34: Nama

100 votes + 50 comments

Jeon Jungkook memandang ke arah ibunya yang sedang menarik nafas kerana masih terkejut dengan 'dua' Jungkook.

"Berita baik, Jungkook dah ada adik, yeaa" kata Jungkook untuk menenangkan ibunya.

"Ya tuhan, dia ni bukan keluarga kita, Jungkook! anak ibu, kamu seorang saja!" balas ibunya yang terduduk di atas sofa.

004 hanya menunduk memandang lantai. Dia menggigit bibirnya sebaik sahaja mendengar yang ibu Jungkook berkata tentang dia bukannya sebahagian daripada keluarga ini.

"Ibu! janganlah cakap macam tu! 004 ni muka dia sama macam Jungkook! jadi kami pasti daripada DNA yang sama!" balas Jeon Jungkook. Dia masih lagi melindungi 004.

"Dia anak siapa?" soal Puan Jeon.

Eh eh.. bukan sepatutnya Jungkook ke yang tanya soalan tu.

"Ibu.."

"Nama dia pun dia tak ada, entah entah dia sekarang tengah cuba nak ambil alih tempat kamu" ibunya sudah mula berfikir bukan-bukan kerana teringat kejadian Jungkook pernah diculik dulu.

"Ibu! dia tak jahat! teriak dekat Jungkook pun dia tak pernah" balas Jungkook.

"Lagi satu, dia ada nama! nama dia Jeon Jungsu" sambung Jungkook lagi sebelum menarik tangan 004 bergerak ke biliknya.

Puan Jeon menggeleng kepalanya akibat sakit kepala dengan kedegilan anak tunggalnya itu. Ini belum si suaminya tahu ni. Kalau dia tahu makin rumit keadaan jadinya.

Ding~ Dong~

Puan Jeon melihat ke arah skrin yang menghubungkan dalam rumahnya dan di luar pintu pagar rumahnya.

"Saya datang nak hantar pizza" kata delivery man itu.

☆☆☆☆

"Kau jangan keluar dulu buat masa ni, biar aku fikirkan cara nak bagi ibu--" belum sempat Jungkook menghabiskan ayatnya 004 terlebih dahulu menyampuk.

"Nama saya Jeon Jungsu?" soal 004.

"Aduh, bukan sekarang weh" balas Jungkook.

"C-comelnya nama tuu, terima kasih sangat sangat bagi saya nama" kata Jungsu lalu dia memeluk Jungkook dengan sangat kuat.

Jungkook menghela nafas perlahan sebelum tersenyum kecil dan menepuk bahu Jungsu.

"Sama-sama" balasnya perlahan.

"Macam mana nak eja nama say-- eh. Aku! macam mana nak eja nama aku?" soal Jungsu.

"Nanti dulu, sekarang ni kita berdua ni belum makan malam lagi" kata Jungkook.

"Nak keluar makan senyap senyap ke nanti?" soal Jungsu.

Mereka berdua saling berpandangan. Iya, mari buat!

☆☆☆☆

Kim Minjung POV❤

"WHAT?! Mak kau dah tahu pasal 004?" soal Minjung dengan nada terkejut.

"Tulah, aku takut mak aku halau dia je nanti" kata Jungkook, dia terpaksa memperlahankan suaranya takut ibunya dengar dia sedang bercakap di telefon.

"Ayah kau dah tahu ke?" soal Minjung.

"Belum lagi, dia tak balik malam ni" balas Jungkook.

"Kalau mak kau halau dia, 004 boleh tumpang duduk dekat rumah aku buat sementara waktu ni"  balas Minjung.

"Eh! tak boleh!" balas Jungkook.

"Kenapa pulak?" soal Minjung.

"Minjung! saya dah ada nama!" kedengaran 004 sedang menjerit gembira dibelakang telefon jungkook.

"Shhh! jangan bising" marah Jungkook.

"Ohh maaf maaf" balas Jungsu.

"Hahaha! comelnya korang! macam kembar" kata Minjung.

"Eish, tak lah, aku--"

"Iya kau lagi kacak, tahu tahu" balas Minjung dengan nada suara menyampah.

"Tahu pun"

"Elehh"

"Hahaha"

"Oh ya, apa nama 004?"

"Jungsu, Jeon Jungsu" kata Jungkook sambil memandang ke arah Jungsu.

"Weh, aku kena end call. Abang aku dah mula syak aku ada boyfriend" kata Minjung.

"Taklah hyung! kawan jee" kedengaran suara Minjung bercakap dengan abangnya.

"Yelah kau, kalau ada boyfriend jangan sorok-sorok kenalah bagitahu satu dunia" balas seokjin.

"Eishh, hyung ni" marah Minjung.

"Ermm, kita kawan je eh?" soal Jungkook.

"Apa tadi? maaf aku tak dengar suara abang aku bising sangat" soal Minjung.

"Tak ada apalah" balas Jungkook.

"Jungkook suka awaklah Minjung!" suara Jungsu menjerit dihujung telefon.

Jeon Jungkook POV ❤

Cepat-cepat Jeon Jungkook mematikan panggilan itu.

"Weh! kau kenapaaa!" marah Jungkook pada masa yang sama dia malu.

"Kan Awak.. eh! kau! ha! kan kau suka dia" balas Jungsu.

"Tak perlu lah jerit macam tu!" balas Jungkook.

"Kenapa?" soal Jungsu.

"Sebab maluu lah!" kata Jungkook lalu dia terus menarik selimut dan membalut dirinya. Jungkook menyembamkan wajahnya di bantal tidurnya.

"Jungkook" Jungsu memangilnya sambil menarik-narik selimut yang membaluti seluruh badan Jungkook itu.

"Jangan la marahh" katanya lagi.

"Berita baik Minjung dah tahu awak suka dia" kata Jungsu lagi sambil memujuk Jungkook.

"macam mana kalau dia tak suka aku balik?" suara Jungkook tidak terlalu jelas kerana wajahnya masih tersembam di atas bantal tidurnya.

"Apa dia? macam apa?" soal Jungsu kerana tidak berapa dengar suara Jungkook.

Jungkook mengangkat sedikit wajahnya lalu mengulangi ayatnya.

"Macam mana kalau dia tak suka aku?" soal Jungkook.

"Move-on lah, cari crush baru" kata Jungsu.

"Kau cakap senanglah!" marah Jungkook lalu dia kembali menyembamkan wajahnya di atas bantal tidur.

"Jungkook janganlah macam ni,  nampak macam ulat gonggoklah, balut selimut macam ni baring menyiarap macam ni" kata Jungsu.

"Biarlah!" balas Jungkook.

"Dah tak kacak aku tengok kau" kata Jungsu.

Terus Jungkook bangun dan berkata

"Amboi, amboi, sejak ada nama ni macam ni eh perangai" kata Jungkook.

"Erm.. saya.. eh aku kan.. adik kau?" soal Jungsu.

"Aku abang kau kan?" soal Jungkook.

Jungsu mengangguk laju. Jungkook restu nak jadi adik-beradik! akhirnya dia ada keluarga!

"Tidur bawah ya, adik" kata Jungkook lalu menolak Jungsu sehingga jatuh daripada katilnya.

Jungsu tersenyum kecil lalu memandang ke arah Jungkook yang kembali duduk di posisi ulat tadi bersama selimutnya.

"Selamat malam, hyung"


TBC

Sudaaa, cerita ni makin merepekkk. Jangan terkejut one day aku unpublish.

Aku nak sambung lucky fluke dengan misi terjun bangunan pulak nanti huehue

maaf chapter hambar and maaf lambat update, busyyy😭 andd I love youuu❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top