Chapter 22: The Game is Back

Sparky's POV

January 18,2015

Maka-lipas maraming araw, naka-bangon muli kami sa nangyari kina Toro at Donaldo. Tumigil na ang mga masasamang panaginip ni Luis. Tumigil na din ang kutob at sensory powers ni Audric. And for 10 days, ni-walang sign ng killer. Wala nang sulat o dugong bumubuhos sa mga bahay namin. Ang weird. Pero ang alam ko, hindi pa ito tapos. Naghahanda lang yung mga killers para sa sususnod na round. Oo, killers. Marami talaga sila. Bago pa napatunayan sa pagkapatay ni Toro na tatlong tao naiwan sa school, alam ko nang marami sila. Parang bumalik sa dati ang buhay ko..kasama ko palagi ang barkada kong sina Yoseph,M.M,Audric at Luis.

Naglalaro kami ng pinsan kong si A.M ng TMNT Fight. Ako si Donatello, siya si Michelangelo.

"Haha matatalo kita kuya!!!" Sabi niya.

Ang kusarigama chain niya na nag-tali sa akin, tapos nahulog boo staff ko, kinuha niya ito at pinalo sa akin, tapos sinipa sipa ako. Sumunod ay nag-flip ng nag-flip si Michelangelo habang hawak ako, tapos tinusok nung blade ng kusarigama sa ulo ko. Pinalo-palo lang niya ako, tapos binato niya ako sa malayo..

"Knockout na ako..galing mo A.M! Apir!" Sabi ko.

"Mga bata, dinner na nga kayo!!! Saka wag niyo kakalimutan assignments, ha?" Sabi ni inay. Mahal na mahal ko na siya parang ang pagkakamahal ko kay itay. Pinagsisihan ko ang ginagawa ko sa kanyang pagbabastos at walang galang noon.

"Inay, nakilala mo na ba kung sino yung naglalagay ng mga kutsilyo sa kusina? Saka ngayon na naka-sarado na ang backyard natin at siguradng wala nang makaka-pasok, sino naman pwede? Baka yung nasa likod natin na bahay? O isang taga-benta ng armas na akala humingi tayo sa kanya ng armas." Sabi ko.

"Anak, di mo na kailangan isipin yun muna. Isipin mo yung mga masasaya, tulad ng nagbabakasyon ang killer kung sinoman at nasaanman siya."

"Oo nga po tita, think positive!!!" Sabi ni A.M

------ (still Sparky's POV)

Naka-silip ako sa bintana ngayon. Nakita ko isang pamilyar na tao..studyante.

Si Remond? Yung tumulong kina A.M,Nathan at Delfin!

Ano ginagawa niya dito sa gitna ng masikip na kalsada sa bahay namin?

"Kuya, sa likod ni kuya Remond, mukhang may overspeeding na kotse!!!" Sabi ni A.M

Tumingin ako sa likod niya, may kotseng tumatakbo ng sobrang bilis!!!!

Agad na nasagasaan si Remond at tumalsik sa isang bodega ng mga yero at kahoy na malapit sa amin.

Kitang kita ko, kung paano siya napatay. Duguan na siya nung nasagasaan, at saka na nawalan ng buhay nang tumalsik at bumangga sa mga yero.

Nag -iyakan na kami.

Pero ang kotse ay mabilis na naka-takas.

"Tingin ko kanina pa si Remond nasugatan o nasaktan. Dinagdagan lang siya. Habang naglalakad siya mukhang nasaktan na eh, saka agad na maraming dugo lumabas nang matamaan ng kotse." Sabi ko.

"Right. Your correct. Kuya, the game is back. The game is back, the game is back." Paulit ulit na kumatok sa isip ko angsinasabi ni A.M na 'the game is back', 'the game is back', 'the game is back',

"Kuya? Are you okay? You seem to be not." Sabi ni A.m

"Totoo sinasabi mo. The game is back. The game is back. The game is back. And this time, hindi lang kaming 10-Zatti ang kasama." Sabi ko.

"Wow. Kuya, tara baba tayo para tignan.." Sabi ni A.M

"Oo." Sabi ko at sumunod sa kanya.

Nang maka-baba kami, maraming tao.

"Excuse po, kaibigan po namin siya." Sabi ko.

Hinalungkat ni A.M ang damit. "A.M, ano ginagawa mo?"

"Kuya, siguradong may sulat dito."

Bigla soyang kay nakuhang papel.

Binasa ko silently:

Ang helpers na tumulong sa inyong mga kasama sa sumpa ay masasama sa sumpa at larong patayan natin. The game is getting bigger, yahoo! Mas masaya na ito, di ba? Make sure kilala niyo pa lahat ng helpers, kasi kilala ko silang lahat at papataying ko silang lahat! Tandaan: kung sinoman tumulong sa inyo ay masasama sa sumpa. Ang relatives ay sooner, tatapusin ko muna itong mga ito.

"Oh man. Motherfudgers.." Sabi ni A.M

"Holy puto." Sabi ko.

Bigla na lang may bumagsak na katawan ng tao sa amin. Tumingin kaming lahat sa taas. May naka-assassin costume na nasa bubong namin, agad na nawala at mukhang tumalon sa isang lugar.

"P*nyeta talaga o!" Sabi ng isang batang squatter.

Nakita ko ang katawan..pamilyar din.

"Ang tatay ni Remond! Yung tricycle driver! Pinatay na din! Ang daming saksak ng kutsilyo!!!" Sabi ko.

"Hustisya kailangan dito woooooooohhhhhhhh!!!!!!!!!" Sabi ni A.M

Umiyak na lang ako sa mga nakita.

'Kala ko tapos na, pero hindi pa pala. At ngayon, madadamay pa ibang mga inosente. Sana, di nalang ako pinanganak. Dahil ako ang puno't dulo ng lahat,

May nabasa akong papel:

I just want to clear out na sina Toneth Veala, o ang PaKaiNaGeh ay hindi namin kasabwat, pina-heram lang namin yung iuta sa kanya upoang parusahan kayo, nag-kasunduan lang kami. Pero ngayon na nalaman ninyo kuta namin, nilipat namin ito. Ngayon, mahirap hanapin pero mas malapit sa inyo. Mwahahahahaha!!!!!

Lalo lang ako napa-iyak.

-----

Kinabukasan..

The 10-Caravario Class are cursing our section's name.

Bente nalang nga kami, magkakaganito pa.

Top 20 survivors,ha!

Baka daw kasi magka-death game din sa kanila.

Manigas sila.

Nasa Student Council meeting kami..

Napag-usapan na naming tatlo nina Yoseph at Audric kasama si sir EJ, Student Council Moderator na kausapin sila ngayong January 19, 2015. Kasi, ngayon namin uli na-recall na possible sila sa pagiging suspect na killer.

"Uriel,Cyril at Vienn umamin kayo. Kayo ba ang killer? Nakaka-29 denies na kayo ah." Sabi ni Audric.

Naiiyak na yung tatlo.

"Dric, mukhang hindi sila. Baka may gumagaya lang sa kanila o may kagaya nila. Maawa naman kayo, kita ko na sa mata nila na di sila nagsisinungaling. Nababasa ko isip nila. Nagmumura na sila sa isip nila dahil sa atin. Please lang.." Sabi ni Yoseph

"Pero sapat na ebidensya. Wala nang lies, please lang! Kayo ang Secretary,Treasurer at Auditor ng Student Council! Mahiya naman kayo!!!! Lalong dudumi ang pangakan ng mga pangkat niyong 10-Rinaldi, 10-Variara at 10-Kowalski kung ganyan kayo!" Sabi ko.

"Ano ba poblema niyo? Ha? Hindi nga kasi kami. Bat ko naman kayo papatayin? At ano alam ko sa sumpa ng 10-Zatti? I admire your section nga, pinapa-kumbaba ko ang 10-Variara eh alam mo ba yun." Sabi ni Uriel.

Biglang may pumasok na lalaki.

Si Sir Traijan.

"Sina Mang Rolly at Mang Kanlos, patay na!!!! Yung mga delivery boy natin!!!! Hinulog mula sa fouth floor, nahulog sila sa truck ng mga kutsilyo!!! Bukas ang bubong nung truck kaya sila natusok at namatay!!!!" Sabi niya.

Tumakbo agad sina Cyril at Uriel.

"See. Di kami." Bulong ni Vienn.

Sumunod na kaming tatlo sa tatlo.

Pagkababa namin sa Savio Quadrangle..

Dagsa na sa baba..

Kitang kita ko bangkay nila, ang damkng kutsilyo na naka-tusok!

"Teka lang bakit ba may truck of knives kasi dito." Sabi ni Cyril.

"The game is back, the game is back. The game is back, the game is back, the game is back." Paulit ulit kong sabi.

"What?" Sabi ni Uriel.

"Bumalik na talaga ang patayan na laro namin. This time, madadamay sa sumpa ang helpers namin, mga tumulong. Bukod kina Remond, sina Mang Rolly at Mang. Kanlos naman! Tumulong noong nasagasaan si Audric!!! Malas nga kami, hindi kayong student council na tatlo. Pasensya na." Sabi ko na naiiyak na talaga.

"Hindi kayo malas. Ang killer ang malas. Kahit di kami ang killer, pasensya na din. At nagpapasalamat kami sa inyo." Sabi ni Uriel.

"Maraming salamat.." Sabi ni Yoseph.

Nakita namin sina. Luis at M.M, kasama si A.M na nakakatawang umiiyak.

Napatawa tuloy ako. Itong tatlong ito talaga. Patawa. Patawa, patawa!!! I felt more relieved, thanks too these three.

Pero bigla kong nakita si Inigo, parang nababaliw sa hagulgol, sumpong at dabog tapos pagkatapos nahimatay.

Oo nga pala, tatay niya si Mang Kanlos Dumaran at tito si Mang Rolly Dumarn.

Pero nade-depress na ako sa mga nangyayari..

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top