίσκεται ο Roy μαζί με μια κοπέλα. Είναι σε ραντεβού. "Είναι ωραία εδώ" του είπε η κοπέλα. "Το ξέρω Rose, γι αυτό σε έφερα" της είπε χαμογελώντας πλάγια εκείνος. "Η μουσική είναι εξαιρετική" συμπλήρωσε η Rose. "Το ξέρω" της αποκρίθηκε εκείνος γυρίζοντας το βλέμμα του προς την μπάντα. Μόλις είχε σταματήσει να παίζει μουσική και τα μέλη της έκαναν διάλλειμα. Ο Roy συνέχισε να μιλάει με την Rose , μέχρι που τους διέκοψαν κάτι φωνές. Τα μέλη της μπάντας τσακωνόντουσαν. Ο Ντράμερ νευριασμένος σηκώνεται πάνω και βγαίνει από το κλαμπ. "Πολύ περίεργο αυτό" αποκρίθηκε η Rose στον Roy. "Εμένα μου λες?" αναφώνησε εκείνος. "Το θέμα είναι ότι μας κατάστρεψαν την μουσική στην βραδιά μας" του είπε παραπονεμένη εκείνη. Ο Roy γύρισε το κεφάλι του προς την μπάντα και μετά από λίγο πάλι πίσω στην Rose. "Όχι απαραίτητα" της αποκρίθηκε και σηκώθηκε πάνω. "Που πας?" τον ρώτησε εκείνη. "Θα δεις" της απάντησε ο νεαρός ξεκινώντας το περπάτημα. Πήγε εκεί που βρισκόταν η μπάντα. "Καλησπέρα, τι έγινε?" ρώτησε ένα από τα μέλη της μπάντας. " Ο Hank , είναι πολύ οξύθυμος, μόλις παραιτήθηκε από την μπάντα, τώρα χωρίς ντράμερ δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την παράσταση" του απάντησε εκείνος. "Να σου πω, ξέρω ντραμς, μπορώ να βοηθήσω" του αποκρίθηκε ο Roy. "Σοβαρά, θες να βοηθήσεις?" τον ρώτησε νεαρός άνδρας. "Φυσικά. " Roy" του συστήθηκε. "Mal, χάρηκα" του αποκρίθηκε εκείνος. "Λοιπόν Mal, αρχίζουμε? Απλά αν είναι μπορούμε να παίξουμε γνωστά τραγούδια? Γιατί τα δικά σας δεν τα γνωρίζω" αποκρίθηκε ο Roy πηγαίνοντας στα ντραμς. "Φυσικά" του είπε ο Mal. Τον ενημέρωσε ποιο τραγούδι θα παίξουν και η μουσική άρχισε.

Ο Oliver μπήκε γρήγορα στο στρατηγείο. "Henry είναι αλήθεια?" τον ρώτησε πλησιάζοντας τον. "Νομίζω, δεν ξέρω όμως αν είναι παγίδα πάλι. Κατάφερα να εντοπίσω που βρισκόταν την στιγμή που εμφανίστηκε στις οθόνες στην τράπεζα. Ήταν πολύ δύσκολο, δεν πιστεύω ότι η αστυνομία θα τα κατάφερνε" του απάντησε ο Henry. Ο Oliver πήγε δίπλα του στον υπολογιστή. "Λοιπόν που είναι?" τον ρώτησε. Ο Henry πάτησε μερικά κουμπιά στον υπολογιστή και του εμφάνισε έναν χάρτη της πόλης με ένα κόκκινο σημάδι πάνω. "Εδώ" του απάντησε. Ο Oliver πήγε στο βάθος για να ετοιμαστεί. "Πρέπει να πάω" ενημέρωσε τον Henry. "Να καλέσω τον Roy και την Dinah?" τον ρώτησε εκείνος. Ο Oliver άρχισε να φοράει την στολή του. "Όχι" του απάντησε ψυχρά. "Oliver στην πόλη είσαι εγκληματίας πια, ο νούμερο ένα συγκεκριμένα. Θα χρειαστείς βοήθεια" επέμεινε ο Henry. "Henry ξέρω τι κάνω" τον καθησύχασε ο Oliver που είχε φορέσει την στολή του. Κρέμασε την φαρέτρα του που ήταν γεμάτη βέλη στην πλάτη του, πήρε το τόξο του και έφυγε.

Πίσω στο Club, το τραγούδι σταμάτησε. Ο κόσμος ζητωκραύγαζε ενθουσιασμένος. "Είσαι καλός" του αποκρίθηκε ο Mal. O Roy προσπάθησε να κρύψει το χαμόγελο του. "Προσπαθώ" του είπε. O Mal κοιτάχτηκε με τα άλλα μέλη της μπάντας. "Κοίτα Roy, ο ντράμερ μας, γενικά τσακωνόταν συχνά μαζί μας. Η μέρα που θα έφευγε δεν θα αργούσε να έρθει. Τώρα από την άλλη εσύ, είσαι τρομερός με τα ντράμς και φαίνεσαι καλό παιδί, τι θα έλεγες να μπεις στην μπάντα?" τον ρώτησε. Πολλά πέρασαν από το μυαλό του Roy τότε. Πάντα ήθελε να μπει σε μπάντα, όλα τα αγόρια σε αυτή την ηλικία θέλουν να μπουν σε μπάντα. Το μόνο που τον κρατούσε να πει το ναι ήταν η σκέψη του ότι έχει ευθύνη απέναντι στην πόλη. Μια παραπάνω ευθύνη θα επιβάρυνε την κατάσταση του. Θα προλάβαινε να είναι βοηθός του Green Arrow και μέλος αυτής της μπάντας? "Μου αρέσει τρομερά η μπάντα σας παιδιά, απλά υπάρχει ένα θέμα, αυτόν τον καιρό έχω πολύ βαρύ πρόγραμμα. Θέλετε να μου δώσετε το τηλέφωνο σας. Θα πάρω μέσα σε λίγες μέρες να ξεκαθαρίσω την θέση μου" του απάντησε. Ο Mal τον κοίταξε αμήχανα. "Φυσικά.. εεεε. Φέρε μου το κινητό σου να σου γράψω τον αριθμό μου" του είπε. Ο Roy έβγαλε το κινητό του και του το έδωσε. Ο Mal άρχισε να πληκτρολογεί. Αφού τελείωσε του το έδωσε πίσω. "Ελπίζω να μπεις Roy" του αποκρίθηκε. "Κι εγώ" του είπε ο Roy βάζοντας το κινητό του στην τσέπη του. Χαμογέλασε και γύρισε την πλάτη του για να φύγει. "Roy" φώναξε ο Mal. "Παρακαλώ" αναφώνησε εκείνος γυρίζοντας την πλάτη του. "Έχεις μια αναπάντητη κλήση στο κινητό σου από έναν Henry Tech Support, μπορεί να μην άκουσες την κλήση λόγω της μουσική" του είπε. "Αλήθεια? Ευχαριστώ για την ενημέρωση" του αποκρίθηκε βγάζοντας το κινητό του από την τσέπη. Πήγε πίσω στο τραπέζι του. "Ήσουν τρομερός" του είπε ενθουσιασμένη η Rose. "Ευχαριστώ πολύ" της απάντησε εκείνος. "Μα υπάρχει ένα πρόβλημα, πρέπει να χαλάσω την ωραία μας βραδιά. Έτυχε κάτι και πρέπει να φύγω" συμπλήρωσε. "Θα μου τηλεφωνήσεις?" τον ρώτησε η Rose. "Φυσικά" της απάντησε εκείνος. Της έκλεισε το μάτι και έφυγε.

Η Dinah και ο William είναι στο αμάξι και κατευθύνοντα προς την τοποθεσία που τους έδωσε ο άνδρας στο Μπάρ. "Φτάνουμε" την ενημέρωσε ο William. "Επιτέλους" ψιθύρισε εκείνη κοιτάζοντας τον δρόμο μπροστά. "William δεν σε έχω ρωτήσει ποτέ, μα ποιος ο λόγος να επιμένεις τόσο πολύ σε αυτήν την υπόθεση?" απόρησε η Dinah. Ο William συνέχιζε να οδηγάει κοιτάζοντας μπροστά. "Από ένστικτο" της απάντησε ψυχρά. "Ένστικτο? Επιμένεις υπερβολικά σε αυτήν την υπόθεση, ακόμα και το καλύτερο ένστικτο στον κόσμο να έχεις, να παλεύεις μια υπόθεση που έχει κλείσει εδώ και δύο χρόνια, είναι λίγο περίεργο" του αποκρίθηκε εκείνη. "Από ότι αποδείχτηκε είχα δίκιο" της είπε ελαφρά εκνευρισμένος. Η Dinah τον κοίταξε παραξενεμένη. "Τι μου κρύβεις William?" τον ρώτησε. Εκείνος δεν της απάντησε, συνέχισε να οδηγάει. "Κάτι μου κρύβεις" του είπε πάλι εκείνη. "Δεν σου κρύβω τίποτα" της φώναξε πατώντας φρένο στο αμάξι. Έσκυψε το κεφάλι του στο τιμόνι. Η Dinah τον κοιτούσε φοβισμένη. "Συγγνώμη, δεν θα σε ξαναρωτήσω" του είπε με σιωπηλά. Ο William άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες. "Dinah έχεις αγαπήσει ποτέ κανέναν στην ζωή σου πραγματικά? Έχεις αγαπήσει ποτέ ένα άτομο σε σημείο που θα ήθελες να περνάς κάθε ώρα και λεπτό μαζί του?" την ρώτησε. "Δεν είμαι σίγουρη" του αποκρίθηκε. "Λοιπόν εγώ ήμουν. Η ζωή είναι σύντομη, πρέπει να διαλέγεις τα άτομα που θα είσαι μαζί. Πρέπει αυτά τα άτομα να κάνουνε την μέρα σου να αξίζει να την ζήσεις. Καταλαβαίνεις ότι βρίσκεις την μια στην ζωή σου, όταν μαζί της η μονότονη θλιβερή ζωή σου γίνετε χαρούμενη. Καταλαβαίνεις ότι έχεις βρει την κατάλληλη στην ζωή σου όταν την χάνεις και η ζωή σου γίνετε θλιβερή πάλι. Θέλεις να μάθεις γιατί επιμένω τόσο πολύ σε αυτήν την υπόθεση? Γιατί η γυναίκα που πέθανε εκείνη την ημέρα, ήταν η σύζυγος μου" της είπε. Η Dinah πάγωσε. Ένιωθε χάλια που τον πίεσε τόσο. "William συγγνώμη, δεν ήξερα" του είπε λυπημένη. "Όχι εγώ συγγνώμη που στο έκρυψα.Απλά δεν ήθελα να το μάθεις για να μην με περάσεις κανένα τρελό που κυνηγάει φαντάσματα του παρελθόντος" της αποκρίθηκε σηκώνοντας το κεφάλι του για να την κοιτάξει. "Δεν είσαι τρελός, σε πιστεύω, τώρα αρχίζουν να υπάρχουν και αποδείξεις" του χαμογέλασε εκείνη. "Χαίρομαι που έχω την υποστήριξη σου" της είπε εκείνος βάζοντας πάλι μπροστά το αμάξι. "Πάντα" αναφώνησε η Dinah. Γύρισε το βλέμμα της πάλι στον δρόμο. Συνέχισε για λίγα δευτερόλεπτα την διαδρομή της ανέμελη, μέχρι που αντίκρισε κάτι που την έκανε να μείνει με το στόμα ανοιχτό. "Μην μου πεις ότι αυτό είναι το συνεργείο που πηγαίναμε" είπε στον William. "Δυστυχώς αυτό είναι" της απάντησε. Το συνεργείο είχε πάρει φωτιά. Δεν μπορούσαν να κάνουνε τίποτα γι αυτό, άλλη μια πόρτα έκλεισε για την διερεύνηση του μυστηρίου. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν είναι να κάθονται και να βλέπουν το συνεργείο να γίνεται στάχτη

Ο Oliver επιτέλους βρίσκεται στο στρατηγείο του Blaze. Είναι ένα κενό σπίτι σε μια μεγάλη πολυκατοικία. Κρατούσε το τόξο του με ένα βέλος σε θέση βολής. Είναι αρκετά οργισμένος μαζί του. Διέπραξε ένα μεγάλο έγκλημα και εκείνος δεν ήταν ικανός να τον σταματήσει, του δημιούργησε πολλές τύψεις και όσο τον άφηνε ελεύθερο οι τύψεις τουr θα συνέχιζαν να αυξάνονται. Την προσοχή του την απέσπασαν κάτι περιστέρια, ήταν στην μέση του δωματίου και απλά καθόντουσαν. Ο Oliver πήγε από πάνω τους και τα κοίταξε. Εκείνη την στιγμή έσκασαν πετώντας τον πίσω. Ήταν ξαπλωμένος στο πάτωμα ενώ η στολή του στο σημείο του θώρακα από πράσινη άρχισε να γίνετε κόκκινη. Από τις σκιές ξεπρόβαλε ο Blaze. "Τόσο καιρό, τόση δουλειά γι αυτήν την στιγμή. Επιτέλους σε έχω στα πόδια μου, έτοιμο να πεθάνει. Σκοτώνοντας σε θα αποδείξω σε όλους την δύναμη μου" αποκρίθηκε ο Blaze στον αναίσθητο Oliver στοχεύοντας τον με το φλογοβόλο του. Πήγε να πατήσει την σκανδάλη μα δεν την πάτησε τελικά. "Σε παλεύω τόσο καιρό , μα ακόμα δεν ξέρω ποιος είσαι, δεν θα πειράξει μια ματιά πριν καείς" είπε και έσκυψε για να του βγάλει την κουκούλα. Πριν προλάβει να το κάνει αυτό, ένα βέλος του καρφώθηκε στον δεξί του ώμο. Έβγαλε ένα δυνατό ήχο πόνου. "Μείνε μακριά του" φώναξε ο Roy έχοντας ήδη βάλει το επόμενο βέλος του σε θέση βολής. Ο Blaze με μεγάλη ταχύτητα σήκωσε το φλογοβόλο του και του έριξε. Ο Roy κύλησε στα δεξιά πριν τον φτάσουν οι φλόγες και του έριξε άλλο ένα βέλος στον άλλον του ώμο. Ο Blaze μην αντέχοντας πια τον πόνο έτρεξε γρήγορα μακριά. Ο Roy ήθελε να τον κυνηγήσει μα ο Oliver ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Πήγε γρήγορα δίπλα του και γονάτισε. Έβαλε το χέρι του στον λαιμό του. "Έχει σφυγμό" είπε ανακουφισμένος. Του έπιασε το χέρι και τον κοίταξε. "Κράτα γερά, σε παρακαλώ"

Ο Oliver είναι ξαπλωμένος στο πάγκο του στρατηγείου του χωρίς μπλούζα. Είναι με ορό και αναπνευστήρα. Η κατάσταση του είναι σταθερή. Ο Roy και ο Henry είναι από πάνω του και τον βλέπουν. "Αν είχες πάει εκεί δύο λεπτά αργότερα θα ήταν νεκρός τώρα" είπε ο Henry στον Roy. "Το ξέρω, ευτυχώς που με ειδοποίησες πάνω στην ώρα" του απάντησε εκείνος. Ο Henry κοίταξε τα τραύματα του Oliver. "Μήπως πρέπει να τον πάμε σε νοσοκομείο? Μπορεί ο κόσμος να καταλάβει την μυστική του ταυτότητα μα τουλάχιστον δεν θα πεθάνει" πρότεινε ο Henry αγχωμένος. "Αυτό δεν γίνετε, του έχω υποσχεθεί ότι σε καμία περίπτωση δεν θα αποκαλύψω την μυστική του ταυτότητα, ακόμα και αν χρειαστεί να πεθαίνει" του εξήγησε ο Roy. "Τώρα τι κάνουμε?" απόρησε ο Henry "Περιμένουμε"