STANDARDOWO ODSYŁAM WAS DO DO POPRZEDNICH ROZDZIAŁÓW, BO NIE KAŻDY JESZCZE CZYTAŁ.

ODPOWIEDZ NA PYTANIA NA DOLE, BO TO MOTYWUJE STRASZNIE!

WCZORAJ NIE BYLO ROZDZIALU Z POWODU BRAKU WENY. zdaje sobie sprawę, że się zobowiązałam do wstawiania raz dziennie rozdziałów, ale nie miałam weny.

Ten rozdział napisałam na siłę. Nie podoba mi się ani trochę. Mam w planach później go jakoś zmienić.

Nie wiem czy pojawi się jutro rozdział. Wena wciąż nie wróciła, a ja nie chcę pisać czegoś na siłę, bo później wychodzi coś takiego.

Mimo wszystko mam nadzieję że wam przypadnie do gustu. Może nie jest zbyt ciekawy, ale myślę, że dużo rozwiązuje ;)

Miłego czytania

Pamiętaj o komentarzu :)

- Co znowu ta gówniara odwaliła? Przez nią ojciec na zawał zejdzie! - powiedziała Mia, kiedy tylko zobaczyła mnie stojącego na szpitalnym korytarzu.

Odstawiłem zimną już kawę na krzesło i ruszyłem w jej stronę. Złapałem za jej nadgarstek i odciągnąłem na bok, żeby jej wrzaski nie obudziły Stelli śpiącej na krzesłach.

- Kiedy miałaś zamiar mi powiedzieć prawdę? - zapytałem od razu nie zwracając uwagi, że ucisk na jej nadgarstku ją bolał.

- Puszczaj do cholery! - wyrwała rękę. - Nie wiem o co ci chodzi! Widziałam jak Reyhan i Edward się całują, więc ci o tym powiedziałam. Chciałam, żebyś przestał uganiał się za tą idiotką, która zdradza na prawo i lewo!

- Przestań w końcu kłamać! Dobrze wiem, że widziałaś jak Reyhan strzeliła w pysk bratu Stelli! - odparłem. - Mia, brzydzę się tobą i tylko dlatego, że jesteś w ciąży najprawdopodobniej ze mną jeszcze toleruje, ale po wszystkim nie chce ciebie więcej widzieć na oczy, rozumiesz?

Po tych słowach odwróciłem się i wróciłem na swoje miejsce. Spojrzałem na rudowłosą, która już nie spała. Wciąż była cała czerwona na twarzy, a oczy miała spuchnięte od płaczu.

- Wiadomo już coś? - zapytała i podniosła się do pozycji siedzącej, a ja podałem jej kawę. - Dzięki.

- Nie. Nadal jest operowana..

- Co ta dziwka tutaj robi? - poderwała się z krzesła i chciała podejść do Mii, ale w ostatniej chwili chwyciłem ją za ramiona.

- Stella, proszę. Nie rób cyrku w szpitalu. Wiem, że jest ci ciężko, ale ona jest w ciąży..

- Ale..

- Po prostu nie zwracaj na nią uwagi. Proszę, zrób to dla mnie. - poprosiłem.

- Diego, jesteś zdecydowanie za dobry na to kurwisko. - odparła i usiadła z powrotem na niewygodne krzesło.

- Gdzie jest moja córka? Co się wydarzyło na tym cholernym moście? Ona znów zaczęła ćpać? Znów przesadziła i ma zapaść? Gdzie ona jest? Dlaczego nikt mi nie chce powiedzieć gdzie jest moje dziecko?! W jakim ona jest stanie? Gdzie jest lekarz w tym pierdolniku!?

Ojciec dziewczyn pojawił się nagle w szpitalu. Stał na środku i zadawał pytania patrząc się zarówno na mnie jak i na swoją starszą córkę, ale żadne z nas nie potrafiło się odezwać.

- Tato, co tutaj robisz? Mówiłam ci, że masz siedzieć w domu i odpoczywać. Nie możesz się denerwować wiesz przecież..

- Zadałem pytania oczekuje odpowiedzi czy to jest takie trudne do zrozumienia?!

- Dobrze - przejąłem piłeczkę. - Niech pan usiądzie i spróbuję się uspokoić, bo nerwy nic tutaj nie dadzą - mówiłem powoli i spokojnie, a mężczyzna wykonywał moje polecenia. - Reyhan jest operowana. W nocy znalazła się  pod mostem gdzie została pobita przez jakiegoś ćpuna. Policja już została zawiadomiona i zaczęła prowadzić śledztwo, ale jest to bardzo trudne z tego względu, że nie ma tam ani kamer, ani żadnego świadka, który mógłby wskazać sprawcę..

- Kto ją tam znalazł? W jakim celu ona tam poszła? Diego, nic z tego nie rozumiem. Przecież Reyhan powinna w tym czasie spać w swoim pokoju, a nie być pod jakimś cholernym mostem! - odparł. Schował twarz w dłonie.

Przez krótki czas zastanawiałem się czy powiedzieć mu prawdę, ale zrezygnowałem. Prawda mogłaby go zabić.

- Nie wiem. Zapytamy się o to jej jak dojdzie do siebie. - mruknąłem.

Widziałem na sobie dziwny wzrok rudowłosej. Przez chwilę miałem wrażenie, że powie całą prawdę, ale ostatecznie jedynie posłała mi smutny uśmiech.

- Człowiek o dobrym sercu ma zawsze przejebane. - skomentowała Stella.

Chciałem już jej wytłumaczyć, ale wtedy wyszedł lekarz. Każdy spojrzał na mężczyznę jak na Boga czekając na werdykt.

- Gdyby Pan jej nie znalazł w porę i nie zaczął reanimacji pacjentka by zmarła - zaczął, a ja przeklinałem się w myślach czując na sobie wzrok ojca sióstr. - Reyhan miała naprawde dużo szczęścia. Nadal jest nieprzytomna, ale jej życiu nie zagraża już niebezpieczeństwo. Trzeba cierpliwie czekać aż się wybudzi.

- Czy można do niej wejść? - zapytała rudowłosa.

- Kiedy zostanie przewieziona na salę obserwacji, to wtedy można wejść na minutę, ale jak na razie proszę o cierpliwość.

Lekarz odszedł.

- Diego, o czym lekarz mówił? - zapytał ojciec sióstr nie spuszczając ze mnie wzroku.

- Znalazłem ją pod mostem razem ze Stellą..

- Ale skąd..

- Diego, myślał, że Reyhan nocuje u mnie. Rano przyjechałam pod wasz dom, bo chciałam pogadać z nią i tak po krótkiej rozmowie z Diego połączyliśmy fakty, że Reyhan może być pod mostem. - wyjaśniła rudowłosa.

- Stella, czy ona znów zaczęła brać?

- Tak. Zaczęła brać głównie przez pana - odparła. Próbowałem jakoś przerwać jej monolog, ale nic z tego. - Zmusił ją pan, żeby zamieszkała pod jednym dachem ze swoją sukowatą siostrą..

- Posłuchaj, bardzo cię lubię. Jesteś dla mnie jak trzecia córka, ale nie pozwolę, żebyś mówiła o Mii tak krzywdzące..

- Krzywdzące? To czysta prawda! Jak Pan myśli dlaczego Reyhan pobiła Davida? Nie wie pan? To ja panu powiem! Mia i David pieprzyli się ze sobą, a Reyhan ich przyłapała. Ani słowem się nie odezwała. Nie chciała wam niszczyć idealnej córeczki dlatego siedziała cicho. A teraz? Teraz obrywa za to, bo Pan za wszelką cenę chcę połączyć Mię i Diego nie zwracając uwagi, że Reyhan kocha Diego, a on ją. Są razem szczęśliwi, ale Pan im to wszystko zniszczył. Reyhan nie wytrzymała patrząc na to wszystko. Dlatego znalazła się pod pieprzonym mostem! Jeżeli pan w końcu nie przestanie myśleć tylko o starszej córki, to młodszą będzie pan odwiedzał na cmentarzu..

- Stella, wystarczy! - przerwałem ją i odciągnąłem od niego. - Nie widzisz w jakim on jest stanie? Nie może się denerwować..

- Bo co umrze? A Mia też nie może, bo co jest w ciąży? Diego, otwórz oczy do cholery! Cały czas bałeś się, że Reyhan cię zostawi, zdradzi, a tymczasem sam ją zostawiasz z głupich powodów takich jak ciąża Mii choć wiesz że być może nie jesteś ojcem dziecka! Przestań traktować Reyhan jak gówno i usprawiedliwiać się tym, że jej otoczenie nie może się denerwować, bo im nic nie będzie, ale Reyhan prawie drugi raz była na tamtym świecie, a trzeciego nie przeżyje, rozumiesz? I to będzie twoja pieprzona wina!

Po tych słowach odwróciła się i weszła do sali, w której leży brunetka. Nikt z nas nie miał odwagi do niej wejść. Każdemu Stella powiedziała coś co dało do myślenia.

Prawda w końcu wyszła na jaw. Reyhan nie jest już czarna owcą w rodzinie, ale każdy z nas czuł się okropnie. 

Pytania:
1. Co myślicie o Stelli? Dobrze, że wszystkim wygarnela? Zgadzacie się z każdym jej słowem?
2. Jak ojciec dziewczyn będzie teraz się zachowywał w stosunku do Reyhan?