Πρώτη Δημοσίευση: 26-4-16

Άλλη μια βαρετή μέρα στο γραφείο για τον εκατομμυριούχο διευθυντή των Queen Industries, Oliver Queen. Καθόταν και διάβαζε συμβόλαια για την εταιρία του, μέχρι να τον διακόψει ο ήχος της πόρτας. "Παρακαλώ" αποκρίθηκε, προσκαλώντας το άτομο που ήταν από την άλλη μεριά της πόρτας να εισέλθει μέσα στο γραφείο του. Η πόρτα άνοιξε και από εκεί ξεπρόβαλε μια ψηλή ξανθιά κοπέλα. Είχε μακρύ μαλλί και καταγάλανα μάτια. " Κύριε Queen, θέλω λίγα λεπτά από τον χρόνο σας" του αποκρίθηκε η κοπέλα. Ο Oliver την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω μια φορά και χαμογέλασε. " Είχαμε ραντεβού?" ρώτησε. "Όχι, μα είναι σημαντικό" του απάντησε εκείνη. " Καθίστε" της είπε δείχνοντας της την καρέκλα που βρισκόταν στην άλλη μεριά του γραφείου του. "Ακούστε κύριε Queen, είμαι δικηγόρος, δουλεύω για το δικηγορικό γραφείο Howlett και σας χρειάζομαι για μια υπόθεση ενός πελάτη μου" του εξηγούσε ενώ άφηνε φακέλους στο γραφείο του. " Ο πελάτης μου δούλευε στην εταιρία σας από το 2008-2015, τον απολύσατε γιατί θέλατε να κάνετε περικοπές στο προσωπικό. Φυσικά ο πελάτης μου έλαβε μια αποζημίωση, μα πολύ μικρού μεγέθους, αν πάρουμε υπ όψιν μας την προσφορά του στην εταιρεία και ότι έχει δύο παιδιά να μεγαλώσει. Τι έχετε να πείτε γι αυτό?" τον ρώτησε εκείνη. "Σοβαρά, δεν ξέρω τι να πω" της απάντησε ο νεαρός άνδρας. Η απάντηση του Oliver , νευρίασε την δικηγόρο που άρχισε να τον κοιτάζει άγρια. " Όπως το φαντάστηκα, οι υπάλληλοι για εσάς είναι απλά νούμερα, όχι άνθρωποι με οικογένειες και ζωές που πρέπει να συντηρήσουν" του φώναξε εξοργισμένη. " Όχι, πραγματικά δεν έχω τι να πω, δεν ήμουν εδώ όταν απολύθηκε" της απάντησε ο Oliver." Και που ήσασταν?" απόρησε εκείνη αναστατωμένη. " Σε ένα νησί κοντά στην Κίνα παγιδευμένος. Ανοίξτε καμιά τηλεόραση, όλη μέρα για εμένα μιλάνε" της απάντησε. Η κοπέλα τον κοίταξε σαστισμένη. Για λίγη ώρα επικράτησε λίγη ησυχία. "Σας ζητάω συγγνώμη κύριε. Η υπόθεση σας, είναι η πρώτη μου στην πόλη από τότε που ήρθα. Έπρεπε να είχα ψάξει και εσάς, όχι μόνο την εταιρεία σας" του εξήγησε, νιώθοντας χάλια γι αυτά που είπε. " Κανένα πρόβλημα. Όμως τώρα που το αναφέρατε. Αν θέλετε αύριο περάστε από το γραφείο μου, ώστε μα συζητήσουμε την υπόθεση του πελάτη σας, να βρούμε μια λύση" της αποκρίθηκε με ένα χαμόγελο ο Oliver. Το πρόσωπο της κοπέλας έλαμψε μετά από το χαμόγελο του Oliver. " Φυσικά, σας ευχαριστώ πολύ κύριε Queen" του είπε καθώς σηκωνόταν από την καρέκλα της. "Να με φωνάζεις Oliver" της αποκρίθηκε και εκείνος δίνοντας της το χέρι του για χειραψία. " Dinah. Dinah Lance" ανταπέδωσε στην χειραψία η κοπέλα. "Dinah χάρηκα για την γνωριμία. Πέρασε από το γραφείο της γραμματέως μου για να κανονίσετε την αυριανή μας συνάντηση" της είπε εκείνος. "Φυσικά. Αντίο σας" του είπε χαμογελαστή , κατευθυνόμενη προς την πόρτα. Ο Oliver καθιστέ αμίλητος, με ένα πλάγιο χαμόγελο στα χείλι του να την βλέπει να φεύγει.

Το βράδυ είχε φτάσει για άλλη μια φορά στην Star City. Αυτή την φορά ο Oliver δεν φορούσε τα ακριβά κουστούμια που φοράει συνήθως, μα την στολή του εκδικητή της Star City, που έχει αρχίσει να δημιουργεί όνομα για τον εαυτό του. Όπως κάθε βράδυ, έτσι και αυτό το βράδυ κοιτούσε τι γινόταν στην Star City πάνω από το ύψωμα των σκεπών. Την προσοχή του την τράβηξε μια φωνή μιας γυναίκας. Ένας άνδρας που κρατούσε μια τσάντα στα χέρια του έτρεχε μακριά της. Ο Oliver πήδηξε στο πεζοδρόμιο και άρχισε να τρέχει προς το μέρος του. Ο εγκληματίας όμως ήταν πολύ γρήγορος. Σε μια στροφή έχασε οπτική επαφή μαζί του. Όταν έκανε κι αυτός την στροφή , είδε τον άνδρα στο πάτωμα και μια γυναίκα με μαύρα ρούχα και μάσκα από πάνω του. " Ποια είσαι εσύ?" την ρώτησε με αλλαγμένη φωνή (λόγου του μετατροπέα φωνής που είχε). Η κοπέλα δεν του απάντησε, απλά άρχισε να τρέχει. "Δρομέας έπρεπε να γίνω, όχι εκδικητής" ψιθύρισε στον εαυτό του. Έριξε ένα rope arrow στον εγκληματία που τον έδεσε από πάνω μέχρι κάτω και άρχισε να κυνηγάει την κοπέλα. Τρέχανε και οι δύο στα σοκάκια των Glades. Είχε σκοτάδι και τα σπίτια δεξιά και αριστερά ήταν κοντά. Ο μόνος ήχος που κάποιος άκουγε εκείνη την ώρα ήταν ο ήχος των βημάτων τους. Είχε βρέξει πιο πριν, το σπλατς των βημάτων τους ακουγόταν πολύ, ο Oliver άκουγε και τον αέρα που διαπερνούσε με την μεγάλη του ταχύτητα. Τρέχανε ασταμάτητα μέχρι που η κοπέλα βρέθηκε όμως σε ένα αδιέξοδο , ένας τοίχος από σπίτι δεν της άφηνε δρόμο για να τρέξει. Με ένα μεγάλο άλμα, γαζώθηκε στην σκεπή του κτηρίου και ανέβηκε. Ο Oliver μερικά δευτερόλεπτα αργότερα έκανε το ίδιο. Έτσι το κυνηγητό συνεχίστηκε στις σκεπές των σπιτιών. Ο Oliver που βρισκόταν λίγα μέτρα πίσω από την γυναίκα άρπαξε από την φαρέτρα του ένα βέλος και με μεγάλη ταχύτητα το έριξε προς τα πόδια της κοπέλας. Ήταν ένα Rope Arrow που έδεσε τα πόδια της, αναγκάζοντας την να πέσει κάτω. Ένας ήχος πόνου ακούστηκε από το μέρος της. Ο Oliver σταμάτησε να τρέχει και άρχισε να την πλησιάζει με σταθερά βήματα. "Δεν χρειαζόταν να γίνει όλο αυτό, αν απλά μου έλεγες ποια ήσουν θα σε άφηνα" της αποκρίθηκε με την βαριά φωνή του μετατροπέα. Η κοπέλα τον κοίταξε και γέλασε πονηρά. Εκείνος δεν μίλησε. Τότε εκείνη έβαλε τα χέρια της δίπλα από το στόμα της, σε στάση λες και θέλει να φωνάξει κάτι και τότε ένας δυνατός ήχος γεμάτος ηχητικά κύματα εκτόξευσε τον εκδικητή μερικά μέτρα πίσω. Η κοπέλα έβγαλε ένα μαχαίρι από την τσέπη της , έκοψε το σχοινί και σηκώθηκε πάνω. Κοίταξε τον Oliver , του έκλισε το μάτι και άρχισε να τρέχει. Ο Oliver σήκωσε το κορμί του μα παρέμεινε καθισμένος στο πάτωμα. Τον έπιασε ένας δυνατός πονοκέφαλος, γι αυτό έβαλε το χέρι του στο κεφάλι του και έβγαλε ένα ήχο πόνου. " Αυτό και αν είναι καινούργιο" αποκρίθηκε κοιτώντας προς την μεριά όπου η κοπέλα έφυγε.

" Oliver καλημέρα" αποκρίθηκε η Dinah μπαίνοντας στο δωμάτιο που βρισκόταν. Είχε ξημερώσει το επόμενο πρωινό, ο Oliver βρισκόταν στο γραφείο του στις Queen Industries και υποδεχόταν την Dinah. "Καλημέρα και σε σένα. Χαίρομαι που σε βλέπω" της είπε σοβαρά. Η Dinah πήγε και κάθισε στην καρέκλα της απέναντι από τον Oliver και άπλωσε τους φακέλους της πάνω στο γραφείο του. "Αρχίζουμε?" τον ρώτησε. "Φυσικά" της απάντησε εκείνος ακουμπώντας το μέτωπο του με το χέρι του. " Έχεις κάτι Oliver?" απόρησε εκείνη. " Έχω μια ημικρανία, μα πιστεύω ότι είμαι καλά" της απάντησε σοβαρά. " Συνέχισε" συμπλήρωσε και άρχισε να κοιτάζει μερικούς από τους φακέλους. Η Dinah κάθισε και τον παρατήρησε για λίγο, μα αμέσως μετά έσκυψε το κεφάλι της προς τους φακέλους της. "Ωραία, ο πελάτης μου ο κύριος Davis δούλευε στην εταιρία σας εδώ και εφτά χρόνια και έφυγε με αποζημίωση μόνο έναν μισθό, η γυναίκα του είναι άνεργη και έχει δύο ανήλικα παιδιά και ζει από την πρόνοια πια" του εξηγούσε η Dinah ενώ του έδειχνε πράγματα πάνω στους φακέλους. Ο Oliver καθόταν σκεπτικός και την παρακολουθούσε. "Μπορώ να του δώσω εγώ ένα ποσό από το προσωπικό μου λογαριασμό, κάτι επιπλέον για την αποζημίωση που δεν πήρε και μπορώ να κάνω μια σύσταση γι αυτόν στην εταιρεία Merlyn Global Group. Έχουμε στενές σχέσεις" της αποκρίθηκε. Η Dinah τον κοίταξε έκπληκτη. "Τόσο απλά?" απόρησε. "Ναι, δεν έχω θέμα να δώσω δικό μου χρηματικό ποσό. Ο πελάτης σας αδικήθηκε και αυτό που κάνω είναι το λιγότερο" της απάντησε ο Oliver καθώς σηκωνόταν πάνω. Η Dinah σηκώθηκε μαζί του. "Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που σκάφτονται έτσι" του είπε. "Χάρηκα για την συνεργασία" της αποκρίθηκε εκείνος και της έδωσε το χέρι του για χειραψία. Η νεαρή κοπέλα ανταπέδωσε στην χειραψία. "Ελπίζω να τα πούμε σύντομα.. Ολιβερ" του είπε χαμογελαστή καθώς μάζευε τους φακέλους της από το γραφείο του. " Και εγώ, αρκεί ο λόγος συνάντησης μας να μην είναι δικαστικός και να αφορά κάτι που έκανα εγώ η ή εταιρεία μου" της αποκρίθηκε γελώντας εκείνος. " Εύχομαι το ίδιο" είπε γελώντας και εκείνη. " Αντίο" χαιρέτησε η κοπέλα και εγκατέλειψε το γραφείο. Ο Oliver την κοιτούσε που έφευγε. Όταν βγήκε από την πόρτα, εκείνος κάθισε πάλι στην καρέκλα του. Συνέχισε την δουλειά του πιάνοντας το κεφάλι του.

Νύχτωσε, ο Oliver βρισκόταν στο μέγαρο Queen. Συγκεκριμένα βρισκόταν στο μόνο μέρος που δεν θα έβλεπες τον Oliver Queen, εκεί πέρα το λογικό είναι να δεις τον εκδικητή. Βρισκόταν στο δωμάτιο πανικού, που με τις μετατροπές που του είχε κάνει, ήταν η βάση επιχειρήσεων του. Ντυνόταν με την πράσινη στολή του. Φόρεσε την πράσινη μάσκα, κούμπωσα τις πράσινες μπότες, πέταξε την καταπράσινη κουκούλα στο κεφάλι του και εφάρμοσε την θήκη με τα βέλη πίσω στην πλάτη του. Την ετοιμασία του την διέκοψε ένα τηλεφώνημα. Πήγε πάνω από το κινητό. Εκείνο έγραφε Tommy, τον καλούσε ο καλύτερος του φίλος. Το σήκωσε πάνω και απάντησε στην κλίση. " Tommy με θες κάτι?" τον ρώτησε. " Ναι, άκουσα ότι τρία μοντέλα βρίσκονται σε ένα κλάμπ κοντά στο σπίτι σου. Πάμε για σκοράρισμα?" τον ρώτησε ο Tommy από την άλλη μεριά της γραμμής. " Πάσο. Συγγνώμη Tommy μα έχω δουλειά" του απάντησε ο Οliver. " Καλά κάθε βράδυ έχεις κάτι να κάνεις. Τι κάνεις?" απόρησε εκείνος. "Tommy , συγγνώμη μα σοβαρά είμαι κλεισμένος. Σκέψου το θετικό, θα τις έχεις και τις τρείς μόνος" του αποκρίθηκε. "Τέλεια. Τα λέμε αργότερα Oliver" του είπε απογοητευμένος και έκλεισε το τηλέφωνο. Άφησε κάτω το τηλέφωνο ανέκφραστος και πήρε το τόξο του. Πήγε στον υπολογιστή του και πάτησε ένα κουμπί. Τότε κοίταξε στο χέρι του. Εκεί στην στολή του είχε εφαρμοσμένη μια οθόνη μεγέθους κινητού. Στην οθόνη έδειχνε τον χάρτη της πόλης με λίγα σημεία να έχουν κόκκινες κουκίδες. " Έχουμε δουλειά" αποκρίθηκε και έφυγε από την μυστική είσοδο του δωματίου που τον έβγαζε στο πίσω μέρος του κήπου. Βγήκε κρυφά από τον φράχτη και έριξε ένα Arrowline σε ένα μακρινό κτήριο. Αυτό τον τράβηξε στην σκεπή του. Έτσι πηδώντας από κτήριο σε κτήριο μπήκε στο κέντρο της πόλης. Άρχισε να κατευθύνεται προς τα εκεί που βρίσκονται οι κόκκινες κουκίδες. Πήγε στα πρώτα μέρη μα δεν βρήκε τίποτα, γι αυτό συνέχισε την μετακίνηση του μέσω των οροφών των κτηρίων της πόλης. Καθώς περνούσε τις σκεπές, μια κόκκινη κουκίδα στην οθόνη της στολής του έγινε πιο έντονη. Γρήγορα έκανε ένα μεγάλο άλμα πηδώντας στο κενό. Ενώ ήταν στον αέρα έβγαλε ένα arrowine από την θήκη του και το έβαλε σε θέση βολής. Στόχευσε ένα ουρανοξύστη και το άφησε να φύγει. Το βέλος με τεράστια ταχύτητα, σκίζοντας τον αέρα γύρω του καρφώθηκε στο τσιμέντο λίγα εκατοστά κάτω από την οροφή. Η τροχαλία που έχει το τόξο άρχισε να μαζεύει το σκοινί του βέλους , με αποτέλεσμα να τραβάει τον Oliver εκεί που καρφώθηκε. Από εκεί κατέβηκε πιο κάτω, σε κάτι χαμηλές σκεπές. Στον δρόμο βρισκόταν αυτό που έψαχνε. Η κοπέλα που κυνήγαγε χθες. Πάλευε κάτι εγκληματίες, χρησιμοποιώντας την δύναμη της. Δηλαδή να τους χτυπάει με δυνατά ηχητικά κύματα. Ο Oliver την παρατηρούσε από την σκεπή , μέχρι που έβγαλε τον τελευταίο εγκληματία νοκ αουτ. Τότε πάτησε ένα κουμπί στην στολή του και πήδηξε από την σκεπή στον δρόμο. " Εντυπωσιακό" της είπε με αλλαγμένη φωνή. Η κοπέλα όταν τον είδε άρχισε να τρέχει. "Πάλι τα ίδια" αποκρίθηκε στον εαυτό του και ξεκίνησε το κυνηγητό. Ήταν γρήγορη. Φορούσε κάτι μαύρα ρούχα, σαν κουρέλια που κυμάτιζαν όσο έτρεχε. Συνέχισε να τρέχει μέχρι που κοίταξε πίσω της για να δει τον εκδικητή, μα δεν βρισκόταν εκεί. Όταν γύρισε το κεφάλι της μπροστά, τον είδε μπροστά της. Πριν προλάβει να βγάλει κραυγή ο Oliver της έριξε ένα Rope Arrow στα πόδια και το τράβηξε με δύναμη με αποτέλεσμα η κοπέλα να πέσει με δύναμη στο πάτωμα. "Θα σου πρότεινα να μην κάνεις καμία βλακεία, γιατί αυτό είναι εκρηκτικό και όχι κανονικό βέλος" της αποκρίθηκε ενώ την στόχευε με το τόξο του. Η κοπέλα καθόταν απλά και τον κοιτούσε. "Δεν θέλω να σε πειράξω, είμαι σαν εσένα, θέλω να βοηθήσω την πόλη" της είπε με τον μετατροπέα φωνής. " Δεν είσαι σαν εμένα, εσύ είσαι επικίνδυνος, είσαι ένας εκδικητής" του απάντησε η κοπέλα με τα μαύρα κουρέλια. " Τι έγινε, τώρα έχουμε ορεξούλες για συνομιλία?" την ρώτησε ειρωνικά. Εκείνη έβγαλε έναν ήχο περιφρόνησης. "Κοίτα, δεν είμαι ένας εκδικητής, απλά. Προσπαθώ να κάνω την πόλη ένα καλύτερο μέρος, προσπαθώ να κάνω τους ανθρώπους της πόλης να νιώσουν ασφαλής πάλι" της εξήγησε. "Και πως ακριβώς σκοπεύεις να κάνεις του κατοίκους να νιώσουν ασφαλής? Ξέροντας ότι στην πόλη υπάρχει ένας τρελός με τόξο και βέλη που απειλή επιχειρηματίες?" τον ρώτησε. Ο Oliver την κοίταξε σοβαρά. " Είχα κάποιες λάθος μεθόδους, μα αυτό το έκανα για να καταλάβει η πόλη ότι είμαι αληθινός και όχι ιστορίες που λένε τρελοί για να βγουν στην τηλεόραση. Θέλω να βελτιωθώ, να βοηθήσω την πόλη και αυτό δεν μπορώ να το κάνω μόνος" της αποκρίθηκε κατεβάζοντας το τόξο του. Η κοπέλα τον κοίταξε παραξενεμένη. Ο εκδικητής έκανε μερικά βήματα προς το μέρος της και της έδωσε το χέρι του . Αυτή το έπιασε για να σηκωθεί. "Χαίρομαι που καταλαβαίνεις" της είπε ανακουφισμένος. Εκείνη έγνεψε καταφατικά με το κεφάλι της. "Ψάχνω για παρτενέρ, κάποιος να με βοηθάει και εσύ φαίνεσαι τέλεια γι αυτή την δουλειά" της αποκρίθηκε. " Δεν ξέρω αν μπορώ να σε εμπιστευτώ" του απάντησε εκείνη. Τότε ο Oliver πέταξε πίσω την κουκούλα και έβγαλε την μάσκα. " Μήπως τώρα είναι πιο εύκολο?" την ρώτησε ο νεαρός. "Oliver Queen? Ο εκδικητής?" απόρησε σοκαρισμένη η κοπέλα. " Λογικά θα με έχεις δει στις ειδήσεις" είπε χιουμοριστικά εκείνος. "Βασικά" αποκρίθηκε και έβγαλε τα κουρέλια που της κάλυπταν το πρόσωπο. "Dinah?" αναφώνησε έκπληκτος ο Oliver. "Σου είπα ότι είμαι καινούργια στην πόλη" του αποκρίθηκε εκείνη. " Θα μπορούσαμε όλο αυτό να το κάναμε στο γραφείο μου, τσάμπα όλο αυτό το κυνηγητό" είπε γελώντας εκείνος. Η Dinah απλά γέλασε. "Άρα τι λες? Παρτενερ?" την ρώτησε και της έδωσε το χέρι του για χειραψία. "Παρτενερ" του απάντησε και ανταπέδωσε στην χειραψία. "Σε λίγες μέρες θα βλέπεις στις ειδήσεις να λένε : 'Ο εκδικητής και η κοπέλα με τα μαύρα κουρέλια σώζουν πάλι την πόλη'. Βασικά θα πρέπει να δουλέψουμε λίγο την εμφάνιση σου" της αποκρίθηκε ο Oliver και άρχισε να περπατάει. "Ναι σε αυτό θα συμφωνήσω" του απάντησε εκείνη περπατώντας δίπλα του. Φόρεσαν και οι δύο αυτά που τους κάλυπταν το πρόσωπο. "Έχω πολλά πράγματα να σου δείξω" της είπε ενθουσιασμένος. "Άρα να φοβάμαι?" τον ρώτησε η Dinah. Τότε οι δύο κοιτάχτηκαν στα μάτια και άρχισαν να γελάνε καθώς χανόντουσαν στο σκοτάδι.