Chapter 3: Heartless

A/N: Guys nahihirapan na ako please lang huwag kayo magalit o mainis o mag-request na magka-POV agad character ninyo kasi hindi napapansin yung tunay na bida na sina Luis,Yoseph,Sparky,M.M, Nathan at Audric saka magulo ang chapter, madaming POV. Maghintay nalang kayo, ah? Guys sa next chapter may battles na ah, seryosong battles at di lalabas doon ang killer. Mamatay ang isang character sa touranament nila, depende. At yung iba, injured so karamihan sa inyo next chapter ay injured, pero wala sa inyong mamatay promise. Extra lang.

Clara's POV

Hay naku nawala na si Micah, yung mabait dito sa Agapito. Siya lang naman kinikalala kong mabait dito eh, tignan mo naman yung mga epal na yan o! Hindi ko ba alam kung bakit nandito ako sa hall ng mga Go. Pinapanood ko sila dahil hinahanap ko yung nawawalang damit bwisit kase eh noh? Agapito is better!!!! Kainis mga epal itong mga Section Go!

"Akala mo lang mabait yung Micah na yun." May boses akong narinig, yung Yoseph na yun! Epal naman o! Nawala akoo sa kakahanap!

"Hindi ako epal." Sabi niya

"Teka lang, binabasa mo ba isip ko?" Sabi ko, nakakabuwisit ito!

"Oo, lahing psycic ako. At sasabihin ko lang na si Micah ay nangongopya tuwing test kaya sinaksak sa mata at nangengeelam." Sabi niya sa akin na pupuptulin ko sana pero napa-huh ako sa narinig ko.

Psycics are real? Mga mind-reader!

Pero yung kay Micah parang ewan, dahil sa golden rule ganun mangyayari sa kanya?

"Ganun nangyari sa pinagdaanan ko, ni Audric,Sparky, Luis, M.M at Nathan. Sa isang section, pinatay sunod-sunod mga kaklase namin dahil sa kasalanan, Ginintuang Patakaran na pinapatay sila gamit kasalanan tulad ng pagmumura, saksak sa puso dahil nakakasakit ng puso." Sabi ni Mr.Mind-reader.

"Sana wag akong sumunod. Basa isip pa more, Boy Psychic!" Sabi ko na nang-asar.

Lumayo na ako sa kanya.

Hanggang sa matamaan ako ng isang palakol sa hita ko.

"Ay sori." Sabi nitong epal na lalaking ito. Grrr...

ANG SAKIT TULOY O! ANO BA NANGYAYARI SA AKIN, KAMALAS-MALASAN TALAGA EH O!

Vanessa's POV

"Luis dahan dahan dyan sa nunchucks mo nahihilo ako! Saka paalisin mo nga yung mga yan na nakakabuwisit!" Sabi ko sa kanya.

Ngumiti siya at tumango. Itong si Luis parang di natatakpt sa akin, kalog din ito eh, tawa ng tawa positibo tingin sa lahat. Kaya di ko siya hate o di ako nabubuwisit sa kanya.

"Guys alis daw!" Sigaw niya.

Agad na umalis ang mga tao.

"Guys, magpapana ako ng bow and pocket knife, okay?" Sabi ko.

Biglang nag-wield ng shuriken si Luis sa tatamaan ko ng kutsilyo.

"Ano ba Luis! Wag ka muna mag-praktis ng shuriken dito!" Sermon ko.

"Ay sori." Sabi niya sabay ngiti.

Pumana na ako ng pocket knife.

Nang dumating si Yasmine, naglalakad na carefree way.

"Alis!!!!" Sigaw ko.

Natusok ang dala niyang libro.

Agad na tumakbo si Luis ano ba yan epal naman ang mga ito, kanina ka pa Luis ah!

Dahil doon, natumba si Yasmine at nang marating yun ni Luis natumba din siya.

"Okay ka lang? Saan ang sugat?" Agad na tanong ni Luis.

"Wala. Sa libro tumama, chillax." Sabi ni Jasmine.

"Uyyyy!!!!" Sabi ng iba.

"Alright!!!!!! PWEDE BA TAHIMIK NA MGA AGAPITO!!!!! WE HAVE TO TRAIN OURSELVES KAYA WE WILL HAVE A FIGHT. PASENSYA NA KUNG MAY MAMATAY AH, HINDI KO KASALANAN, THOS IS JUST TRAINING, TRAIN NA!!!!" Sigaw ni Jhaztine.

"Sige. Hand-to-hand combat siguro noh? Jike, any combat. Jhaztine, tayo laban! Choose a pair." Sabi ni Kirito.

Nagka-ingay na. Ako, ayaw ko ng pair. I wanna be alone or a trio.

Luis' POV

May bago na akong crush at si Yasmine yun. Maraming magaganda dito pero mga snobber at masasama. Siya kasi, pala-ngiti, hospitabble at friendly pa.

"Yasmine, tayo nga! Laban!" Sabi ko.

"O sige..kung kaya mo hehe." Sabi niya.

"Try lang. Hehe." Sabi niya.

Nag-bow na kami.

Kinuha ko na ang dalawa kong nunchucks sa belt ko. Kinuha niya ang two katanas niya. Parang Leonardo VS Michelangelo lang ng TMNT ah.

Pina-ikot ko ang nunchucks ko at kaagad na sinipa siya.

Umaray siya pero ngumiti lang at binato ang katana.

Tumalon ako at pagkatapos nag-tackle.

Pina-ikot ko pa ang mga nunchucks habang papalapit siya hanggang sa mapagod ang kamay ko kaya sinipa ko nalang siya. Nasaktan siya sa tiyan at mga tuhod, madlai siyang tumutumba pero agad na nakakarecover.

"Wala nalang weapon." Sabi ni Yasmine.

Binalik ko sa belt ko mga nunchucks ko at agad na tinalunan katawan niya.

"Guys!!! We changed our minds! Robots kakalabanin natin. Lets try this exercise. We care din kasi nawala na si Micah eh." Sabi ni Kirito.

Umandar na mula sa storage room namin ang isang daan na mga robot.

"Booyakasha!!!!!" Sigaw ko at agad na sumugod sa mga robot.

Pinalo ko sila ng mga nunchucks sa mata at pagkatapos pinagsisipa

"warning lang, malakas ang mga robots na yan!" Sabi ni Jhaztine.

Bigla akong inagaw ng isang kamay ng robot.

Nakuha ako, inikot ako nito na parang nunchuck.

Napigilan ko ito agad ng may tumusok sa kanyang katana.

"Thanks, Yasmine." Sabi ko ng makita ko si Yasmine na tinulungan ako.

"Okay ka lang?" Tanong niya sa akin sabay tulong sa akin bumangon.

"Nahilo ako pero The Show Must Go On, fight pa more!" Sabi ko.

Pinagsama ko na nunchucks ko para kaging kusarigama.

Konadena ko yung mga robots at pinagsisipa at binabato.

Hanggang sa makakita ako ng papel.

Kinuha ko ito at pinunta ko ang kusarigama sa maalyo upang basahin ito.

Nang maka-layo ako, binasa ko ang papel: Luis, pinagpalit mo na ba ako? Akala ko ba ako lang? Komot nakulong ako?

Sino ito?

Pinagpalit?

Kinulong?

Teka, si Teacher Charial ba ito? Di naman kami mag-MU ah, hindi ko naman siya talaga pinag-palit. May huge crush lang talaga ako sa kanya nun pero nawawalan ng pag-asa dahil 3 years ang tanda niya sa akin, college student siya na teacher eh. Nawakan siya ng career ng lukabas ang katotoohanan na kasabwat siya sa patayan sa section namin noon. Pero, hindi dapat kita ipag-palit. Magpakita ka nalang di kita papalitan!

Buti di ako nahuli nina Jhaztine.

Kaya agad kong hinabaan ang kusarigama chain at kumuha ng isang robot. Back to the fight.

Pinatay ko pa ang mga robot.

Nang maubos ang mga robot..

We were all exhausted.

"Trust your senses, may papadating." sabi ni Kirito.

May nakita akong Boomerang bigla sa pader.

Tumalikod ako.

Si M.M, kasama si Yoseph. Agad na bumalik sa kanya ang boomerang.

"We just need Luis." Sabi ni M.M

"NO! We need to train him." Sabi ni Jhaztine.

"Payagan mo na dude! Gusto mo ba siyang matulad sa atin na nawawalan ng matalik na kaibigan?" Sabi ni Yasmine.

"O sige fine." Sabi ni Jhaztine.

"Maraming salamat." Sabi ko at pumunta na sa dalawa.

Nang maka-labas kami sa hall..

"Saan? At bakit?" Tanong ko.

"Haha wala doon lang tayo sa section Bitaog." Sabi ni M.M

"Saka tutulungan mang-assist kina Soarky at Audric na tinutulungan mga Bitaog." Sabi ni Yoseph.

Nang maka-rating kami sa section Bitaog..

Nakita agad namin sina Sparky at Audric.

"'Musta? Sina Nathan naging pulis or investigator. " sabi ni Sparky

"Sa hall kaya tayo guys? Walang naglilinis dyan.." Sabi ni Audric.

Nang makarating kami sa corridor ng Bitaog hall..

"Naka-lock? Bakit?" Sabi ni Yoseph.

"May training dyan, alis muna tayo." Sabi ni Luis.

"O sige. Corridor nalang linisin natin."

Third Person's POV

Sa loob ng Bitaog hall..

"Kailangan mo mamatay,Graham!" Sabi ng tao na may hawak na malakas na kutsilyo.

"Huwag! Iniiwasan ko na nga mag-mura sa iyo eh, itigil mo ito!" Sabi ni Graham na may saksak ng pocket knife sa kaliwa at kanang tuhod.

"Wala ka namang puso, Graham! Nagiging strikto ka sa Ace na section dahil gusto mo, igalang ka hindi ka naman nagkakaroon ng concern sa kanila eh! Kailan pa? Ha? Mura ka ng mura, alam mo ba nakakasakit yun ng puso nila at tinitiis lang nila yun? Ngayon ka lang may puso na makatay ka, nakakatawang tignan dahil naninibago ako. Nararapat sa iyo ang kamatayan!" Sabi ng tao at agad na sinaksak eksakto sa puso si Graham.

Wala nang buhay si. Graham.

Pagkatapos, tinangal ng tao ang puso ni Graham. Nilagay noya ang puso sa isang plastik.

"Kailangan ko ilagay sa toilet bowl ang tatlong kutsilyo." Sabi ng tao at agad na kinuha sa katawan ni Graham ang tatlong kutsilyong naka-saksak.

"Lilinisin ko din sarili ko para di ako mahalata." Sabi ng tao at nagsimulang nilinis ang sarili.

Pagkatapos.

"Dadaan ako dito sa kabila. Dadaan ako sa ligtas na lugar, delikado dyan sa corridor." Sabi ng tao.

Pumunta sa isang bintana ang tao at bumaba sa pamaamgitan ng rope ladder na nakalagay doon.

Ang hindi nila alam may kasabwat na Bitaog na sinira ang data sa cameras at ang sinasabing dahilan ay expired ito at nagka-virus.

***

Sparky's POV

Nasa hagdanan ako ngayon naglilinis at nagde-decorate, kahit hindi ako artistic. Biglang natumba si Audric sa baba, mukhang may kutob nanaman

"Guys may namatay nanaman!!!!!" Sabi ni Elleranda na nangaling sa corridor

"Ha? Paano mo nalaman? Saan?" sabi ko.

"Nakita ko si Graham Xavier doon sa Bitaog training hall." sabi niya.

Agad akong tumakbo papunta sa Bitaog training hall at pumasok. Amoy dugo at agad kong nakita si Graham.

"What the C? Tinangalan siya ng puso? Oh, ito puso niya nasa plastik? Cr*p s***." sabi ko. Kadiri, tinangalan ng puso! Nakita ko din sa tuhod niya malalim na sugat sa kaliwa at kanan na tuhod.

Nag-simulang tumulo luha ko.

Sumunod, marami nang dumating nagka-gulo na.

"May nababasa ako sa kanya, sa pamamgagitan ng tinangal na puso sa kanya..Heartless man daw, Heartless man siya aya tinangalan ng puso. Wala siyang puso kaya siya tinangalan ng puso. Kaya siya strikto sa Ace ay hindi sa dahlan na nagkakaroon ng care o compassion sa kanila kundi para igalang siya kahit ang pagmumura at pagiging strikto niya ay nakakasakit ng puso." sabi ni Yoseph.

Dumating na ang dalawang principal na robot.

"ALRIGHT. BITAOG, PLEASE MAKE MORE TECHNOLOGY! MAKE IT MORE SECURED! WE CAN'T RESIST THIS PROBLEMS!" SIGAW NI DOCTOR MENTOR.

"MAKE MORE ROBOTS!!!!!!!!" SIGAW NI DOCTORA TEACHER.

"I suggest to Bitaog to make more robots and upgrade these two robots of ours." Sabi ni Jhon Alex.

"More investigation, alright!" sabi ng ni Tiffany.

"Ah, I would just like to express my opinion ahem..di ba laaht naman tayo dito killers? Eh baka kung sinoman ang killer na yan ay nagte-training lang kaya wag natin isipan ang poblema na ito masyado dahil parte ito ng pamilya natin dito, pare-parehas lang naman tayo di ba? Nandito tayo para matutong pumatay at mag-aral nito dahil sa laban natin at malamang ang killer ay may pinaglalaban sa mga taong pinapatay niya at papatayin kaya binigay niya ang Ginintuang Patakaran bilang pang-patay. Di ba?" Sabi ni Nathan na nangaling mula sa pintuan.

"Oo nga naman, eh noh?" Sabi ko.

Natuwa sila sa sinabi ni Nathan at napag-isipan din yun.

Tama naman siya..

Sino naman kaya killer?

Bakit ba?

Mangyayari nanaman ba sa amin yung nangyari noon? Ang sunod-sunod na pagpapatay sa mga kaklase namin ng 10-Zatti at anim nalang kaming natira? Ganti nanaman ba at ano ito? Tungkol saan?

ANOTHER ADVENTURE, SPARK-BOY!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top