Ik word wakker en kijk verbouwereerd rond. Ik lig naast Landon in een groot bed. Fel licht schijnt via de ramen naar binnen. Ik knijp mijn ogen samen en grijp naar mijn hoofd. Ik heb teveel gedronken gisteren en daar ervaar ik nu de gevolgen van. 

Landon draait zich richting mij. Ik kijk hem aan. "Hey," zeg ik zachtjes. 

"Hmm," mompelt hij. Ik wrijf over mijn voorhoofd en stap zachtjes uit bed. Ik kan me weinig herinneren van gisteren. Ik weet dat ik met Landon over zijn neef gepraat heb en dat hij een foto van zijn ouders heeft laten zien. Ik weet dat ik hem een knuffel heb gegeven en dat we wijn hebben gedronken. 

Verder moet ik alles nog in elkaar puzzelen. 

Ik loop naar de knusse woonkamer waar alle troep van gisteren nog ligt. De wijnglazen, de wijnflessen, de chips. Ik begin op te ruimen. Ondertussen denk ik weer aan afgelopen nacht. Ik heb hem meer dan een knuffel gegeven. Ik heb een kus op zijn wang gegeven en ik heb met hem geknuffeld in bed. Heb ik seks gehad? Nee, dat niet. 

Ik spoel de wijnglazen af onder de kraan en zet ze in de vaatwasser. Ook de schaaltjes van de chips zet ik erbij. Wanneer ik de vaatwasser aanzet, merk ik dat Landon inmiddels uit bed is gekomen. Ik draai me om en glimlach. 

"Goedemorgen," zeg ik. 

"Goedemorgen," zegt Landon en hij haalt een hand door zijn haar. Hij kijkt me nog vermoeid aan. "Beetje kunnen slapen?" Ik knik. 

"Jij?" 

"Heerlijk," zegt hij. Ik loop langs hem af naar de woonkamer en pak de wijnflessen van de tafel. Dan loop ik weer naar de keuken. De halfvolle fles leg ik in de wijnkoelkast en de lege fles zet ik op het aanrecht. 

"Ik vond het erg leuk," zeg ik. "Dank je wel." 

"Het is nog niet voorbij he. We gaan nog ontbijten en ik wil je wat van de omgeving laten zien als je dat leuk lijkt." 

"Oké, lijkt me leuk," zeg ik. Landon glimlacht tevreden en begint met het maken van een ontbijtje. 

"Heb je hoofdpijn?" vraagt hij, wanneer hij opmerkt dat ik mijn hand op mijn voorhoofd leg. 

"Een beetje," zeg ik. "Zoveel heb ik ook weer niet gedronken toch?" 

"Nou de wijnflessen die je net neerzet zijn vooral door jou opgedronken, dus je hebt aanzienlijk wat gedronken." 

"Nou dat verklaart dan in ieder geval de hoofdpijn," zeg ik. Landon lacht en opent de koelkast. Hij pakt er een pak sinaasappelsap uit en schenkt een glas vol. 

"Dit schijnt te helpen tegen een kater. Ik heb het zelf niet echt hoeven testen, maar aan jou de eer." Ik pak het glas van hem aan en drink hem in een paar gulzige slokken leeg. Ik had een hele droge mond door al het alcohol van gisteren, dus wat drinken gaat er snel in. 

"Ik merk het gelijk," zeg ik sarcastisch. 

"Ga anders maar op de bank zitten. Dan zet je de tv aan en kan je even ontspannen terwijl ik het ontbijt voor je maak." Ik schud mijn hoofd. 

"Ik wil je helpen." 

"Je kan niet zoveel doen. Ik heb al gesneden groente gekocht en moet alleen alles mixen in een omelet. Ga maar lekker op de bank zitten." Ik glimlach tevreden en loop naar de bank toe. Een paar minuten later komt Landon aanlopen met een bord. "Een omelet met eronder een wit sneetje brood." Hij presenteert het alsof het een culinair gerecht is. 

"Dank je," zeg ik. Landon komt naast me op de bank zitten en zet de tv aan. 

"Maar je vind het tot nu toe allemaal leuk?" vraagt hij.

"Gisteren?" vraag ik. "Of het zijn van een sugarbaby?" 

"Ik bedoelde de eerste, maar ik ben natuurlijk wel benieuwd naar de tweede." Landon neemt een hap van zijn brood. 

"Oké," zeg ik en zet mijn bord weg. "Ik vond gisteren erg leuk, maar herinner me niet alles meer door de wijn. Het zijn van een sugarbaby vind ik dubbel. Ik vind het niet eerlijk om zoveel geld te krijgen voor op de bank zitten en een omelet eten. Met jou omgaan vind ik wel erg leuk, dus dat compenseert hetgeen wat ik er niet leuk aan vind." Landon glimlacht. 

"Ik vind met jou omgaan ook leuk," zegt hij. "Je bent anders dan voorgaande sugarbaby's." 

"Hoezo dan?" vraag ik. 

"Nou je bent niet zo hebberig. Al mijn voorgaande meiden waren heel egoïstisch en wilden alleen maar geld hebben. Jij bent oprecht geïnteresseerd in mijn leven en we hebben al best wel een aantal hele goede gesprekken gevoerd. Dat is moeilijk te vinden," zegt Landon. 

"Dus dat is best positief?" vraag ik. 

"Dat is best wel erg positief," zegt Landon. Ik glimlach. 

"Nou mooi," zeg ik. "Dank je voor het weekendje trouwens." 

"Nog iets wat ik zo leuk aan je vind, je bent dankbaar." 

"Waren de andere meiden dat niet dan?" vraag ik. Ik vind het best moeilijk om over zijn ex-sugarbaby's te praten. 

"Ze waren dankbaar voor het geld, niet voor de avonden of uitstapjes waar ik ze mee naartoe nam." Ik knik. 

"Misschien hadden ze het geld heel erg nodig," zeg ik. 

"Hadden ze ook, net als jij, maar zij gaven het uit aan kleding en tassen. Jij gaat van het geld studeren. Voor mij is  het een fijner idee het geld te geven aan een toekomstig chirurg, dan aan een meid die vijftig merktassen wilt hebben." Ik gniffel. 

"Dat snap ik wel. Een goede investering voor jou dus?" vraag ik. 

"Jij bent een goede investering ja," zegt hij. Ik glimlach en begin een beetje te blozen. 

We eten allebei ons broodje op en maken ons daarna klaar voor een wandeling. Landon heeft een tas gevuld met fruit en snacks, zodat we straks ergens wat kunnen eten. Ik glimlach terwijl we het huisje uitlopen. 

Ik wil een relatie als deze, maar hij is niet het type voor een relatie. Dat heeft hij inmiddels wel erg vaak duidelijk gemaakt. Toch lijkt hij wel erg enthousiast over mij.