Şimdi dövünüp durma hiç boşuna
Bu belayı başına sen sardın, gönül
Sen talip oldun sevdanın nar'ı na
Şu sefayı yangına sen attın, gönül

Bir ince derin sızı, her kul çekerdi
Bu yarayı bağrına sen açtın gönül
Üç gün yas,feyad ile bu çile biterdi
Şu cefayı bahtına sen sardın gönül

Figan eylemesen kimse bilmez idi
Bu selayı cihana sen saldın gönül
Şiir ses etmez, kalem dile gelmezdi
Şu vuslatı uzagına sen attın gönül

Her dert baki kalır diye, kim derdi
Bu girdabı yoluna sen açtın gönül
Göz yaşı kurur zaman ilaç sürerdi
Şu kara'yı alnına sen çaldın gönül

Dünya döner ömür sürülür biterdi
Bu aklı çıkmaza sen soktun gönül
Nasipten öte yol yok hep bilirlerdi
Şu canı tartıya sen koydun gönül

Dağ taş, anlar bilir her bir niyazı
Bu sancıyı ruha sen saldın gönül
Sabır gösterir, her baharı her yazı
Şu bağı hazana sen boğdun gönül

Yüce dağların başı kar ile boran
Bu fermanı cana sen yazdın gönül
O da öylesine bi güzeldi, bi ceylan
Şu adını şafagına sen sattın gönül

Vuslat Tuna