2 εβδομάδες αργότερα

Αν ρωτούσε τον Τζόνσον κανείς τι θα περνούσε λίγες εβδομάδες πριν,μάλλον δε θα απαντούσε.Αν όμως κάποιος του έλεγε τι θα περνούσε,θα τον πέρναγε για τρελό.Κι όμως,δε θα ήταν τρελό.

Λίγο μετά το θάνατο του Ντέιβις,η Κάθριν αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα.Παρόλο που ο Τζόνσον ήθελε να παραμείνει στη Liberty City,εκείνη αποφάσισε να γυρίσει πίσω στη χώρα της.Όμως,όπως του είπε,θα έρχεται να τον δει.

Το βράδυ πριν την πτήση,οι δύο τους επιβεβαίωσαν στους αγαπημένους τους ανθρώπους ότι αγαπάει ο ένας τον άλλον.Εκτός από τη φροντίδα που έδωσε ο ένας τον άλλο τόσες μέρες,το τελευταίο βράδυ κοιμήθηκαν πάλι μαζί.

Την επόμενη μέρα,ο Τζόνσον ήταν αυτός που πήγε την Κάθριν στο αεροδρόμιο.Δεν έφυγε από το αεροδρόμιο μέχρι να απογειωθεί το αεροπλάνο.Όταν τελικά απογειώθηκε,έφυγε από το αεροδρόμιο και επέστρεψε στο Burger Shot.

Όλοι πλέον είχαν επιστρέψει στις δουλειές τους.Ο Τζόνσον με τον Ντουειν ξεκίνησαν να δουλεύουν ξανά παρέα στο μαγαζί.Το ίδιο συνέβη και με τον Μάικλ,που επέστρεψε στο γραφείο του στο μαγαζί.

Η Τζένιφερ,από την άλλη,δουλεύει και εκείνη στο μαγαζί,δίπλα στον Μάικλ.Έπιασε δουλειά ως γραμματέας στο Burger Shot της Dukes,κάτι που πρότεινε η ίδια στον Μαικλ.Εκείνος,παράλληλα,δεν της έφερε αντίρρηση.

Την ίδια ώρα,ο Μπιλ και οι δύο του σωματοφύλακες επέστρεψαν στην εταιρία ταξί,όπου είδαν ότι η υψηλή ζήτηση για ταξί από την εταιρία του Μπιλ δεν είχε πάψει να υπάρχει.Αντιθέτως,πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να καλέσουν ταξί από την εταιρία του Μπιλ.

Όλα πλέον είχαν επιστρέψει στην κανονικότητα.Κάτι που,ο Τζόνσον,περίμενε καιρό.Άργησε να έρθει αυτή η μέρα,αλλά ήρθε.Κάλλιο αργά παρά ποτέ...

...

Τις ίδιες μέρες,ο Τζόνσον πήγαινε για δουλειά,με μια σκέψη όμως να τριγυρνάει στο μυαλό του.Η σκέψη ότι κάποτε,στη ζωή του,είχε εμπιστευτεί ένα συγκεκριμένο άτομο.Τη Λουιζ.Παρόλο που πολλοί άνθρωποι πέρασαν από τη ζωή του,μόνο για τη Λουιζ πλέον έχει μετανιώσει.

Ένα πρωί βγήκε για περπάτημα στο αγαπημένο του μέρος.Το Meadows Park.Προχώρησε μέσα στο πάρκο,μέχρι που έκατσε σε ένα παγκάκι σκεπτικός.

Έσκυψε το κεφάλι του και χάθηκε στις σκέψεις του.Δε πρόλαβε να σκεφτεί,όμως,πολλά,μιας και ένας άνδρας,που καθόταν δίπλα του,τον ρώτησε:
《Κύριε,όλα καλά;》
《Κανονικά ναι.Απλά...ξέρετε...σκέφτομαι πολλά...》
《Τι σκέφτεστε αν επιτρέπετε;》

Ο Τζόνσον αναστέναξε.
《Ξέρετε κύριε.Τον τελευταίο καιρό εμπιστεύτηκα πολλά άτομα.Λάθος άτομα.Άφησα το παρελθόν να εισέλθει στη ζωή μου.Και στο τέλος συνέβη κάτι.Μετάνιωσα όμως για ένα συγκεκριμένο άτομο》,απάντησε και συμπλήρωσε:
《Μετάνιωσα που άφησα να μπει στη ζωή μου μια γυναίκα.Την αγάπησα.Και στο τέλος την πάτησα.Με πρόδωσε και στο τέλος αυτοκτόνησε...》

Ο άνδρας,που καθόταν δίπλα στον Τζόνσον,τον άκουγε με προσοχή τι του έλεγε.Και όχι μόνο αυτό.Στο τέλος,του έδωσε και μια συμβουλή που άρεσε πολύ στον Τζόνσον.
《Η αλήθεια είναι ότι και εγώ άφησα κάποτε το παρελθόν να εισέλθει στη ζωή μου.Και όπως εσείς την πάτησα.Έχασα στο τέλος μια κοπέλα που,μόνο εκείνη δεν έφταιγε για τα λάθη που έκανα στο παρελθόν》,αποκρίθηκε και συμπλήρωσε:
《Γι'αυτό θα σας συμβουλεύσω ένα πράγμα.Να έχετε στη ζωή σας λίγους ανθρώπους.Την οικογένεια σας και ένα δύο φίλους.Μόνο αυτούς》

Ο Τζόνσον χαμογέλασε.Εκείνος ο άνδρας του είχε μολις δώσει μια συμβουλή που τον έκανε να αλλάξει διάθεση.Μια συμβουλή που χρειαζόταν να ακούσει.Και αυτό σκοπεύει να κάνει από εδώ και πέρα.

Ακριβώς μετά τη συμβουλή,ο άνδρας σηκώθηκε να φύγει.Ο Τζόνσον,αφού ευχαρίστησε τον άνδρα για τη συμβουλή,γύρισε και του είπε:
《Συγγνώμη πάντως.Μπορώ να μάθω το όνομά σας;》
《Βεβαίως》,του είπε και συμπλήρωσε:
《Niko.Niko Bellic》

Ο Niko έφυγε από το σημείο και ο Τζόνσον έσκυψε χαμογελαστός το κεφάλι του.Δε πρόλαβε όμως να χαθεί ξανά στις σκέψεις του,μιας και ένας άλλος άνδρας που καθόταν στο διπλανό παγκάκι,είχε ακούσει όλη τη συζήτηση που είχε ο Τζόνσον με τον Niko.

Αυτή τη φορά,ο άνδρας δε ρώτησε να μάθει τι σκεφτόταν ο Τζόνσον.Αντιθέτως,γύρισε και του είπε:
《Ξέρεις κάτι παιδί μου,έχω περάσει και εγώ ίδια περίπτωση.Και θα ήθελα να σε συμβουλεύσω και εγώ κάτι》

Ο Τζόνσον χαμογέλασε.Δεν είχε θέμα να ακούσει άλλη μια συμβουλή.Μια συμβουλή που,όπως πριν,του άλλαξε τρόπο ζωής.Αυτή τη φορά,ο άνδρας είπε κάτι διαφορετικό από τον Niko.

Ξεχνάς χιλιάδες πράγματα κάθε μέρα.Βεβαιώσου ότι αυτό είναι από αυτά.

Ο Τζόνσον χαμογέλασε ξανά.Γι'άλλη μια φορά είχε ακούσει μια συμβουλή που του χρειαζόταν.Γι'αυτό,αφού ευχαρίστησε τον άνδρα,ζήτησε να μάθει το όνομά του.Και,φυσικά,εκείνος δεν είχε θέμα να πει πως ονομάζεται.

De Santa.Michael De Santa.

Λίγα λεπτά,πάντως,αργότερα,σηκώθηκε και έφυγε από το πάρκο.Προχώρησε στο αμάξι του και,όταν μπήκε μέσα,πήρε στα χέρια του το κινητό του.Χαμογέλασε.Πληκτρολόγησε και,ύστερα,έστειλε ένα συγκεκριμένο μήνυμα.Προς ένα συγκεκριμένο παραλήπτη.Τον Λέστερ.

Σε ευχαριστώ.

Μετά από λίγο,έφυγε και γύρισε στο μαγαζί.Μπήκε μέσα και είδε τον αδερφό του να πλησιάζει.Εκείνος,τότε,του έκανε ένα νεύμα και του ζήτησε να επιστρέψει στη δουλειά.Όπως και έγινε.

Και ο Τζόνσον,πλέον,επέστρεψε στην κανονικότητα.

Όπως παλιά.