Cesia's POV

Napangiti ako sa lupain ng France na natatanaw ko mula sa loob ng eroplano. Saka ko inilipat ang aking atensyon kay Trev na nakaupo sa tabi ko at may tinitignan sa laptop niya.

Humilig ako sa kanya para makisilip. "Ano 'yan?"

Kumunot lang ang kanyang noo nang hindi ako binabalingan ng tingin. Mula sa pagkakatukod sa pagitan namin, bumaba ang kanyang braso at hinawakan ang hita ko.

"Trev?" usisa ko.

"They're Dutch," aniya.

"Sino?"

Nilingon niya ako. "You remember the men from Greece? The ones that abducted you?"

Tumango-tango ako.

"Turns out they're not from Greece," pagbibigay-alam niya. "Which means..."

"Which means?" pag-uulit ko.

"Whoever they work for is Dutch..." Inangat niya ang kanyang kamay at ipinalagay ito sa likod ng balikat ko. "-or they work internationally."

Sumandal ako sa braso niya.

"I hope it's not the latter," dagdag pa niya. "An internal organization that knows about our existence and continues to hunt mythological creatures for power..."

"Pamilyar..." puna ko. "Parang yung rebels lang."

Napangiti siya sa sinabi ko. Marahan niyang pinisil ang aking balikat at tinulak ako papalapit sa kanya para halikan ako sa buhok bago ako bitawan.

"I need to show you something," sabi niya at iniharap ang laptop sa'kin.

Napa-'oh' ako sa isang litrato ng mansyon na nakatanaw sa baybayin. "Ang ganda..."

"You think so?"

Nginitian ko siya. "Mmm!"

"It's a chateau in Normandy." Binalik niya ang laptop sa pagkakaharap sa kanya. "And it's where we're staying."

"Hindi pa ako nakapunta sa Normandy..." nangunguryuso kong sabi.

"You're going to love it."

Bahagya kong itinagilid ang aking ulo pagkatapos kong malaman ang dahilan kung bakit napili niya ang Normandy. Bukod pa sa hindi itong gaanong kalayo sa Paris kung saan naroon ang mga kamag-anak niya, dito rin siya lumaki.

"Pupunta tayo sa Seine-Maritime?"

Yumuko siya at nasilayan ko ang isang ngiting namuo sa labi niya. "Yes." Nilingon niya ako. "We are."

"Ang ganda ng lugar na kinalakihan mo..." Kumisap-kisap ako sa kanya. "Kaya ba mahilig ka sa magaganda?"

Marahan siyang natawa, samantalang napangiti naman ako sa reaksyon niya.

"Trev..." mahina kong sambit. "Ano bang gusto mo?"

Nagkasalubong ang kanyang kilay.

"Ilan?"

Bahagyang umawang ang kanyang bibig nang maintindihan ang ibig kong sabihin. "Why are you asking me?" aniya. "You? What do you want?"

Huminga ako ng malalim at sumandal sa aking upuan. Ilang segundo akong napatitig sa aking harapan, nagdedesisyon kung anong sasabihin, bago muling magsalita.

"Buntis si Kara."

Sinulyapan ko si Trev mula sa sulok ng aking mga mata at nakita siyang dahan-dahang napatingin sa ibaba.

"How?"

Nilingon ko siya nang nakaangat ang magkabilang kilay. "Anong how?"

"No, I mean-" Umiling siya. "I thought she could not bear children?"

"Kaya nga..." Napabuntong-hininga ako at muling isinandal ang aking likod. "Sa tingin mo mahihirapan siya?" nag-aalala kong tanong.

"Kara's strong, my love," mahinahon niyang sagot. "And she has Dio."

Syempre, naniwala ako sa sinabi niya, pero hindi ko pa rin naiwasang mabahala.

"Hey..."

Tumingala ako at ipinikit ang aking mga mata.

Ano bang magagawa ko para sa kanila?

Nagsimula na akong mag-isip-isip ng paraan nang marinig ko ang dahan-dahang pagpatak ng ulan mula sa labas.

Ikinagaan ng aking damdamin ang lamig na mabilis na bumalot sa kinauupuan ko.

Namimigat ang aking ulo nang isandal ko ito sa balikat ni Trev.

"Stop worrying," bulong niya. "-and rest."

Trev's POV

I signaled the driver to open the door and carefully lowered my wife on the backseat. I sat beside her and gently rested her head against my shoulder.

Mariin kong sinulyapan ang driver pagkatapos niyang maisarado ang pinto dahil sa ingay nito.

"Ne la réveille pas," utos ko. 'Don't wake her.'

"Mes plus profondes excuses, Monsieur," he apologized, before starting to run the car.

A few moments later, I leaned my back against the seat and adjusted her head on top of my shoulder. Napatigil pa ako nang kumunot ang kanyang noo, pero mabilis din naman siyang bumalik sa pagkakatulog.

"Your wife, Monsieur?" the driver asked. "You are newlyweds, non?"

"Oui," maikli kong sagot. 'Yes.'

"Félicitations," he extended his congratulations.

I didn't bother to thank him and focused on the sleeping demigod beside me.

"Kara..." she whispered.

I held the side of her head and lightly ran my hand on her hair. I continued to do so for a couple of minutes, before grabbing my phone from my pocket and dialed Kara's number.

'Trev.' she greeted on the other end of the line. 'I'm in the middle of a conference.'

"Call me back when you're free."

I was about to end the call when I heard her voice again.

'She told you?'

Matagal-tagal pa bago ako nakasagot. "Yes."

I heard her excuse herself from the meeting and spoke again to me with a firmer tone.

'Tell her not to worry.'

"She's Cesia," I reminded her.

'Dio and I have already met with Seht, and he said everything's fine for now.' 

Palihim akong napabuntong-hininga. "Tell me when something happens."

'I will.' she said, then immediately ended the call.

I lowered my hand and tilted my head back at the same time. A shallow excitement took over me when I realized the relief I could give to Cesia once she wakes up and I tell her about my short conversation with Kara, who she worried the most.

Though I'm also not sure how she will react when she realizes Kara knows that it was her who told me.

It was still afternoon when the car stopped on the road between Normandy and Paris.

I weighed my wife down on the seat until she laid on her back. I stared at her for a few seconds to make sure she still slept soundly before stepping outside the car and grabbed the keys that the driver handed to me.

I walked around the car and sat on the driver's seat.

"Bon retour." Bowing his head, the driver wished for our safe trip.

My grip around the wheel tightened when I set off to the place I called home for ten years, and more, considering that I mostly spent my summer breaks in the same place, alone and unbothered.

Napangiti ako.

Now, I'm finally returning with someone.

On the way, I kept glancing at the rearview mirror every time I heard movements. There was one time she furrowed her brows while leaning on her arm, and I quietly summoned a light rain that followed us until we reached our destination.

Her aunt told me how she has not slept properly last night. She was restless, the whole night and morning she waited for me to come fetch her.

So, who am I to disturb her sleep when she needed it?

I parked the car in front of a wide lawn and was greeted by a comforting breeze once I stepped foot on the fresh cut grass.

Nakapamulsa ako nang harapin ang malaking istraktura na bumungad sa'kin. Ilang sandali pa'y lumingon ako sa direksyon ng babaeng hanggang ngayon ay mapayapang natutulog.

Home.

Cesia's POV

Dinama ko ang kumot na bahagyang nakapatong sa'kin at hinatak ito sa aking leeg.

Saka ako napatigil.

Kumot...

Tuluyan na nga akong nagising nang mapagtantong nasa higaan ako at wala na sa upuan ng eroplano kung saan huli kong natagpuan ang aking sarili.

Naramdaman kong may gumalaw sa tabi ko kaya maingat akong napaikot at natagpuan si Trev na mahimbing na natutulog habang nakaharap sa'kin at nakapailalim ang isang braso sa hinihiligang unan.

Umusog ako papalapit sa kanya, at ilang sandali pa'y napangiti, nang masilayan ko kung paano dumapo ang kaunting liwanag ng buwan sa kanyang mukha.

Mas humaba ang kanyang mga pilik-mata dahil sa anino sa ilalim nito. Matangos pa rin ang kanyang ilong na alam kong namana niya sa deities niya dahil yung hugis nito, pati na rin yung panga't labi niya, ay nakahulma na parang isa siya sa mga iskultura ng Ancient Greece.

Nakakapang-akit na nakakakilabot ang mga katangian niyang nagpapamalas kung gaano siya kamakapangyarihan, pero sa halip nito, sa ilalim ng bawat kunot ng kanyang noo, bawat singkit ng kanyang mga mata, at bawat simangot, may nakikita pa rin akong lambot, sa tuwing tinitignan niya ako at nginingitian.

Siguro hindi ito napapansin ng iba pero pareho sila ng ngiti ng nanay at ng mga kapatid niya. Isang sulok muna ng labi nila ang uunat pagilid, tapos aangat naman yung sa kabila, hanggang sa mamuo ang isang maamong ngiti, at kasabay nito ay ang bahagyang pag angat ng kanilang ulo at pagliwanag ng mga mata.

Mabagal kong pinatakbo ang dulo ng aking mga daliri mula sa sulok ng kanyang labi hanggang sa kanyang tenga, inaalala ang bawat sandaling nakamasid ako sa kanya.

Naalala ko, noong naghahanda kaming lumuwas para sa isang misyon at nahuli niya akong nakatitig sa kanya.

'Are you done?' tanong pa niya sa'kin nang lingunin ako.

Mula sa kanyang mukha, dahan-dahang bumaba ang aking kamay sa kanyang leeg, at sa hubad niyang dibdib, kung saan inilapat ko ang aking palad para tignan ang singsing na suot ko.

Humugot ako ng malalim na hininga at pinakawalan ito.

Ipinalipot ko ang aking braso sa leeg niya para yakapin siya. Pumikit ako, nagdadasal na sana sa paggising ko siya pa rin ang una kong masisilayan dahil sa puntong ito, wala nang mas ikakaganda pa ng araw ko kung mamulat ako sa tabi niya.

'We've come a long way, haven't we?'

Humigpit ang pagkakayapos ko sa kanya nang isa-isang lumabas sa aking isipan ang mga alaala ko sa kasal namin.

Unti-unti akong napabukas ng mga mata nang maramdaman ang mabagal na paggapang ng kanyang kamay mula sa aking tagiliran patungo sa aking likuran. Hinagod-hagod niya ang aking likod, at nagdulot ito ng kakaibang sensasyon mula sa kinailaliman ng katawan ko.

Inangat niya ang dulo ng damit ko at dahan-dahang ipinailalim ang palad niya rito. Isang mahinang dapo lang sa balat ko ang kinailangan niya para maitulak ko ang sarili ko sa kanya bilang reaksyon.

Narinig ko ang inaantok pa niyang tawa.

Sasambitin ko na sana ang pangalan niya nang mapasinghap ako sa biglaan niyang pagpwesto sa ibabaw ko.

Napalunok ako pagkatapos matagpuan ang aking sarili sa gitna ng nakatukod niyang mga kamay.

Nagkasalubong ang aming tingin, at nasilayan ko ang namumuo niyang ngiti bago niya unti-unting ibinaba ang kanyang ulo.

Ngunit imbes na halikan ako, huminto siya nang magkasalubong ang aming hininga.

Ramdam ko ang paglalim ng bawat hugot ko ng hangin habang hinihintay siyang ituloy ang pagpiling ng kanyang ulo at humilig sa'kin.

Lumapad lang ang kanyang ngiti, kaya ako na mismo ang sumiil sa labi niya.

Napapikit ako nang damhin siya, at dahan-dahang namigat ang aking ulo pagkatapos niya akong gantihan ng mas mariing halik.

Magkaugnay pa rin ang aming mga labi nang madahan niyang itinulak ang kanyang sarili sa pagitan ng aking mga binti at bahagya akong inangat sa proseso para iparamdam sa'kin ang mas matindi niyang pagnanasa.

Humiwalay ako sa kanya nang naghahabol ng hininga at tinignan siya nang nanlalaki ang mga mata.

Nginitian niya lang ako bago itapat ang kanyang bibig sa aking tenga. "You're not scared, are you?" bulong niya.

Nilunok ko ang namumuong kaba sa lalamunan ko, saka umiling.

Ibinaon niya ang kanyang ulo sa balikat ko. "Cesia..." sambit niya sa pagitan ng bawat malalalim niyang hininga. "You know you don't have to be."

Pumikit ako at mabagal na pinatakbo ang aking kamay mula sa kanyang dibdib patungo sa kanyang leeg at buhok, at ginawa ko ito para iparamdam sa kanya ang nanginginit kong palad. 

Na kahit kinakabahan, gusto ko pa rin ang nararamdaman ko. 

Gusto ko siyang mahawakan, mahagkan...

Iminulat ko ang aking mga mata at bumulong pabalik, "Alam ko."

Pumiling ang aking ulo sa kamay niyang humawak sa aking mukha at muli akong napapikit, nang maramdaman ang paglapat ng kanyang labi sa aking leeg. 

Napatingala ako nang itulak niya ulit ang sarili niya sa'kin, at hindi na kagaya nung una, isang nagpipigil na ungol ang kumawala mula sa bibig ko nang gawin niya ito.

"Good," puna niya bago ako muling hagkan sa labi at ipinagkaloob sa'kin ang isang marubdob na halik, na habang tumatagal ay nagiging mas mapusok.

Iginiya niya paangat ang damit ko. Nang makaabot ito sa aking dibdib ay napahatak din ako rito para tulungan siya sa pagtanggal nito.

Dahil sa ginawa ko, sabay kaming napangiti sa gitna ng naglalaban naming halikan, at ilang sandali pa'y ginawang karera ang pagtanggal ng bawat saplot ng isa't isa.

Wala sa sarili akong napasabunot sa buhok niya nang madama ang paglipat ng namamasa niyang labi pababa sa aking dibdib. Napaangat ako sabay singhap, nang sakupin niya ito ng kanyang bibig, habang yung kamay niya ay tumakbo pababa sa kabila.

Humigpit ang pagkakakuyom ng palad ko sa buhok niya.

Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi, pinipigilan ang sariling mapadaing dahil sa namumuong pananabik sa loob-loob ko.

Lumuwag ang pagkakahawak ko sa kanya nang iangat niya ang kanyang tingin sa'kin at daglian akong pinaningkitan, na para bang ikinainis niya ang katahimikan ko at panay lang na pagsinghap.

Mabilis na lumipat ang aking kamay sa sapin sa higaan nang patuloy na bumaba ang kanyang ulo. Pinaulanan niya ako ng halik pababa sa aking tiyan, at nahagilap ng aking mga mata ang maliiliit na kislap ng kuryente na iniwan niya sa ibabaw ng aking balat.

"Trev-" Iginiya niya ang kanyang sarili sa espasyo sa pagitan ng aking mga hita, at kahit anong tawag ko sa kanya, hindi pa rin siya humihinto.

Ipinalipot niya ang kanyang mga braso sa magkabilang hita ko at hinila ako pababa.

"Trev!" Tuluyan na nga akong napasigaw nang angkinin niya ako sa paraang ikinaangat ng buong katawan ko.

Trev's POV

That's right. Scream my name.

Gods know how long I've been wanting to hear it.

She fell back on the bed and let out a soft moan as I got a storm of her taste. It's something that I've been wanting to do since I noticed her suppress even the faintest whimper.

Don't hold it in, daughter of Aphrodite.

Her fists tightly clenched the sheets as her knees tried to buckle themselves together. "A-Ah..."

What she didn't know was that I was preparing her for what's coming. I continued to take pleasure in pleasuring her, until I deemed her to be wet enough.

When both her legs trembled and leaned weakly against me, she finally was.

I lifted my head and crawled back on top of her. I kissed her shaking lips and while she struggled to compose herself, I settled myself in between her thighs.

She must've noticed because she slightly shifted.

Napangiti ako sa reaksyon niya.

She looked intoxicated, and I tilted my head to the side to look at her even more intently.

I wanted to know if what I did was enough... and I wanted to know if she wasn't nervous anymore...

Because if she was, I'd be glad to distract her again, until she feels like she's ready.

Itinagilid niya ang kanyang ulo habang naghahabol ng hininga at namumungay ang mga mata.

"Hey," I said under my breath. "Look at me."

She slowly brought her eyes back to me.

"Tired already?" I asked.

She pursed her lips and shook her head.

"Are you sure?" I asked again.

She nodded.

I continued to stare at her. "Gods," I whispered. "You're beautiful."

A grateful smile spread across her lips, but that smile immediately disappeared when I gently moved on top of her.

"T-Trev-" Wrapping her arms around me, she whimpered.

"Cesia," was all I could say before fully making my way in and quickly captured the gasp that escaped her mouth.

She groaned while her lips were still stuck on mine and I felt her body slightly twist under me, before falling heavily unto the bed.

I continued to kiss her, to relieve her from the pain that comes before pleasure.

The point of no return, I thought while I let her get accustomed to me.

"Are you okay?" tanong ko.

Nakakunot ang kanyang noo nang ngitian ako, saka siya tumango. "Mmm."

There it is. Napangiti rin ako. The strongest and the weakest among us.

Relieved, I started to move again, slower this time, until I heard her soft sighs, meaning that the pain has subsided.

It was undeniably, the greatest pleasure, to take my time in building arousal within her until her whimpers turned into moans that she struggled to keep from me. 

She called my name again as she arched her back and wrapped her legs around my waist, her voice and body pleading.

My hand gripped for the antique headboard above her when I decided to take control of the pace. Syncing my breathing with hers', I thrusted deep, and deeper, desperately wanting to have her even though I already had her.

"Fuck-" My head fell over her shoulder as my body longed for accelerated strokes. I pressed myself harder against her and let out a satisfied groan when she gladly took me by bracing tighter.

I felt her hand knot against the back of my hair after I started to quicken the pace. "Trev-" She whispered, and moaned hastily in response of every thrust I endowed her with.

My body throbbed for my own arousal, and I must have turned selfish because I continued to rapidly shove myself inside her after hearing her loud cries.

I dropped my hand from the headboard and gripped the pillow beside her. Her nails dug deep into my skin when I gave her one final thrust, lifting her higher in the process as I came inside her.

"Oh, fuck-" One of my arms weakened a second later and I almost crushed her with my own weight.

Letting out a subtle moan, I lowered myself until I could feel her heart beat against my chest.

"Trev-"

"Give me a minute," nanghihina kong tugon.

And she did, give me a minute.

I kissed her eyelids and her lips while I regained my strength, never breaking apart from her. I traced my mouth from her collarbone to her shoulder when I gently made my way into her again.

Like I said before, sleep was not an option with her.