ιиfσ иυмєя נє∂єи

— czyli powtórka z rozrywki aka rozmieszczenie trybutów na wystających ze mgły kolumnach

ze mgły? Jakiej znowu mgły? Patrz: punkt drugi.

ιиfσ иυмєя ∂ωα

— czyli krótki opis widzialnej części areny, wyjaśnienia odnośnie mgły i powód, dla którego Emerald Irvine będzie musiał nieco zmodyfikować plan zajęć przedszkola

Róg Obfitości znajduje się na środku oceanu mgły. Skłębionej, białej jak mleko i tak gęstej, że można by ją ciąć. Sam Róg — kanciasta, kilkumetrowa konstrukcja z czarnego metalu — pozostaje jednak bardzo dobrze widoczny. Opiera się na gładkiej powierzchni okrągłego granitowego postumentu, o średnicy około dziesięciu metrów. W pewnym miejscu zwieszona jest z niego materiałowa drabinka. Po jakiego fungusa tu jest? Zaraz wszystko wyjaśnimy. Na podobnych, tyle, że o wiele mniejszych postumentach stoją trybuci. I tu zaczyna robić się ciekawie, ponieważ — wbrew temu, co założyła nasza przedszkolanka — z postumentów nie da się tak po prostu zejść. To znaczy teoretycznie da, ale nie na żadną trawkę, tylko prosto w dwumetrową dziurę, pod którą zaczyna się wspomniana wyżej mgła. Jedyną drogą prowadzącą do Kornukopii są metalowe liny o średnicy około czterech centymetrów i długości sześciu metrów, rozpostarte pomiędzy poszczególnymi postumentami a brzegiem dużej platformy. Są mocno napięte, tak że raczej się nie kołyszą. Raczej. W dużym przybliżeniu wygląda to mniej więcej tak, tyle, że postumenty są dwadzieścia cztery:

gwiazdka to odległość pomiędzy górnymi krawędziami postumentów a początkiem dywanu mgły. + prosimy nie czepiać się schematu. A zwłaszcza nie tego ananasa w centrum.

Niebo jest szare, zachmurzone. Wiatr niewielki. Temperatura stosunkowo ciepła, bo dwadzieścia stopni. W oddali widać czubki iglastych drzew wyłaniających się zza mgły oraz niewyraźny zarys skał. Prócz tego, o arenie nie da się już więcej powiedzieć. Gdzieś wysoko na nieboskłonie krążą czarne ptaki.

ιиfσ иυмєя тяzу

w początkowej fazie rzezi macie do wyboru skoczyć w nieznane lub spróbować dostać się do Rogu, co jak się pewnie domyślacie, nie jest ani najłatwiejsze, ani najbezpieczniejsze. Kto decyduje się skakać, niech poczeka na komentarz Gracelyn Bryant. 

Bądźcie cierpliwi i pod groźbą natychmiastowego pożarcia przez zmiechy nie wymyślajcie sobie nie wiadomo jakich Hawajów. Trzymajcie się naszych opisów, bo wszystkie komentarze pod tytułem: ❝ Barbara skoczyła i zobaczyła plażę pełną palm ❞, z góry uprzedzamy, nie wchodzą w grę.

more updates to come o bliżej nieokreślonej godzinie z konta aveadmins

as for to, co możecie znaleźć przy Rogu ⬇️:

ιиfσ иυмєя czтєяу

— plecaki; im bliżej centrum platformy, tym lepiej wyposażone i o tym bardziej maskujących barwach. Jeśli chcecie zgarnąć plecak, piszcie na pm aveadmins [ tylko nie rozwalcie skrzynki ]. Poinformujcie nas, w jakiej odległości od Rogu znajdowała się Wasza zdobycz, a my w ciągu kilku najbliższych dni [ nie obiecujemy, że dzisiaj ] damy odzew i powiemy Wam, co mogło znajdować się wewnątrz.

— broń [ co chyba oczywiste ]; 

do dyspozycji macie wszystko. Dosłownie wszystko, nie licząc broni palnej. Na obrzeżach nie znajdziecie rzecz jasna nic, bo całą broń ulokowano blisko centrum, a zdobyć ją bez walki jest piekielnie trudno.

— lekarstwa [ ale to tylko we wnętrzu ]

— walające się luzem liny, druciki, kawałki folii i inne takie. tylko błagamy: żadnych podręcznych wiertarko-wkręcarek!

ιиfο иυмєя ριęć 

Pozostały jeszcze stroje, które jeszcze bardziej potwierdzą, że pod mgłą nie ma Hawajów.

Trybuci są ubrani w bieliznę termiczną, na którą mają założoną szarą bluzkę z krótkim rękawem. Są przyodziani w zwykłe, wygodne, czarne spodnie i dwuwarstwową kurtkę przeciwdeszczową w kolorze ciemnozielonym. Jest całkiem ciepła, więc w trakcie dnia nikt nie powinien zmarznąć. Ponadto zostali wyposażeni w brązowo-szare trapery z grubą, perforowaną podeszwą i cholewami powyżej kostki. Pod nimi mają dość ciepłe skarpety.