Στο στρατηγείο του Green Arrow, o Roy με τον Henry καθισμένοι σε δύο καρέκλες δίπλα από τον πάγκο του δωματίου μιλούσαν. " Henry ήρθε η ώρα να σου παρουσιάσω το Electric Teaser Arrow" είπε ο Roy βιδώνοντας την τελευταία βίδα στην κεφαλή του βέλους που έφτιαχνε. "Παρακολουθώ" του αποκρίθηκε εκείνος. Ο νεαρός σηκώθηκε από την καρέκλα παίρνοντας το βέλος και το τόξο του. Πήγε στην μέση του δωματίου και σήκωσε το τόξο, έβαλε το βέλος σε θέση βολής και το άφησε. Το βέλος καρφώθηκε στο κέντρο του στόχου που υπήρχε στον τοίχο. Ο στόχος μαύρισε από τον ηλεκτρισμό που εκτόξευσε η κεφαλή του βέλους. "Πολύ χαμηλά Watt, το πολύ να αφήσουν αναίσθητο κάποιον" του εξήγησε. "Εντυπωσιακό" αναφώνησε ο Henry καθισμένος στην καρέκλα του. "Μα δεν μου έχεις πει ακόμα, που έμαθες όλα αυτά για την τεχνολογία? Πως μπορείς να φτιάξεις τόσο εξελιγμένα τεχνολογικά μηχανήματα?" τον ρώτησε. Ο Roy που είχε πάει να βγάλει το βέλος από τον στόχο χαμογέλασε. Αφού πήρε το βέλος πήγε πίσω στην καρέκλα του. "Πριν με αναλάβει ο Oliver δούλευα σε κάποιον, παράνομα πράγματα. Μα το καλό ήταν ότι για να πετύχουν οι δουλειές έπρεπε να μάθω όλα αυτά, έτσι με έμαθε πολλά πράγματα για την μηχανολογία και τα λοιπά" του απάντησε.

Η Adrien με τον Oliver καθόντουσαν στην παραλία. Μπορεί να ήταν νύχτα, μα υπήρχε αρκετό φώς λόγω των φώτων της πόλης. Καθόντουσαν και αγνάντευαν το απέραντο πέλαγος. "Είναι πολύ όμορφα εδώ" είπε η Adrien στον Oliver. Εκείνος γύρισε το κεφάλι του και της χαμογέλασε. "Αν εξαιρέσεις το κρύο που επικρατεί, θα συμφωνήσω" της απάντησε. Η Adrien συνέχισε να έχει το βλέμμα της στραμμένο προς την θάλασσα. "Δεν ξέρω, όλο αυτό μου φαίνεται ακόμα περίεργο" αναφώνησε. Ο Oliver την κοίταξε με απορία. "Για τι πράγμα μιλάς?" την ρώτησε. Εκείνη, γύρισε το βλέμμα της προς το μέρος του. "Το πώς μπήκες στην ζωή μου. Πριν δυόμισι χρόνια ήμουν απλά μια κοπέλα που προσπαθούσε μέσω της εταιρίας σου να αποκτήσει μια καλή καριέρα, μα εμφανίστηκες από το πουθενά, γύρισες από τους νεκρούς. Από τότε κάνεις τις μέρες μου πιο ενδιαφέρον" του εξήγησε εκείνη. Ο Oliver άρχισε να γελάει. "Γιατί γελάς?" τον ρώτησε παραπονεμένα η νεαρή κοπέλα. "Περίμενα να πεις κάτι σε στυλ. 'Κάνεις τις μέρες μου καλύτερες'. Το ενδιαφέρον ήταν κάπως περίεργο" της απάντησε. Η Adrien χαμογέλασε. "Αν σκεφτείς τις χίλιες δικαιολογίες που σκέφτομαι κάθε μέρα για να αιτιολογήσω τις απουσίες σου και τον κίνδυνο που μπαίνω, καταλαβαίνεις τι εννοώ" είπε εκείνη. "Καταλαβαίνω" της αποκρίθηκε εκείνος κάνοντας μια κίνηση με σκοπό σηκωθεί πάνω. "Που πας?" τον ρώτησε εκείνη. "Λέω να πάμε μια βόλτα, τι λες?" της πρότεινε χαμογελαστός ο Oliver

"Τι βέλη έχουμε να δοκιμάσουμε?" ρώτησε ο Roy. Ο Henry άρχισε να δείχνει βέλη με το δάχτυλο του. "Acetylene Arrow" "Drill Arrow" "Flare Arrow". "Με τι λες να αρχίσουμε?" ρώτησε ο Roy. Ο Henry του έδωσε το Drill Arrow. Εκείνος το έβαλε στο τόξο του σε θέση βολής. "Drill Arrow. Βέλος με μεγάλη μεταλλική λαβή και με σωστή αεροδυναμική ώστε όταν το πετάς να γυρνάει με τέτοια ταχύτητα που να διαπερνάει τοίχους" . "Henry βάλε το τούβλο μπροστά από το τοίχο" αποκρίθηκε ο νεαρός. Ο Henry πήρε ένα τούβλο που είχε στον πάγκο και πήγε μπροστά από τον στόχο. Σήκωσε το τούβλο στον αέρα. Ο Roy στόχευσε το τούβλο και άφησε την χορδή του τόξου του ελεύθερη. Το βέλος άρχισε να στροβιλίζει με τέτοια ταχύτητα που το μόνο που μπορούσες να δεις ήταν μια θολούρα. Το βέλος χτύπησε στο τούβλο και το διαπέρασε. Την πορεία του την σταμάτησε ο τοίχος πίσω από το τούβλο. "Πολύ καλή δουλειά Henry" είπε ενθουσιασμένος ο Roy. Ο Henry χαμογέλασε. "Πάμε στο βέλος νούμερο δύο τώρα" είπε ο νεαρός κατευθυνόμενος προς τον πάγκο. Άρπαξε το επόμενο βέλος και πήγε στο κέντρο του δωματίου. "Acetylene Arrow. Αυτό δεν το πετάμε, είναι για περιπτώσεις απόδρασης. Με αυτό μπορούμε να κάψουμε κάγκελα" είπε και πήγε δίπλα από τον Henry. Εκεί υπήρχε ένα μικρό τραπέζι. Πάνω του υπήρχε ένα μεγάλο κουτί. Το πάνω μέρος και το κάτω ήταν ξύλινο. Το πάνω με το κάτω κομμάτι το ένωναν κάγκελα. Ο Henry πήγε στον πάγκο και πήρε δύο ζευγάρια γυαλιά. Έδωσε το ένα ζευγάρι στον Roy και το άλλο το φόρεσε. Ο Roy φόρεσε και αυτός το δικό του ζευγάρι. Αφού είδε ότι ήταν προετοιμασμένος, ενεργοποίησε το βέλος. Από την κεφαλή του άρχισε να βγαίνει μια πολύ δυνατή σπίθα. Πλησίασε την κεφαλή προς τα κάγκελα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα άρχισαν να καίγονται. "Δουλεύει" είπε ο Roy απενεργοποιώντας το βέλος. "Πάμε για το τελευταίο και πιο απλό βέλος?" ρώτησε ο Henry. Ο νεαρός κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Ο Henry ακούμπησε τα γυαλιά του στον πάγκο και πήρε το τελευταίο βέλος. Το έδωσε στον Roy και πήγε στην γωνία του δωματίου για να πάρει τον πυροσβεστήρα. "Flare Arrow. Ένα βέλος που με την τριβή που δέχεται την στιγμή που φεύγει από το τόξο πιάνει φωτιά η κεφαλή του. Πάμε" αναφώνησε ο Roy βάζοντας το βέλος στο τόξο του. Τράβηξε την χορδή πίσω και την άφησε. Το βέλος εκτοξεύτηκε και η κεφαλή του τυλίχθηκε στις φλόγες. Καρφώθηκε στον στόχο. Ο Henry με τεράστια ταχύτητα το ψέκασε με τον πυροσβεστήρα ώστε να μην πάρει φωτιά το δωμάτιο. "Μεγαλουργήσαμε" είπε γελώντας ο Roy

Σε ένα σκοτεινό στενό των Glades. Το φώς από τις άσπρες λάμπες του δρόμου αντανακλούσαν στον βρεγμένο από την βροχή δρόμο. Ο William με την Dinah κυνηγούσαν έναν άνδρα. Εκείνος βρισκόταν μερικά μέτρα μπροστά τους. Έτρεχε γυρνώντας συχνά το κεφάλι του πίσω για να ελέγξει την διαφορά του με αυτούς που τον κυνηγούσαν. "Είναι πολύ γρήγορος" είπε ο William λαχανιασμένος. Η Dinah ανέβασε ταχύτητα. "Γι αυτό πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα" του αποκρίθηκε. Ο William έκλεισε τα μάτια του και πίεσε τον εαυτό του για να ανεβάσει ταχύτητα ώστε να φτάσει την Dinah. "Δεν θα τον πιάσουμε ποτέ" αναφώνησε αγανακτισμένος. Η Dinah του έδειξε ένα δρόμο. "Ακολούθησε αυτόν τον δρόμο όσο πιο γρήγορα μπορείς" του είπε αυξάνοντας κι άλλο ταχύτητα. Εκείνος μην μπορώντας να διαφωνήσει μαζί της, γιατί ήταν πολύ λαχανιασμένος, έστριψε προς τον δρόμο που του έδειξε. "Τι με βάζεις να κάνω Dinah γαμώ" έλεγε στον εαυτό του συνεχίζοντας το τρέξιμο. "Τώρα τι κάνω?" ψιθύρισε σταματώντας το τρέξιμο. Βρισκόταν στην μέση ενός σταυροδρομιού. Πριν πάρει καμία απόφαση, άκουσε βήματα. Γύρισε το κεφάλι του και είδε τον άνδρα που κυνηγούσε να τρέχει. Άρχισε να τρέχει προς τα πάνω του. Ο άνδρας αιφνιδιάστηκε. Ο William με ένα μεγάλο άλμα έπεσε πάνω του. "Δεν θα πας πουθενά" του είπε κρατώντας τον κάτω. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα έφτασε και η Dinah στο σημείο που βρισκόντουσαν. Έσκυψε και έπιασε τα γόνατα της. Έχοντας το κεφάλι της στραμμένο στο πάτωμα, άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες. "Που το ήξερες ότι θα έβγαινε από αυτόν τον δρόμο?" την ρώτησε ο William. Η Dinah αφού σταμάτησε τις ανάσες κοίταξε τα γαλανά μάτια του. "Ο δρόμος που έτρεχε έβγαζε σε αυτό το σταυροδρόμι. Ο δρόμος που σε έστειλα οδηγεί πιο γρήγορα σε αυτό, μα έπρεπε κάποιος να τον κυνηγήσει ώστε να φτάσει εκεί" του απάντησε. "Στην Γκόθαμ δεν μεγάλωσες εσύ? Πως ξέρεις τόσο καλά την πόλη?" απόρησε εκείνος. Η Dinah χαμογέλασε. "Μου έμαθε τα στενά ένας φίλος" του αποκρίθηκε. "Λοιπόν, ας συγκεντρωθούμε στον στόχο" είπε η Dinah πηγαίνοντας πάνω από τον άνδρα που βρισκόταν στο πάτωμα. "Βλάντιμιρ Καρισοφ, μέλος της ρώσικης μαφίας. Ξέρουμε πολλά για εσένα. Πολλά πράγματα που μπορούν να σε χώσουν αρκετά χρόνια στην φυλακή. Αν θες να γλιτώσεις , απλά πρέπει να μου απαντήσεις σε μια ερώτηση. Τι έγινε τον Απρίλιο του 2015?" τον ρώτησε κοιτάζοντας τον επιθετικά. "Δεν ξέρω τίποτα, τα πιο πολλά άτομα που βρισκόντουσαν στο περιστατικό πεθάνανε και ο Count που βρισκόταν εκεί, δεν μας άφηνε να μιλάμε γι αυτό" της απάντησε εκείνος. Το βλέμμα της Dinah από επιθετικό μετατράπηκε σε βλέμμα έκπληξης. "Ο Count? Ο Count Vertigo βρισκόταν στο περιστατικό?" απόρησε. "Ναι, ήταν σημαντική δουλειά για την Ρώσικη μαφία, γι αυτό αποφάσισε να εμφανιστεί. Κατέληξε σε μια μάχη με τους Deleters. Σχεδόν όλοι πεθάνανε από ένα όπλο . Δεν ξέρω τι όπλο ήταν, δεν μας είπε ο Count. Αυτά ξέρω μόνο" της αποκρίθηκε ο Βλάντιμιρ. Η Dinah με τον William κοιταχτήκανε. Μια νέα μεταβλητή μπήκε στο μυστήριο που τόσο καιρό προσπαθούν να λύσουν. Ο William σηκώθηκε πάνω αφήνοντας τον Βλαντιμιρ ελεύθερο. "Φύγε, άλλαξε τρόπο ζωής. Αν ξανακούσουμε τίποτα για εσένα, θα σε βάλουμε μαζί με τους φίλους σου φυλακή" του είπε κάνοντας του νόημα να φύγει. Εκείνος τους κοίταξε και τους δύο για λίγα δευτερόλεπτα και άρχισε να τρέχει χωρίς να κοιτάζει πίσω του

Ο Roy έβαζε τα βέλη στην φαρέτρα του. "Ξέρεις που είναι ο Oliver με την Dinah?" ρώτησε τον Henry. "Για περιπολία. Υποθέτω" του απάντησε εκείνος πληκτρολογώντας στον υπολογιστή του. "Άρα εγώ δεν χρειάζεται να μείνω άλλο σήμερα έτσι?" απόρησε ο νεαρός κρεμώντας την φαρέτρα του. "Λογικά όχι" του είπε ο Henry χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του από τον υπολογιστή. "Ωραία" ψιθύρισε ο νεαρός. Συνέχισε να κάνει δουλειές στο αρχηγείο. Έβαζε τα βέλη στην θέση τους, μάζευε μικρά κομμάτια ξύλου από το πάτωμα, πήγε τα σκουπίδια στον κάδο απορριμμάτων. Ο Henry γύρισε το κεφάλι του για να τον παρατηρήσει. "Δεν ήξερα ότι ο Oliver είχε προσλάβει καθαρίστρια" είπε. Ο Roy τον κοίταξε παραξενεμένος. "Τι?" απόρησε. "Λέω, πως σε έπιασε η διάθεση για καθαριότητα, η τελευταία φορά που σε είδα να καθαρίζεις ήταν... βασικά ποτέ" του είπε. Ο Roy γέλασε. "Απλά. Να πω την αλήθεια, δεν έχω κανένα πλάνο για σήμερα. Περίμενα να βγω εγώ για περιπολία, μα με πρόλαβε ο Oliver με την Dinah" του αποκρίθηκε αφήνοντας τα πράγματα που μάζευε στο τραπέζι. "Καταλαβαίνω, δώσε μου μισό λεπτό" του είπε ο Henry και γύρισε πίσω στον υπολογιστή. Άρχισε να πληκτρολογεί. Ο Roy πήγε από πίσω του για να δει τι ψάχνει. "Κεντρική πλατεία, νόμιζα ότι θα το αναλάμβαναν η Dinah με τον Oliver, μα τίποτα. Είναι ένας τύπος με κάτι σαν όπλα στα χέρια του, προκαλεί πανικό. Το έχεις?" τον ρώτησε ο Henry. Εκείνος έτρεξε γρήγορα προς το μέρος που έχει την στολή του. "Δεν χρειαζόταν καν να ρωτήσεις" του απάντησε.

"Πρέπει να κάνεις ένα διάλλειμα" είπε η Adrien. Περπατούσε την παραλία κρατώντας το χέρι του Oliver. Επικρατούσε, ησυχία. Τα γυμνά πόδια τους πατούσαν στην βρεγμένη άμμο της παραλίας. "Να κάνω διάλλειμα? Από τι?" την ρώτησε ο Oliver. "Από τα πάντα, από την εταιρία, από τις δουλειές που δεν μου λες ποτέ. Δεν λέω, φαίνεσαι πολύ καλύτερα από ότι ήσουν πριν 1 μήνα, μα και πάλι, φαίνεσαι κουρασμένος ,άυπνος" του απάντησε εκείνη. Ο Oliver γέλασε σιγανά. "Αυτό που μου ζητάς είναι δύσκολο, πολλά άτομα βασίζονται πάνω μου, δεν γίνετε να κάνω διάλλειμα" της απάντησε. Η Adrien σταμάτησε να περπατάει. Έπιασε και το άλλο χέρι του Oliver και τον κοίταξε στα μάτια. "Oliver πρέπει να καταλάβεις ότι μια μέρα θα φύγεις, ο κόσμος που βασίζεται πάνω σου θα ζήσει και χωρίς εσένα. Προσπάθησε για μια στιγμή να μην σκέφτεσαι τους άλλους, σκέψου την ευτυχία σου και πως την θυσιάζεις" του είπε. Ο Oliver της χαμογέλασε. "Αφού είμαι χαρούμενος" της αποκρίθηκε. Η Adrien άφησε τα χέρια του και έβαλε το δεξί της χέρι στο μάγουλο του. "Oliver πίστεψε με, δεν είσαι χαρούμενος, το βλέπω στα μάτια σου" του ψιθύρισε. Το χαμόγελο του Oliver έσβησε. Η Adrien κατέβασε το χέρι της για να του ξαναπιάσει το χέρι. "Πάμε?"

Ο Speedy βρισκόταν στην κεντρική πλατεία της Star City. Ο κόσμος πανικόβλητος έτρεχε από την αντίθετη κατεύθυνσή από αυτήν που πήγαινε. "Τον βλέπω" είπε πιάνοντας το ακουστικό του. "Από ότι μου δείχνουν τα στοιχεία μου, χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό που έχει κολλημένο στα χέρια του για να εκτοξεύει βελάκια" του αποκρίθηκε ο Henry από το ακουστικό. Ο Roy άρχισε να γελά. "Πλάκα κάνεις έτσι?" απόρησε. "Όχι σοβαρά. Μα δεν είναι απλά βελάκια. Μερικά από αυτά είναι εκρηκτικά, άλλα έχουν δηλητήριο. Είναι επικίνδυνος Roy, μην τον υποτιμήσεις" του απάντησε ο Henry από το στρατηγείο. Ο Roy έτρεξε προς το μέρος του. "Ε φίλε. Εσύ με τα βελάκια. Δεν πιστεύεις ότι αυτά είναι για κανένα μπαρ κι όχι για τον δρόμο?" φώναξε. Ένας άνδρας , με ένα μαύρο παντελόνι και ένα κόκκινο τζάκετ, γύρισε και τον κοίταξε. Φορούσε γυαλιά που έμοιαζαν με αυτά της κολύμβησης. "Βοηθέ του Green Arrow, κορόιδεψε όσο θέλεις, μα μην προσπαθήσεις να με σταματήσεις. Θα σπαταλήσεις άσκοπα το χρόνο σου" του απάντησε. Η έκφραση του Roy σοβάρεψε. "Δεν είμαι ο βοηθός του. Είμαι ο παρτενέρ του. Και η Black Canary είναι παρτενερ του μα μόνο εμένα με παίρνατε για βοηθό?" ρώτησε εκείνος. Ο άνδρας σήκωσε το χέρι του στο ύψος του θώρακα του Roy. Είχε πάνω έναν στρογγυλό μηχανισμό με πολλές τρύπες. "Δεν με απασχολεί η σχέση σου με τον Green Arrow. Αυτό που με νοιάζει είναι να σεβαστεί η πόλη, τον Red Dart" φώναξε εκτοξεύοντας δέκα βελάκια προς το μέρος του Roy. Εκείνος με απίστευτη ταχύτητα πήδηξε πίσω. Τα βελάκια όταν ακούμπησαν το έδαφος εκρήχθηκαν. "Έχω κι εγώ άσους στο μανίκι μου" είπε ο Roy τραβώντας ένα βέλος από την φαρέτρα του. "Είναι Trick Arrow έτσι?" ρώτησε ο Henry από το ακουστικό. Ο Roy ακούμπησε με τον αγκώνα του ένα κουμπί στην στολή του. "Όχι, κανονικό" του απάντησε. "Γιατί δεν χρησιμοποιείς ένα Trick Arrow?" απόρησε ο Henry. Ο Roy ξανά ακούμπησε το κουμπί της στολής του. "Μπορείς να μην μου λες τι να κάνω?" του φώναξε. Ο Henry δεν απάντησε. Όταν όμως ο νεαρός σήκωσε το κεφάλι του για να στοχεύσει τον Red Dart , είδε δύο βελάκια να πλησιάζουν προς το μέρος του. Προσπάθησε να πηδήξει, μα δεν πρόλαβε. Έτσι η έκρηξη που προκάλεσαν εκείνα όταν ακούμπησαν το πάτωμα , τον τραυμάτισε ελαφρά.

Έχοντας βγει από την παραλία, ο Oliver και η Adrien μπήκανε πάλι στην πόλη. Ήταν έρημα. Το μόνο που υπήρχε στον άδειο δρόμο, ήταν μια σειρά ψηλών λαμπών που τον φώτιζαν λευκό φώς. "Κάνει λίγο κρύο" είπε η Adrien σφίγγοντας πιο γερά το χέρι του Oliver. Εκείνος έβγαλε το σακάκι του και της το φόρεσε. "Καλύτερα?" την ρώτησε. Η Adrien τον κοίταξε και του χαμογέλασε. Συνέχισαν αμέριμνοι την βόλτα τους, μέχρι που τους πλησίασε ένας ψηλός, μαυροφορεμένος άνδρας. "Δώστε μου τα λεφτά σας" τους φώναξε βγάζοντας έξω το μαχαίρι του. "Ήρεμα φίλε, δεν θέλουμε να γίνει κανένα ατύχημα εδώ" του είπε ο Oliver μπαίνοντας μπροστά από την Adrien. "Δώστε μου τα λεφτά σας τώρα" συνέχισε να φωνάζει ο κλέφτης. Ο Oliver έκανε βήμα μπροστά. Ο κλέφτης προσπάθησε να τον μαχαιρώσει, μα εκείνος πρόλαβε να του πιάσει τον καρπό. Με μια γρήγορη κίνηση του τον γύρισε και τον πέταξε στο πάτωμα.

Ο Roy σηκώθηκε πάνω κρατώντας το χτυπημένο χέρι του. "Όλα τελείωσαν" είπε ο Red Dart σηκώνοντας το χέρι του για να στοχεύσει τον Roy. "Μην είσαι τόσο σίγουρος" του αποκρίθηκε ο Roy πετώντας του με τεράστια ταχύτητα ένα μικρό μαχαίρι. Το μαχαίρι του καρφώθηκε στον ώμο. Ο Red Dart άρχιζε να φωνάζει από τον πόνο. Έβγαλε το μαχαίρι και το πέταξε κάτω, μα κάνοντας όλα αυτά είχε δώσει αρκετό χρόνο στον Speedy να πάρει πίσω το τόξο του. "Θα πάρω εκδίκηση βοηθέ του Green Arrow" φώναξε ο Red Dart πετώντας ένα βελάκι στο πάτωμα. Το σημείο που βρισκόντουσαν γέμισε καπνό. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ,ο καπνός εξαφανίστηκε, δίνοντας την δυνατότητα όρασης στον Speedy. "Henry, το έσκασε" είπε ο Roy πιάνοντας το ακουστικό του. "Τι έκπληξη" του απάντησε εκείνος σαρκαστικά. Ο Roy ξαναπάτησε το ακουστικό του. "Ξέρεις άμα νομίζεις ότι είναι τόσο εύκολο να είσαι εδώ έξω, γιατί δεν βγαίνεις εσύ να πιάσεις τον εγκληματία και να κάτσω εγώ στον υπολογιστή να σε ζαλίζω?" ρώτησε. "Ο Red Dart είναι δύο στενάκια πιο πέρα" είπε ο Henry. "Δεν νομίζω ότι θα τον εντόπιζες τόσο γρήγορα εσύ αν βρισκόσουν στον υπολογιστή και με ζάλιζες" συμπλήρωσε. Ο Roy δεν του απάντησε. Κράτησε πιο σφιχτά το τόξο του και ξεκίνησε το τρέξιμο.

"Λοιπόν καταγράψαμε το περιστατικό κύριε Queen, μπορείτε να φύγετε" είπε ο αστυνομικός. Ο Oliver βρισκόταν μέσα στο αστυνομικό τμήμα της Star City και αφηγούταν το περιστατικό που έζησε με την Adrien. "Σας ευχαριστώ πολύ αστυνομικέ" του αποκρίθηκε. Σηκώθηκε πάνω και βγήκε από την πόρτα. "Oliver , όλα καλά?" τον ρώτησε η Adrien που περίμενε έξω. "Ναι, όλα κανονίστηκαν" της απάντησε εκείνος. "Μπορούμε να φύγουμε" συμπλήρωσε. Κοιταχτήκανε για μερικά δευτερόλεπτα και ξεκίνησαν το περπάτημα προς την έξοδο. Την διαδρομή τους την διέκοψε ένας άνδρας. "Κύριε Queen, γυρίσαμε στις παλιές συνήθειες?" ρώτησε τον νεαρό δισεκατομμυριούχο. Εκείνος γέλασε. "Όχι Lucas, αυτή την φορά ήρθα για ένα έγκλημα που δεν έκανα εγώ" του απάντησε. "Χαίρομαι Oliver. Χαίρομαι που μεγάλωσες και ωρίμασες" του αποκρίθηκε χτυπώντας τον φιλικά στην πλάτη. "Ελπίζω να τα πούμε σύντομα Lucas. Εύχομαι να μην είναι σε τμήμα αυτή η συνάντηση όμως" είπε ο Oliver πιάνοντας την Adrien από το χέρι για να φύγουν

"Λοιπόν τον βλέπω να μπαίνει σε μια αποθήκη" ψιθύρισε ο Roy πιάνοντας το ακουστικό του. "Ναι το ξέρω, σε βλέπω που τον βλέπεις από τον δορυφόρο" του απάντησε ο Henry. "Γιατί θες να μου το χαλάσεις κι αυτό" αποκρίθηκε ο Roy. Ο Henry γέλασε. "Πω, δεν μας παρατάς" αναφώνησε ο νεαρός. Βρισκόταν σε μια σκεπή απέναντι από την αποθήκη που μπήκε μέσα ο Red Dart. Σηκώθηκε πάνω και στόχευσε με το τόξο του την αποθήκη. Έριξε ένα Arrowline. Το Arrowline καρφώθηκε πάνω από τα τζάμια που βρισκόντουσαν στο πάνω μέρος της αποθήκης. Το σχοινί μαζεύτηκε και ο Roy με μεγάλη ορμή χτύπησε με τα πόδια του τα τζάμια. Προσγειώθηκε μέσα στην αποθήκη. "Red Dart, παραδώσου" φώναξε. Ο Red Dart γύρισε και τον κοίταξε ξαφνιασμένος. Ο Roy σήκωσε το τόξο του για να τον στοχεύσει. Το ίδιο έκανε και ο Red Dart με το χέρι του. "Να δούμε τι θα κάνεις εκδικητή. Εσύ μπορείς να πετάξεις μόνο ένα βέλος, μα εγώ έχω την δυνατότητα να πετάξω τουλάχιστον δέκα εκρηκτικά βελάκια" είπε γελώντας. "Glue Arrow" φώναξε ο Henry από το ακουστικό. Ο Roy με τεράστια ταχύτητα τράβηξε το Glow Arrow και το έριξε στο χέρι του Red Dart. "Τι είναι αυτό?" ρώτησε εκείνος προσπαθώντας να βγάλει το μεγάλο κομμάτι κόλλας από το χέρι του. "Κάτι που θα σε αφήσει χωρίς όπλο για πολύ ώρα" του απάντησε ο Roy τρέχοντας προς το μέρος του. Ο Red Dart τον κοίταξε με φόβο και με μια μπουνιά βρισκόταν στο πάτωμα. "Καλή δουλειά Roy. Καλώ την αστυνομία" ακούστηκε η φωνή του Henry από το ακουστικό. Ο Roy χαμογέλασε. "Henry" είπε. "Αν δεν μου είχες προτείνει το Glue Arrow δεν θα τον είχα πιάσει" συμπλήρωσε. "Κάνουμε καλή ομάδα τελικά"

"Όπλο, ένα ηλίθιο όπλο. Πως δεν το σκέφτηκα. Γιατί κάποιος να σκοτώσει μια αθώα γυναίκα στο άκυρο? Απλά ήταν εκεί όταν το χρησιμοποιούσε. Βρισκόταν στην μέση και πέθανε" φώναξε ο William πετώντας εκνευρισμένος χαρτιά στο πάτωμα. Η Dinah προσπαθούσε να τον πλησιάσει. "Ηρέμησε William,θα βρούμε το όπλο και τον υπαίτιο" του είπε. Ο William χτύπησε το χέρι του στο γραφείο. "Δεν χρειάζεται. Τον υπαίτιο τον έχουμε βρει ήδη" της αποκρίθηκε. Εκείνη τον κοίταξε παραξενεμένη. "Για τι πράγμα μιλάς?" τον ρώτησε. Ο William κάθισε στο πάτωμα του γραφείου του σκύβοντας το κεφάλι του. "Τόσα χρόνια νόμιζα ότι υπήρχε λόγος που δολοφονήθηκε, ότι υπήρχε μια πλεκτάνη από πίσω, μα έκανα λάθος. Εγώ φταίω για όλα. Κάθε μέρα όταν γύριζε από την δουλειά ακολουθούσε έναν δρόμο. Κάθε φορά. Όμως την συγκεκριμένη μέρα της ζήτησα να περάσει από τα Glades για να παραλάβει ένα δέμα που περίμενα. Αν δεν ήμουν τόσο κολλημένος με την δουλειά μου και πήγαινα να πάρω το δέμα, μπορεί να ζούσε τώρα" είπε με πιο σιγανή φωνή. Η Dinah πήγε και κάθισε δίπλα του. "Μην ρίχνεις το φταίξιμο πάνω σου William. Δεν φταις εσύ. Ζούμε σε ένα κόσμο που το έγκλημα είναι παντού. Άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα. Η γυναίκα σου έτυχε να βρίσκεται μπροστά σε ένα έγκλημα. Το φταίξιμο πάει στους εγκληματίες. Χρέος μας είναι να τους βρούμε και να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα εγκλήματα τους" του είπε. Ο William σήκωσε το κεφάλι του. "Ευχαριστώ" της αποκρίθηκε. H Dinah πέρασε το χέρι της γύρω του και τον αγκάλιασε.

Ο Roy μάζευε την στολή του, ενώ ο Henry φορούσε το μπουφάν του για να φύγει. "Τελικά κάνουμε δουλειά και χωρίς τον Oliver και την Dinah" είπε ο Henry. Ο Roy γύρισε και τον κοίταξε. "Όντως" του απάντησε. Ο Henry χαμογέλασε. Γύρισε την πλάτη του και άρχισε να κατευθύνεται προς την πόρτα. "Henry" αναφώνησε ο Roy. "Παρακαλώ" απάντησε εκείνος γυρίζοντας προς το μέρος του. "Έχεις πλάνα για το βράδυ?"

Ο Oliver με την Adrien βρισκόντουσαν μπροστά από το σπίτι της. "Κι έτσι τελειώνει το πιο περίεργο ραντεβού στην ιστορία" είπε γελώντας ο Oliver. Η Adrien του χαμογέλασε. "Χαίρομαι που το κάνουμε αυτό" του αποκρίθηκε. "Ποιο?" απόρησε ο Oliver. Η Adrien ανέβηκε ένα από τα σκαλιά της σκάλας του σπιτιού της. "Που αποφασίσαμε να σοβαρέψουμε ότι έχουμε, που βγαίνουμε ραντεβού, περνάμε χρόνο μαζί" του απάντησε. Εκείνος χαμογέλασε. "Κι εγώ χαίρομαι πολύ" της είπε κάνοντας ένα βήμα μπροστά. H Adrien έκανε το κορμί της λίγο μπροστά και τον φίλησε στο στόμα. "Καληνύχτα Adrien" είπε χαμογελώντας εκείνος. "Καληνύχτα Oliver" του αποκρίθηκε η Adrien γυρνώντας την πλάτη για να ανεβεί τις σκάλες. Ο νεαρός εκδικητής άρχισε τον δρόμο του προς το σπίτι. "Oliver" άκουσε την Adrien να του φωνάζει. "Παρακαλώ" της αποκρίθηκε εκείνος. "Σήμερα, πως σταμάτησες τον κλέφτη έτσι? Πότε έμαθες να παλεύεις?" τον ρώτησε. "Κάνω πολεμικές τέχνες από μικρό παιδί" της απάντησε εκείνος όσο πιο χαλαρά μπορούσε. "Α, εντάξει. Τα λέμε Oliver" φώναξε η Adrien κλείνοντας την πόρτα. Ο Oliver ανακουφισμένος ξεκίνησε πάλι τον δρόμο του προς το σπίτι. Το τηλέφωνο του όμως τον διέκοψε. Το έβγαλε από την τσέπη και το σήκωσε. "Έλα Roy, τι θες?" ρώτησε. "Ναι, έρχομαι σε 5'. Παρήγγειλε μου ένα Cheeseberger και μην τολμήσει κανείς από τους δύο σας να το δαγκώσει, όπως την προηγούμενη φορά" είπε κλείνοντας το κινητό του και βάζοντας το στην τσέπη. Ξεκίνησε πάλι το περπάτημα. "Ποιόν κοροϊδεύουν, σίγουρα θα το δαγκώσουν και οι δύο" είπε στον εαυτό του αρχίζοντας το τρέξιμο.