34
" Hana? "
Aku masih lagi terkejut. Betul ke apa aku nampak ni? Aku mimpi ke?
" Mak? Ayah? Buat apa dekat sini? " soalku hairan apabila melihat mereka sedang ketawa bersama mama dengan papa Hakim.
" Kamu tu buat apa dekat sini? Ni rumah kawan ayah. " soal ayah sambil mengerutkan keningnya.
" Eh Hakim pun ada? " soal mak aku pula.
Ha sudah. Apa ni?
" Kau kenal Hakim? Dia anak kami. " papa Hakim bersuara apabila nama anaknya disebut.
" Laaaa. Hakim anak kau? " ayah aku memandang kami.
Wahh.
Clichenya.
Kah.
" Jap jap. Apa ni? Hana tak faham.. "
" Hakim pun tak faham. Jadi tetamu yang mama dengan papa maksudkan... Mak dengan ayah Hana la? "
" Iyaa. Sudah la kamu berdua meh sini duduk. Kita makan sama sama. " ajak mama Hakim.
Aku dan Hakim jalan serentak menuju ke meja makan.
•••
Selesai makan barulah ayah aku dan papa Hakim bercerita.
Mereka sebenarnya dibesarkan oleh pengasuh yang sama. Mereka sangat rapat seperti adik beradik. Bila dah masuk darjah 1, papa si Hakim ni dah tak pergi ke rumah pengasuh tu. Jadi mereka lost contact. Yelah dulu mana ada handphone.
Ayah berjumpa dengan papa Hakim semula ketika minum di sebuah cafe.
Gitew.
" Kenapa papa tak bagitau kawan papa ada anak cantik macam ni? Kalau Hakim tau, dah lama Hakim petik bunga di taman hehehe. "
Hakim memandangku sambil membuat gaya malu malu kucing.
Aku tampaq satgi kot ha.
Dia tak nampak ke dekat depan kami ni ada sapa?
Beraninya dia cakap macam tu!
" Amboi Hakim.. Bukan main ya anak mama. "
" Tapi apa salahnya. Kamu berdua sebaya kan? Spm pun dah lepas. Boleh sangat la tu. " ujar papa Hakim sambil menyiku ayahku.
Aduh. Cerita ni dah cukup cliche. Kenapa tambahkan lagi cliche tu?
Aku senyum terpaksa. Aku malu. Aku tak tau nak buat apa. Patut tak aku lari?
" Boleh ke pakcik, makcik? " seloroh Hakim.
Allah.
Sumpah aku rasa nak debik dia ni.
DIA NI TAK ADA PERASAAN MALU KE?!
" Uish papa bangga dengan anak papa. Kalau Hakim nak tau. Macam tu lah papa dulu dengan mama kamu. Papa cakap terus terang dengan atok nak kahwin dengan mama. " papa Hakim ketawa. Ada la riak muka bangga disitu.
Hm. Aku tau dah perangai Hakim ni ikut siapa..
" Ish apa papa ni. Malu la mama. "
" Betul kan apa papa cakap? "
BERDOSA TAK KALAU AKU CAKAP NI?
BERDOSA TAK?
CRINGENYA YA ALLAH.
MAK DENGAN AYAH BERSWEET SWEET DEPAN AKU PUN AKU LARI.
" Hakim serious ke dengan Hana? " soal ayahku.
" Serious pakcik. Saya sayang sangat dekat Hana ni. " jawab Hakim. Aku memandang wajahnya. Aku terharu melihat reaksi ikhlas yang dia pamerkan tapi dalam masa yang sama, aku malu.
YA!
Aku malu.
Depan mak ayah aku kot!
" Cuba tanya tuan badan tu ha. Kalau dia setuju pakcik okay je. Makcik pun okay ha. Tapi kalau dia tak setuju hm. "
" Eh eh berani dia tak setuju. " kata kata Hakim sedikit sebanyak membuatkan aku nak hempuk dia.
" Emm awak.. Sudi tak jadi yang halal untuk saya? " Hakim merenung tepat ke dalam mataku sambil menunggu jawapan.
Aku tarik nafas dalam dalam.
" Maaf Hakim.. "
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top