Την επόμενη μέρα,η Τζένιφερ,ο Μπιλ και οι δύο του άνδρες μαζεύτηκαν στο διαμέρισμα του Τζόνσον.Εκείνος,τότε,τους σύστησε την Κάθριν και αμέσως ξεκίνησαν να συζητούν για το σχέδιο.

Ο βασικός στόχος ήταν ένας.Να βρεθεί η Κάθριν κρυφά με τον Στέφανο σε μια αποθήκη,να τον οδηγήσει να τη βιάσει ξανά και λίγο πριν προλάβει να γίνει,ξανά,το κακό,να έχει ήδη βιντεοσκοπηθεί το συμβάν και να έχει ανέβει στο διαδίκτυο.Αυτό,στα λόγια,φαινόταν εύκολο.

Όμως,είναι έτσι;
《Είμαστε σοβαροί;》,απόρησε η Τζένιφερ.
《Τι έπαθες;》
《Τι έπαθα Τζόνσον;Θα βάλουμε μια κοπέλα να βιώσει ξανά αυτά που βίωσε κάποτε;》
《Μην αγχώνεσαι.Δε θα προλάβει ο Στέφανος να φτάσει στην πράξη》,αποκρίθηκε ο Μπιλ.
《Πάτε καλά;》

Ο Τζόνσον γέλασε.
《Που είναι το κακό Τζένιφερ;》
《Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι πιο απλό;Δε γίνεται να γίνει διαφορετικά;》
《Δυστυχώς Τζένιφερ》,αποκρίθηκε η Κάθριν,《Δεν υπάρχει.Είναι το πιο καλό σχέδιο που μπορούσε να σκεφτεί κάποιος τη δεδομένη στιγμή》
《Η Κάθριν έχει δικιο.Αν θέλουμε να τον οδηγήσουμε σε παραίτηση,θα πρέπει να δείξουμε στον κόσμο ποιος είναι πραγματικά》

Η Τζένιφερ αναστέναξε.Γι'άλλη μια φορά,της ζητείται να δεχτεί να πάρει μέρος σε ένα σχέδιο που,για εκείνη,είναι αρκετά ριψοκίνδυνο.Θα είναι για πάντα η κοπέλα που θα αναζητεί και άλλους τρόπους για να λυθεί ένα ζήτημα.Όμως,και αυτή τη φορά,δε μπορεί να κάνει κάτι.

Ή μπορεί;

Δε ξέρει.Γι'αυτό,θα δεχτεί να λάβει μέρος στο σχέδιο.

Ο Τζόνσον,αφού τελικά δέχτηκαν όλοι να λάβουν μέρος στο σχέδιο,πήρε τηλέφωνο τον Λέστερ και του ζήτησε να τοποθετήσει κάμερες στην αποθήκη που είχε συναντηθεί πριν λίγο καιρό με τον Στέφανο.Θεωρεί ότι αυτό σημαίνει ένα πράγμα.

Εκεί που ξεκίνησαν όλα,εκεί θα δοθεί ένα τέλος.

Όπως πρέπει.

...

Λίγο αργότερα,και αφού είχαν φύγει όλοι,ο Τζόνσον πρότεινε στην Καθριν να πάνε μαζί μια βόλτα.Έτσι,αφού εκείνη δέχτηκε,βγήκαν για περπάτημα στη Meadows Park.Όταν έφτασαν,ξεκίνησαν να περπατούν στο πάρκο,με την Κάθριν να παρατηρεί συνεχώς τον Τζόνσον.

Παρατηρούσε ότι περπατούσε πολύ νευρικά.Στην αρχή θεωρούσε ότι σκεφτόταν την εκδίκηση που θέλει να πάρει από τον Στέφανο.Όμως,έκανε λάθος.Έτσι,γύρισε και τον ρώτησε:
《Τι έπαθες;》
《Τι έπαθα;》
《Είσαι κάπως》

Ο Τζόνσον αναστέναξε.
《Η αλήθεια είναι ότι είμαι κάπως...》
《Τι σκέφτεσαι;》
《Τον αδερφό μου...》,αποκρίθηκε,《τον αδερφό μου σκέφτομαι》

Αφού αναστέναξε ξανά,γύρισε και είπε:
《Κάθριν.Πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να μη μπορώ να μη τον σώσω;》
《Είσαι τρελός;》
《Μπορεί...δε ξέρω》
《Γιατί να μη μπορείς να μη τον σώσεις;》
《Δε ξέρω...Φοβάμαι ότι μπορεί να μη πάει καλά το σχέδιο...》

Η Κάθριν σταμάτησε ξαφνικά να περπατάει.Δεν είχε σκοπό να αφήσει τον Τζόνσον να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο.Συμμερίζεται το φόβο του.Τον καταλαβαίνει απόλυτα.Όμως,δεν έχει σκοπό να τον αφήσει έτσι.

Αφού και εκείνη αναστέναξε με τη σειρά της,γύρισε και του είπε:
《Τζόνσον.Ξέρεις τι είχε πει κάποτε ένας μεγάλος,Έλληνας συγγραφέας;》
《Τι;》

Η Κάθριν χαμογέλασε.Τον κοίταξε.Του είπε μια φράση που είχε πει κάποτε ένας πολύ μεγάλος Έλληνας συγγραφέας.Μια φράση που άφησε άφωνο τον Τζόνσον.

Μη καταδέχεσαι να ρωτάς:θα νικήσουμε;Θα νικηθούμε;Πολέμα!

Ο Τζόνσον χαμογέλασε.Έφτιαξε αμέσως η διάθεση του.Η φράση του τόνωσε την αυτοπεποίθηση.Πλέον,ήταν έτοιμος να εφαρμόσει το σχέδιο του.Πλέον,πίστευε ξανά ότι θα τα καταφέρει.

...

Λίγη ώρα αργότερα,επέστρεψαν στο διαμέρισμα.Εκεί,ο Τζόνσον πρότεινε στην Κάθριν κάτι που,εκείνη,δε περίμενε.Της πρότεινε να τη φιλοξενήσει όσο καιρό χρειαστεί.Εκείνη,σε αντίθεση με την προηγούμενη μέρα,δέχτηκε.

Ο Τζόνσον,αφού της έβαλε να φάει λίγο σπαγγέτι που είχε μαγειρέψει,έκατσε δίπλα της στο τραπέζι και αμέσως τη ρώτησε κάτι που,εκείνη,περίμενε να ακούσει.
《Να σε ρωτήσω κάτι;》
《Περίμενα ώρα να δω αν θα το ρωτήσεις αυτό που θες...》
《Θέλω να μου πεις γιατί είσαι τόσο χαλαρή;Εσύ δεν αγχώνεσαι καθόλου;》

Η Κάθριν γέλασε.
《Έπρεπε να αγχώνομαι;》
《Δε θα έπρεπε;》
《Εσύ θα μου πεις》
《Εγώ γιατί;》
《Γιατί αγχώνεσαι χωρίς λόγο!Χαλάρωσε λίγο.Μεθαύριο θα γίνει αυτό που πρέπει να γίνει,μετά θα βρούμε αυτόν τον Donald Love και μετά θα σώσουμε τον αδερφό σου.Υπομονή μόνο και όλα καλά》

Ο Τζόνσον γέλασε.Ήξερε καλά τον ίδιο του τον εαυτό.Αγχώνεται πάντα χωρίς λόγο.Έτσι μεγάλωσε.Και έτσι συνεχίζει να είναι.Αγχώνεται χωρίς λόγο.Παρόλο που σε λίγες μέρες,αν όλα πάνε καλά,ο αδερφός του θα γυρίσει πίσω.Χρειάζεται μόνο να σταματήσει να αγχώνεται.

Μπορεί;Μπορεί.Θα δυσκολευτεί λίγο αλλά θα τα καταφέρει.Έτσι κι αλλιώς,θα πρέπει να κάνει λίγες μέρες υπομονή.

Λίγο έμεινε.