Πρώτη Δημοσίευση: (17-4-16)

Μετά από πέντε χρόνια απώλειας, ο Oliver Queen θα έπαιρνε πάλι πίσω τις εύθηνες της εταιρείας του. Ήταν ακόμα ένα πρωινό στην Σταρ Σίτυ, ο Oliver είχε ντυθεί με το καλό του το κουστούμι και με το αμάξι του κατευθυνόταν προς την εταιρεία. Μπήκε μέσα και ανέβηκε στον τελευταίο όροφο, εκεί βρισκόταν το γραφείο του. Όταν άνοιξε η πόρτα του ασανσέρ, αντίκρισε ένα θέαμα που τον έκανε να χαμογελάσει. Ο διάδρομος έξω από το γραφείο του ήταν γεμάτος ανθρώπους. Υπήρχαν μπαλόνια δεξιά κι αριστερά και όλοι τους φορούσαν καπελάκια. Από το κοινό ξεπρόβαλε μια κοπέλα με πυρόξανθα μαλλιά και σμαραγδένια μάτια. " Γεια σας κύριε Queen, ονομάζομαι Adrien Rivers και είμαι η νέα σας γραμματέας" του αποκρίθηκε η κοπέλα δίνοντας του το χέρι της για χειραψία. "Χάρηκα για την γνωριμία" της απάντησε ανταποδίδοντας στην χειραψία . Ο Oliver άφησε το χέρι της Adrien κι άρχισε να πηγαίνει σε έναν, έναν τους εργαζόμενους που ήταν μέρος αυτής της έκπληξης. Εκείνη άρχισαν με χειραψίες και φιλικές χειρονομίες να τον καλωσορίζουν, εκείνος με το χαμόγελο στο στόμα ανταπόδιδε. Όταν τελείωσε και με τον τελευταίο η Adrien πήγε δίπλα του. " Κύριε Queen όλοι χαιρόμαστε που ήρθατε, μα πρέπει να έρθετε στο γραφείο σας να σας ενημερώσουμε με την κατάσταση της εταιρείας" του είπε η νεαρή κοπέλα που προσπαθούσε να είναι όσο πιο ευγενική μπορούσε. Εκείνος έγνεψε καταφατικά και την ακολούθησε. Και οι δύο τους μπήκανε στο γραφείο. Ο Oliver άρχισε να κοιτάζει δεξιά και αριστερά την στιγμή που μπήκαν μέσα. Το γραφείο του πατέρα του, το αστείο ήταν ότι εκεί πήγαινε πιο πολύ όταν ήταν μικρός παρά όταν μεγάλωσε και έγινε πρόεδρος της εταιρίας. Η Adrien πήγε πάνω στο γραφείο και άφησε κάποια χαρτιά, ενώ εκείνος πήγε απευθείας μπροστά στην τεράστια τζαμαρία που μπορούσε να δει ολόκληρη την πόλη. H Adrien πήγε να μιλήσει, μα τότε παρατήρησε ότι ο Oliver δεν ήταν δίπλα της. Γύρισε το κεφάλι της μερικές μοίρες και τον είδε αμίλητο και ακίνητο να κοιτάζει έξω από την μεγάλη τζαμαρία. Τον πλησίασε. "Κύριε Queen το γνωρίζω ότι όλα αυτά δεν σας φαίνονται γνώριμα πια , μα η δουλειά μου εδώ είναι να σας κάνω να νιώσετε την εταιρεία πάλι δικιά σας" του είπε φιλικά κοιτάζοντας τον στο πρόσωπο. Ο Oliver συνέχιζε να κοιτάζει έξω. " Όταν ερχόμουν εδώ μικρός, ο πατέρας μου με έπαιρνε και με έβαζε μπροστά σε αυτήν την τζαμαρία και μου έλεγε. 'Γιε μου βλέπεις πόσο μικρός μοιάζει ο κόσμος από εδώ πέρα? Μια μέρα που θα πάρεις την δύναμη που θα έχω εγώ , θα βλέπεις κάθε πρωί τον κόσμο με αυτήν την ματιά. Το θέμα είναι πως θα το εκμεταλλευτείς αυτό'. Όταν ήμουν μικρός νόμιζα ότι όλο αυτό αφορούσε το υψόμετρο. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε ακριβώς. Αυτή η εταιρεία επηρεάζει τις ζωές πολύ κόσμου, οι αποφάσεις μου επηρεάζουν τις ζωές πολύ κόσμου. Γι αυτό πρέπει οι πράξεις μου να είναι ανάλογες της θέσης μου" της αποκρίθηκε. Γύρισε, την κοίταξε και πήγε να κάτσει να καθίσει στο γραφείο του. " Και αν θες να με κάνεις να νιώσω βολικά, να με αποκαλείς Oliver. Κύριο Queen λέγανε τον πατέρα μου" της είπε ανοίγοντας τους φακέλους που ήταν πάνω στο γραφείο. Η Adrien είχε σαστίσει με το όλο σκηνικό. " Μάλιστα κύρι... εννοώ Oliver" του απάντησε πηγαίνοντας δίπλα του. " Oliver, καιρός ήταν να σε δω κι εγώ" αποκρίθηκε ένας άνδρας που μόλις είχε μπει από την πόρτα στο γραφείο. Ο Oliver σηκώθηκε και τον αγκάλιασε. " Emerson χαρά μου να σε βλέπω" του είπε με ένα ελαφρύ χαμόγελο. " Η κύρια Rivers ελπίζω να σε ενημέρωσε με τα θέματα της εταιρείας" του αποκρίθηκε. " Ακόμα το δουλεύουμε αυτό" του απάντησε ο Oliver που πήγε να καθίσει πίσω στην καρέκλα του. " Σωστά. Ολιβερ όσο καιρό έλειπες, την εταιρεία την είχε αναλάβει ο κύριος Emerson. Τα νούμερα του τελευταίου μήνα είναι αυτά" του είπε ενώ του έδειχνε τα σχεδιαγράμματα που είχε στο εσωτερικό ένας φάκελος. " Καταλαβαίνω. Ευχαριστώ" της είπε φιλικά. Γύρισε το βλέμμα του στον Emerson. "Από εδώ και πέρα θα αναλάβω εγώ. Θα είμαι σοβαρός αυτήν την φορά" του αποκρίθηκε. " Χαίρομαι που το ακούω αυτό από σένα Oliver. " του απάντησε ο Emerson κοιτάζοντας την Adrien. "Κύρια Rivers νομίζω ότι είναι καιρός να αποχωρήσουμε ώστε ο Oliver να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη εδώ" της είπε και άρχισε να κατευθύνετε προς την έξοδο. Η Adrien χαμογέλασε στον Oliver και ακολούθησε τον Emerson. Έτσι έμεινε μόνος στο γραφείο του. Άρχισε να ταξινομεί τα χαρτιά το ένα πάνω στο άλλο, φτιάχνοντας τρείς στοίβες στο γραφείο του. Ξεκίνησε να παίρνει τα χαρτιά από την πρώτη στοίβα αριστερά και να τα διαβάζει, μερικά τα υπέγραφε, άλλα όχι. Αυτό έγινε μέχρι που ο ήλιος έπεσε και το μόνο φως που έμπαινε από την τζαμαρία, ήταν τα φώτα από τα μαγαζιά της Σταρ Σίτυ. Ο Oliver είχε ξεμπλέξει από όλα τα χαρτιά του γραφείου. Έτριψε τα μάτια του με τα δάχτυλα του, χασμουρήθηκε και σηκώθηκε πάνω. Τεντώθηκε για να ξεπιαστεί κι έφυγε από το γραφείο.

Ο Oliver είχε γυρίσει πίσω στο σπίτι του. Βρισκόταν στο δωμάτιο πανικού που είχε το σπίτι του. Το φώναζε αρχηγείο η στρατηγείο. Ήταν το μέρος που βρισκόταν ο εξοπλισμός του. Πήγε μπροστά από ένα τραπέζι που είχε ένα ξύλινο κουτί. Το άνοιξε κι έβγαλε μια πράσινη στολή κι ένα τόξο. Η στολή αποτελούταν από πράσινες μπότες, πράσινο παντελόνι και μια πράσινη ζακέτα. Η πράσινη ζακέτα είχε ένα ελαστικό υλικό στο μέρος του θώρακα και της πλάτης που ήταν αλεξίσφαιρο. Επίσης η ζακέτα είχε μια πράσινη κουκούλα. Φόρεσε την στολή και την μάσκα του, πήρε το τόξο του και έβαλε στο πίσω μέρος της πλάτης του την θήκη με τα βέλη του. Βγήκε από την κρυφή πόρτα του δωματίου που τον έβγαλε στο πίσω μέρος της αυλής του σπιτιού. " Πρέπει να δημιουργήσω ένα όνομα στον εαυτό μου, ώστε ο κόσμος να με πάρει σοβαρά" σκέφτηκε εκείνος. Άρχισε να σκαρφαλώνει σε ένα κτήριο. Όταν ανέβηκε στην σκεπή άρχισε να πηδάει στις διπλανές. " Θα υπάρχει έγκλημα κάπου λογικά" συνέχισε να σκέφτεται ενώ γύριζε την πόλη από ψηλά. Η ώρα πέρναγε, μα δε κατάφερε να βρει τίποτα. " Τελικά μάλλον είναι πιο δύσκολο το να είσαι προστάτης της πόλης από ότι νόμιζα" ψιθύρισε στον εαυτό του ενώ καθόταν σε μια σκεπή και κοιτούσε ένα στενάκι εξαντλημένος. Από την θέση ανάπαυσης που είχε τον έβγαλε ο ήχος μιας γυναικείας φωνής. " Βοήθεια" ο ήχος της φωνής μαζί με βήματα πλησίαζαν. Μια γυναίκα έτρεχε και από πίσω την ακολουθούσαν δύο άνδρες. Ο Oliver πήδηξε από την σκεπή και στάθηκε μπροστά από τους άνδρες. " Σταματήστε" τους φώναξε με μια βραχνή φωνή. " Σε μασκέ πάρτι πας?" τον ρώτησε ένας από τους δύο άνδρες γελώντας. Ο Oliver τον σημάδεψε με το τόξο του και του έριξε ένα βέλος που του καρφώθηκε στο μπούτι. " Καλό Halloween" του είπε χτυπώντας τον με μια γοφιά στο πρόσωπο αφήνοντας τον αναίσθητο. Ο δεύτερος άνδρας έβγαλε ένα μαχαίρι από το χέρι του και πήγε να τον μαχαιρώσει. Όμως ο Oliver έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω αποφεύγοντας το μαχαίρι. Έπιασε τον άνδρα στον καρπό και του γύρισε το χέρι αναγκάζοντας τον να πετάξει το μαχαίρι κάτω. Με μια δυνατή γονατιά στο στήθος το πέταξε στο πάτωμα. Κοίταξε τους δύο αναίσθητους άνδρες ώστε να βεβαιωθεί ότι θα μείνουν κάτω και γύρισε προς την γυναίκα. " Μην με πειράξεις" του είπε κλαίγοντας εκείνη. " Δεν είμαι εγκληματίας" της αποκρίθηκε πλησιάζοντας την. " Θέλω να βγεις και να το πεις παντού. Ένας νέος προστάτης είναι στην πόλη" συμπλήρωσε σηκώνοντας το τόξο του προς τον ουρανό. Η γυναίκα κούνησε φοβισμένη το κεφάλι της καταφατικά. Τότε ο Oliver έριξε ένα βέλος που καρφώθηκε πάνω σε μια σκεπή. Αυτό το βέλος πάνω είχε δεμένος ένα σχοινί, η άλλη μεριά του σχοινιού ήταν συνδεδεμένη με ένα ανελκυστήρα που ήταν πάνω στην στολή του Oliver. Εκείνος πάτησε ένα κουμπί πάνω στο τόξο και τότε ο ανελκυστήρας άρχισε να μαζεύει το σχοινί, με αποτέλεσμα να τον τραβήξει εκεί που καρφώθηκε το σχοινί. Αυτό το βέλος το αποκαλούσε Arrowline

" Μια γυναίκα λέει ότι ένας άνδρας με πράσινα και ένα τόξο και βέλη την έσωσε από δυο εγκληματίες. Η γυναίκα υποστηρίζει ότι ο άνδρας γνωρίζει πολύ καλές πολεμικές τέχνες και τοξοβολία. Επίσης μας ανέφερε ότι ο άνδρας της είπε ότι είναι ο προστάτης της πόλης πριν φύγει πετώντας. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας? Αλήθεια? Αυτό θα πρέπει κάποιος να το.." ο Oliver έκλεισε την τηλεόραση στο γραφείο του νευριασμένος. Είχε ξημερώσει το επόμενο πρωί από την πρώτη του βραδιά σαν εκδικητής και κοίταγε τις εντυπώσεις του κόσμου. Η πόρτα στο γραφείο χτύπησε. " παρακαλώ" φώναξε εκείνος. Τότε η Adrien μπήκε μέσα στο γραφείο. " Oliver, θέλω να υπογράψεις αυτά τα συμβόλαια" του αποκρίθηκε και του άφησε ένα φάκελο πάνω στο γραφείο του. " Τι είναι αυτά?" την ρώτησε. " Είναι μια συμφωνία με μια εταιρεία, Rose Industries" του απάντησε η κοπέλα. "Μάλιστα" της είπε εκείνος κι έβαλε τον φάκελο δίπλα. " Εμμ πρέπει να τα υπογράψεις τώρα" του αποκρίθηκε αμήχανα η Adrien. " Τα έχεις διαβάσει εσύ?" την ρώτησε ο Oliver. "Φυσικά " του απάντησε εκείνη. " Πιστεύεις ότι οι όροι είναι λογικοί?" συνέχισε τις ερωτήσεις ο νεαρός επιχειρηματίας. " Ναι, πολύ μάλιστα" του απάντησε. " Ωραία " ψιθύρισε και άνοιξε τον φάκελο. Έβγαλε κάτι χαρτιά κι όταν τα υπέγραψε τα ξαναέβαλε μέσα. "Σίγουρα δεν θέλετε να τα διαβάσετε?" απόρησε η Adrien. "Είσαι η γραμματέας μου, αν δεν μπορώ να εμπιστευτώ εσένα όσο αφορά την εταιρία, ποιο να εμπιστευτώ?" την ρώτησε γελώντας. Η Adrien πήρε τον φάκελο από το τραπέζι και του χαμογέλασε. "Ευχαριστώ Adrien" την ευχαρίστησε εκείνος. " Για πιο πράγμα?" απόρησε η κοπέλα. " Που με βοηθάς στο γραφείο. Δεν ασχολιόμουν φαντάσου πριν το νησί. Σκέψου τώρα" της αποκρίθηκε χαμογελαστός. " Η χαρά είναι δικιά μου" του απάντησε γλυκοκοιτάζοντας τον. Κοιταχτήκανε για λίγα δευτερόλεπτα και η Adrien βγήκε από το γραφείο. O Oliver συνέχισε να δουλεύει στο γραφείο μέχρι που νύχτωσε, τότε μπήκε στο αμάξι του και γύρισε σπίτι. Όταν έφτασε έτρεξε γρήγορα στο δωμάτιο πανικού . Στο δωμάτιο που δρούσε σαν εκδικητής. " Πρέπει να κάνω κάτι μεγάλο, δεν θα με πάρει ο κόσμος και οι εγκληματίες σοβαρά μόνο σταματώντας ληστές τσαντών. Ειδικά φορώντας κουστούμι και κρατώντας ένα τόξο με βέλη" σκέφτηκε καθώς έμπαινε στο δωμάτιο. Κάθισε στον υπολογιστή του κι άρχισε να πληκτρολογεί. " Πρέπει να βρω έναν μεγάλο στόχο" σκέφτηκε και συνέχισε να ψάχνει. Απότομα σταμάτησε να πληκτρολογεί αφού στην οθόνη του βγήκε ένα βιογραφικό. " James Holder. Τον θυμάμαι αυτόν τον αλήτη από τις εποχές μου πριν το νησί. Του ανήκουν πολλά κτήρια στην Star City και αναγκάζει τους φτωχούς ένοικους να πληρώνουν πολλά λεφτά. Αυτός είναι ένας μεγάλος στόχος" σκέφτηκε καθώς σηκωνόταν πάνω. Φόρεσε την στολή του και πήρε τα όπλα του. " James Holder ήρθε η ώρα να πληρώσεις"

Μετά από λίγη ώρα και μέτρα μακριά, σε μια από τις πιο ακριβές βίλλες της Star City ο James Holder καθόταν στο γραφείο του και δούλευε στο γραφείο του. Ήχοι από βέλη και κραυγές ανθρώπων άρχισαν να πλησιάζουν προς αυτόν. Πάτησε ένα κουμπί στο λάπτοπ του για να κοιτάξει την εικόνα του σπιτιού από τις κάμερες. Όλες ήταν γκρί με παράσιτα εκτός από μία. Εκείνη έδειχνε έναν άνδρα με πράσινα να χτυπάει δύο άνδρες με κουστούμια. Όταν έπεσαν και οι δύο αναίσθητοι, ο άνδρας έριξε ένα βέλος στην κάμερα χαλώντας την εικόνα. Ο James έβγαλε το κινητό του για να καλέσει την αστυνομία. Μα μην προλάβει να καλέσει τον αριθμό η πόρτα έσπασε και μπήκε μέσα ο Oliver. Έριξε ένα βέλος καρφώνοντας το κινητό από τα χέρια του James στον τοίχο. " James Holder. Ήρθε η ώρα να πληρώσεις" φώναξε ο εκδικητής. Ο James κρύφτηκε κάτω από το γραφείο φοβισμένος. " Θες χρήματα? Πάρε όσα θες" του φώναξε ταραγμένος. Ο Oliver σήκωσε το γραφείο και το πέταξε δεξιά. Άρπαξε τον James από την μπλούζα και τον κόλλησε στον τοίχο. " Βάζεις τους φτωχούς ανθρώπους να πληρώνουν ψηλά ενοίκια ώστε να έχεις πολύ κέρδος. Άκου τι θα κάνεις τώρα. Θα κατεβάσεις όλα τα ενοίκια σε χαμηλές τιμές αλλιώς θα ξαναέρθω και την επόμενη φορά και αστυνομία να έχεις δεν θα την γλιτώσεις" του φώναξε ο Oliver με βραχνιασμένη φωνή. " Κατάλαβες?" τον ρώτησε. Ο James κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Τότε εκδικητής τον πέταξε δυνατά στον τοίχο. " Πρόσεχε τις κινήσεις σου" του αποκρίθηκε κι εξαφανίστηκε.

Είχε ξημερώσει η επόμενη μέρα στην Σταρ Σίτυ. Ο Oliver καθόταν στο καναπέ του στο μέγαρο Queen φορώντας την ρόμπα του και πίνοντας τον πρωινό του καφέ. Παρακολουθούσε το πρωινό δελτίο ειδήσεων. " Το περασμένο βράδυ, στην οικεία Holder έγινε επίθεση στον James Holder, πολυεκατομμυριούχο και φιλάνθρωπο της πόλης. Την επίθεση την έκανε από ότι καταλάβαμε από τις περίγραφες ο ίδιος άνδρας που έσωσε μια γυναίκα από μια επίθεση την προχθεσινή μέρα. Ο εκδικητής της Star City όπως τον αποκαλεί η αστυνομία υπάρχει. Το θέμα είναι ότι είναι καλός η κακός?" ο Oliver έκλεισε την τηλεόραση. Συνέχισε να πίνει τον καφέ του κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο τον πρωινό ουρανό. Άλλη μια μέρα στην δουλειά άρχιζε σήμερα.