«Πότε θα μπορέσεις να του μιλήσεις;» μου είπε η Άννα.

«Τι να του πω ρε σι; »

«Αν ενδιαφέρεται για μένα. Μιλάμε από τότε που τον γνωρίσαμε στην εφαρμογή είναι κάπως σνομπ.»

Από τότε που μιλήσαμε ο Κίμωνας, μου έστειλε απευθείας όταν έφυγε η Άννα από το σπίτι. Μου ζήτησε να του κάνω follow back και αρχίσαμε να μιλάμε. Τον γνώρισα καλύτερα μέσα στην συνομιλία μας μέσω μνημάτων μιλήσαμε και με ομαδική συνομιλία μέσω κάμερας όπου είχα βάλει και την ίδια μέσα αλλά, ένιωθε ότι την έγραφε γιατί απευθυνόταν σε μένα πιο πολύ.

«Και αν δεν θέλει το παιδί τι θα κάνεις;»

«Θα σκάσω. Ο Κώστας δεν έχει στείλει για μέρες και όταν τον πήρα τηλέφωνο να μάθω τον λόγο αυτός δεν το σήκωσε. Όποτε αυτή η ιστορία έχει τελειώσει για μένα, έμαθα και ότι έκανε κάτι με την Χαρά.»

«Αναμενόμενο ήταν αυτή έχει πάρει το μισό νησί.»

«Ναι την τσούλα. Σε λίγο θα χρεώνει και ταρίφα. Για αυτό σου λέω, ρώτησε τον αν ενδιαφέρεται για μένα και ρίξε του ρε παιδί μου ότι ενδιαφέρομαι και εγώ. »

«Και που ξέρεις αν εγώ μιλάω μαζί του;»

«Τον έχεις στον προφίλ σου. Όποτε με ένα μήνυμα στην αρχή αδιάφορά πιάνοντας λίγη κουβέντα δεν νομίζω να σε παρεξηγήσει. Και μετά μπες στο ψητό.»

«Θα δω τι μπορώ να κάνω και θα σου στείλω.»

Δεν δίσταζα να το κάνω, έστω για να της φύγει το μαράζι. Αν και ήξερα ποια ήταν η απάντηση πριν καν μου το πει. Είχε αρχίσει να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα αλλά πολλά ήταν αυτά που με έκαναν να διστάσω. Το πρώτο ήταν ότι ήταν σε απόσταση και η μόνη επικοινωνία που είχαμε ήταν μέσω κάμερας, το δεύτερο ήταν ότι ήταν αρκετά μεγαλύτερος μου και είχα βάλει ως κανόνα ότι, δεν ξανά μπλέκω με μεγαλύτερους. Πολλές φορές όμως έπιανα τον εαυτό μου σε συζητήσεις μας να κολλάω λες και με υπνώτιζε, η ενέργεια που ένιωθα από αυτόν ήταν γαλήνια. Δεν ξέρω πως το έκανε, αλλά έτσι ένιωθα. Μάρεσε να μιλάω μαζί του και περίμενα πως και πως να έρθει η ώρα να μιλήσουμε μετά από τις υποχρεώσεις μου. Κυρίως δουλείες του σπιτιού και βοήθεια στην αδερφή μου που ετοιμαζόταν για το γάμο της.

Το σχολείο ήταν ακόμα υπό κατασκευή και ίσως τελείωναν μετά το Πάσχα. Όποτε ήταν μια ευκαιρία να τα βρω ξανά με τον εαυτό μου και να χαλαρώσω.

«Να σε ρωτήσω κάτι; Με όλο το θάρρος τώρα.» ρώτησα τον Κίμωνα μια μέρα που μιλούσαμε μέσω βίντεο κλήσης.

«Πες μου.»

«Έχεις παρατηρήσει τώρα τελευταία ότι η φίλη μου ενδιαφέρετε για σένα έτσι;»

«Χαχα, κατάλαβα. Σε έβαλε να με ψαρώσεις αν την γουστάρω και εγώ έτσι;»

Κοκκίνισα η αλήθεια είναι και φάνηκε στην κάμερα αυτό, με κατάλαβε πριν καν του πω οτιδήποτε άλλο.

«Όχι απλά ενδιαφέρομαι για την κολλητή μου.»

«Μην δένεσαι τόσο με ανθρώπους, ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου την φέρουν. »

«Τι έννοιές;»

« Τίποτα το περίεργο. Όχι λοιπόν δεν ενδιαφέρομαι για την φίλη σου της το έχω δείξει μάλιστα με τα όσα μνήματα που μου έχει στείλει αλλά δεν λέει να το καταλάβει.»

«Α μάλιστα. Όποτε παίζει κάτι άλλο στην ζωή σου έτσι δεν είναι;»

«Ναι και μάλιστα πολύ καιρό τώρα.»

Απογοητευτικά και εγώ είναι η αλήθεια είχε αρχίσει να μου αρέσει αυτός ο τύπος.

«Μην απογοητεύεσαι δεν υπάρχει λόγος.»

«Για ποιο πράγμα να απογοητευτώ»

«Δεν ξέρω, απλά σε είδα και σκοτείνιασες κάπως.»

«Όχι δεν σκοτείνιασα απλά στεναχωρήθηκα για την φίλη μου που θα μάθει τα άσχημα νέα.»

«Μην στεναχωριέσαι για κανένα. Άλλοι δεν στεναχωριούνται για σένα...»

Πολύ μυστήριος άνθρωπος μιλούσε με γρίφους. Δεν μπορούσα να τον καταλάβω έπρεπε να λύσω μια άκληρη εξίσωση για να καταλάβω τι εννοούσε. Εν τέλη όταν ανακοίνωσα τα νέα στην Άννα κόντεψε να σκάσει από την στεναχώρια της.

«Μα ποια είναι δεν έμαθες;»

«Ρε Άννα τι το ψάχνεις τόσο πολύ;»

«Θα βρω εγώ ποια είναι.»

«Ναι σώπα και τι θα της κάνεις άμα έχει σχέση μαζί του αρκετό καιρό;»

Δεν απάντησε απλά συνέχιζε να καπνίζει. Σπάνια η Άννα κάπνιζε και αυτό μόνο όταν είχε κάποια ερωτική απογοήτευση ή πολλά νεύρα. Σίγουρα δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση της κοπελιάς όταν και καλά την ανακαλύψει και τι μπορούσε να της κάνει; Τίποτα. Απλά την έτρωγε η περιέργεια και ήθελε να αρχίσει το σκάψιμο. Ναι ήταν πολύ καλή σε αυτό.

Με τον Κίμωνα είχαμε αναπτύξει μια πάρα πολύ καλή σχέση αρκετά φιλική δεν είχα πει στην Άννα ότι μιλούσα μαζί του, γιατί δεν ήθελα να έλεγε ότι του έφαγα και καλά τον γκόμενο. Στον Κίμωνα είχα εκμυστηρευτεί τα πάντα σχεδόν... τις σχέσεις μου την ζωή μου τα όνειρα μου για το μέλλον, τι θα ήθελα να διορθώσω και τι να φτιάξω από το παρελθόν αυτός, υπομονετικός με άκουγε και με συμβούλευε για πράγματα που ήθελα να κάνω στο μέλλον. Αυτός όμως δεν μου είχε πει πολλά για τον εαυτό του, λίγα πράγματα προτιμούσε να ακούει εμένα.

Τον ρώτησα πολλές φόρες για την ζωή του αλλά δεν μου έλεγε. Οπότε θα τον άφηνα να μου τα πει αυτός κάποια στιγμή.