Warning: SPG

---

Kabanata 20

Speechless

Papalubog na ang araw nang bumalik kami sa kwarto ni Logan para magbihis. He seriously can't get his hands off me the whole time we're at the beach. Nagboating kami, nag snorkeling at kung anu-ano pang activities.

Logan's bombarded with calls from his office kaya hinayaan ko na lang siyang magtrabaho habang nasa kwarto. Naligo ako at nagpalit. Ganoon din siya.

Just in time for dinner, lumabas kami sa aming kwato. Ang lahat ng mga panauhin ay nasa restaurant ng resort. Sa iba't-ibang table ay alam mong magkakilala ang halos lahat ng tao roon.

Kahit ako man ay may iilang kakilala sa mga panauhin. Ngumingiti lang ako tuwing may nakikita.

Hinila ako ni Logan sa table kung nasaan si Rage at Sunny. Kitang kita ko ang ngitian ni Rage at Sunny nang mahagilap kami sa kakapalan ng mga tao.

"Brandon!" narinig kong tawag ng isang bisita sa likod namin.

Mas lalong umingay ang mga tao dahil sa pagdating ng ikakasal. Magka holding hands si Avon at Brandon sa pagbati sa mga taong naroon. Hindi sila makadiretso dahil sa bawat lamesa ay napapatigil sila para batiin ang mga tao.

Hinawakan ni Logan ang aking baywang at inilahad sa akin ang upuang nasa harap ni Sunny. Umupo ako at nilingon si Logan na nakaismid sa akin.

"Hi!" ngiti ko kay Sunny na ang malalaki at makahulugang mga mata ay sa akin nakatingin.

Lumipat ang tingin ko kay baby Roscoe na abala sa pagkain ng kung ano sa kanyang upuan. He's really so adorable.

"Did you enjoy the beach?" tanong ni Sunny.

Tumango ako. "Yup... Ang ganda ng dagat dito. Sobrang linaw. I've been to Boracay but I think I'm loving the waters here more."

Ngumiti si Sunny. "Nakapunta ka na ng Palawan?"

Tumango ulit ako. "I've been to El Nido."

"Ang ganda doon, hindi ba?"

I agreed with her. Nagpatuloy kami sa pag-uusap hanggang sa umingay na ang lamesa sa likod namin. Nilingon ko at nakitang naroon na sina Brandon at Avon. It looks like they're planning to eat with us.

"Brandon!" tawa ni Kid sabay tayo at fist bump sa kay Brandon.

Rage didn't move though. Nakangiti lamang siya sa pinsan. By the looks of his eyes, alam kong may ipinapahiwatig siya rito. Gumala ang tingin ni Brandon sa buong mesa at tumigil sa akin.

"Oh Damn!" sabay tawa ni Brandon at nakipagkamayan o highfive kay Logan. Hindi ko masundan dahil masyado iyong mabilis.

"Congrats!" ani Logan sa pinsan.

"Ako yata dapat ang magsabi niyan?" Tumawa si Brandon.

Uminit ang pisngi ko. I'm afraid they're all wrong. O baka naman alam nilang lahat kung ano talaga kami ni Logan.

"Portia Ignacio..." ani Brandon sabay lahad ng kamay sa akin.

Napawi ang ngiti ni Logan at tinampal ang kamay ni Brandon bago ko pa iyon matanggap.

Sabay na tumawa si Sunny at Avon. Mas lalo lamang nag-init ang pisngi ko. I don't really get it!

"Back off!" Logan said with no humor.

"I'm getting married tomorrow! What the hell?" tawa ni Brandon.

Pumikit ako ng mariin at bumaling sa aking kinakain.

"Brandon, stop it!" natatawa pang sinabi ni Avon. "Nahihiya na si Portia..."

"Oh I'm sorry..." marahang sinabi ni Brandon.

Nag-angat ulit ako ng tingin sa kanya. He bowed a little. Tumawa si Avon dahilan kung bakit mas lalo lang nag-init ang pisngi ko. Crap! Brandon looked like a prince charming straight from the fairy tales! Parang iyong mga prinsipeng nangangabayo at may buhok na hanggang balikat. Nakatali ito ngayon but still he looked so surreal!

Nagtatawanan pa si Rage at Brandon pagkaupo. Si Logan naman ay panay ang mura sa kanila. Binabarahan niya lahat ng tukso nila.

"Boys..." umiling si Sunny sa akin sabay ngiti.

Napawi ang ngiti niya nang may kung sino siyang nakita sa aking likod. Sinundan ko ang kanyang tingin at nakita kong ang mag-asawang del Fierro ang dumating.

"Oh!" ani Sunny at pareho kaming napatayo dahil natapon ang tubig na ininuman niya.

Tumayo si Rage sa kanyang tabi at hinawakan ang kanyang braso. Nagpunas naman ako sa kaonting tubig na nasa aking siko.

"Sorry!" ani Sunny.

Tumayo si Logan at hinawakan ang braso ko. Sabay kaming nasa aming mesa na bumaling sa pumasok.

"Rage..." narinig kong sinabi ni Avon.

Nang bumaling ako sa kanila ay nakita kong may kumuha na kay baby Roscoe. Magkahawak kamay naman si Rage at Sunny na nag-uusap. I don't know what's happening but it smells like trouble.

Pinunasan ng waiter ang aming mesa at nilinis ang natapong tubig. Ilang sandali ang nakalipas ay umupo na kami ulit. Umupo rin si Sunny at Rage but the tension didn't leave them.

"Is this the first time, Sunny?" tanong ni Avon.

Tumango si Sunny at napatingin kay Rage. "Hindi pa ulit kami nagkikita simula noong umalis ako sa Maynila."

"That's... it's almost three years!" ani Avon sa matigas ngunit maliit na boses.

Hindi na kumibo si Sunny. Bumaling ako kay Logan para maghanap ng kasagutan. Hinawakan niya ang aking braso at pabalik-balik na hinaplos.

"Hindi parin magkasundo si Rage at ang kanyang parents. Ayaw nila kay Sunny," Logan whispered.

Tumango ako at napatingin sa kay Sunny na tahimik na ngayon. Kung hindi lang kami nilapitan ng isang waitress na may dalang malaking gift ay nanatili siguro ang tensyon.

"For you, ma'am..." anang waiter sa kay Avon.

"Kanino galing?" tanong ni Avon sabay kuha sa malaking kahon na may kulay itim na ribbon.

Binasa ni Brandon ang papel sa gilid ng ribbon. Pinasadahan ko naman ng tingin ang buong restaurant para hanapin ang mommy at daddy ni Rage. Nahanap ko silang naroon sa lamesa kasama si Madame Diana Rockwell.

"What the hell is this?" ani Brandon sa mas malakas na tono.

Binalik ko ang tingin sa kanila. Kita kong sila naman ngayon ang tensyonado. Tinatawag ni Brandon ang waitress at pinapakuha pabalik ang weird looking gift. The ribbon is black and the box is grey. It looks cool. I actually find it artsy. Ngunit napakamorbid naman na kulay iyan para maging regalo? Kung ako ay hindi ko iyan gagamiting kulay.

"It's from Arielle?" ani Mia.

"I thought ya'll fixed your issues?" ani Kid sa nag-aalalang boses.

"Yeah, Brandon? Ayos lang ito..." ani Avon.

"Who would send something like this?"

"Let's open it!"

Nagkatinginan si Avon at Brandon. Kitang kita ko ang galit sa mga mata ni Brandon pero alam ko rin na magpapatalo siya sa kagustuhan ni Avon.

I don't really understand anything but I got a glimpse of their relationship just because of this situation. Brandon is in love with Avon. Wala nang mas ebidensya pa sa pagtitig niya sa mga mata nito.

A bitersweet thought passed by my mind. Agad ko itong pinutol. Fairy tales are true in their own world. And the world I'm living in isn't make-believe.

Tumawa si Avon nang binuksan ang kahon. Lumabas doon ang dalawang teddy bear na mag puso sa gitna. May nakalagay na Congratulations sa kulay pulang puso. Niyakap ni Brandon si Avon, seryoso parin at hindi man lang natawa kahit mukhang nakakatawa iyon para kay Avon.

Ilang sandali ang nakalipas ay bumalik na sa dati ang lahat. Tinawag si Logan ng daddy ni Rage kaya nagpaalam muna siya sa akin na pumunta doon sa lamesa nila.

"Who would send it in a black box with a black ribbon?" umiling si Brandon. Mas naririnig ko na siya ngayon dahil sa pag-alis ni Logan. We're only one seat apart.

"I think it's nice. I mean... maganda ang black. It's classy. Pero nga lang, hindi siya ideal para sa mga regalo. That's a very weird gift."

"That's from Avon's stepsister. Evil stepsister... Anak sa labas ng daddy ni Avon kaya medyo kulang sa pansin," Mia said bluntly.

Nanuyo ang lalamunan ko. Parang may kung anong asido ang bumuhos sa aking sikmura. Bumagsak ang mga mata ko sa aking pinggan at tinusok ang natitirang manok doon. Wala akong planong kainin iyon pero naghanap ako ng mapagkakaabalahan.

"Mia, hindi naman lahat ng anak sa labas ay ganoon. Some are even kind and understanding," ani Brandon.

Napatingin ako sa kay Brandon. Ngumiti siya sa akin. Hindi ako makahinga ng maayos. Alam kong may stereotype na sa mga katulad ko.

"It's just that Arielle had a rough childhood. She's not loved by her parents. She's paranoid and almost always scared. Para bang may aagaw sa lahat ng taong mahal niya kaya possessive siya..." ani Brandon.

Naisip ko ang mga karanasan ko. Am I paranoid? Almost always scared? Possessive? I don't want to be that kind of monster! Nanikip ang dibdib ko.

"Mahirap na maging anak sa labas, mas mahirap pa na hindi ka gusto ng kumupkop sa'yo. That's why I admire the girls who can handle the situation well. Iyong mga anak sa labas na understanding, mabait, at mapagbigay..." Ngumiti si Brandon sa akin.

Huminga ako ng malalim. I am loved by my grandmama. I am so loved by her that I did not resent my parents. Pero magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko naisip na bakit hindi na lang ako pinalaglag ni mommy noon? I know I would never do that! If I ever get pregnant by accident and with the most unlikeable person, I will still love the child so much. Pero bakit sila, hindi nagawa? Ngunit sa huli, lagi kong iniisip na hindi nagawa ng mga magulang ko pero nagawa ng lola ko. That's enough for me. I will not ask for anything. I am fine with it.

"Right, Portia?" ani Brandon.

Tumango ako at ngumiti sa kanya. Nanatili ang mga mata ko kay Brandon hanggang sa tumikhim si Logan at tinawag ako. "Portia!"

Nilingon ko kaagad siya. His eyes were dark, almost pitch black. Ito iyong mga mata niya tuwing galit siya.

"Logan!" umusog ako para makaupo siya ngunit tumagilid ang ulo niya. "Let's go..."

"Oh? Saan kayo pupunta?" tanong ni Brandon.

Umigting ang panga ni Logan at hindi pinansin ang pinsan. Kumunot ang noo ko at tumayo para sundin ang utos ni Logan. Tumalikod lamang siya sa lamesa. Humagalpak na si Brandon.

"Selos na 'yan!" sigaw ni Brandon sabay tawa.

Selos? Hindi lumingon si Logan. Mabilis ang lakad niya palabas ng restaurant. Sumunod ako sa kanya. Sinong nagseselos? Si Logan? That can't be possible, right? He dislikes clingy and jealous hook ups, right?

"Logan!" tawag ko nang nakitang pabalik ng aming kwarto ang tinatahak niya. "Logan, what's your problem?"

Nakapasok na kaming dalawa sa aming kwarto nang bigla siyang tumigil sa paglalakad at humarap sa akin. Sa sobrang bilis ng aking paglalakad at sa biglaang pagtigil ay sumubsob ako sa kanyang dibdib.

"Logan," tawag ko bago niya ako siniil ng malalim at mapupusok na halik.

Bago ako napapikit ay nakita ko ang nalilito niyang mga mata. He looked so confused. Para bang may hindi siya makuha sa lahat ng nangyari. Para bang may hindi siya mapangalanan.

Naglakad siya pabalik sa saradong pintuan. Napaatras ako dahil sa rahas ng kanyang halik.

Lumagapak ang pinto dahil sa lakas ng pagkakahilig ko doon. Napamura siya at tumigil sa paghalik. Dumilat ako, hindi pa maayos ang paningin dahil sa pagkakalasing.

"Are you hurt?" tanong niya.

Umiling ako at agad bumaba ang tingin ko sa kanyang labi. His hot breath heated my lips. Dinilaan ko ang pang-ibabang labi ko bago ko siya hinalikan muli.

Diniin niya muli ako sa pintuan. Hinawakan niya ang aking palapulsuhan at tinaas ang kamay ko. Ang isang kamay ko naman ay naglakbay sa kanyang katawan pababa. Bago ito tuluyang makababa ay hinawakan din ito ng isa pang kamay niya at inakyat ulit sa taas ng aking ulo.

"No..." aniya.

Bumaba ang kamay ko nang bitiwan niya ang mga ito. Hindi napuputol ang halikan namin, halos hindi na ako makahinga. Ramdam ko na ang init at kirot sa gitna ng aking mga hita.

Napaungol ako nang inangat ako ni Logan. His maleness was evident. It stayed still in between my thighs. Naglakad siya patungo kung saan. I actually don't care kung saan niya ako dadalhin, what matters most is we're kissing!

I thrusted my tongue on his mouth. Napaungol siya sa ginawa ko at tumigil sa paghalik.

Binaba niya ako sa kama. Unti unti siyang gumapang sa ibabaw ko. He started kissing me desperately again.

"I don't like the way you looked at Brandon..." he hissed.

What? Kinagat ko ang labi ko. Magtatanong na sana ako kung ano ang ibig niyang sabihin ngunit bumaba ang halik niya sa aking leeg. I like neck kisses so much that I don't want to spoil it because of my question. Hinayaan ko siyang maglakbay sa aking leeg. I gave him more access to it.

Hinawakan ko ang kanyang dibdib. I want him to remove his shirt right now! The liquid heat bursting in me couldn't wait for it!

"No!" aniya sabay hawak ulit sa aking mga kamay. Inilayo niya ito sa kanyang dibdib.

"Why?" hindi ko na makilala ang sarili kong boses.

Hindi siya sumagot. Binaba niya ang spaghetti strap ko. Ni hindi ko namalayan na nakalas niya na ang aking bra. His big hand covered my breast. Imbes na maghintay sa kanyang sagot ay napadaing ako.

His hot mouth covered my other breast. Every flick of his tongue made me want for more.

"Logan!" I cried his name.

Halos sabunutan ko na siya. His body is moving to a familiar rhythm. I moved with him too. I made sure that with my every move, I get to touch his maleness. Gusto ko itong maramdaman sa gitna ng aking hita.

"Stay still!" mariin niyang utos habang hinahawakan na ang aking baywang para matigil ako sa paggalaw.

"Please!" I begged. Halos maiyak na ako. I want him so much!

Inangat ko ang kanyang t shirt para mahubad na niya ngunit hinawakan niya ang aking palapulsuhan. Bumaling ulit ang kanyang labi sa aking labi. Tinaas niya ang dalawang kamay ko habang naghahalikan kami.

I feel so lost with his kisses. Nakalimutan ko kung nasaan ako at kung anong oras na. The only thing that matters to me is his kisses and the way he made me feel.

Sa isang iglap lang ay hinatak niya ang aking rompers pababa. The only thing that's covering me now is my panty. Nasa ibabaw ko ulit siya, fully clothed. I want to remove his t shirt and his pants pero nang ginalaw ko ang aking kamay ay laking gulat ko nang nakatali pala ito.

"Logan!" I moaned.

Hindi ko alam kung bakit libu-libong boltahe ng kuryente ang dumaloy sa bawat himaymay ng aking sistema. Nakatali ang aking palapulsuhan sa headboard gamit ang isang tela. Ni hindi ko namalayan na itinali niya ako.

Bumaba ang halik niya sa aking tiyan. I moved to the rhythm he taught me but he ordered me to stay still again. Hinawakan niya ang aking baywang at binaba.

Nang hawakan ni Logan ang gitna ng aking hita ay napadaing na ako. Ilang mura yata ang nasabi ko dahil sa ginawa niya. Bumaba ang tingin ko at nakita kong nakatingin din siya sa akin habang binababa ang aking underwear.

He kissed the sides of my wet folds. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi.

"Please..." I begged him. I can't wait anymore. I want him. Over and over again. I missed him! I missed him so much and that's the truth!

When his tongue reached my folds, napapikit na ako. He kissed me thoroughly. I can feel his hot breath on my flesh. I can feel his wet cold tongue parting the folds very slowly. I am so close. I am very close. Then suddenly he stopped.

"Logan!" sigaw ko.

Nakita kong naghubad siya ng pantalon. He freed his proud glory. And I'm in bed, so frustrated!

He teased my entrance. Unti-unti ang pagpasok niya at gusto kong magmura. Seryoso ang kanyang mga mata habang tinitingnan akong halos magmakaawa para sa kanya.

"I am going to be the only man in your life, Portia. Do you understand?"

Tumango ako ng mabilis. In the heat of lust, yes, I want him to be the only one in my life. Kumalabog ang puso ko.

He entered me. He filled me to the brim. The liquid heat came gushing out me as the bolts of electricity made my whole world tremble. Sa bawat pagpintig ay mabilis din ang kanyang ritmo. Hinalikan niya ako habang dinaramdam ko pa ang hindi natatapos na pagkakayanig ng aking mundo.

His rhythm got faster. Napadaing ako habang nararamdaman ang muling pag-akyat ng lahat ng elektrisidad. I feel like my world's going to tremble once again! He pounded harder and faster. My body slid up and down the mattress each time he enters and leave. Sinalubong ko siya habang pumapasok.

It wasn't long before he released and our heartbeats became one. Niyakap niya ako at ramdam ko ang pagsasabay naming dalawa. Mabilis ang hininga ko. He slowly stopped pounding. Hinalikan niya ako sa noo. Nawalan ako ng lakas.

Alam kong magaling talaga siya sa kama. Wala akong mapagkumparahan dahil siya ang una ko ngunit sa unang beses pa lang namin, napagtanto ko na iyon. Kung hindi siya magaling ay hindi ako magiging ganito ka baliw tuwing ganito. But right now, I am very speechless. Very speechless.