Epilogue

Dave's POV

"DAVE, anak gising na. Ngayon ang unang araw ni'yo sa school, right? Anak? Gising na."

Napamulat ako at tiningnan si mom saka bumalik ulit sa pagkapipikit pero hindi pa man nagtatagal ay niyugyog na ako ni mom.

"Anak, unang araw mo pa naman ngayon. Miss Miranda will report you na naman kay daddy mo, sige ka."

Napasimangot ako. That teacher. Geez! Kalot-ulong napamulat ulit ako at napabangon. Mom was smiling ear to ear when I got off my bed.

"Mom, stop smiling like that. It gives creeps."

She chuckled. "Why? Your dad said that I look younger when I smile like this," malumanay na aniya.

I sighed. Si daddy talaga. "Okay, mom, but please, can you leave my room now? I will fixed myself," I said.

"Big boy na talaga ang baby Dave ko. Ayaw niya nang nakikita ni mommy ang booty niya."

I coudn't help but to scoffed. My eyes widened what my mom said. "Mom! I am not a kid anymore! Please, stop it, it's embarrassing to hear!" Napakamot ako sa ulo.

Natawa lang si mom at umalis na sa room ko. Napailing na lang ako sa mga kalokohan ni mom.

I started to fixed myself at isang tawag ang natanggap ko mula kay Liam.

"Hey," bati ko. "Where are you?"

"Sa puso mo," sagot nito sa kabilang linya.

"Gago! Saan ka nga?"

"Sa bahay, papaalis na. How 'bout you? Punta muna tayo sa El Café bago tayo pumasok sa Leehinton."

"'Ge." I ended the call at dali-daling namili ng sasakyang dadalhin.

Nang makalabas ay bumungad ang sasakyan ni Liam. Binati ako nang reklamo nito, "Ang tagal mo!"

"Gago! Kararating mo lang, anong matagal doon?!" singhal ko at napailing. He just laughed at me and drove away. Sumunod naman ako.

Mabilis ang naging pagpunta naming sa tinutukoy nitong café. Pagkapasok ay bumungad ang maluwag na lugar. Wala nang ibang costumer bukod sa dalawang babaeng nakaupo sa gilid ng glass wall at sa amin.

Liam ordered two but I refused. I'm not into coffee this time. Parang wala ako sa mood. Pinilit ako nito pero hindi pa ti rin ako pumayag.

Habang naglalakad ay may narinig akong parang palapit sa amin kaya napabaling ako sa unahan.

There was girl running so fast. She was wearing a Leehinton 's uniform. Lumilingon ito sa likuran kaya napabaling ang tingin ko roon. Wala namang naghahabol sa kaniya.

"Bilisan ni'yo! Hindi pa nga ako pinagpapawisan, e. Nasa akin pa rin ang una at huling halakhak!" sigaw niya sabay kaway-kaway sa kung sino.

When she finally faced us, she didn't expect that we are here kaya nagkabanggaan sila ni Liam na may hawak na coffee.

It splattered all over the street at ang iba ay tumalsik sa uniform ko.

Damn this girl! She will pay for thisl

Napabaling ako sa babaeng bumangga kay Liam. There are some coffee na tumalsik sa mukha nito and I was taken a back when she licked the coffee on the side of her lips.

I gulped with the view pero nailing ko na lang ang sarili para mawala sa isip ko 'yon.

When she opened her eyes, nanlaki agad ito. She seemed shocked. Doon ako nakabawi.

"What the fuck is your problem?" galit na sigaw ko.

Darn it!  What am I doing? I saw how Liam knotted his forehead. Hindi ko 'yon pinansin.

"Hindi ito ang tamang tapunan ng basura, tanga ka ba? Tingnan mo ang ginawa mo sa uniform ko! 'Ngina mo!" inis na aniya.

Aba! Minumura ako ng babaeng ito? Hindi niya ba ako kilala?

“It's not my fault. May mata ka hindi mo ginagamit,” asik ko.

“Ikaw naman may utak ka nga pero wala sa bungo mo!” patutsada nito.

“You—”

“Ano kakasa ka, ha?” gigil siyang lumapit sa 'kin pero agad pumagitna si Liam.

“Both of you, calm down. Stop yelling at each other will you? Nasa gitna kayo ng daan, pumunta nga kayo rito.” I glared at Liam. “Dude, what you did was wrong. You need to apologize to her,” dagdag pa niya.

“What? I'm saying sorry to her? Are you nuts? Ako pa? Siya ang nakabangga sa 'kin, can't you see, Liam? Pinapaboran mo pa 'yan, hindi mo naman kilala!”

"Look, I'm just saying you need to apologize because you're shouting at her. It doesn't mean who's on fault here, okay?"

“Sorry ha? Bulag kasi 'yong paa ko,” asik ng babae and I can sense the sarcasm there.

“Sorry? That's all? Look what you've done? Idiot!” I said, looking pissed.

“Dude, okay, it's my fault, don't blame this girl. Ako na ang may kasalanan. Stop shouting,” awat sa kaniya ng kaibigan niya.

“Tsk!” Inis kong iniwan ang dalawa.

Sumakay na ako at pumuntang Leehinton. Liam was blabbering about that girl and I don't really care. I'm so pissed right now! Ngayon pa lang may gumanon na babae sa akin.

Pumunta ako sa locker para kumuha ng extra uniform at nagbihis.

Late nga ako sa klase ni Miss Miranda kaya special mention na naman. Darn that girl! This was all her fault. And starting that day, I can't help but to drawn my attention to her.

I admire her because of  her personality. She's contented  of what they have eventhough they are poor unlike those students that are bragging how rich they are.

Kapag nasa paligid siya, nakaiisip ako ng mga kalokohan para mapansin niya ko. Nagsusungit ako kapag nasa harapan ko na siya. I don't know what's happening to me. Nakababakla 'to! This is not me.

LIAM was saying something nang tumambay kami sa bahay nito. Nakatutok ako sa phone ko dahil sa picture ni Diane. Pasimple ko itong kinuha.

Nagulat ako nang sumulpot ang dalawa sa gilid ko kaya dali-dali kong pinatay ang phone ko. Tumawa sila, alam kong nakita nila iyon.

“Dude seriously? Are you inlove or not?” diretsang tanong ni William.

“What? Hell no!” sagot ko agad.

"Dati pa namin napapansin 'yan. Huwag nang mag-deny, huling-huli ka na," Xavier said like a detective.

"Anong 'yan'? You two are just imagining things,"  iritang sagot ko at tumayo para kumuha ng tubig sa kitchen.

DUMATING ang araw na pinakaayaw ko, ang maraming makakilala sa kaniya. Bakit ba kasi ako pumayag na maging school model? Tsk! Damn my two idiots friend.

Maraming nang umaaligid sa kaniya at idagdag pa itong Vincent na iyon! I am damn threatened by his presence! Palagi siyang nakabuntot kay Diane. I am really jealous!

BIGLA akong hindi mapakali habang naglilinis ng cr ng boys. Nag-away na naman kami ni Diane kaya ito ang kaparusahan.

Natigil ako sa paglilinis nang may marinig. "Dave! Gusto mo ng tulong?" tili ng mga babae.

"If gusto ninyo, sige," I winked at them. Dali-dali nilang kinuha ang mop at mga basahan at sila na ang gumawa ng parusa ko.

"Girls, thank you so much for this. I really appreciate it, but, can I leave you all here? I have an important things to do," kunwa'y nahihiyang sabi ko. Kinikilig silang lahat at pumayag kaya dali-dali na akong umalis para pumunta sa part kung saan naglilinis si Diane.

I really have a bad feeling. I don't know what is it but Diane just came into my mind.

I hurriedly walked there. What's this bad feeling about? Tsk! Halos takbuhin ko na ang lugar na 'yon para makarating agad. Medyo malayo rito ang comfort room ng mga girls.

Hindi ako mamboboso. It's just that I need to see Diane there. I just had this bad feeling.

Halos isang metro na lang ang lapit ko sa cr ng mga babae nang may lumabas na nagtatawan doon. I immediately hide myself at baka mapagkamalan pa akong manyak dito.

I'm Dave Kendrick Lee tapos mapagkakamalang ganoon? Hell no!

“Poor girl” nagtatawan silang tatlo.

“Baka malaman nila na tayo ang gumawa no'n?”  takot na sambit ng isa pa, nag-aalala.

“Don't worry girls my dad will take care about that, if ever na magkabukingan. I know naman  na hindi ako pababayaan ng daddy ko” maarteng wika nito sa grupo. Rinig na rinig dito ang tunog ng mga takong nila.

“Right girl! Mayor ba naman ang daddy mo. T'yak na magagamit niya ang impluwensya niya para mapagtakpan tayo,” maarteng wika ng isa di katangkarang babae.

My heart race fot what I heard. Did they do something to her?

Nang mawala sila ay pumasok na ako da cr. At first, I thought Diane wasn't there but I was so shocked because of what I saw on the last cubicle.

“Shit” I cursed as I reached Diane and carried her to the clinic.

She was unconscious. All eyes are on us habang papunta kami sa clinic but I don't care. Mabilis na umaksyon ang school nurse at ginamot si Diane.

Nang matapos ay kinausap ko itong huwag sabihin kay Diane na ako ang nagdala sa kaniya rito.

Umupo ako sa tabi nito habang mahimbing na natutulog ito. I caress her hair for a minute nang mapansin kumunot ang noo nito. Dali-dali akong nagpaalam sa nurse at umalis dahil ayaw kong makita niya ako rito.

I clenched my fist nang makita sa hindi kalayuan ang tatlong babaeng iyon. They will pay for what they did to Diane.

I called dad para sana ipakulong ang tatlong iyon pero hindi puwede. Mahirap daw kalabanin si Mayor kaya ang tangi niyang magagawa ay i-expelled ang tatlo. Mas okay na lang iyon kaysa  wala namang may magagawa.

I also created a fake account on facebook. Pinakalat ko ang ginawa nila with their pictures, naka-tag ito sa Leehinton page kaya agad na nakahakot ng maraming reactions at shares.

Bashers bombared their accounts kaya ngiting tagumpay kong sinilid ang phone sa bulsa. They deserved it!

DIANE was absent in consecutive days kaya nag-alala na ako. I visited their house and to my surprise, her mom was rushed to the hospital few days ago.

My heart suddenly sank nang hindi man lang alam ang nangyaring ito sa kaniya.

Doon ko rin nalaman na ang sarap niyang magluto. She was indeed a great cook.

That day, I was feeling a bit dizzy pero hindi ko pinansin not knowing that I have a fever. The next morning hindi na ako makatayo at sobrang init ko na when mom wake me up.

Pinainom niya ako ng gamot at pinapahinga. She called our teachers para sabihing may sakit ako.

I was about to sleep when I heard someone entered my room. Nag-uusap ito and I recognized who the maid was talking with. It was Diane.

My heart beat race but I prentended to be asleep. Marahan niya tinapik ang pisngi ko not knowing that I'm not really sleeping.

"Dave. . . Dave gising. Iinom ka pa ng gamot mo," maharang aniya.

Her voice was like a lullaby and for an instance I want to sleep.

Kunwari akong nagising at kunot-noong sinalubong ito ng tingin. "Of all people, bakit ikaw pa ang nasa panaginip ko? Nagdidiliryo na yata ako."

We talked and kinamusta nito amg pakiramdam ko. Inaasar ko pa ito ng ilang ulit at hindi ko na mapigilan pang mapangiti. She's so cute.

NAKAIINIS na ang babaeng ito. Bakit ba ito dikit nang dikit sa akin? Magkaibigan sila ni Diane tapos ganito siya sa akin.

Kasalukuyan kaming nasa garden ng Leehinton nang hilahin niya ako papunta rito.

Inis ko itong tiningnan. " What do you want? P'wede ba pakibilisan?"

"Dave. . ."

"What?"

"Gusto kita," aniya.

Nangunot ang noo ko at napabuntonghininga. Noon, may interes pa talaga ako sa kahit sinong babaeng umaamin sa akin, pero, ngayon ay ibang-iba na.

I have Diane on my heart at wala nang papalit sa kaniya rito.

"Look. . . I have someone on my heart, okay? I'm inlove with Diane, your friend. Thank you for liking me pero hindi ko masusuklian iyon," malumanay na pagpapaintindi ko.

But, I was so shocked when she kissed me without my permission. Nanlaki ang mata ko sa ginawa nito. I am not trying to be rude here pero tinulak ko ito para malayo siya sa akin.

Nanggalaiti ako sa galit nang makitang nakangisi ito sa akin.

Damn it! My lips belong to Diane, not hers, not anyone else! This is for Diane!

RAMDAM ko ang pag-iwas ni Diane sa akin kapag kasama ko ang kaibigan nitong si Miche kaya pinarangka ko ang babaeng ito na huwag nang lumapit sa akin pero ang tigas ng ulo at dikit pa rin nang dikit sa akin.

Naiinis na ako sa kaniya pero minsan ginamit ko ito para pagselosin si Diane dahil nagseselos ako na kasama nito si Vincent.

I know that this act was not right but I can't help it!

I RECIEVED a news na nasaksak si Diane. I immediately rushed on the hospital. Alalang-alala ako sa kaniya. Gusto ko siyang yakapin pero pinangunahan ako ng selos kapag naalala na magkasama sila ni Vincent sa school.

She chose him over me! Pero hindi ito ang oras na magselos. I gave him a medicine na bigay ni mom para madaling maghilom ang sugat nito.

Kinausap ko rin si dad na sana i-pospone muna ang school camp at i-reschedule sa susunod na buwan. Mabuti na lang at tinupad niya ang request ko.

Gusto kong ma-enjoy ni Diane ang camping na walang inaalalang sugat. I want her to be comfortable.

I'M REALLY happy na ligawan si Diane. At ngayon kabado ako para kumanta sa loob ng Leehinton.

Shit! Hindi pa naman kagandahan ang boses ko. Damn this two friend of mine. They are teasing me because I don't have a gifted voice.

Hindi ako mapakali at halos lumabas na ang puso ko nang maaninaw sina Liam at Xavier hawak-hawak ang nakapiring na si Daine.

Ilang ulit ako napalunok nang makapuwesto na siya at sinenyasan ko na tumugtog ang banda. Kumanta ako kahit hindi ko na naitatama ang nota.

Bahala na, basta para naman sa kaniya, handa
akong magpakahiya sa maraming tao makuha lang ang matamis niyang oo.

Hanggang sa matapos ang kanta at nagsalita ako. Pero hindi pa nga ako nakatapos ng sasabihin ay mga kalokohan na ang mga pinagsasabi nina Xavier at Liam.

Great! They are really good! Ang gagaling nilang manira ng magandang mood!

Napabaling ulit ako kay Diane. "Yes, oo, tayo na!"

My eyes widened. Did I hear it, right? She was smiling. Doon ko na-realize na totoo ang narinig ko.

"Yes! Yes! Kami na!" sigaw ko na ikinatawa niya. I hug her and kissed her forehead. "I love you."

"Mas mahal kita."