Nathan's POV

Ito ang pinakamalungkot na Foundation Day sa lahat.

Apat namatay.

Ngayon, kinakabahan ako. Sina Henry at Wilyum susunod na target.

"Nate, bakit suplado sila ngayon sa atin?" Tanong sa akin ni Delfin

"Eh siyempre tayong magkakaklase ang dahilan nito." Sabi ko.

"Sandali lang ah, kakausapin ko lang si Henry. Ikaw, kausapin mo si Willyum. Naka-upo lang siya doon sa stone tables." Sabi ko.

"Oh right!" Sabi ni Delfin.

Nag-split up na kami.

Nilapitan ko si Henry.

"Henry. Ano ba poblema? Masyado malalim iniisip mo ah. Di ka nagre-recite, di ka nagsasalita, di ka gumagalaw. Ano ba poblema?" Tanong ko.

"Tigilan mo na ako Nathan! Ano ba kailangan mo? Sige, sasabihin ko na, THE DEATH GAME HAS CHANGED!!!!!" Sigaw niya sa akin, na pati ang nagbabasketball sa hanging court ay narining ito kahit busy sila.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Iba na ang death game. Aware na kami ni Willyum dito. Dahil ang killer ay napapagod na sa kakapatay depende sa lumang kasalanan natin, wala nang maisip, bago na. At tungkol ito sa patay na katawan ng mga kaklase natin na namatay dahil sa sumpa."

"At sino papatay?" Tanong ko.

"Ang killer parin. Malalaman ito ng killer at kami ni Willyum ay pumunta sa burol nila."

"Ano kasalanan mo? At paano mamatay kung ganun? Ginintuang Patakaran parin?" Tanong ko,

"Malalaman mo yun mamaya pag namatay ako." Sabi niya at tumakbo upang lumayo sa akin.

Naglakad na ako upang puntahan si Delfin.

"Nathan!" Narinig ko si Delfin.

"Delfin!"

"May sasabihin ako sa iyo!" Narining ko siya at nakita rin.

"May sasabihin din ako sa iyo!" Sabi ko sa kanya.

Nang maabutan namin isa't isa. "Sige, sabay tayo ah! Para malaman kung ano mas importante" sabi niya.

"THE DEATH GAME HAS CHANGED!!!" Sigaw namin na ang mga gradeschool students na naglalaro ay narinig kami.

"Parehas lang pala tayo ng sasabihin, hahahahahah!!!" Sabi ko.

"Since parehas natin alam, alam ko na, naalala ko na. Nag-split up tayo pala malaman yung sikreto nina Willyum at Henry hehe." Sabi ko.

----

Palakad ako sa bahay ko ng maka-rinig ako ng ingay, parang drama ba yun na totoong nangyayari. May chain saw akong tunog na naririnig.

***

"Pasensya na Henry pero sa nagawa mo sa mga bangkay na yun ikaw ang next target at kung anong kasalanan mo nagawa doon ay yun ang ikamamatay mo. P.S mali pa pagka-explain mo kay Nathan. Sabi ko, kung sinong bangkay bibisitain mo o iiyakan, kung anoman doon ka mapapagaya sa kamatayan. Pero kung marami kang binisita, yung unang una mong tinignan. At dahil si Francis inuna mo, sige. Madali akong kausap. Hahatiin ko din katawan pero this time, 4 peices. Better than ever." Sabi ng tao, ang killer.

"Wag!!!!" Sabi ni Henry.

"Katapusan mo na, don't worry." Sabi ng tao.

"Susumbong kitang hinayupak na mukha mo!!!!" Sabi ni Henry at kinuha ang telepono.

Ngunit biglang nilagari ng tao ang cellphonr niya, nagka-sugat ang dalawa niyang kamay dahil doon.

"P*ta."

"T*ngina ah, di mo alam sinasabi mo ikaw ang p*ta hindi ako! Ako si puto, ikaw si p*ta!" Sabi ng tao.

"Leche ka, nagpapatawa ka pa talaga ah." Sabi ni Henry.

"Magkasing kasalanan din kayo halos ni Francis eh. You disrespect your parents. Sabi sa commandments, honor your father and mother. Tapos love your neighbor, eh ikaw suplado at masungit. Nagbabait-baitan ka eh noh? Isa pang kasalanan mo ay ang pag-takas. Nagsisnungaling ka palagi upang maligtas sarili mo, napaka-makasarili mo, di mo iniisip yung iba, naninisi ka pa upang maka-takas at di ka mapagalitan at ma-sermunan? Ikaw ata ang leche at hinayupak na mukha ah? Lagi mo dinadamay si Sparky Hermosa!!! Lagi kayo mag-kaklase ni Sparky at dinadamay mo siya!!!" Sabi ng killer.

"Pasensya na ah. Pero pinanindigan ko yan. Yan ang buhay ko. Yan ang gusto ko. Bakit mo ako kailangan pakielaman?" Sabi ni Henry.

"At panindigan mo din ang kamatayan mo!" Sabi ng killer at agad na ni-lagari ang katawan ni Henry, sa tiyan.

Tumulo marmaing dugo.

Di na nakapag-salita o hinga si Henry, kundi nstumba nalang.

Chinain-saw ng killer ang ulo ni Henry..

"Three pieces. Kailangan putulin yung mula sa tuhod hanggang paa." Sabi ng killer,

Pinutol niya ang paa hanggang tuhod na parte ni Henry.

Kumalat ng dugo sa bahay ni Henry. Ang mga magulang niya ay wala pa dahil 10:00 pa sila dadating, yun ang sinabi ni Anthony sa mga magulang niya kaninang umaga na late ng gabi sila dumating.

***

Nang lumabas ang killer, kitang kita ni Nathan ito.

"Tama si Yoseph. Ikaw yun. Hindi ka pa trained maging killer pero dahil sa utos ng team mo na madali ksng maging loyal at influence sa kanila, mga mababait na naging pulubi, yan. Yan kayo. Huli ka!" Sabi ni Nathan.

Ngunit agad na tinusok ng survival knife si Nathan sa likod ng killer.

Natumba si Nathan. Tumakas ang killer. Ngunit buhay pa si Nathan.

Kinabukasan..

Sparky's POV

Nabalitaan ko yung nangyari kay Nathan, natagpuan sugatan at may survival knife na naka-saksak sa likod. Buti nalang, buhay pa si Nathan.

Absent siya ngayong araw upang magpa-galing.

Pero like we have agreed, hindi namin muna ipapahuli ang daalwang natuklasan na kasabwat dahil kailangan muna buong team nila. Kundi, di nila masasabi sa amin ang katotoohanan. Pero, the death game has changed. Mahirap naman sila bihagin, baka kami sunurin. Baka iniisip niyo duwag kami,pero hindi. Kung iniisip ng sinoman na para kaming papet na kinokontrol ng kaduwagan o kung anoman, hindi. Para ito sa proteksyon din.

"Guys!!! May nabasahan ako ng isip!!!" Sabi ni Yoseph.

"Ano yun?" Tanong ni Audric.

"May isang lalaki, tumatakbo ng aobrang bilis, may kamukha siya eh. Sabi niya sa isip..Ako ang itay nina Luis at Sparky. Ano? Magkapatid sina Luis at Sparky? May mutual relative kayo, ang itay?"

"Impusible..ang tatay ko ay OFW at wala siyang kabit o nawawalang anak. Saka di ba Sparky, patay na itay mo?" Sabi ni Luis.

"Pusible." Sabi ko.

"Huh?" Gulat sila.

"Pusible dahil ang itay ko ay sinasabing buhay pa at naka-survive sa naka-takdang kamatayan niya at naalala ko sabi ni mama, meron siyang anak sa labas na hiniwalayan dahil ang ina non ay lalakero at jnaaway siya, pinagdadamot ang anak na yun." Pinaliwanag ko.

"Ayun! Sparky, naalala mo pa noong nagkakilala tayo, ikaw ang nagbigay ng nickname sa akin na Luis, dahil kakamatay lang ng pinsan mong Luis Hermosa! Baka naman narinig mo Yoseph ay..Ako ang tatay ni Sparky Hermosa at Luis Hermosa. At Sparky, baka yung anak niya sa lahas ay si Luis Hermosa! Yun alam ko na!" Sabi ni Luis.

Tumawa si Yoseph st nagkamot ng ulo. "Hihihi."

"Tama. Galing Luis! Pero tatanongin ko pa si mama siyempre." Sabi ko.

"Yoseph, pag nakita mo ulit yun, itay ko yun basahin mo ang isip at tignan mo ano iniisip o plano. Baka nandyan lang siya sa paligid eh. Pati kayo, ano akala niyo, si Yoseph lang gagawa? Haha!" Sabi ko.

Pagkauwi ko..

"Mama, sino ba talaga si Luis Hermosa? I mean, ano nangyayari sa kanya ngayon? Buhay pa ba yun?" Tanong ko.

"Si Luis Hermosa? Pinsan mo yun di ba? Ang alam ko, siya ang anak sa labas ng itay mo sa isang napaka-samang babae. Nag-away sila at pinagdamot ito ng babae. Pero dahil doon, naging masama si Luis Hermosa. Pero di ba, naging best friend mo? Tuwing may kalaro lang yun mabait st hindi nagwawala, kasi natatanggal sa isip niya yun. Ang inay niya, walang appreciation sa kanya. Mas mahal pa yung mga boyfriend kaysa sa kanya. Nabalitaan ko, nagbagong buhay daw yun si Luis, at buhay po yun ngayon. Ibs ns pangalan at mukha, nabasag daw mukha nun nang magpakahulog sa condominium nila upang tumakas sa buhay niya kasama inay niya. Napunta siya sa isang pamilya na minahal siya ng tunay. At nabalitaan ko yan ng pina-patay ang ina ni Luis Hermosa. Siya mismo sng nag-utos na ipa-patay kanyang sariling ina. Anak, huwag mo sana siyang gagayahin dahil nagmana ang ugali ng batang yun sa ina niya, pero may kabaitan yun, nangaling sa itay niya na itay mo din. Pero, I would like to clear out hindi si Toneth Veala ang tunay mong itay. Kundi si Najiart Hermosa, ang tinuring mong itsy. Boyfriend ko na siya dati, noong nabuntis ka kaso nagka-hiwalay kami dahil sa trabaho ng parents niya. Anak, buhay pa ang kapatid mo sa ama at iyong ama. Gusto ko hanapin mo sila." Sabi ni mama.

"Oo, hahanapin ko sila at bubuin ko pamilya natin kahit sandali lang!!!" Sabi ko.