Η Vice City από παλιά ήταν μια πολύ γνωστή πόλη.Σε αυτήν την πόλη συνέβησαν πολλά.Κάποτε,η πόλη είχε γεμίσει με καρτέλ ναρκωτικών.Και όχι μόνο.Εκτός από αυτό,πολλά ονόματα είχαν γίνει γνωστά στην Vice City.

Tommy Vercetti,Vic Lance,Lance Vance,Avery Carrigton.Αυτά είναι λίγα από τα ονόματα που μεσουρανούσαν κάποτε στη Vice City.Σε μια διαφορετική εποχή.Μια μεγάλη εποχή.Τη δεκαετία του 1980.

Λίγο πριν πέσει το απόγευμα,η πτήση Liberty City-Vice City μόλις είχε φτάσει στο αεροδρόμιο.Ο Τζόνσον ήταν αυτός που βγήκε πρώτος από το αεροδρόμιο και κάλεσε ένα ταξί για να επιβιβαστεί μαζί με τον Μάικλ και την Τζένιφερ.

Όταν έφυγαν από το σημείο,ο Μπιλ φώναξε και εκείνος ένα ταξί,για να επιβιβαστεί με τους άνδρες του.

Όταν τελικά έφτασαν στο ξενοδοχείο,ο Τζόνσον ήταν αυτός που είπε:
《Καλωσορίσατε λοιπόν στη Vice City》
《Νωρίς θυμήθηκες να μας το πεις》
《Αδερφέ δεν είναι ώρα για τέτοιες συζητήσεις.Πάμε στα δωμάτια μας,να δούμε μετά τι θα κάνουμε》

Έτσι έγινε τελικά.Ανέβηκαν στα δωμάτια τους,και η Τζένιφερ αποφάσισε να τον επισκεφθεί.Έτσι,μπήκε στο δωμάτιο του και είπε:
《Ενοχλώ;》
《Εσύ;Ποτέ》

Η Τζένιφερ γέλασε.
《Πως είσαι;》
《Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα》
《Να σε ρωτήσω κάτι;》
《Βεβαίως》
《Πως νιώθεις που η Λουιζ είναι πλέον η αντιδήμαρχος της Liberty City;》

Ο Τζόνσον αναστέναξε.
《Εσύ πως νιώθεις;》
《Εγώ;Προδομένη;Ίσως...》
《Και εσύ;》
《Και εγώ ναι.Γιατί δε γνώριζα τίποτα ποτέ.Γιατί μας πρόδωσε》

Ο Τζόνσον αναστέναξε ξανά.
《Δεν αλλάζουμε καλύτερα συζήτηση;Έτσι κι αλλιώς για άλλο λόγο είμαστε εδώ...》
《Ας αλλάξουμε.Γιατί όχι》,αποκρίθηκε η Τζένιφερ,《Πες μου λοιπόν.Τι ετοιμάζεις;》
《Το ρωτάς;Αφού ξέρεις...》
《Ξέρεις τι θέλω να σου πω έτσι;》

Ο Τζόνσον γέλασε.
《Τελευταία φορά που κάνουμε κάτι τέτοιο.Θα πάρουμε τα ναρκωτικά,θα τα δώσουμε σε κάποιον άλλον,θα πάρουμε λεφτά και θα εξαφανιστούμε》
《Με τον Στέφανο τι θα κάνουμε;》
《Μόλις πάρουμε τα χρήματα θα εξαφανιστούμε μια και καλή από εδώ.Να μη μπορεί να μας βρει πουθενά》
《Τι να πω...》
《Τίποτα να μη πεις.Να μας έχεις εμπιστοσύνη》

Ο Τζόνσον δε πρόλαβε να πει κάτι άλλο,μιας και χτύπησε το κινητό του.Το σήκωσε και άκουσε μια άγνωστη φωνή στην άλλη γραμμή να του λέει:
《Είσαι ο Τζόνσον;》
《Εσύ ποιος είσαι;》
《Δε μπορώ να πω πολλά.Σε περιμένω στο διαμέρισμα μου.Δωμάτιο 12Β》

Ο Τζόνσον απόρησε.Ποιος τον κάλεσε και του ζήτησε να τον επισκεφθεί στο δωμάτιο του;Ένας τρόπος έμεινε να μάθει.

...

Ο Τζόνσον κατέβηκε γρήγορα από το δωμάτιο του και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο 12Β.Όταν έφτασε,είδε ότι η πόρτα ήταν ανοιχτή.Μπήκε μέσα και συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε μια αίθουσα και όχι ένα απλό δωμάτιο.

Προχώρησε μέσα,μέχρι που βρήκε έναν εύσωμο άνδρα να κάθεται σε ένα γραφείο.Όταν τον πλησίασε,τον άκουσε να του λέει:
《Τζόνσον.Σε περίμενα...》
《Γνωριζόμαστε;》
《Ακόμα όχι.Αλλά να ξέρεις ότι έχω μάθει πράγματα για σένα》

Ο Τζόνσον απόρησε.
《Ποιος είσαι εσύ;》
《Με λένε Ramón Escuella.Ο Andreas μου είπε πολλά για σένα》
《Ramón Escuella;Είσαι ο φίλος του Andreas;》

Ο Ramón γέλασε.
《Και αυτός που θα του δώσεις τα λεφτά για στη συμφωνία》
《Γι'αυτό με φώναξες εδώ έτσι;》
《Για ποιο άλλο λόγο λες;》

Ο Τζόνσον γέλασε.
《Πες μου τι πρέπει να γνωρίζω για τη συμφωνία》
《Σε περιμένω αύριο βράδυ μετά τις έντεκα στο λιμάνι.Έχει μια αποθήκη εκεί.Έλα μόνο σου ή με όποιον άλλον θες.Αλλά να έχεις τα λεφτά...》
《Εσύ να έχεις τα ναρκωτικά》
《Μην αγχώνεσαι.Έλα αύριο εκεί που είπαμε και όλα θα γίνουν》

Ο Τζόνσον,τελικά,έφυγε από το δωμάτιο του Ramón και ανέβηκε στο δικό του διαμέρισμα.Δεν έκατσε πολύ όμως εκεί.Σηκώθηκε και έφυγε για να πάει στο δωμάτιο του Μάικλ,εκεί που βρήκε επίσης και τον Μπιλ να κάθεται.

Μπήκε στο διαμέρισμα και αμέσως τους ενημέρωσε για το πως θα γίνει η συμφωνία.Και όπως ήταν αναμενόμενο,τους δημιουργήθηκαν απορίες.
《Και θα πάμε όλοι;》
《Βεβαίως.Και αν μπορείς Μπιλ,φέρε και τους άνδρες σου μαζί για καλό και για κακό》
《Δεν είναι αυτό το θέμα.Το θέμα είναι τι θα κάνουμε με τα ναρκωτικά》
《Αυτό αφήστε το πάνω μου.Θα επικοινωνήσω μετά με έναν άνθρωπο στη Broker.Θα του πω να έρθει εδώ να του δώσουμε τα ναρκωτικά και να πάρουμε πίσω πολλά χρήματα》

Ο Τζόνσον χαμογέλασε.Ήξερε ότι μετά τη συμφωνία,θα μπορούσε να δώσει τα ναρκωτικά σε κάποιον άλλον άνθρωπο,για να πάρει πίσω περισσότερα χρήματα από όσα πήρε από την τράπεζα.Το γεγονός ότι θα είχε κέρδος,τον έκανε να χαρεί πολύ.

Όμως,στην άλλη άκρη του μυαλού του,υπήρχε και μια σκέψη.Ένας φόβος.Ο φόβος να μην πέσουν ξανά σε παγίδα.Υπήρχε τέτοια περίπτωση;Θεωρούσε πως όχι.Εμπιστεύεται τον Andreas και πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά.Είναι έτσι όμως τα πράγματα;Θα δείξει...